Από τότε που το διεστραμμένο μυαλό του H.P. Lovecraft δημιούργησε το Necronomicon, μύστες και μάγισσες προσπαθούν να ανακαλύψουν τους τερατώδεις κόσμους του. Άλλοι τρελάθηκαν, άλλοι χάθηκαν στη λήθη και άλλοι τα κατάφεραν και επέστρεψαν. Οι Electric Wizard περάσαν από αυτές τις περιοχές, διδάχτηκαν σάπιο Doom/Stoner Metal, και θα ανοίξουν τις πύλες και για εμάς στο Piraeus 117 Academy, το Σάββατο 23/02/19. To find a world and start again.
Κάθε Full-length και ένας παράλληλος κόσμος, κάθε νότα και ένα spark από την χώρα των τερατόμορφων πλασμάτων και διαβολικών οντοτήτων, που ψιθυρίζουν σκοτεινά mantras μέσα απ'όλη τη δισκογραφία τους.
Όταν λοιπόν ξεκινάς την άσκηση της Τέχνης, πειραματίζεσαι μέχρι να βρεις ποιο από τα 9 μονοπάτια θα ακολουθήσεις. Αυτό συμβαίνει και με το ομότιτλο "Electric Wizard" (1995). Σκοτάδι και μίσος αναβλύζει μέσα από τα αργόσυρτα riffs του. Εξαιρετικά απόκοσμα Vocals και αρκετά μελετημένοι στίχοι, που αποδεικνύουν πως σίγουρα έχει γίνει κάποια σκοτεινή συμφωνία που τους αναβαθμίζει την έμπνευση (8).
Στο "Come My Fanatics...."(1997) το ξόρκι του χάους έχει επιτύχει και κατασταλάζουν άμεσα στον χαρακτηριστικό τους ήχο. Βουτάνε κατευθείαν στον πάτο του ωκεανού, και επιστρέφουν με απόκοσμες μελωδίες από κάποιον εξωγήινο dealer που ζει εκεί. Είναι από τα πιο βαριά albums του ήχου, με κάποιες sludge πινελιές (9).
Το "Dopethrone" (2000) είναι το απόλυτα ψυχεδελικό δημιούργημα όλης της ύπαρξης. Ο συνδυασμός Guitars και Vocals βιάζουν στην κυριολεξία το αυτί με αλλόκοτους τρόπους. Η μισανθρωπία από έναν άλλο κόσμο που ύπουλα ταξίδεψε στον δικό μας, εκδηλώνεται μέσα από αυτό το album και όποιος δημιουργεί εικόνες στο μυαλό του κατά την ακρόαση του εμφανίζονται μπροστά του και τον κατασπαράζουν (8).
"Let Us Prey" (2002). Προφανώς και από τη στιγμή που έμπλεξες με τον αποκρυφιστικό κόσμο των Electric Wizard όσο και να προσευχηθείς δεν θα γλιτώσεις ποτέ. Τα πλοκάμια τους σε έχουν τυλίξει και σε "φτιάχνουν" με την αστρική φερομόνη που εκκρίνουν. Το συγκεκριμένο album είναι λίγο πιο πειραματικό, με μεγάλα σε χρόνο κομμάτια, extreme, αλλά πάντα με την χαρακτηριστική ηχητική τους (8).
Στο "We Live" (2004) ένας νέος κόσμος απλώνεται μπροστά μας. Μια πιο γυαλισμένη παραγωγή, Guitars με ζοφερά, αλλά πιο μοντέρνα patterns και πιο καθαρά Vocals. Το ξόρκι είναι επιτυχημένο, τα νέα critters που επικαλέστηκαν λειτούργησαν σαν μούσες και οι μύστες έβγαλαν ένα εξαίσιο αποτέλεσμα (9).
Τα υλικά αναμειγνύονται, καπνός γεμίζει τον ιερό κύκλο και μέσα από το ντουμάνι αυτό γεννιέται το "Witchcult Today" (2007). Με ακόμα πιο vintage ήχο και τα χαρακτηριστικά απόκοσμα riffs τους, το album είναι σκοτεινό και έντονα μυστικιστικό. Η τέχνη του χάους επιστρέφει, ο Μαύρος Ηλιος υψώνεται και διψάει για αίμα, ώστε να προσφέρει στους τελετάρχες το εκστατικό ναρκωτικό που αποζητούν (8).
Θορυβώδη, ζοφερό και groovy το "Black Masses" (2010). Ένας δισκος σε σημείο προχωρημένης σήψης. Η περιγραφή του μπορεί να είναι ανατριχιαστική, η εμπειρία ωστόσο της ακρόασης είναι μοναδική. Τα riffs ασφυκτιούν και ψάχνουν απεγνωσμένα ξέσπασμα. Παρόλα αυτά οι δονήσεις που εκπέμπουν οι Electric Wizard για ένα παράδοξο λόγο είναι πιο ευκολοχώνευτες, οπότε ίσως είναι καλή επιλογή σαν πρώτο ακουσμα ωστε να εισβάλλεις ομαλά στον κόσμο τους (8).
"Time to Die" (2014). Τα νέα είναι υπέροχα για τους λάτρεις του αγνού Doom Metal, των ουσιών και της απόλυτης ψυχεδέλειας. Ο ίδιος ο διάολος θα δυσκολευόταν να ψυχολογήσει ενδότερα αυτό το album. Μυστηριακοί ψίθυροι, ένα ξεχαρβαλωμένο organ, χτύποι από τύμπανα σαν να προέρχονται από κάποια πρωτόγονη φυλή, και όλα αυτά να εκπέμπουν μέσα από το monitor μιας χαλασμένης 14' ασπρόμαυρης τηλεόρασης. Πολλά ναρκωτικά (8).
Στο τελευταίο "Wizard Bloody Wizard" (2017), γίνεται μια προσπάθεια εκσυχρονισμού. Το album γενικά είναι εξαιρετικό, αλλά είναι τελείως διαφορετικό από τον ήχο τους. Κάποιοι ίσως δυσαρεστήθηκαν, ενώ κάποιοι νέοι fans εμφανίστηκαν. Οι επιρροές τους ήταν πάντα φανερές αλλά πλέον από τον τίτλο μέχρι και τον ήχο το κάνουν λίγο πιο έντονα από ότι χρειάζεται (7).
Lovecraft. Τρόμος. Μυστικισμός. Μαγεία. Ναρκωτικά. Παιχνίδια της φαντασίας, ονειρικοι κόσμοι, απερίγραπτες και απόσκοσμες μορφές, ακατονόμαστες σκεψεις, και άγνωστες διαστάσεις σε έναν αλλιώτικο χωροχρόνο περιγράφει ο H.P Lovecraft. Αυτό που βιώνεις εκεί δεν είναι απλά τρομακτικό. Άλλοι πλανήτες, παράλληλοι κόσμοι, χωροχρονικά μυστήρια, εξωδιαστατικά όντα που λειτουργούν σαν θεϊκές ή διαβολικές οντότητες, με αηδιαστικές πρωσοπογραφίες, που μόνο στην περιγραφή τους μουδιάζεις από φόβο σε τέτοιο βαθμό, που παραλύει το σώμα και η κραυγή δεν βγαίνει, όσο και να προσπαθείς. Βέβαια αυτά τα αποκαλυπτικά τέρατα και μέρη δεν τα βλέπει ο καθένας. Απαιτεί δουλειά και θυσίες κάθε λογής. Θέλει ξόρκια και διαδικασίες που μόνο όσοι ασχολούνται βαθιά με την Τέχνη της μαγείας μπορούν να τα αντικρίσουν. Οι Electric Wizard είναι οι μύστες που θα μας ταξιδέψουν στο πολυδιάστατο, δημιουργικό, ανεξάντλητο, απεριόριστο... ΧΑΟΣ. Και όσα άσχημα, γλοιώδη και δαιμονικά όντα και να συναντήσουμε, η αλήθεια είναι μία. Πιο σιχαμένο και ύπουλο πλάσμα, σε όλα τα παράλληλα σύμπαντα, από τον άνθρωπο δεν υπάρχει, και ας μην έχει πλοκάμια...
Η 3 Shades of Black και το Temple έχει το δύσκολο έργο να ευχαριστήσει τους Παλαιούς θεούς, για να μην μας κατασπαράξουν με μια μόνο κίνηση. Φωνάζει λοιπόν τους Χαοτικούς Μύστες για να γίνει το τελετουργικό, και να λάβουμε ότι μας αξίζει...
Genre:
Doom/Stoner Metal
Doom/Stoner Metal
Main:
Electric Wizard (1995)
Come My Fanatics.... (1997)
Dopethrone (2000)
Let Us Prey (2002)
We Live (2004)
Witchcult Today (2007)
Black Masses (2010)
Time to Die (2014)
Wizard Bloody Wizard (2017)
Electric Wizard (1995)
Come My Fanatics.... (1997)
Dopethrone (2000)
Let Us Prey (2002)
We Live (2004)
Witchcult Today (2007)
Black Masses (2010)
Time to Die (2014)
Wizard Bloody Wizard (2017)
Current lineup:
Jus Oborn (Guitars, Vocals)
Liz Buckingham (Guitars)
Simon Poole (Drums)
Haz Wheaton (Bass)
Jus Oborn (Guitars, Vocals)
Liz Buckingham (Guitars)
Simon Poole (Drums)
Haz Wheaton (Bass)
Comments
Post a Comment