Skip to main content

Electric Wizard: Hear Them Screaming



Από τότε που το διεστραμμένο μυαλό του H.P. Lovecraft δημιούργησε το Necronomicon, μύστες και μάγισσες προσπαθούν να ανακαλύψουν τους τερατώδεις κόσμους του. Άλλοι τρελάθηκαν, άλλοι χάθηκαν στη λήθη και άλλοι τα κατάφεραν και επέστρεψαν. Οι Electric Wizard περάσαν από αυτές τις περιοχές, διδάχτηκαν σάπιο Doom/Stoner Metal, και θα ανοίξουν τις πύλες και για εμάς στο Piraeus 117 Academy, το Σάββατο 23/02/19. To find a world and start again.

Κάθε Full-length και ένας παράλληλος κόσμος, κάθε νότα και ένα spark από την χώρα των τερατόμορφων πλασμάτων και διαβολικών οντοτήτων, που ψιθυρίζουν σκοτεινά mantras μέσα απ'όλη τη δισκογραφία τους.



Όταν λοιπόν ξεκινάς την άσκηση της Τέχνης, πειραματίζεσαι μέχρι να βρεις ποιο από τα 9 μονοπάτια θα ακολουθήσεις. Αυτό συμβαίνει και με το ομότιτλο "Electric Wizard" (1995). Σκοτάδι και μίσος αναβλύζει μέσα από τα αργόσυρτα riffs του. Εξαιρετικά απόκοσμα Vocals και αρκετά μελετημένοι στίχοι, που αποδεικνύουν πως σίγουρα έχει γίνει κάποια σκοτεινή συμφωνία που τους αναβαθμίζει την έμπνευση (8).



Στο "Come My Fanatics...."(1997) το ξόρκι του χάους έχει επιτύχει και κατασταλάζουν άμεσα στον χαρακτηριστικό τους ήχο. Βουτάνε  κατευθείαν στον πάτο του ωκεανού, και επιστρέφουν με απόκοσμες μελωδίες από κάποιον εξωγήινο dealer που ζει εκεί. Είναι από τα πιο βαριά albums του ήχου, με κάποιες sludge πινελιές (9).


Το "Dopethrone" (2000) είναι το απόλυτα ψυχεδελικό δημιούργημα όλης της ύπαρξης. Ο συνδυασμός Guitars και Vocals βιάζουν στην κυριολεξία το αυτί με αλλόκοτους τρόπους. Η μισανθρωπία από έναν άλλο κόσμο που ύπουλα ταξίδεψε στον δικό μας, εκδηλώνεται μέσα από αυτό το album και όποιος δημιουργεί εικόνες στο μυαλό του κατά την ακρόαση του εμφανίζονται μπροστά του και τον κατασπαράζουν (8).



"Let Us Prey" (2002). Προφανώς και από τη στιγμή που έμπλεξες με τον αποκρυφιστικό κόσμο των Electric Wizard όσο και να προσευχηθείς δεν θα γλιτώσεις ποτέ. Τα πλοκάμια τους σε έχουν τυλίξει και σε "φτιάχνουν" με την αστρική φερομόνη που εκκρίνουν. Το συγκεκριμένο album είναι λίγο πιο πειραματικό, με μεγάλα σε χρόνο κομμάτια, extreme, αλλά πάντα με την χαρακτηριστική ηχητική τους (8).



Στο "We Live" (2004) ένας νέος κόσμος απλώνεται μπροστά μας. Μια πιο γυαλισμένη παραγωγή, Guitars με ζοφερά, αλλά πιο μοντέρνα patterns και πιο καθαρά Vocals. Το ξόρκι είναι επιτυχημένο, τα νέα critters που επικαλέστηκαν λειτούργησαν σαν μούσες και οι μύστες έβγαλαν ένα εξαίσιο αποτέλεσμα (9).



Τα υλικά αναμειγνύονται, καπνός γεμίζει τον ιερό κύκλο και μέσα από το ντουμάνι αυτό γεννιέται το "Witchcult Today" (2007). Με ακόμα πιο vintage ήχο και τα χαρακτηριστικά απόκοσμα riffs τους, το album είναι σκοτεινό και έντονα μυστικιστικό. Η τέχνη του χάους επιστρέφει, ο Μαύρος Ηλιος υψώνεται και διψάει για αίμα, ώστε να προσφέρει στους τελετάρχες το εκστατικό ναρκωτικό που αποζητούν (8).



Θορυβώδη, ζοφερό και groovy το "Black Masses" (2010). Ένας δισκος σε σημείο προχωρημένης σήψης. Η περιγραφή του μπορεί να είναι ανατριχιαστική, η εμπειρία ωστόσο της ακρόασης είναι μοναδική. Τα riffs ασφυκτιούν και ψάχνουν απεγνωσμένα ξέσπασμα. Παρόλα αυτά οι δονήσεις που εκπέμπουν οι Electric Wizard για ένα παράδοξο λόγο είναι πιο ευκολοχώνευτες, οπότε ίσως είναι καλή επιλογή σαν πρώτο ακουσμα ωστε να εισβάλλεις ομαλά στον κόσμο τους (8).



"Time to Die" (2014).  Τα νέα είναι υπέροχα για τους λάτρεις του αγνού Doom Metal, των ουσιών και της απόλυτης ψυχεδέλειας. Ο ίδιος ο διάολος θα δυσκολευόταν να ψυχολογήσει ενδότερα αυτό το album. Μυστηριακοί ψίθυροι, ένα ξεχαρβαλωμένο organ, χτύποι από τύμπανα σαν να προέρχονται από κάποια πρωτόγονη φυλή, και όλα αυτά να εκπέμπουν μέσα από το monitor μιας χαλασμένης 14' ασπρόμαυρης τηλεόρασης. Πολλά ναρκωτικά (8).



Στο τελευταίο "Wizard Bloody Wizard" (2017), γίνεται μια προσπάθεια εκσυχρονισμού. Το album γενικά είναι εξαιρετικό, αλλά είναι τελείως διαφορετικό από τον ήχο τους. Κάποιοι ίσως δυσαρεστήθηκαν, ενώ κάποιοι νέοι fans εμφανίστηκαν. Οι επιρροές τους ήταν πάντα φανερές αλλά πλέον από τον τίτλο μέχρι και τον ήχο το κάνουν λίγο πιο έντονα από ότι χρειάζεται (7).

Lovecraft. Τρόμος. Μυστικισμός. Μαγεία. Ναρκωτικά. Παιχνίδια της φαντασίας, ονειρικοι κόσμοι, απερίγραπτες και απόσκοσμες μορφές, ακατονόμαστες σκεψεις, και άγνωστες διαστάσεις σε έναν αλλιώτικο χωροχρόνο περιγράφει ο H.P Lovecraft. Αυτό που βιώνεις εκεί δεν είναι απλά τρομακτικό. Άλλοι πλανήτες, παράλληλοι κόσμοι, χωροχρονικά μυστήρια, εξωδιαστατικά όντα που λειτουργούν σαν θεϊκές ή διαβολικές οντότητες, με αηδιαστικές πρωσοπογραφίες, που μόνο στην περιγραφή τους μουδιάζεις από φόβο σε τέτοιο βαθμό, που παραλύει το σώμα και η κραυγή δεν βγαίνει, όσο και να προσπαθείς. Βέβαια αυτά τα αποκαλυπτικά τέρατα και μέρη δεν τα βλέπει ο καθένας. Απαιτεί δουλειά και θυσίες κάθε λογής. Θέλει ξόρκια και διαδικασίες που μόνο όσοι ασχολούνται βαθιά με την Τέχνη της μαγείας μπορούν να τα αντικρίσουν. Οι Electric Wizard είναι οι μύστες που θα μας ταξιδέψουν στο πολυδιάστατο, δημιουργικό, ανεξάντλητο, απεριόριστο... ΧΑΟΣ. Και όσα άσχημα, γλοιώδη και δαιμονικά όντα και να συναντήσουμε, η αλήθεια είναι μία. Πιο σιχαμένο και ύπουλο πλάσμα, σε όλα τα παράλληλα σύμπαντα, από τον άνθρωπο δεν υπάρχει, και ας μην έχει πλοκάμια...

Η 3 Shades of Black και το Temple έχει το δύσκολο έργο να ευχαριστήσει τους Παλαιούς θεούς, για να μην μας κατασπαράξουν με μια μόνο κίνηση. Φωνάζει λοιπόν τους Χαοτικούς Μύστες για να γίνει το τελετουργικό, και να λάβουμε ότι μας αξίζει...


Genre:
Doom/Stoner Metal

Main:
Electric Wizard (1995)
Come My Fanatics.... (1997)
Dopethrone (2000)
Let Us Prey (2002)
We Live (2004)
Witchcult Today (2007)
Black Masses (2010)
Time to Die (2014)
Wizard Bloody Wizard (2017)

Current lineup:
Jus Oborn (Guitars, Vocals)
Liz Buckingham (Guitars)
Simon Poole (Drums)
Haz Wheaton (Bass)

Comments

Popular posts from this blog

Asphyx: Yield or Die

Όσο μόνιμη νομίζουμε ότι είναι η ζωή, άλλο τόσο μόνιμο είναι και το τέλος. Εμείς θα βρεθούμε στο μεταίχμιο αυτών των δύο καταστάσεων μαζί με τους Asphyx  στο Κύτταρο , το Σάββατο 05/11/22 . Το Death/Doom Metal τους αποτελεί συντροφιά μας από τη γέννηση, μέχρι το πέρασμα στην αντίπερα όχθη. 10 Full-lengths γεμάτα θυμό για την καταδίκη που μας κυνηγάει, τα οποία θα αναλύσουμε παρέα, ένα-ένα. Το starting point των Asphyx , είναι το "The Rack" (1991) . Εκεί που όλες οι μπάντες τρέχουν με 1000 και συνθέτουν όλο και πιο γρήγορα κομμάτια, οι φίλοι μας εδώ έρχονται να επιβραδύνουν και να δημιουργήσουν ένα album τελείως διαφορετικό, που μας γνωρίζει μια μπάντα η οποία δείχνει από την αρχή ότι θα έχει και συνέχεια. Κάνουν το Genre να είναι ακόμα πιο  κατανοητό, με τις Guitars να κάνουν εξαίσια δουλειά, αν και λίγο lazy κάπου κάπου, μόνο που αυτό σε κάνει και νιώθεις άνετα και cozy. Τα γρήγορα parts σε ανεβάζουν τόσο όσο και, γενικά, υπάρχει μια ποικιλία στις συνθέσεις που σε κάνει να

Septicflesh / Hypocrisy / The Agonist / Horizon Ignited @Fuzz, Παρασκευή 21/10/22

Τα μυστηριακά και απόκρυφα κείμενα και παραδόσεις ανέκαθεν συνάρπαζαν τον ανήσυχο ανθρώπινο νου. Από την άλλη, πολλά γεγονότα και φαινόμενα της ιστορίας δεν εξηγούνται απλώς με τη λογική, αλλά... ας πούμε απλώς πως the truth is out there. Έτσι, σήμερα, την  Παρασκευή 21/10/22 , θα συγκεντρωθούμε στο Fuzz για να εξετάσουμε ιερές γραφές και να αναλύσουμε θεωρίες συνωμοσίας, με αρκετό κόσμο να έχει καταφτάσει ήδη από τις 18:00, όταν και ανοίγουν οι πόρτες. Απόψε, λοιπόν, θα παρακολουθήσω  live τους Septicflesh   για 3η φορά και, αντίστοιχα, τους Hypocrisy για 1η φορά. Την αρχή για το απόγευμα, και μπροστά σε ένα μεγάλο πλήθος δεδομένης και της ώρας, κάνουν στις 18:55 οι Horizon Ignited . Για τα επόμενα 30 λεπτά, καταθέτουν τη δική τους, αρκετά ενδιαφέρουσα πρόταση πάνω στο Melodic Death Metal/Metalcore , επιλέγοντας τα "Beyond Your Reach" , "Servant" , "Equal in Death" , "Carry Me" , "Leviathan" , και "Towards the Dying Lands"

Deafheaven @Gagarin 205, Σάββατο 15/10/22

  Μία από τις συναυλίες που ανυπομονούσα να δω από τότε που ξέσπασε η πανδημία του COVID-19 ήταν, σαφέστατα, αυτή των πρωτοπόρων  Deafheaven . Έχοντας αρκετό χρόνο στα χέρια μου για να αφουγκραστώ τη δισκογραφία τους, όπως και το νέο τους δισκογραφικό πόνημα,  "Infinite Granite" (2021) , ο ενθουσιασμός μου για την επερχόμενη συναυλία ήταν απερίγραπτος. Έτσι λοιπόν, το Σάββατο   15/10/22 , στο Gagarin 205 , θα παρακολουθήσω ζωντανά τους μύστες του Post-Black Metal/Shoehaze . Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:30, με τον λιγοστό κόσμο να περιμένει από νωρίς για τον χαμό που θα ακολουθήσει. Με τον κόσμο να είναι περισσότερος, τα φώτα χαμηλώνουν, τα visuals αρχίζουν να ετοιμάζουν την ατμόσφαιρα για ζοφερό  Post-Black Metal/Shoehaze , και στις 22:20 εισέρχονται στη σκηνή οι θρυλικοί Deafheaven . Μας χτυπάνε απανωτά με τα  "Shellstar" , "In Blur"  και  "Great Mass of Coulour" , από το τελευταίο Full-length τους,  δίνοντάς μας την πρώτη δόση μελαγχολίας. Συνεχί