Skip to main content

Riverside: With No Taboos


Την Κυριακή 08/03/20 πρόκειται να ζήσουμε θρυλικές στιγμές, καθώς μας επισκέπτονται οι masters του Progressive Rock/Metal, Riverside. Μέσα από τη μουσική και τους στίχους τους θα υπνωτιστούμε και θα βιώσουμε μία δεύτερη ζωή, στο Gagarin 205.

Κάθε Full-length έχει το δικό του χαρακτήρα. Όλα έχουν να σου προσφέρουν διαφορετικά στοιχεία, κάτι που κάνει τη δισκογραφία της μπάντας ακόμα πιο πλούσια. 



Οι Riverside ξεκινούν τη δισκογραφία τους με το εξαίσιο "Out of Myself" (2003), το οποίο περιέχει ήδη τα κλασικά στοιχεία της μπάντας. Οι στίχοι κολακεύουν άψογα τη μουσική και η παραγωγή του album κάνει την ατμόσφαιρα ακόμα πιο αιθέρια. Μπορεί να μην έχει αρκετά Metal ηχητική, αλλά χτίζουν τα θεμέλια για τα επόμενα albums. Εκπληκτικό ντεμπούτο (9).


Στο πρώτο album η μπάντα ξεκίνησε με ένα concept, το οποίο εξελίχθηκε σε τριλογία. Στο "Second Life Syndrome" (2005) εξερευνούν πιο σκοτεινά μονοπάτια, έχοντας αρκετή ποικιλία ιδεών, όσον αφορά τις συνθέσεις και την παραγωγή. Εδώ αναδεικνύονται παραπάνω τα Metal στοιχεία της μπάντας, κάτι που δείχνει μία διαφορετική αύρα που συνδυάζεται άψογα με το λυρικό part αυτής της κυκλοφορίας. Κάνουμε λόγο για ένα πολύ δυναμικό sequel (8).


Το σχήμα συνεχίζει δυναμικά και μας φέρνει ένα Full-length που μας φωνάζει ότι ήρθαν για να μείνουν. Το "Rapid Eye Movement" (2007) συνεχίζει την πορεία της σειράς "Reality Dream" όντας το πιο σκοτεινό της τριλογίας. Τα performances και η παραγωγή, για άλλη μία φορά, συναρπάζουν, ενώ το concept επαληθεύει πως η μπάντα έχει ωριμάσει για τα καλά. Ίσως φανεί λίγο "δύσπεπτο" με την πρώτη ακρόαση, αλλά αποτελεί album που όσο περισσότερο το ακούς, τόσο περισσότερο το νιώθεις και αγαπάς (8).



Ύστερα από μία σειρά εξαίρετων κυκλοφοριών, που σχετίζονται θεματικά, μας παρουσιάζουν το "Anno Domini High Definiton" (2009). Ήδη φαίνεται από το εξώφυλλο πως πρόκειται να ακούσουμε κάτι λίγο διαφορετικό. Σίγουρα συναντάμε τον γνώριμο ήχο της μπάντας, ωστόσο επιστρέφουν και με επιπλέον στοιχεία (κυρίως στα Keyboards και Drums) που δεν είχαμε ξανακούσει. Φυσικά, αυτό είναι θετικό, καθώς το Full-length αυτό τους ανοίγει νέους ορίζοντες. Κάνουν πειραματισμούς που πετυχαίνουν και μια νέα εποχή ξεκινά (9).



Τέσσερα χρόνια μετά, η μπάντα επιστρέφει με το "Shrine of New Generations Slaves" (2013), ένα album που διχάζει λίγο το fanbase. Πειραματίζονται ξανά, φέρνοντας πιο stripped down ιδέες, κάτι που φαίνεται και από την παραγωγή. Η φωνή έχει αρκετά Lo-Fi ακούσματα και τα Keyboards δεν είναι τόσο μπροστά. Ωστόσο η μπάντα μας προσφέρει για άλλη μία φορά εξαίρετα κομμάτια με καταπληκτικούς στίχους. Μπορεί να μην είναι η πιο progressive κυκλοφορία τους, αλλά παραμένει ένα αρκετά καλό δημιούργημα (7).



Έχοντας ήδη 5 Full-lengths στο δυναμικό τους, οι Riverside συνεχίζουν με το "Love, Fear and the Time Machine" (2015), που αποτελεί ίσως το πιο συναισθηματικό τους δημιούργημα και δυστυχώς το τελευταίο με τον Piotr Grudzinski (R.I.P.). Έχει στοιχεία από όλες τις προηγούμενες κυκλοφορίες, απλά αυτήν τη φορά τα συνδυάζουν λίγο καλύτερα. Το album αυτό είναι ένα από τα highlights της καριέρας τους και πολύ αγαπημένο (8).



Από τον τίτλο, το εξώφυλλο και την κατάσταση της μπάντας περιμένουμε ένα αρκετά σκοτεινό album που θα αναδείξει παραπάνω την Progressive Metal πλευρά του σχήματος. Το "Wasteland" (2018) αποτελεί μία από τις καλύτερες δουλειές που έχουν κυκλοφορήσει. Οι στίχοι είναι πιο σκοτεινοί από ποτέ και η μουσική ποικίλει. Μιλάμε για ένα δημιούργημα που έχει ανεβάσει αρκετά τον πήχη για το επόμενο και η αγωνία μέχρι να το ακούσουμε κορυφώνεται. Αριστούργημα (9).

Εσωτερικοί αγώνες, Ψυχική διαταραχή, Μοντέρνα ζωή, Έρωτας. Στη ζωή προκύπτουν προβλήματα από την κοινωνία, που επηρεάζουν την καθημερινότητά σου, υποφέρεις και δεν μπορείς να αποδώσεις. Κάθε μέρα είναι ένας αγώνας επιβίωσης, μια πάλη για να γίνουμε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. Αυτό ζητάει ο νέος κόσμος, να είμαστε τελειοποιημένοι για το φαίνεσθαι, ενώ μέσα μας μπορεί να σαπίζουμε κυριολεκτικά. Πώς μπορεί να επιβιώσεις στην κοινωνία του σήμερα; Μόνο με αγώνα, υπομονή και αν κάνεις αυτό που αγαπάς, ώστε να ξεχνάς για λίγο τον πόνο. Έτσι λοιπόν, και οι Riverside, μας δείχνουν πως οι δυσκολίες που περνάει ο καθένας γίνεται, αν όχι να ξεπεραστούν τελείως, να μείνουν στην άκρη, εστιάζοντας σε άλλα πράγματα, για να την παλέψουμε. 

Η Made of Stone θα διοργανώσει μία εξαίσια συναυλία, η οποία θα μας αλλάξει τη ζωή κάνοντας μία ανασκόπηση στον ίδιο μας τον εαυτό.

 


Genre:
Progressive Rock/Metal

Main:
Out of Myself (2003)
Second Life Syndrome (2005)
Rapid Eye Movement (2007)
Anno Domini High Definition (2009)
Shrine of New Generation Slaves (2013)
Love, Fear and the Time Machine (2015)
Wasteland (2018)

Current lineup:
Mariusz Duda (Bass, Guitars, Vocals)
Piotr "Mittloff" Kozieradzki (Drums)
Michal Lapaj (Keyboards)
Maciej Meller (Guitars)

Comments

Popular posts from this blog

Asphyx: Yield or Die

Όσο μόνιμη νομίζουμε ότι είναι η ζωή, άλλο τόσο μόνιμο είναι και το τέλος. Εμείς θα βρεθούμε στο μεταίχμιο αυτών των δύο καταστάσεων μαζί με τους Asphyx  στο Κύτταρο , το Σάββατο 05/11/22 . Το Death/Doom Metal τους αποτελεί συντροφιά μας από τη γέννηση, μέχρι το πέρασμα στην αντίπερα όχθη. 10 Full-lengths γεμάτα θυμό για την καταδίκη που μας κυνηγάει, τα οποία θα αναλύσουμε παρέα, ένα-ένα. Το starting point των Asphyx , είναι το "The Rack" (1991) . Εκεί που όλες οι μπάντες τρέχουν με 1000 και συνθέτουν όλο και πιο γρήγορα κομμάτια, οι φίλοι μας εδώ έρχονται να επιβραδύνουν και να δημιουργήσουν ένα album τελείως διαφορετικό, που μας γνωρίζει μια μπάντα η οποία δείχνει από την αρχή ότι θα έχει και συνέχεια. Κάνουν το Genre να είναι ακόμα πιο  κατανοητό, με τις Guitars να κάνουν εξαίσια δουλειά, αν και λίγο lazy κάπου κάπου, μόνο που αυτό σε κάνει και νιώθεις άνετα και cozy. Τα γρήγορα parts σε ανεβάζουν τόσο όσο και, γενικά, υπάρχει μια ποικιλία στις συνθέσεις που σε κάνει...

Septicflesh / Hypocrisy / The Agonist / Horizon Ignited @Fuzz, Παρασκευή 21/10/22

Τα μυστηριακά και απόκρυφα κείμενα και παραδόσεις ανέκαθεν συνάρπαζαν τον ανήσυχο ανθρώπινο νου. Από την άλλη, πολλά γεγονότα και φαινόμενα της ιστορίας δεν εξηγούνται απλώς με τη λογική, αλλά... ας πούμε απλώς πως the truth is out there. Έτσι, σήμερα, την  Παρασκευή 21/10/22 , θα συγκεντρωθούμε στο Fuzz για να εξετάσουμε ιερές γραφές και να αναλύσουμε θεωρίες συνωμοσίας, με αρκετό κόσμο να έχει καταφτάσει ήδη από τις 18:00, όταν και ανοίγουν οι πόρτες. Απόψε, λοιπόν, θα παρακολουθήσω  live τους Septicflesh   για 3η φορά και, αντίστοιχα, τους Hypocrisy για 1η φορά. Την αρχή για το απόγευμα, και μπροστά σε ένα μεγάλο πλήθος δεδομένης και της ώρας, κάνουν στις 18:55 οι Horizon Ignited . Για τα επόμενα 30 λεπτά, καταθέτουν τη δική τους, αρκετά ενδιαφέρουσα πρόταση πάνω στο Melodic Death Metal/Metalcore , επιλέγοντας τα "Beyond Your Reach" , "Servant" , "Equal in Death" , "Carry Me" , "Leviathan" , και "Towards the Dying Lands" ...

Tortuga / Automaton @Death Disco, Πέμπτη 20/10/22

Ήγγικεν η ώρα και για εμένα να γυρίσω στα παλιά με μία συναυλία που περίμενα αγωνιωδώς. Κατεβαίνοντας από το Μετρό στο Μοναστηράκι και περπατώντας για πέντε λεπτά, βρέθηκα στο Death Disco , Πέμπτη 20/10/22 . Έξω από τον συναυλιακό χώρο υπήρχαν περίπου 30 άτομα που περίμεναν να δουν τους masters του Psychedelic Stoner/Doom Metal , Tortuga . Με μία καθυστέρηση,  οι πόρτες ανοίγουν στις 21:40. Στις 21:50 εμφανίζονται στη σκηνή οι Doom/Stoner Metal Έλληνες βιρτουόζοι, Automaton . Έπαιξαν συνολικά πέντε κομμάτια, εκ των οποίων τα τέσσερα ήταν από την τελευταία κυκλοφορία τους, "Talos" (2018) , που αποτελεί πραγματικά εξαιρετική δουλειά από την μπάντα. Ακούμε, λοιπόν, τα "Giant of Steel" , "Automaton Marching" , "Trapped in Darkness" και "Ο Τάλως ξυπνά (Talos Awakens)" , όμως δεν έμειναν εκεί, διότι υπήρχε και έκπληξη. Μας παρουσίασαν μία νέα τους δημιουργία η οποία δεν έχει βρει ακόμα τον τίτλο της. Ο ήχος δεν μπορώ να πω πως ήταν ο καλύτε...