Katatonia / On Thorns I Lay @Gagarin 205, Σάββατο 28/02/20

Απόψε θα δοκιμάσουμε μια ανορθόδοξη θεραπεία ενάντια στην κατάθλιψη. Θα αγκαλιάσουμε τον πάτο, θα νιώσουμε το παγωμένο μάρμαρο του, και μουδιασμένοι από το κρύο θα εξαγνιστούμε. Οι απόκοσμοι masters του Death/Doom/Gothic Metal/Rock, On Thorns I Lay και οι ζοφεροί ηγέτες του Depressive Rock/Metal, Katatonia, εμφανίζονται στο Gagarin 205. Σάββατο 28/02/20 και νομίζεις ότι ο μήνας τελειώνει, για να έρθει ακόμα μια μέρα, όπως ο αιώνιος πόνος.

Η ώρα είναι 20:20, και στη σκηνή εμφανίζονται οι μύστες του Death/Doom/Gothic Metal/Rock, On Thorns I Lay. Η απόκοσμη και τρομακτική πλευρά των μυθικών πλασμάτων του νερού περιγράφεται εξαίσια στο "The Song of Sirens", ενώ ο γόνος του Χάους, "Erevos" συμβολίζει τη σιωπή και το βάθος της νύχτας που αντικατοπτρίζει άψογα την ψυχή μας. Στη σαπίλα που ζούμε, οι "Erynies" είναι συνέχεια απασχολημένες με τα άπειρα εγκλήματα κατά της φυσικής και ηθικής τάξης των πραγμάτων, αν και πολύ αμφιβάλω αν θα καταφέρουν να επιφέρουν την ισορροπία... Αυτός που αγαπάει πραγματικά, γνωρίζει την βαθιά έννοια του "Misos", που μέσα από τις μελωδίες της μπάντας περιγράφεται με τον καλύτερο τρόπο. "Cosmic Silence", και είναι αυτή η χρονική στιγμή που θα νιώσουμε λίγη ηρεμία, ίσως και μια στάλα χαράς, όταν όλα σταματήσουν να γυρίζουν, προχωράνε και πάνω απ'ολα, μιλάνε. Κλείνουν με το απόλυτα καταθλιπτικό, "Aegean Sorrow" και όλες αυτές οι ψυχές που έχουν χαθεί στο μυστήριο πέλαγος περιφέρονται στον χώρο. Ο ήχος είναι αρκετά καλός, ίσως λίγο πιο δυνατός από όσο έπρεπε στην αρχή, η απόδοση των κομματιών mind-blowing και η σκηνική παρουσία ζοφερή, αντάξια του Genre. Η επικοινωνία με το κοινό, που συνεχώς αυξάνεται, από τόσο έμπειρη μπάντα είναι λίγο μουδιασμένη, ενώ ένα μεγάλο μου παράπονο είναι η απώλεια κλασσικών κομματιών από το setlist. Δηλώνω μεγάλη fan των δύο τελευταίων albums και της back to the roots στροφής τους, αλλά θα ήθελα να ακούσω και κάτι από αυτές τις ρίζες που τους έμαθα...

Setlist
The Song of Sirens
Erevos
Erynies
Misos
Cosmic Silence
Aegean Sorrow

Το ρολόι δείχνει 21:30, οι σκοτεινές φιγούρες των Katatonia γεμίζουν τη σκηνή, και οι Depressive Rock/Metal μελωδίες τους ηχούν. Αφηνόμαστε στο "Forsaker" για να βρούμε τον αληθινό εαυτό μας, που δεν είναι άλλος από τον πόνο που δημιουργείται με το παγωμένο "The Longest Year". Ακόμα πιο έντονο το υποτονικό στοιχείο στο μίζερο "Idle Blood", αλλά για κάποιο μάταιο λόγο μας ωθούν για "Onward into Battle". Κρυμμένες λέξεις φανερώνονται στο "Liberation", όπως ο κίνδυνος στο "The Promise of Deceit". Συνεχίζουν με τα αλλόκοτα "Nephilim", για να ονειρευτούμε μια "New Night" με το αγαπημένο μας πρόσωπο... Αφήνουμε "Inheritance" τα συναισθήματά μας, που γίνονται πιο έντονα με το "Day and Then the Shade" και το "Departer". Εδώ κλείνει το main set και το "Night Is the New Day" (1999) μια και καλή, καθώς είναι η τελευταία φορά που εκτελείται στην ολότητα του, εορταζόμενοι τα 10 (πλέον 11) χρόνια ύπαρξής του. Ξεκινάμε για ένα encore-μαραθώνιο, πίνοντας το νερό του ποταμού του Άδη, για να γίνουμε "Lethean", μήπως μπορέσουμε και πορευτούμε κάνοντας μια νέα "Deliberation" της ζωής μας, παρέα με τη χλωμή και θλιμμένη "Serein". Νόμιζα ότι ήσουν "My Twin", το άλλο μου μισό, είχα περάσει τα tests και υπήρχε "Evidence", αλλά "Old Heart Falls" και μόνο η θλίψη μένει, όπως ένα "Ghost of the Sun". Το "Soil's Song" είναι στα λαρύγγια μας, τραγουδάμε για την μοναξιά του "July", και το  μαγευτικό κλείσιμο έρχεται με την εξαιρετική διασκευή του "Night Comes Down" (Judas Priest cover). Ο ήχος είναι εξαιρετικός, η μπάντα ακούραστη, μας παρηγορεί συνεχώς με τις μελαγχολικές, μα παράλληλα θεραπευτικές μελωδίες της και με την πληθωρική σκηνική παρουσία της, ενώ τα μουντά φώτα δένουν υπέροχα με τα κομμάτια. Η επικοινωνία με το μεγάλο αριθμητικά κοινό είναι θερμή και ειλικρινής, σαν καλοί θεραπευτές ψυχικών πληγών. Ο Anders Nyström [Bass, Keyboards, Guitars, Programming, Vocals (backing)] είναι το κύπελλο, ο Jonas Renkse [Drums, Vocals (lead), Guitars, Keyboards, Programming] το νερό της λήθης, και οι μελωδίες τους το ποτάμι του Άδη. Προσέφεραν απλόχερα τη θεραπεία... Ελπίζω να άξιζε ο κόπος τους.

Setlist
Forsaker
The Longest Year
Idle Blood
Onward Into Battle
Liberation
The Promise of Deceit
Nephilim
New Night
Inheritance
Day And Then The Shade
Departer

Lethean
Deliberation
Serein
My Twin
Evidence
Old Heart Falls
Ghost of the Sun
Soil's Song
July

Night Comes Down (Judas Priest cover)

Η High Priority διοργάνωσε ένα group therapy για κάθε δυστυχισμένη ψυχή. Οι ζοφεροί, On Thorns I Lay, μέσα σε 40 λεπτά και 6 κομμάτια, μας γέμισαν σκοτεινά συναισθήματα, ενώ οι απόκοσμοι, Katatonia, μέσα σε 2 ώρες και 21 κομμάτια, μας σήκωσαν από την ψυχρή τούτη γη για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε... Ο λόγος είναι αυτή η μουσική, τίποτα άλλο. 

(Photo credits: Afroditi Zaggana)