Στα πλαίσια της πολυαναμενόμενης επικείμενης συναυλίας των Destruction στο Fuzz, την Κυριακή 24/02/19, το Metal Asylum μίλησε με τον Schmier (Bass, Vocals) για το top ''Thrash Anthems II" (2017), την περιβόητη Neo-Destruction Era, αλλά και το πώς μπορούμε να αλλάξουμε το παρόν, άθλιο status quo. Devastating thrash attack!
Καλησπέρα Schmier, είναι μεγάλη μου τιμή που μιλάμε.
Έχουν περάσει ήδη δυο χρόνια από την κυκλοφορία του top "Thrash Anthems II" (2017). Αυτή είναι η δεύτερη φορά που αποφασίζετε να συνθέσετε ένα album αποτελούμενο από επανηχογραφημένο παλιότερο υλικό. Πως κι έτσι;
Βασικά, αυτό είναι μια ιδέα που μας ήρθε πριν από μια δεκαετία, καθώς, μετά από το "All Hell Breaks Loose" (2000) που επανηχογραφήσαμε το ''Total Desaster'', λάβαμε πολύ καλό feedback και συνεχίσαμε να επανηχογραφούμε κομμάτια ενώ κυκλοφορούσαμε albums, όπως το ''Curse the Gods'' κ.ά., και αργότερα κάναμε το "Thrash Anthems" (2007) γιατί ο κόσμος το ζήταγε. Μας έλεγαν ότι τους αρέσουν αυτά τα bonus tracks και ρώταγαν γιατί δεν συνθέτουμε έναν δίσκο με αυτά. Φυσικά, ξέρουμε ότι δεν άρεσε σε όλους, αλλά κάποιοι γούσταραν και γι'αυτό το κάναμε. Από την άλλη, το να φέρουμε πίσω παλιά κομμάτια ήταν πολύ διασκεδαστικό για εμάς και μας προκάλεσε πολλά συναισθήματα. Είναι η ιστορία μας. Βέβαια, λειτουργεί και δημιουργικά να μαθαίνεις παλιά κομμάτια που δεν έχουν παιχτεί live ποτέ στην καριέρα μας, οπότε το "Thrash Anthems II" (2017) σίγουρα το ευχαριστηθήκαμε. Τώρα, σε όποιον δεν άρεσε, δεν χρειάζεται να το αγοράσει- τα ίδια πράγματα έλεγα και πριν 10 χρόνια. Αυτήν τη φορά, πάντως, το album ήρθε πιο αυθόρμητα. Πριν πραγματοποιήσουμε την Αμερικανική περιοδεία, είχαμε κάποιες εβδομάδες ελεύθερες, μίλησα και με κάποια άτομα απ'το internet σχετικά με αυτό και μετά μίλησα και με τον Mike (σ.σ.: Guitars). Η Nuclear Blast δεν ενδιαφερόταν στην αρχή, δεν ήθελε να κάνει ακόμα ένα best-of album, αλλά τελικά έγινε. Χαρήκαμε πολύ και με την επιλογή των κομματιών στην οποία συμμετείχαν και οι fans, όπως σου είπα είναι κομμάτια που ποτέ δεν έχουμε παίξει live, κι έπρεπε να τα μάθουμε ξανά με όλες τις λεπτομέρειες και τους στίχους. Εντωμεταξύ, δεν υπήρχαν πουθενά, τους έψαξα στο Internet, και ήταν όλοι λάθος! Έπρεπε να κάτσω και να τους ακούσω όλους ξανά, και τελικά ο παλιός μας drummer, Tommy, έψαξε και βρήκε κάποιους από τους original, ενώ κάποιους άλλους τους αναδημιουργήσαμε.
Όλη αυτή η διαδικασία ήταν μια βουτιά στο παρελθόν, ενώ μας δίνεται η ευκαιρία να παίξουμε και live αυτά τα κομμάτια τώρα που θα έρθουμε και στην Ελλάδα. Θα υπάρχουν κάποια παλιά κομμάτια στο setlist νομίζω.
Μιας και το ανέφερες, έχουν περάσει όντως 10 χρόνια από την κυκλοφορία του "Thrash Anthems" (2007), μια κορυφαίας κυκλοφορία της συγκεκριμένης χρονιάς. Υπάρχουν σχέδια και για τρίτο entry, δημιουργώντας έτσι κάποιο είδος τριλογίας;
Δεν νομίζω, αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται σε 10 χρόνια. Πάντα ρωτάω και τους fans, και, αν το ζητήσουν, μπορεί και να γίνει πραγματικότητα. Όπως δηλαδή συνέβη και τώρα, αλλά δεν ξέρω, γιατί ήδη καλύψαμε την '80s εποχή και τα πιο σημαντικά κομμάτια, οπότε σε 10 χρόνια δεν θα έχει νόημα να επανηχογραφήσουμε, αλλά με τους fans υπάρχει πολύ καλή επικοινωνία, και τα πράγματα γενικά αλλάζουν. Τώρα έχουμε το Spotify και τα iTunes, κάνεις δεν αγοράζει φυσικό προϊόν πλέον (σ.σ.: Δεν θα το έλεγα...), ο τρόπος επικοινωνίας είναι πολύ διαφορετικός, αλλά ξέρεις τον χρυσό κανόνα, ποτέ μη λες ποτέ!
Η συνεργασία σας με την high-profile Nuclear Blast πάει πολύ πίσω. Μετά από τόσο καιρό- με κάποια διαλείμματα ενδιάμεσα-, φαντάζομαι λειτουργεί πολύ καλά και γιατί τις δύο πλευρές.
Ναι, δεν υπάρχει καλύτερη Label από την Nuclear Blast. Μας έχουν φροντίσει πολύ καλά όλα αυτά τα χρόνια. Είχαμε πάει σε άλλη Label, μικρότερη, αλλά επιστρέψαμε γιατί είναι οι καλύτεροι. Είναι μια Metal οικογένεια και ξέρουν τι κάνουν, είναι φοβεροί και φίλοι μας. Μπορεί να είδες πως τώρα το αφεντικό, ο Markus Staiger, την πούλησε σε μια άλλη εταιρεία, αλλά στην ουσία δεν έχουν αλλάξει πολλά, είναι ακόμα οι ίδιοι άνθρωποι που απλώς προοδεύουν. Είναι η πρώτη φορά που δεν έχουμε προβλήματα με την Label, πληρώνουν στην ώρα τους και είναι προσεκτικοί σε ό,τι κάνουν με όλες τις μπάντες. Για μένα, είναι η καλύτερη του κόσμου και θα λυπόμουν πολύ αν χρειαζόταν να αλλάξουμε.
Με την νέα χιλιετία, οι Destruction ξεκίνησαν να αναλαμβάνουν οι ίδιοι την παραγωγή των Full-lengths τους, κάτι το οποίο είναι απόλυτα λογικό- μετά από τόσα χρόνια, εσείς περισσότερο από τον καθένα ξέρετε πώς θέλετε να ακούγεται ο ήχος σας. Πως σου φαίνεται αυτή η πλευρά της δουλειάς;
Έχουμε δουλέψει με πολύ μεγάλα ονόματα στην παραγωγή, αλλά, όσο να'ναι, αλλάζουν τον ήχο και το style σου, και καμιά φορά δεν λειτουργεί, ακριβώς γιατί εμείς ξέρουμε πώς θέλουμε να ακουγόμαστε. Φυσικά, είναι πάντα καλό να έχουμε ένα επιπλέον, φρέσκο ζευγάρι αυτιά να ακούει το υλικό, να κάνει κάποιες υποδείξεις και να δώσει μερικές συμβουλές, αλλά στο τέλος εμείς είμαστε η μπάντα και εμείς ξέρουμε. Τώρα έχουμε όλη την εμπειρία. Εγώ ο ίδιος κάνω παραγωγές σε μπάντες μερικές φορές, γιατί αγαπώ τη μουσική και το Heavy Metal. Πολλές φορές ρωτάω τις καινούριες μπάντες την γνώμη τους και προσπαθώ να περάσω την εμπειρία μου αυτήν στη νέα γενιά.
Ας πάμε τώρα λίγο πίσω, σε κάποια ''σκοτεινά'' χρόνια: Γνωρίζω ότι οι κυκλοφορίες μεταξύ 1994 - 1998 έχουν αποκηρυχθεί από την μπάντα και έχουν καταταχθεί στην περιβόητη Neo-Destruction Era, παρ'όλα αυτά αποτελούν κομμάτια της ιστορίας σας. This might be a long shot, αλλά σκέφτεστε, αν όχι να επισκεφτείτε ποτέ ξανά αυτήν την περίοδο για τον όποιο λόγο (για παράδειγμα, χάριν κυκλοφορίας κάποιου Compilation), τουλάχιστον να επανεξετάσετε την στάση σας προς αυτή;
Haha, ναι, την αποκάλεσα "Neo Destruction", και από τότε όλοι το λένε! Είναι δύσκολη περίοδος, δεν ήμουν εκεί, προσπαθούσα να αποφύγω οποιαδήποτε επαφή. Βασικά, τους είχα πει όταν με απέλυσαν να αλλάξουν όνομα αν θέλουν να παίξουν κάτι διαφορετικό, αλλά φυσικά το να αλλαχτεί το όνομα είναι κάτι δύσκολο, πόσο μάλλον όταν είχε αρχίσει να είναι επιτυχημένη η μπάντα, αλλά όλα αυτά τα προβλήματα λύθηκαν όταν επέστρεψα, γιατί το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να μιλήσουμε και να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Ήταν το πιο βασικό για να ξεκινήσουμε ξανά την μπάντα. Αυτές οι κυκλοφορίες δεν έπρεπε να έχουν το όνομα Destruction, δεν είναι κακές, με διαφορετικό όνομα μπορεί να θεωρούνταν και καλές, είναι κάτι σαν περισσότερο Progressive Metal Pantera. Ξέρω πως σε κάποιους αρέσουν αυτές οι κυκλοφορίες, και κάποιοι fans θα ενοχληθούν με αυτό που λέω. Γενικά, θέλω να αφήσω αυτό το κομμάτι πίσω μου, γιατί όταν με διώξανε δεν μου ήταν και πολύ εύκολο.
Οι Destruction πάντα εξέφραζαν τη δυσαρέσκεια τους για το status quo. Στις μέρες μας τα πάντα πάνε από το κακό στο χειρότερο: Ακόμα δεν έχουμε ανακάμψει από την οικονομική κρίση, η Αμερική, η αυθεντική γη των ευκαιριών, απομονώνεται όλο και περισσότερο, οι ακροδεξιές αντιλήψεις αυξάνονται σε όλο τον κόσμο με ραγδαίους ρυθμούς, και, σαν να μην έφταναν αυτά, υπάρχουν άνθρωποι που φεύγουν από τις χώρες τους, ψάχνοντας ένα καλύτερο μέλλον, ένα που να μην περιλαμβάνει το να βομβαρδίζονται τα σπίτια τους. Πιστεύεις πως υπάρχει φως στην άκρη του tunnel;
Είναι πολύ δύσκολο. Γενικά, προσπαθώ πολύ να μην γράφω αρνητικούς στίχους και να γράφω για την πραγματικότητα και το πώς την βλέπω εγώ, όμως όλη αυτή η κατάσταση είναι που μου δίνει έμπνευση σαν μουσικό (σ.σ.: The collateral beauty...). Υπάρχει πολύ μιζέρια, πολλά προβλήματα. Υπάρχει πολύ μίσος μεταξύ των ανθρώπων. Με στεναχωρεί που βλέπω την Ευρώπη να καταρρέει με αυτούς τους πολιτικούς που τη διοικούν, αλλά, αν δεις την ιστορία της ανθρωπότητας, πάντα έτσι κάνουμε, δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Είναι απίστευτο πώς διαγράφουν δεκαετίες ολόκληρες και κάνουν ξανά τα ίδια λάθη. Είναι τρελό. Και οι πολιτικοί είναι τελείως μαλάκες, δεν κάνουν πολιτική για εμάς, αλλά για τους πλούσιους και για την βιομηχανία, στην ουσία όμως εμείς πληρώνουμε γι'αυτό το σύστημα της "ανάπτυξης" που είναι μια αποτυχία, και δεν ξέρω πού θα καταλήξει. Η Ευρώπη δεν είναι ενωμένη, καταρρέει, και δεν ξέρω πού θα βγάλει αυτό, φαίνεται να έρχεται ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος. Όπως κι εσύ είπες, η Αμερική απομονώνεται, και οι Ρώσοι φέρονται όπως η Σοβιετική Ένωση, σαν να πρόκειται να επέλθει ξανά ψυχρός πόλεμος. Γενικά, όλη αυτή η κατάσταση είναι πολύ λυπηρή. Όντας μουσικός, έχω μιλήσει και με άλλο κόσμο, έχω συναντήσει πολλές κουλτούρες και αυτό που γνωρίζω είναι πως η μουσική ενώνει τον κόσμο, όχι οι πολιτικοί.
Καταλαβαίνω απόλυτα τι λες.
Ας επιστρέψουμε όμως στα της μπάντας. Λαμβάνοντας υπόψη ότι κυκλοφορείτε Full-length κατά μέσο όρο κάθε 2 χρόνια, έχετε συζητήσει για κάποια νέα κυκλοφορία;
Βασικά, είμαι στο studio τώρα που μιλάμε και ηχογραφούμε τα τελευταία κομμάτια για το νέο μας album, το οποίο θα κυκλοφορήσει τον Αύγουστο αυτής της χρονιάς, και γι'αυτό μείναμε εκτός σκηνής για μερικές εβδομάδες, για να το τελειώσουμε. Θα είναι πολύ ωραίο, με κάποιες αλλαγές, αλλά φυσικά heavy, γνήσιο και γρήγορο, στο πνεύμα των Destruction. Πριν από το "Thrash Anthems II" (2017) κάναμε το "Under Attack" (2016), πάνε 3 χρόνια από τότε, οπότε ήταν ώρα να γράψουμε, κάτι που ήταν πολύ διασκεδαστικό. Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι, κάθε album είναι ένα μωρό μας, έχει πολύ δουλειά, και, σαν μουσικός, μου αρέσει πολύ όλη η διαδικασία της ηχογράφησης, κι ας έχουν περάσει 26 χρόνια.
Θα παρακολουθήσουμε live τους Destruction στο Fuzz, την Κυριακή 24/02/19. Τι να περιμένουμε από την πολυαναμενόμενη αυτήν συναυλία;
Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι που επιστρέφουμε μετά από τόσο καιρό. Έχουμε ένα special setlist για την Ελλάδα, με πολλά παλιά, κλασικά κομμάτια, αλλά και κομμάτια που δεν έχουμε παίξει για πολλά χρόνια ή και ποτέ στη χώρα σας. Θα υπάρχουν τα κλασικά, όπως ''Curse the Gods'', ''Mad Butcher'' κ.ά., ενώ και η κυκλοφορία του ''Thrash Anthems II'' (2017) μας δίνει την ευκαιρία να παίξουμε πολλά old school. Φυσικά, θα υπάρχει πολλή ενέργεια, ταχύτητα και γερμανική ακρίβεια!
Και η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου: Πότε ο κόσμος θα μάθει ότι οι πολιτικοί και οι ιεροκήρυκες είναι γαμημένοι ψεύτες και θα τους ξεφορτωθεί μια και καλή;
Δεν ξέρω, γιατί θρησκεία και πολιτική είναι μια αιώνια ρόδα που γυρίζει. Τα γαμάνε όλα και πάντα επιστρέφουν, και ο κόσμος καταπίνει όλες τους τις μαλακίες. Δεν παλιώνει ποτέ. Είναι πολύ δύσκολο να γίνει πάντως- μέχρι και στην Ελλάδα που βγαίνατε στους δρόμους και φωνάζατε για τα δικαιώματα σας, τελικά βγήκε κάτι από αυτό; Δεν ξέρω, η ανεργία και τα προβλήματα παραμένουν. Οι ρίζες του προβλήματος είναι πάρα πολύ βαθιές μέσα στις ζωές μας, και είναι πολύ δύσκολο να ανανεωθούμε. Πρέπει να γίνει ένα restart σε όλο το σύστημα. Μου αρέσουν κάποιες κινήσεις ανάπτυξης, όπως στη Φιλανδία που η κυβέρνηση πληρώνει τους πάντες έναν κατώτατο μισθό, και οι άνθρωποι έχουν κάποια λεφτά για να αρχίσουν μια δουλειά, ακόμα και μια επιχείρηση, ενώ δεν υπάρχουν άστεγοι. Πρέπει να αρχίσουμε να μοιραζόμαστε και να σταματήσει αυτή η απληστία. Είμαστε γαμημένα άπληστοι. Ακόμα και στα μικρά πράγματα, όπως στο φαγητό- άλλοι δεν έχουν να φάνε. Το ίδιο συμβαίνει με τα λεφτά, το sex, το alcohol ή οτιδήποτε. Είναι στα γονίδιά μας. Για να επιβιώσουμε σαν φυλή, πρέπει να σταματήσουμε αυτό το σύστημα και να δημιουργήσουμε ένα νέο, με το να μοιραζόμαστε, να βοηθάμε τον άλλον και να μην υπάρχει αυτός ο εγωισμός, για το καλό της ανθρωπότητας.
Δεν θα μπορούσα να το θέσω καλύτερα Schmier...
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου, ανυπομονώ να σας δω live! Thrash 'til death!
Εγώ σε ευχαριστώ! Και πες στα παιδιά που διοργανώνουν την συναυλία ότι είπα να σου δώσουν ένα backstage pass, να πιούμε μια μπύρα μετά το show!
Oh, σε ευχαριστώ πάρα πολύ! Βέβαια, είμαι straightedge!
Έλα να πιεις Coca-Colas, θα'χουμε μπόλικες, haha (σ.σ.: We'll drink to that!)!
Genre:
Thrash Metal
Main:
Infernal Overkill (1985)
Eternal Devastation (1986)
Release from Agony (1987)
Cracked Brain (1990)
The Least Successful Human Cannonball (1998)
All Hell Breaks Loose (2000)
The Antichrist (2001)
Metal Discharge (2003)
Inventor of Evil (2005)
Thrash Anthems (2007)
D.E.V.O.L.U.T.I.O.N. (2008)
Day of Reckoning (2011)
Spiritual Genocide (2012)
Under Attack (2016)
Thrash Anthems II (2017)
Current lineup:
Schmier (Bass, Vocals)
Mike (Guitars)
Randy Black (Drums)
Comments
Post a Comment