Skip to main content

Grave Digger: We Save the Human Kind


Ακονίστε τα σπαθιά σας, μελετήστε αφοσιωμένα και ετοιμαστείτε. Οι ήχοι του πολέμου θα ηχήσουν, μάγοι και ιππότες θα μαζευτούν και θα ζωντανέψουν μπροστά μας, υπό τους ήχους των  Heavy/Power Metal ηγετών, Grave Digger. Στο Κύτταρο, το Σάββατο 29/09/18, ιστορίες των παλαιών καιρών θα αποκτήσουν υπόσταση και θα συναρπάσουν.

Μέσα σε τόσες ιστορίες που έχουν ταξιδέψει, έχουν βρει ένα μαγικό artifact που προσφέρει ατελείωτη έμπνευση. Δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά η ποσότητα των δημιουργημάτων τους, σε συνδυασμό με την ποιότητα που τα χαρακτηρίζει. Βαθιά ανάσα και έχουμε και λέμε:



Ωμό, Aggresive και σθεναρό το "Heavy Metal Breakdown" (1984). Ίσως να μην έκαναν ιδιαίτερη αίσθηση από την αρχή, αλλά τα θεμέλια είναι πολύ στιβαρά (8).



Καθώς ψάχνουν να σταθεροποιήσουν τη μουσική ταυτότητα τους κυκλοφορούν το "Witch Hunter" (1985). Όπως και να έχει, είναι μια συναρπαστική δημιουργία (7).



Αν και το "War Games" (1986) έμεινε στη λήθη, είναι η πρώτη τους φορά που αναφέρονται σε ιστορικά γεγονότα. Η βόμβες των Hirosima και Nagasaki είναι η πηγή της έμπνευσης τους (8).



Σταθεροποίηση και νέα εποχή με το εξαίσιο "The Reaper" (1993). Βαρύ και ογκώδη, όπως ακριβώς λατρεύουμε τον ήχο τους (8).


"Heart of Darkness" (1995) και τα χαρακτηριστικά refrains τους ξεκινούν. Πιο σκοτεινό και δυσοίωνο. Εξαίσιο (9)!


Γερμανοί τραγουδούν για τη Σκωτία και γεννιέται ένα must-have. Το concept- αριστούργημα "Tunes of War" (1996) είναι γεγονός (8).


Οι μεσαιωνικές ιστορίες συνεχίζονται με την αναζήτηση του ιερού Δισκοπότηρου από τους ιππότες, με το "Knighs of the Cross" (1998) να αναδεικνύει ακόμα περισσότερο την μπάντα (8).


Κέλτικη μυθολογία. Έχει τραγουδηθεί και αφηγηθεί από πολλούς, αλλά οι μοναδικότητα που υπάρχει στο "Excalibur" (1999) ξεχωρίζει (8).


Αρματωμένοι μέχρι τα δόντια, υποδέχονται το millenium με το εξαιρετικό και άκρως θεατρικό "The Grave Digger" (2001). Αφιερωμένο στον Edgar Allan Poe, οπότε η ζοφερότητα είναι στο ζενίθ της (9).


Η opera του Richard Wagner, "Der Ring des Nibelungen (The Ring of the Nibelung)" είναι στο στόχαστρο της έμπνευσης των Grave Digger και το masterpiece "Rheingold" (2003), εγένετο (9).


Μind-blowing riffs και πολύ πάθος, σε συνδυασμό με μπόλικη ατμόσφαιρα θα βρεις στο "Last Supper" (2005). Εξαιρετικό (8).


Το "Liberty or Death" (2007) δεν είναι και η καλύτερη στιγμή της μπάντας, παρόλα αυτά όμως παραμένει τίμιο και άξιο (6). Μια ανάσα πήραν μόνο.


Άλλο ένα αριστούργημα ονόματι "Ballads of a Hangman" (2009) δημιουργείται. Ό,τι ζητάς από την μπάντα εμπεριέχεται εδώ με τον καλύτερο τρόπο (9).


Το sequel της πιο χαρακτηριστικής τους στιγμής είναι γεγονός. Το "The Clans Will Rise Again" (2010) διαθέτει ένα μείγμα από bombastic refrains, ο,τι πρέπει για να τραγουδάς δυνατά στις συναυλίες τους (8).


Ένα album που θα σε μεταφέρει σε άλλο τόπο και χρόνο διαμέσου της Ελληνικής μυθολογίας. Το "Clash of the Gods" (2012) έχει κάτι παλιό και φρέσκο μαζί. Υπέροχο (9).


Return to the roots προμήνυε το "Return of the Reaper" (2014) και τελικά γίνεται λόγος για κάτι ακόμα καλύτερο. Η era της μάγισσας τους αναδεικνύει (8).


Το "Exhumation (The Early Years)(2015) είναι μια καλή επιλογή για τους νέους ακροατές, ώστε να έχουν μια εικόνα της εξέλιξης της μπάντας (8).


Το τελευταίο "Healed by Metal(2017) είναι το album που περίμενες. Χωρίς συμβιβασμούς. Τιμιότατο. (7)

Τρόμος, Πόλεμος, Μυθολογία, Ιστορία, Metal. Ο φόβος που σου δημιουργεί η περιγραφή μιας μάχης είναι ακούσιος, όπως και η τάση του ανθρώπου να σκοτώνει. Τετοια δείγματα μας προσφέρουν οι μυθοπλασίες, τα παραμύθια, οι αστικοί μύθοι, αλλά και τα ιστορικά γεγονότα. Η μουσική που περιγράφει καλύτερα όλα τα παραπάνω και εξαγνίζει τις ψυχές μας με επιμορφωτικό τρόπο, είναι μόνο Metal.

Η Demons Gate θα διοργανώσει μια εξαίσια συναυλία που θα σε μεταφέρει σε άλλους τόπους, άξιους να επισκεφτείς. Η πινελιά που θα αναδείξει την τελειότητα είναι η προσθήκη των εξαιρετικών Marauder. Όνομα ταιριαστό για την περίσταση. You are going to be healed! 

 

Genre:
Heavy/Power Metal

Main:

Heavy Metal Breakdown (1984)
Witch Hunter (1985)
War Games (1986)
The Reaper (1993)
Heart of Darkness (1995)
Tunes of War (1996)
Knights of the Cross (1998)
Excalibur (1999)
The Grave Digger (2001)
Rheingold (2003)
The Last Supper (2005)
Liberty or Death (2007)
Ballads of a Hangman (2009)
The Clans Will Rise Again (2010)
Clash of the Gods (2012)
Rerurn of the Reaper (2014)
Exhumation (The Early Years) (2015)
Healed by Metal (2017)

Current lineup:

Chris Boltendahl (Bass, Vocals)
Stefan Arnold (Drums)
Jens Becker (Bass)
Axel "Ironfinger" Ritt (Guitars)
Marcus Kniep (Keyboards)

Comments

Popular posts from this blog

Asphyx: Yield or Die

Όσο μόνιμη νομίζουμε ότι είναι η ζωή, άλλο τόσο μόνιμο είναι και το τέλος. Εμείς θα βρεθούμε στο μεταίχμιο αυτών των δύο καταστάσεων μαζί με τους Asphyx  στο Κύτταρο , το Σάββατο 05/11/22 . Το Death/Doom Metal τους αποτελεί συντροφιά μας από τη γέννηση, μέχρι το πέρασμα στην αντίπερα όχθη. 10 Full-lengths γεμάτα θυμό για την καταδίκη που μας κυνηγάει, τα οποία θα αναλύσουμε παρέα, ένα-ένα. Το starting point των Asphyx , είναι το "The Rack" (1991) . Εκεί που όλες οι μπάντες τρέχουν με 1000 και συνθέτουν όλο και πιο γρήγορα κομμάτια, οι φίλοι μας εδώ έρχονται να επιβραδύνουν και να δημιουργήσουν ένα album τελείως διαφορετικό, που μας γνωρίζει μια μπάντα η οποία δείχνει από την αρχή ότι θα έχει και συνέχεια. Κάνουν το Genre να είναι ακόμα πιο  κατανοητό, με τις Guitars να κάνουν εξαίσια δουλειά, αν και λίγο lazy κάπου κάπου, μόνο που αυτό σε κάνει και νιώθεις άνετα και cozy. Τα γρήγορα parts σε ανεβάζουν τόσο όσο και, γενικά, υπάρχει μια ποικιλία στις συνθέσεις που σε κάνει να

Septicflesh / Hypocrisy / The Agonist / Horizon Ignited @Fuzz, Παρασκευή 21/10/22

Τα μυστηριακά και απόκρυφα κείμενα και παραδόσεις ανέκαθεν συνάρπαζαν τον ανήσυχο ανθρώπινο νου. Από την άλλη, πολλά γεγονότα και φαινόμενα της ιστορίας δεν εξηγούνται απλώς με τη λογική, αλλά... ας πούμε απλώς πως the truth is out there. Έτσι, σήμερα, την  Παρασκευή 21/10/22 , θα συγκεντρωθούμε στο Fuzz για να εξετάσουμε ιερές γραφές και να αναλύσουμε θεωρίες συνωμοσίας, με αρκετό κόσμο να έχει καταφτάσει ήδη από τις 18:00, όταν και ανοίγουν οι πόρτες. Απόψε, λοιπόν, θα παρακολουθήσω  live τους Septicflesh   για 3η φορά και, αντίστοιχα, τους Hypocrisy για 1η φορά. Την αρχή για το απόγευμα, και μπροστά σε ένα μεγάλο πλήθος δεδομένης και της ώρας, κάνουν στις 18:55 οι Horizon Ignited . Για τα επόμενα 30 λεπτά, καταθέτουν τη δική τους, αρκετά ενδιαφέρουσα πρόταση πάνω στο Melodic Death Metal/Metalcore , επιλέγοντας τα "Beyond Your Reach" , "Servant" , "Equal in Death" , "Carry Me" , "Leviathan" , και "Towards the Dying Lands"

Deafheaven @Gagarin 205, Σάββατο 15/10/22

  Μία από τις συναυλίες που ανυπομονούσα να δω από τότε που ξέσπασε η πανδημία του COVID-19 ήταν, σαφέστατα, αυτή των πρωτοπόρων  Deafheaven . Έχοντας αρκετό χρόνο στα χέρια μου για να αφουγκραστώ τη δισκογραφία τους, όπως και το νέο τους δισκογραφικό πόνημα,  "Infinite Granite" (2021) , ο ενθουσιασμός μου για την επερχόμενη συναυλία ήταν απερίγραπτος. Έτσι λοιπόν, το Σάββατο   15/10/22 , στο Gagarin 205 , θα παρακολουθήσω ζωντανά τους μύστες του Post-Black Metal/Shoehaze . Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:30, με τον λιγοστό κόσμο να περιμένει από νωρίς για τον χαμό που θα ακολουθήσει. Με τον κόσμο να είναι περισσότερος, τα φώτα χαμηλώνουν, τα visuals αρχίζουν να ετοιμάζουν την ατμόσφαιρα για ζοφερό  Post-Black Metal/Shoehaze , και στις 22:20 εισέρχονται στη σκηνή οι θρυλικοί Deafheaven . Μας χτυπάνε απανωτά με τα  "Shellstar" , "In Blur"  και  "Great Mass of Coulour" , από το τελευταίο Full-length τους,  δίνοντάς μας την πρώτη δόση μελαγχολίας. Συνεχί