Silenoz (Dimmu Borgir - [Guitars (rhythm), Vocals, Bass]): ''Αυτό που πιστεύω είναι ότι υπάρχει συσχέτιση των χώρων που μπορούμε να δούμε και να αντιληφθούμε με τις τρισδιάστατες αισθήσεις μας, που μπορούμε να αγγίξουμε στο εδώ και το τώρα, με εκείνους που αδυνατούμε να διακρίνουμε.''

Στα πλαίσια της πολυαναμενόμενης επικείμενης συναυλίας των Dimmu Borgir στο Piraeus 117 Academy, την Τετάρτη 25/09/19, το Metal Asylum μίλησε με τον Silenoz [Guitars (rhythm), Vocals, Bass] για την τελευταία τους κυκλοφορία, "Eonian" (2018), τους παραφυσικούς θρύλους που περιβάλλουν το Dimmuborgir στην βόρεια Ισλανδία, αλλά και την αντιγεννητισμική φιλοσοφία του Σειληνού. The rebirth is near completion!

Καλησπέρα Silenoz, είναι μεγάλη μου τιμή που μιλάμε.
Έχει περάσει ήδη ένας χρόνος από την κυκλοφορία του "Eonian" (2018). Απ'ό,τι παρατήρησα, για ακόμα μια φορά οι fans και ο τύπος διχάστηκαν. Κάποιοι το λάτρεψαν, βλέποντάς το ως ένα βήμα προς την σωστή μουσική κατεύθυνση μιας ήδη εξελιγμένης μπάντας, ενώ κάποια περισσότερο old-school άτομα, αμέσως το απέρριψαν, ως κάτι που σας απομακρύνει περαιτέρω από το παρελθόν σας. Εσείς πώς το αντιλαμβάνεστε;

Βασικά, εμείς είμαστε πολύ χαρούμενοι με το πώς εξελίχθηκε από πριν κυκλοφορήσει. Όταν τελειώσαμε με το album στο studio και το στείλαμε στην εταιρία, ήταν όλο στα χέρια μας. Αυτό δεν θα το κάναμε εάν δεν ήταν 100% έτοιμο και δεν ήμασταν ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα. Νομίζω πως ό,τι κάνουμε διχάζει. Δεν πειράζει, αυτό είναι που θέλουμε. Θα ήταν περίεργο αν όλοι το λάτρευαν ή όλοι το μισούσαν, οπότε είναι απόλυτα λογικό. Εξάλλου πάντα ήμασταν love-or-hate μπάντα, και αυτό είναι τέλειο για εμάς.

Ξέρεις, υπάρχει και το ρητό που λέει πως ή τα έχεις καλά με όλους ή έχεις προσωπικότητα.

Haha, σωστά! Νομίζω ότι η κυκλοφορία του νέου album είναι αποτέλεσμα και συνδυασμός της δημιουργικότητάς μας αυτήν την περίοδο της καριέρας μας. Όταν ξεκινάμε τη διαδικασία της σύνθεσης, δεν μπορούμε να έχουμε αποφασίσει από πριν πώς θα γράψουμε, ή πώς θα ακούγεται το album, σε πηγαίνει μόνο του. Είναι στα χέρια μας να δαμάσουμε το θηρίο, να του δώσουμε μορφή, να ενεργήσουμε σαν μπάντα, αλλά και μεμονωμένα ο καθένας.

Δεν μπορούμε να αποφύγουμε να μιλήσουμε για τον elephant in the room, πάντως: Το "Eonian" (2018) κυκλοφόρησε 8 χρόνια μετά το τελευταίο σας Full-length, "Abrahadabra" (2010). Αυτό αποτελεί και το μεγαλύτερο κενό μεταξύ των κυκλοφοριών σας. Πώς κι έτσι;

Μπορώ να σου δώσω πολλούς λόγους, αλλά νομίζω ότι το πιο σημαντικό για εμάς είναι ότι δεν ακολουθούμε τα standards της μουσικής βιομηχανίας, δηλαδή κυκλοφορία album, περιοδεία, κυκλοφορία album, περιοδεία. Τα πράγματα, όπως αναπτύσσονται ανά τα χρόνια στη μουσική βιομηχανία, οδηγούν στο ότι ο καθένας είναι για τον εαυτό του. Φυσικά, δεν περιμέναμε το διάλειμμα να είναι τόσο μεγάλο ή τουλάχιστον δεν το νιώσαμε εμείς τόσο μεγάλο- βγαίνει λίγο πιο δραματικό από την πλευρά των fans. Γενικά δουλεύαμε μουσικά, αλλά είχαμε on και off στιγμές. Όπως καταλαβαίνεις, η έμπνευση δεν είναι κάτι που βγαίνει εξαναγκαστικά. Εκμεταλευτήκαμε τις περιόδους που είχαμε έμπνευση και είχαμε τόνους υλικού που έμεινε μετά την σύνθεση, και αυτό είναι καλό να το έχουμε στην ''τράπεζα'' για το επόμενο album.

Το τελευταίο Full-length σας κυκλοφόρησε, ακόμα μια φορά, από την high-profile Nuclear Blast, με την οποία συνεργάζεστε από το μακρινό 1997. Ποιο είναι το μυστικό για μια τόσο επιτυχημένη συνεργασία;

Νομίζω ότι είναι o αμοιβαίος σεβασμός και, γενικά, το ότι προσπαθούμε να έχουμε μια διαυγή επαγγελματική σχέση. Προφανώς έχουν και παλαιότερες μπάντες οι οποίες δεν είναι τόσο high-profile οι ίδιες, και εκεί μπορεί να είναι πιο αυστηροί όσον αφορά τα deadlines, αλλά για εμάς γνωρίζουν ότι, αν πάρουμε τον χρόνο που χρειαζόμαστε για έναν δίσκο, θα έχουν ένα πολύ καλό προϊόν να προωθήσουν, οπότε είναι αμφίδρομη η κατανόηση.

Η στιχουργική σας προσέγγιση είναι αρκετά ανθρωποκεντρική: Ο άνθρωπος είναι ο αποκλειστικός δημιουργός του μονοπατιού του. Εγώ πάλι πιστεύω στη μοίρα. Αυτή σίγουρα είναι μια βαθιά φιλοσοφική ερώτηση, αλλά δεν νομίζεις ότι κάποιος που διαμορφώνει ο ίδιος το πεπρωμένο του, στην πραγματικότητα είναι είναι προορισμένος να το κάνει, αν αυτό βγάζει κάποιο νόημα;

Haha, αυτή είναι πράγματι μια βαθυστόχαστη ερώτηση, αλλά ναι, νομίζω ότι όντως δημιουργούμε τη δική μας πραγματικότητα. Ξέρεις, υπάρχει η ατομική συνείδηση και η συλλογική συνείδηση. Αυτό που πιστεύω είναι ότι υπάρχει συσχέτιση των χώρων που μπορούμε να δούμε και να αντιληφθούμε με τις τρισδιάστατες αισθήσεις μας, που μπορούμε να αγγίξουμε στο εδώ και το τώρα, με εκείνους που αδυνατούμε να διακρίνουμε. Νομίζω προσεγγίζουμε σε βάθος αυτό το θέμα στο album, σχετικά με τις παράλληλες διαστάσεις που συμπίπτουν, πάμε πίσω και πάλι μπροστά και επιστρέφουμε με περισσότερη γνώση. Είναι δύσκολο να το εξηγήσω, αλλά το προσπαθώ μέσα από τους στίχους και τη μουσική, οπότε αποφάσισα να μην το περιγράψω τόσο αναλυτικά αυτήν τη φορά, γιατί κάτι που μπορεί να είναι αληθινό για μένα, ενδεχομένως να μην είναι για κάποιον άλλο. Μπορεί να βρει άλλο νόημα στις λέξεις, να σημαίνουν διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικούς ανθρώπους, οπότε, αν αναφέρω τι σημαίνει για μένα, είναι σαν να καταστρέφω το περιεχόμενο για κάποιον άλλο.

Ας πάμε πίσω στον χρόνο για λίγο. Στα μέσα των '00s, κυκλοφορήσατε το πρωτοκλασάτο "Stormblåst MMV" (2005), ένα Full-length το οποίο είναι στην ουσία η επανηχογραφημένη έκδοση του "Stormblåst" (1996). Γνωρίζω πως υπήρχαν κάποια νομικά θέματα που αντιμετωπίσατε τότε, αλλά ήταν αυτός ο λόγος που αποφασίσατε να το επανηχογραφήσετε;

Βασικά, υπήρχαν 2 βασικοί λόγοι. Ο ένας ήταν γιατί πλέον δεν ήταν διαθέσιμο, και οι fans έπρεπε να πληρώσουν στο eBay ή αλλού πολλά λεφτά γι'αυτό. Ο δεύτερος λόγος ήταν γιατί ποτέ δεν ήμασταν ευχαριστημένοι με την παραγωγή του album, διότι, όταν πήγαμε να ηχογραφήσουμε, τελευταία στιγμή αλλάξαμε μηχανικό ήχου, ο οποίος ήταν σχετικός με το Punk. Είχαμε λίγο χρόνο στη διάθεσή μας, δεν είχαμε χρήματα, και το budget ήταν χαμηλό για ένα album. Πάντα θέλαμε να βρούμε την ευκαιρία να το επανηχογραφήσουμε, και, μόλις ήρθε η ευκαιρία, το κάναμε. Νομίζω τα κομμάτια ακόμα κρατάνε, είναι πολύ καλά. Τότε υπέφεραν πολύ από την παραγωγή. Φυσικά, καταλαβαίνω τη μεριά των fans που προτιμούν την παλιά έκδοση. Είναι όπως όταν κυκλοφόρησαν οι Twisted Sister το ''Stay Hungry'' (1984). Δεν μου άρεσε η επανηχογραφημένη έκδοση και έμεινα με την παλιά. Αυτό το κατανοώ από τη μεριά των fans, αλλά τώρα, από την στιγμή που υπάρχουν δύο εκδόσεις, μπορούν να κρατήσουν την παλιά ή να κατέχουν αμφότερες, μπορούν να απολαύσουν και τις δύο ή κάθε μία ξεχωριστά, είναι στο χέρι τους. Εμείς χαρήκαμε που ξεκαθαρίσαμε το θέμα της παραγωγής αυτού του album. Πάντως, εάν ακούσεις προσεκτικά το "Stormblåst MMV" (2005) και το "Enthrone Darkness Triumphant" (1997), τα οποία ηχογραφήθηκαν και τα δύο στο ίδιο studio από τον Peter Tägtgren (σ.σ.: Hypocrisy - Guitars, Keyboards, Vocals), θα νιώσεις ότι το κενό ανάμεσά τους δεν είναι πολύ μεγάλο. Είναι καθαρά η παραγωγή που χωρίζει το "Stormblåst" (1996) από το "Enthrone Darkness Triumphant" (1997), οπότε, όταν ακούς το "Stormblåst MMV" (2005), βρίσκεις πάρα πολλές ομοιότητες με αυτό.

Βασικά, αυτό είναι κάτι που όντως είχα προσέξει! Πρέπει να είναι το μαγικό χέρι του Peter!

Haha, ναι, βοήθησε πολύ, από τότε που συνεργαστήκαμε στο "Enthrone Darkness Triumphant" (1997), μπήκαμε σε ένα rollercoaster. Όταν άκουσε το "Stormblåst" (1996), δεν του άρεσε καθόλου και δεν ανυπομονούσε να ηχογραφήσουμε, καθώς νόμιζε ότι και στο "Enthrone Darkness Triumphant" (1997) θέλαμε τον ίδιο ήχο.

Πάντα έβρισκα το όνομα της μπάντας ενδιαφέρον. Αυτό, σε συνδυασμό με το ότι είμαι φιλόλογος, με έκανε να το ψάξω περισσότερο. Αυτό που βρήκα είναι πώς πρόκειται για Ισλανδικά- το "Dimmu" είναι επίθετο που σημαίνει ''σκοτεινός'', ενώ το "Borgir" είναι ο πληθυντικός του "borg" που σημαίνει "πόλη", "κάστρο", "βραχώδης λόφος" ή "καταφύγιο". Μετά από επιπλέον έρευνα, βρήκα ένα μέρος στη βόρεια Ισλανδία που λέγεται "Dimmuborgir", όπου οι ντόπιοι θρύλοι ισχυρίζονται ότι είναι μια είσοδος, μια πύλη, για την κόλαση. Ποια είναι η ιστορία πίσω από την απόφαση να χρησιμοποιήσετε αυτό το όνομα; Έχετε επισκεφθεί το μέρος; 

Τον καιρό που ψάχναμε να βρούμε όνομα για την μπάντα, θέλαμε κάτι το οποίο να περιγράφει την μουσική μας, διότι δεν ακουγόμαστε σαν μια τυπική Black Metal μπάντα, και του προηγούμενου μπασίστα η μητέρα ήταν από την Ισλανδία και είχε γνώση αυτού του μέρους, οπότε πρότεινε να το χρησιμοποιήσουμε σαν όνομα, αλλά χωρίζοντάς το για νομικούς λόγους. Είναι όντως πολύ μυστικιστικό, όπως και η Ισλανδία που έχει ιστορικό παραφυσικών φαινομένων και ιδιαίτερη λαογραφία, οπότε ταίριαζε με την ατμόσφαιρα που έβγαζε και η μουσική μας.

Μιλώντας για ονόματα, το δικό σου, "Silenoz", προέρχεται από μια εναλλακτική Λατινική ορθογραφία του ονόματος του Σειληνού, ο οποίος, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ήταν σατυροειδές ον και αποτελούσε τον μέντορα του θεού του κρασιού, Διονύσου. Λέγεται ότι κατείχε ιδιαίτερη γνώση και τη δύναμη της προφητείας, ενόσω ήταν μεθυσμένος. Προφανώς το ήξερες αυτό, αλλά γνώριζες ότι διατύπωσε τις αρχές μιας αντιγεννητισμικής φιλοσοφίας; Ποια είναι η άποψή σου πάνω σε αυτό;

Προφανώς τότε που το διάλεξα είχα διαβάσει πολλά σχετικά με τον χαρακτήρα και βρήκα τον εαυτό μου αρκετά συνδεδεμένο με αυτόν, ενώ όσο μεγαλώνω του μοιάζω περισσότερο, haha! Ένιωσα ότι είναι πολύ αντιπροσωπευτικός και ακόμα έτσι αισθάνομαι. Σίγουρα το κανονικό μου όνομα δεν θα συνδεόταν τόσο καλά με τη μουσική των Dimmu Borgir, όπως άλλωστε και των υπολοίπων στην μπάντα, καθώς ήμασταν όλοι επηρεασμένοι από την Black Metal σκηνή των '80s, όπου υπήρχαν ονόματα όπως του Quorthon των Bathory. Φαινόταν πιο ωραίο και ταιριαστό να έχουμε μυστικιστικά ονόματα αντί για τα κανονικά μας. Πάντως, όσο περνάει ο καιρός, έρχομαι όλο και πιο κοντά στον χαρακτήρα, δεν αλλάζω από Sven σε Silenoz όταν ανεβαίνω στην σκηνή. Είμαι Silenoz 24/7 όσο και Sven. Μπορεί να ακούγεται λίγο περίεργο η αλαζονικό, αλλά δεν κρατάω καμία απόσταση μεταξύ τους. Είναι ένα.

Καταλαβαίνω, δεν είναι απλά ένα gimmick.
Επιστρέφοντας στο παρόν, από τη στιγμή που το τελευταίο σας Full-length είναι σχετικά φρέσκο ακόμη, υποθέτω ότι τα μελλοντικά σας σχέδια περιλαμβάνουν εκτενές touring ώστε να το προωθήσετε περαιτέρω.

Ναι, πρόκειται να περιοδεύσουμε επιπλέον φέτος. Το προηγούμενο έτος πραγματοποιήσαμε 40 συναυλίες και συνεχίσαμε παράλληλα με την κυκλοφορία του album. Έχουμε κάποια festivals και κάποιες αποκλειστικές εμφανίσεις εδώ κι εκεί, ενώ ερχόμαστε και στην Ελλάδα μετά από 20 χρόνια περίπου και ανυπομονούμε πολύ. Ξέρουμε ότι έχουμε μεγάλο fanbase.

Θα παρακολουθήσουμε live τους Dimmu Borgir στο Piraeus 117 Academy, την Τετάρτη 25/09/19. Τι να περιμένουμε από την πολυαναμενόμενη αυτήν συναυλία;

Αφού έχουμε να έρθουμε τόσο καιρό, θα έχουμε ένα ξεχωριστό setlist για τους fans μας. Ελπίζουμε να έρθουν τόσο οι παλιοί fans, όσο και νέα πρόσωπα. Θα είναι τέλεια. Θυμάμαι έντονα την τελευταία φορά που είχαμε έρθει, το κοινό ήταν τρελό. Αν ήταν στο χέρι μας, θα είχαμε έρθει νωρίτερα. Είναι δύσκολο να βρεις αξιόπιστα άτομα στον χώρο.

Silenoz, σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου. Ανυπομονώ να σας δω live και να παρευρεθώ σε αυτήν την πνευματική εμπειρία. To the trained eye there are no coincidences!

Ακριβώς!
Σε ευχαριστώ πολύ φίλε, το εκτιμώ.

Genre:
Symphonic Black Metal

Main:
For all tid (1995)
Stormblåst (1996)
Enthrone Darkness Triumphant (1997)
Spiritual Black Dimensions (1999)
Puritanical Euphoric Misanthropia (2001)
Death Cult Armageddon (2003)
Stormblåst MMV (2005)
In Sorte Diaboli (2007)
Abrahadabra (2010)
Eonian (2018)

Current lineup:
Shagrath (Drums, Vocals, Guitars, Keyboards, Bass)
Silenoz [Guitars (rhythm), Vocals, Bass]
Galder [Guitars (lead), Bass]