Jeff Waters (Annihilator - Guitars, Bass, Vocals): ''Η μουσική είναι σαν την ζωή, μπορεί να είναι καλή, κακή, τρελή, ήρεμη- όπως έρθει κάθε φορά.''

Στα πλαίσια της πολυαναμενόμενης επικείμενης συναυλίας των Annihilator στο Piraeus 117 Academy, την Παρασκευή 15/11/19, το Metal Asylum μίλησε με τον Jeff Waters (Guitars, Bass, Vocals) για το πρωτοκλασάτο "For the Demented" (2017), τα άτομα που εμπίπτουν στην κατηγορία των "demented", αλλά και τη διαστροφή που επικρατεί στην κοινωνία. Annihilate!

Καλησπέρα Jeff, είναι μεγάλη μου τιμή που μιλάμε.
Έχουν ήδη περάσει 2 χρόνια από την κυκλοφορία του "For the Demented" (2017). 2 χρόνια μετά, με την ασφάλεια που ο χρόνος παρέχει, ποια είναι τα συναισθήματά σας απέναντι του; 

Ξέρεις, έχει περάσει αρκετός καιρός από το album, η ζωή έχει προχωρήσει, έχουν γίνει περιοδείες, μετακόμισα από τον Καναδά στην Αγγλία, έχτισα ένα studio... Είμαστε σε περιοδεία τώρα, παίζουμε και κομμάτια από αυτό το album φυσικά, αλλά έχω ξεχάσει ποια έχει μέσα, haha! Απλά είναι πολύς καιρός. Όταν γράφεις κομμάτια για ένα album, όταν τα ηχογραφείς, αυτό είναι το παιδί σου και όλη σου η ζωή, αλλά, όταν τελειώνεις, πας στο επόμενο επίπεδο και πρέπει να το αφήνεις πίσω. Έχω ακούσει το album μια η δύο φορές αυτά τα 2 χρόνια και το αγαπώ, είναι ένα πολύ δυνατό album. Δεν είναι το super/κλασικό, δυνατό album, αλλά δεν είναι και σκατένιο, είναι καλό, haha!

Στο τέλος της ημέρας, ποιοι είναι οι demented; Είναι αυτό το Full-length, κατά κάποιον τρόπο, φόρος τιμής σε αυτούς (ή εμάς, εάν κρίνομαι κατάλληλος για αυτήν την κατηγορία);

Στο λεξικό, ο ορισμός του ''demented'' αναφέρεται στη ''dementia'', κάτι το οποίο δεν είναι αστείο, είναι μια νοητική ασθένεια, και την έχουν πολλοί άνθρωποι, αλλά υπάρχει και ένας δεύτερος ορισμός που μου αρέσει και αναφέρεται σε όποιον δεν είναι φυσιολογικός και είναι διαφορετικός, και το να είσαι διαφορετικός είναι τέλειο. Οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί με διάφορους τρόπους: Ντύνονται διαφορετικά, ακούν διαφορετική μουσική, μπορεί να έχεις μια μαθησιακή δυσκολία ή κάτι που να σε δυσκολεύει να ενταχθείς στην κοινωνία ή σε μια δουλειά, να πρόκειται για μια ιατρικής φύσεως κατάσταση ή απλά να είσαι ένας τρελός. Έτσι, και οι metalheads είναι διαφορετικοί από τον υπόλοιπο κόσμο, αυτή η μουσική είναι σπουδαία, το Thrash Metal και το Heavy Metal είναι ένας υγιής τρόπος να ξεσπάσεις την επιθετικότητά σου, και ο κόσμος που την ακούει είναι σαν οικογένεια χωρίς να γνωρίζει ο ένας τον άλλον, αυτό βλέπω στα shows μας. Αυτό το album είναι για τους τρελούς, για τους γαμημένα Heavy Metal μανιακούς!

Για αυτούς που δεν ακολουθούν τη νόρμα, αυτούς που είναι ενάντια στον κομφορμισμό, έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ. 

Ναι, βασικά το είπες καλύτερα από εμένα, και τώρα που το σκέφτομαι εγώ ανέφερα ότι σχετίζεται με το Heavy Metal, αλλά τώρα συνειδητοποίησα ότι οι στίχοι δεν έχουν να κάνουν με αυτό, αλλά με το να είσαι ο εαυτός σου. Αναφέρονται στα άτομα που τους κάνουν πέρα γιατί είναι διαφορετικοί, αυτοί όμως οι άνθρωποι είναι που κάνουν τα καλύτερα πράγματα στην κοινωνία, τα πιο όμορφα, και είναι οι πιο cool.

Το "For the Demented" (2017) σηματοδοτεί την πρώτη σας κυκλοφορία από την high-profile Silver Lining Music. Φυσικά, η Label ήταν γνωστή ως UDR Music, με την οποία συνεργαζόσασταν για μερικά χρόνια, έχει αλλάξει όμως τίποτα ουσιαστικό στην συνεργασία σας από την αλλαγή του ονόματός της κι έπειτα; 

Όχι πολλά, κάποιες διαφορετικές ευκαιρίες μας παρουσιάστηκαν για διαφορετικά πράγματα, αλλά γενικά όχι. Κάποιες μπάντες είναι οι ίδιες, κάποιες υπέγραψαν, αλλά όταν το αφεντικό, ο ιδιοκτήτης, είναι ο ίδιος, τα πράγματα είναι σχεδόν τα ίδια.

Την ίδια χρονιά, οι Annihilator κυκλοφόρησαν το "Triple Threat" (2017), ένα Live album το οποίο αποτελείται από 2 δίσκους, με το ένα να είναι η live εμφάνισή σας στο Bang Your Head!!! το 2016, ενώ το άλλο περιλαμβάνει ακουστικές εκδοχές των κομματιών σας, ηχογραφημένες στο Watersound το 2016. Πρώτον, γιατί νιώσατε ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να κυκλοφορήσετε ένα album που να αναδεικνύει την live εμφάνιση της μπάντας; Δεύτερον, πώς και αποφασίσατε να εξερευνήσετε και την ακουστική φύση των κομματιών σας;

Δεν ήθελα να κάνω απλά ένα Live album. Ήθελα να κυκλοφορήσω κάτι για τους fans στο κενό μεταξύ του "Suicide Society" (2015) και του "For the Demented" (2017), οπότε σκέφτηκα ότι θα ήταν cool να κυκλοφορήσουμε ένα τέτοιο ή ένα ακουστικό, αλλά είπα να γίνει ένα πακέτο με 2 ή 3 δίσκους, με 3 διαφορετικά πράγματα, ένα μικρό Documentary, μια συναυλία στη Γερμανία και ένα ακουστικό set από το studio μου στον Καναδά. Τότε σκέφτηκα πως όσο περισσότερα cool πράγματα βάλουμε, τόσο καλύτερα για τους fans, γιατί, αν είναι να κυκλοφορήσουμε κάτι που δεν είναι Full-length, ας βάλουμε πολλά πράγματα, ώστε, αν δεν σου αρέσει το ένα μέρος, να σου αρέσει το άλλο.

Ας πάμε πίσω 2 δεκαετίες, όταν κυκλοφόρησε το "Set the World on Fire" (1993). Λατρεύω τον δίσκο, παρ'όλα αυτά, τότε, είχε διχάσει τους fans και τον τύπο. Θυμάμαι να διαβάζω ότι η Roadrunner Records σας ανάγκασε να γράψετε μουσική με πιο εμπορικά προσβάσιμο τρόπο, οπότε μπορώ μόνο να υποθέσω ότι αυτό αποτέλεσε μέρος της αγανάκτησής τους. Κοιτώντας πίσω, ποιες είναι οι σκέψεις σου για όλο αυτό;

Βασικά, η Label δεν με πίεσε τόσο πολύ, νομίζω ήταν ότι κατάλαβε πως μου άρεσε να γράφω σε πιο rock 'n' roll, Hard Rock style, καθώς και μπαλάντες, οπότε, αφού μου αρέσει να γράφω έτσι και είμαι καλός σε αυτό, σκέφτηκε να πουλήσει κάποια από τα δικαιώματα του album στην Sony Music, η οποία θα το διαφήμιζε πολύ στην Αμερική. Ήταν πολύ χαρούμενοι, έλεγαν να βάλουμε μπαλάντες, να το κάνουμε πιο μελωδικό και διασκεδαστικό, και εμένα μου αρέσουν αυτά. Ο κόσμος ξέρει ότι στις κυκλοφορίες μας συνυπάρχουν πολλά styles μουσικής, οπότε εγώ το διασκέδασα, έκανα κάτι διαφορετικό, και πολύς κόσμος στην Ιαπωνία, τη Γερμανία, την Ιταλία, αλλά και σε άλλες χώρες έλεγε ότι είναι το αγαπημένο του album. Οπότε ναι, ήταν διασκεδαστικό, αλλά δεν ήταν το τέλος της περιόδου του Thrash Metal. Αν παίζεις Thrash Metal και συνθέσεις μερικές μπαλάντες, ο κόσμος αμέσως λέει ότι ξεπουλήθηκες, αλλά τώρα, μεγαλώνοντας και οι ίδιοι, βλέπουν ότι τους αρέσουν και άλλα styles μουσικής. 

Στην πραγματικότητα, απλώς γράφεις μουσική κατευθείαν από την καρδιά σου. 

Αυτό σίγουρα, ακόμα αυτό κάνω. Όταν γράφεις μπαλάντες ή Blues ή αστεία κομμάτια ή για παιδικά shows, κατανοείς ότι η μουσική είναι μουσική, οπότε μπορεί να μου αρέσει το Thrash Metal, αλλά μπορεί και το blues ή και το pop, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ. 

Μιας και η στιχουργική σας προσέγγιση πραγματεύεται, μεταξύ άλλων, το τι περνάει από το μυαλό ενός ανισόρροπου, θα ήθελα να ξέρω την πηγή της έμπνευσής σας. Ενδοσκόπηση; Η παρούσα τρελή κατάσταση των πραγμάτων στην κοινωνία; Αγνή φαντασία; Ίσως λίγο απ'όλα αυτά;

Πολλές φορές εμπνέομαι από την τηλεόραση, τα νέα, μερικές φορές από πράγματα που συμβαίνουν στην οικογένειά μου ή στους φίλους μου και κάποιες φορές από τον αλκοολισμό ή την κατάθλιψη, την αγάπη, το μίσος, το sex, τη βία- απλά από το οτιδήποτε στην ζωή. Δεν κηρύττω, απλά βρίσκω κάποια θέματα και τα θίγω. Μπορεί να γράψω και να βάλω και κάποια κρυφά θετικά μηνύματα στα κομμάτια, στο "For the Demented" (2017) υπάρχουν μερικά τέτοια θετικά μηνύματα μέσα. Η μουσική είναι σαν την ζωή, μπορεί να είναι καλή, κακή, τρελή, ήρεμη- όπως έρθει κάθε φορά.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι Annihilator είναι από τις πιο παραγωγικές μπάντες τριγύρω, κυκλοφορώντας Full-length κάθε 2 χρόνια κατά μέσο όρο, να υποθέσω ότι έχουν ξεκινήσει οι διεργασίες για το επόμενο δισκογραφικό σας βήμα.

Ναι, το ''Balistic, Sadistic'' (2020) είναι έτοιμο. Θα κυκλοφορήσει τον Ιανουάριο και όλοι όσοι το έχουν ακούσει λένε ότι είναι πολύ ιδιαίτερο, καθώς υπάρχει επιστροφή στους δύο πρώτους δίσκους. 

Θα παρακολουθήσουμε live τους Annihilator στο Piraeus 117 Academy, την Παρασκευή 15/11/19. Τι να περιμένουμε από την πολυαναμενόμενη αυτήν συναυλία; 

Πολύ ιδρώτα! Η μπάντα είναι πολύ δεμένη και συγκλονιστική, τα παιδιά είναι πολύ καλά, οπότε θα έχει πολύ ιδρώτα και πολύ τρέξιμο πέρα-δώθε.

Για να ολοκληρώσουμε την απολαυστική μας συζήτηση με μια πιο ελαφριά νότα, ποιος στην ευχή κόβει τον αγαπημένο του σε κομμάτια και τον τρώει με μαγιονέζα; Και, το κερασάκι στην τούρτα, μισοψημένο;! 

Ακριβώς, απλά μην τον μαγειρέψεις πολύ! Άλλο ένα παράδειγμα του από πού αντλώ έμπνευση. Διάβαζα μια ιστορία για ένα αληθινό έγκλημα σχετικά με έναν τύπο που ήταν με τη φίλη του και προφανώς δεν ήταν καλά στα μυαλά του. Ας πούμε απλώς ότι δεν τα πήγαιναν καλά, και αποφάσισε να τη φάει για πρωινό, μεσημεριανό ή δείπνο, δε θυμάμαι, haha! Οπότε, αν νομίζεις ότι εγώ είμαι ένας διεστραμμένος motherfucker, μπορείς να κοιτάξεις πόσοι έχουν αγοράσει και έχουν δει Movies όπως το ''The Silence of the Lambs'' (1991) και άλλες τέτοιες. Αγαπώ τις Horror και Crime Movies, καθώς και να διαβάζω γι'αυτά, οπότε μου βγήκε πολύ φυσικά να γράψω ένα ερωτικό κομμάτι, αλλά με στίχους κάτι απόλυτα αηδιαστικού.

Εγώ, πάντως, το λατρεύω!
Jeff, σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου! Ανυπομονώ να σας δω live και να set the world on fire!

Τέλεια! Στην Ελλάδα, εσείς θα set us on fire, θα είναι υπέροχα!

Genre:
Groove/Thrash Metal

Main:
Alice in Hell (1989)
Never, Neverland (1990)
Set the World on Fire (1993)
King of the Kill (1994)
Refresh the Demon (1996)
Remains (1997)
Criteria for a Black Widow (1999)
Carnival Diablos (2001)
Waking the Fury (2002)
All for You (2004)
Schizo Deluxe (2005)
Metal (2007)
Annihilator (2010)
Feast (2013)
Suicide Society (2015)
For the Demented (2017)

Current lineup:
Jeff Waters (Guitars, Bass, Vocals)
Aaron Keay Homma (Guitars)
Rich Hinks (Bass)
Fabio Alessandrini (Drums)