Skip to main content

While Heaven Wept / Enemy of Realty @Temple, Κυριακή 18/11/18


Μια βραδιά που έμελλε να με αλλάξει σαν άνθρωπο. Πρώτη (και ίσως τελευταία) φορά που βλέπω τους While Heaven Wept. Περίμενα το live αυτό εδώ και πολύ καιρό, τόσο για τους headliners, όσο και για τους Enemy of Reality, τους οποίους πάντα χαίρομαι να παρακολουθώ, καθότι μέσω της μουσικής τους έχουν ανεβάσει το επίπεδο του Symphonic Metal, εντός και εκτός συνόρων. Κυριακή 18/11/18 και φτάνοντας νωρίς στο Temple, έχει προσέλθει μικρό πλήθος κόσμου. Οι πόρτες ανοίγουν με καθυστέρηση στις 20:10, και υπό βροχή μπαίνουμε στο χώρο. Falling, ever, downward to the sea.


H ώρα είναι 21:15, και στη σκηνή ανεβαίνουν οι Symphonic Metal prodigies, Enemy of Reality. Στα 45 λεπτά που έχουν στη διάθεσή τους, η  performance τους είναι σαρωτική. Παίζουν υλικό και απ'τις δύο μέχρι στιγμής Full-length κυκλοφορίες τους, "Rejected Gods" (2014) και "Arakhne" (2016). Highlight της εμφάνισής τους αποτελεί το medley "Bad Romance (διασκευή σε Lady Gaga) / Ov Fire and the Void (διασκευή σε Behemoth)" το οποίο παίρνει εύσημα για πρωτοτυπία και εφευρετικότητα. Ο ήχος τους είναι άψογος, η μπάντα βρίσκεται σε εξαιρετική φόρμα και σκηνικά δίνουν όλοι το 101%. Η επικοινωνία τους με το αριθμητικά αυξημένο κοινό είναι συχνή και θερμότατη. Ο Thanos (Bass) επηρεάζει την ισορροπία του σύμπαντος με κάθε νότα, o Philip Stone (Drums) πυροβολεί κατά ριπάς απ'το kit του, o Steelianos Amoiridis (Guitars) είναι απόλυτα προσηλωμένος στο έργο του και η Iliana Tsakiraki (Vocals) είναι ερμηνεύτρια ολκής, καθώς σείει το χώρο σε κάθε στίχο. Έχουν ήδη ένα δικό τους fanbase, σίγουρα όμως με την εμφάνιση αυτή κέρδισαν και καινούργιο κοινό. These words of truth I sing in vain.

Setlist
Martyr
In Hiding
Time Immemorial
Bad Romance/Ov Fire and the Void (Lady Gaga/Behemoth cover)
Nouthetisis
Afraid No More
Taste of Defeat



Στο σημείο αυτό θα ήθελα να κάνω ένα confession. Πριν το συγκεκριμένο event δεν είχα ασχοληθεί πάρα πολύ (έως καθόλου) με τους While Heaven Wept. Όταν μου προτάθηκε να τους προσεγγίσω, δημιουργήθηκε μια ανυπομονησία, και πραγματικά την ώρα του live κυριεύτηκα απ'τη μαγεία της μουσικής και των στίχων. Είναι κάτι που δεν συμβαίνει συχνά με μπάντες που βλέπω σε live. Πήγα ανίδεος και βγήκα fan. Back to the show.

Η ώρα έχει πλέον πάει 22:20. Στη σκηνή ανεβαίνουν οι Epic Progressive/Power/Doom Metal masters, While Heaven Wept. Μια τελετή κάθαρσης έχει ξεκινήσει. Κάθε λεπτό, κάθε κομμάτι μέσα στα 110 λεπτά που διήρκεσε η εμφάνισή τους, είναι ένα ταξίδι στο εσωτερικό της ψυχής, καθαρίζοντας μας απ'ο,τι μας βαραίνει και επουλώνοντας τις πληγές μας. Παρουσιάζουν υλικό που καλύπτει σχεδόν όλη τη μέχρι τώρα μουσική τους πορεία. Είναι συγκινητικό όταν ξέρεις ότι βλέπεις αυτούς τους μουσικούς μαζί για τελευταία φορά, σου αφήνει μια γλυκόπικρη αίσθηση. Ευτυχώς, ο Tom Phillips (Guitars, Keyboards, Vocals) ανακοινώνει ότι το τέλος είναι απλά ένα τέλος εποχής για το lineup που ξεκίνησε απ' το "Vast Oceans Lachrymose" (2009), οπότε υπάρχει πιθανό μέλλον στον ορίζοντα. Ο ήχος τους είναι αψεγάδιαστος και η τεχνική τους αρτιότητα είναι οφθαλμοφανέστατη. Τα μεγαλύτερα ατού της μπάντας είναι, πρώτον, η σκηνική τους παρουσία, η οποία είναι σαρωτική καθώς δεν αφήνουν τίποτα όρθιο στη σκηνή, και δεύτερον, η επικοινωνία με το μεγάλο πλήθος κοινού η οποία είναι συχνή και θερμότατη, καθώς υπάρχει ιδιαίτερη σύνδεση με το κοινό της Ελλάδας και ειδικά της Αθήνας. Μας αγαπούν και τους αγαπάμε. Ο Tom Phillips είναι ο απόλυτος ηγέτης και ιθύνων νους, ο Jim Hunter (Bass, Vocals) στέκεται επιβλητικός, ο Scott Loose (Guitars) είναι απόλυτα προσηλωμένος στο έργο του, η Michelle Loose – Schrotz (Keyboards) αποτελεί το στολίδι του συγκροτήματος, ο Trevor Schrotz (Drums) είναι αεικίνητος, και ο Rain Irving [Vocals (lead)] είναι ο ερμηνευτής του πόνου και δίαυλος επικοινωνίας με τον εσώτερο εαυτό. Tonight, will you sail away, with open arms and eyes ablaze?

Setlist
Introspectus
Icarus and I
Ardor
Heartbust
Vast Oceans Lachrymose
The Furthest Shore
To Wander the Void
Of Empires Forlorn
Voice in the Wind (Jane cover)
Soulsadness
The Drowning Years
Vessel
Thus with a Kiss I Die


Το Temple διοργάνωσε ένα εξαιρετικό event. Απ'τη μια, οι Enemy of Reality μέσα σε 45 λεπτά και 8 κομμάτια συνεχίζουν την ανοδική τους πορεία προς την κορυφή του Symphonic Metal, ενώ οι While Heaven Wept μέσα σε 110 λεπτά και 13 κομμάτια απέδειξαν ότι αποτελούν κορυφή στο Epic Progressive/Power/Doom Metal. Αν δεν τους έχεις βάλει στη ζωή σου, καν'το. Χτες.

(Photo Credits: Panos Mourtzis)

Comments

Popular posts from this blog

Asphyx: Yield or Die

Όσο μόνιμη νομίζουμε ότι είναι η ζωή, άλλο τόσο μόνιμο είναι και το τέλος. Εμείς θα βρεθούμε στο μεταίχμιο αυτών των δύο καταστάσεων μαζί με τους Asphyx  στο Κύτταρο , το Σάββατο 05/11/22 . Το Death/Doom Metal τους αποτελεί συντροφιά μας από τη γέννηση, μέχρι το πέρασμα στην αντίπερα όχθη. 10 Full-lengths γεμάτα θυμό για την καταδίκη που μας κυνηγάει, τα οποία θα αναλύσουμε παρέα, ένα-ένα. Το starting point των Asphyx , είναι το "The Rack" (1991) . Εκεί που όλες οι μπάντες τρέχουν με 1000 και συνθέτουν όλο και πιο γρήγορα κομμάτια, οι φίλοι μας εδώ έρχονται να επιβραδύνουν και να δημιουργήσουν ένα album τελείως διαφορετικό, που μας γνωρίζει μια μπάντα η οποία δείχνει από την αρχή ότι θα έχει και συνέχεια. Κάνουν το Genre να είναι ακόμα πιο  κατανοητό, με τις Guitars να κάνουν εξαίσια δουλειά, αν και λίγο lazy κάπου κάπου, μόνο που αυτό σε κάνει και νιώθεις άνετα και cozy. Τα γρήγορα parts σε ανεβάζουν τόσο όσο και, γενικά, υπάρχει μια ποικιλία στις συνθέσεις που σε κάνει να

Tortuga / Automaton @Death Disco, Πέμπτη 20/10/22

Ήγγικεν η ώρα και για εμένα να γυρίσω στα παλιά με μία συναυλία που περίμενα αγωνιωδώς. Κατεβαίνοντας από το Μετρό στο Μοναστηράκι και περπατώντας για πέντε λεπτά, βρέθηκα στο Death Disco , Πέμπτη 20/10/22 . Έξω από τον συναυλιακό χώρο υπήρχαν περίπου 30 άτομα που περίμεναν να δουν τους masters του Psychedelic Stoner/Doom Metal , Tortuga . Με μία καθυστέρηση,  οι πόρτες ανοίγουν στις 21:40. Στις 21:50 εμφανίζονται στη σκηνή οι Doom/Stoner Metal Έλληνες βιρτουόζοι, Automaton . Έπαιξαν συνολικά πέντε κομμάτια, εκ των οποίων τα τέσσερα ήταν από την τελευταία κυκλοφορία τους, "Talos" (2018) , που αποτελεί πραγματικά εξαιρετική δουλειά από την μπάντα. Ακούμε, λοιπόν, τα "Giant of Steel" , "Automaton Marching" , "Trapped in Darkness" και "Ο Τάλως ξυπνά (Talos Awakens)" , όμως δεν έμειναν εκεί, διότι υπήρχε και έκπληξη. Μας παρουσίασαν μία νέα τους δημιουργία η οποία δεν έχει βρει ακόμα τον τίτλο της. Ο ήχος δεν μπορώ να πω πως ήταν ο καλύτε

Deafheaven @Gagarin 205, Σάββατο 15/10/22

  Μία από τις συναυλίες που ανυπομονούσα να δω από τότε που ξέσπασε η πανδημία του COVID-19 ήταν, σαφέστατα, αυτή των πρωτοπόρων  Deafheaven . Έχοντας αρκετό χρόνο στα χέρια μου για να αφουγκραστώ τη δισκογραφία τους, όπως και το νέο τους δισκογραφικό πόνημα,  "Infinite Granite" (2021) , ο ενθουσιασμός μου για την επερχόμενη συναυλία ήταν απερίγραπτος. Έτσι λοιπόν, το Σάββατο   15/10/22 , στο Gagarin 205 , θα παρακολουθήσω ζωντανά τους μύστες του Post-Black Metal/Shoehaze . Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:30, με τον λιγοστό κόσμο να περιμένει από νωρίς για τον χαμό που θα ακολουθήσει. Με τον κόσμο να είναι περισσότερος, τα φώτα χαμηλώνουν, τα visuals αρχίζουν να ετοιμάζουν την ατμόσφαιρα για ζοφερό  Post-Black Metal/Shoehaze , και στις 22:20 εισέρχονται στη σκηνή οι θρυλικοί Deafheaven . Μας χτυπάνε απανωτά με τα  "Shellstar" , "In Blur"  και  "Great Mass of Coulour" , από το τελευταίο Full-length τους,  δίνοντάς μας την πρώτη δόση μελαγχολίας. Συνεχί