Λένε πως ο χρόνος είναι σχετικός. Ανάλογα την περίσταση, θα προσθέσω. Για όσους παρακολουθούμε στενά την εγχώρια συναυλιακή δραστηριότητα και προγραμματίζουμε μέχρι και τις καλοκαιρινές μας διακοπές βάσει αυτής (true story), τότε ναι, τρία χρόνια χωρίς festivals είναι πραγματικά πολύς καιρός: όλη αυτή η αίσθηση της πολύ μεγάλης προσμονής, της προετοιμασίας, της διαδρομής προς και από το venue, της συνάντησης με γνωστούς και της γνωριμίας με αγνώστους μας είχε λείψει. Τα καλά νέα είναι είναι πως αυτά επέστρεψαν. Τα ακόμα καλύτερα νέα; Το φετινό καλοκαίρι προμηνύεται καυτό, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Σοβαρά, δείτε απλά τι παίζει συναυλιακά αυτούς τους μήνες, τουλάχιστον σε festival-ικό επίπεδο. Μάλιστα, πρόκειται να είναι τόσο θερμό που νομίζω πως του αρμόζει ένας ειδικός χαρακτηρισμός, απλός και συνάμα περιεκτικός, το χρίζω λοιπόν Summer of Metal™ (κατά το Summer of Punk, Summer of Gaming κ.λπ.). Και τι καλύτερος τρόπος για να ξεκινήσει, με μία συναυλία που να ξεπερνάει τα όρια αυτού που χαρακτηρίζουμε ως "επικού", "υπερβατικού" και "μεγαλειώδους". Τετάρτη 22/06/22, λοιπόν, και βρισκόμαστε με αρκετό ακόμη κόσμο Πλατεία Νερού, ακριβώς στις 17:00, όταν και ανοίγουν οι πόρτες, προκειμένου να παρακολουθήσω live για 2η φορά τους Manowar, 7η φορά τους Rotting Christ και 3η φορά τους Rhapsody of Fire.
Πρώτη θέση στο αποψινό billing έχουν οι Meden Agan, οι οποίοι ανεβαίνουν στη σκηνή στις 17:50, και, κάτω από τον καυτό ήλιο, συνοψίζουν σε 25 λεπτά το Gothic/Symphonic Metal τους, παίζοντας τα "The Purge", "Embrace the Sorrow", "No Escape", "Lustful Desires", καθώς και νέο υλικό. Στέκονται με άνεση στο μεγάλο stage, δεν το αφήνουν δηλαδή να τους "καταπιεί", δεν χάνουν ευκαιρία να μεταδώσουν τη χαρά τους στους αρκετούς παρευρισκόμενους, ενώ και το κάθε μέλος ξεχωριστά είναι καθόλα εξοικειωμένο με τον ρόλο του. Θα μπορούσαν να ακούγονται και καλύτερα. Αναπόφευκτα τις εντυπώσεις κλέβει η Dimitra Panariti (Vocals). Σίγουρα δεν καλύπτει κάθε γούστο, είναι όμως αυθεντική σε αυτό που παρουσιάζει και στον τρόπο με τον οποίο το πράττει (αυτό που λέμε what you see is what you get), κάτι που μόνο ως θετικό μπορεί να λογιστεί. Συνολικά, με τη συγκεκριμένη εμφάνιση η μπάντα δικαιώνει την τοποθέτησή της στη σημερινή μέρα κι εμείς περνάμε όμορφα. Και αυτό είναι το ζητούμενο.
Με τον ήλιο να μας κρατά ακόμη συντροφιά, στις 19:00, εμφανίζονται στη σκηνή οι Symphonic Power Metal πολεμιστές, Rhapsody of Fire. Το γεμάτο φαντασιακά στοιχεία storytelling γεννά θαρραλέες προσωπικότητες που μάχονται σε επικών διαστάσεων εξιστορήσεις. Πέρα από τις πύλες, ο καθένας ορίζει τη δική του μοίρα, οπότε, κάποια στιγμή, "I'll Be Your Hero", τιμάμε τον Namecid και στρεφόμαστε κατά του μοχθηρού Lord Bezrael και ολόκληρου του Empire, χωρίς κανέναν φόβο πια, στο "Chains of Destiny (Quingdar)", και το μέλλον διαγράφεται λαμπρό, χωρίς πολέμους και σκοτάδι, μα με χαρά και όνειρα, κι έτσι "The Legend Goes On". Απόψε ο ακόλουθος των Nephilim θα πληρώσει για τους 691 ανελέητους θανάτους, αρματωμένοι με πολλή θέληση, λοιπόν, εμπιστευόμαστε τον ηγέτη στο "March Against the Tyrant", και στο "The March of the Swordmaster" καταδιώκουμε σε ολόκληρο το Algalord τον διαβόητο King Akron, αναστημένο από το αίμα του αρχέγονου και διαβολικού Kron. Αιώνια δόξα μας περιμένει όλους στη μάχη με τον Arwald κατά της στρατιάς του Dargor για τη μνήμη του Tharos και την τύχη του Ancelot στο "Dawn of Victory", με το ξίφος ανά χείρας, ασπίδα και μαγεία, αλλά και με τη βοήθεια του Θεού, κατά το "Rain of Fury" ο αποφασισμένος, ανδρείος ήρωας θα αντιμετωπίσει τον μεγαλύτερο εχθρό του και πανίσχυρο βασιλιά, ο Kreel, ο καταραμένος "Son of Vengeance", τροφοδοτείται από το Eighth Mountain και δολοφονεί κατ' εντολή του Nephilim Empire αθώους που διακηρύσσουν την ελπίδα. Το επικό, ιερό αυτό ταξίδι μας φέρνει στο "Land of Immortals", η σοφία του οποίου αντηχεί από εδώ ως την αιωνιότητα, και άπαντες αναζητούμε αποφασισμένοι το "Emerald Sword", ορκιζόμενοι να υπηρετούμε σωστά ιδανικά και τη δικαιοσύνη: για τα βουνά και τις καταπράσινες κοιλάδες, για τη δόξα και τη μόνη δύναμη ικανή να συντρίψει τον Darklord. Στη 1 ώρα που διαρκεί η εμφάνισή της, η μπάντα ακούγεται crystal clear, δεσπόζει αγέρωχα και κυρίαρχα πάνω στη σκηνή, ενώ έχει συνάψει έναν μοναδικό, μαγικό δεσμό με τους ακόλουθούς της, με την εκρηκτική ερμηνεία και ηγετική παρουσία του Giacomo Voli (Vocals) να μας συνεπαίρνει όλους, τα μαγευτικά ηχοτοπία που δημιουργεί ο maestro Alex Staropoli [Keyboards, Piano, Harpsichord, Orchestrations, Vocals (choirs)] να μας σαγηνεύoυν και το βιρτουόζικο παίξιμο του Roberto De Micheli (Guitars) να αποτελεί την ήσυχη δύναμη του συνόλου.
Setlist
I'll Be Your Hero
Chains of Destiny (Quingdar)
The Legend Goes On
March Against the Tyrant
The March of the Swordmaster
Dawn of Victory
Rain of Fury
Son of Vengeance
Land of Immortals
Emerald Sword
Το φυσικό φως έχει μειωθεί, τα σκηνικά είναι όλα τοποθετημένα, και, στις 20:30, οι ανίεροι Melodic Black/Gothic Metal πνευματικοί ηγέτες, Rotting Christ, εμφανίζονται στο stage. Το αντιχριστιανικό πνεύμα μυείται σε αποκρυφιστικές πρακτικές, μελετά εντατικά τις μυθολογικές εξιστορήσεις και ορκίζεται να ακολουθεί τις διδαχές του έκπτωτου αγγέλου. Καὶ οἱ ἑπτὰ ἄγγελοι, οἱ ἔχοντες τὰς ἑπτὰ σάλπιγγας, ἡτοίμασαν ἑαυτοὺς ἵνα σαλπίσωσι, τὸν ἀριθμὸν θηρίου καὶ ἀνθρώπου ἀγγέλλοντες, "Χ ξ ς'". Σκιές των νεκρών και της φωτιάς φαίνονται και αίμα ρέει στον βωμό του Κάτω Κόσμου, όπου ο πόνος και ο άρχων με το ξίφος κυριαρχούν, κατά το "P'unchaw kachun - Tuta kachun", ερμητικοί, τραγικοί και τολμηροί, "Athanati Este", και, όταν ηχήσουν οι καμπάνες, η υπεροχή σας θα εξαπλωθεί παντού τριγύρω. "Ἐλθὲ κύριε" εκλιπαρούν οι κόρες του Κάδμου, ως εκστατικές Μαινάδες πια, τον Δία για να τις διασώσει από την κρατική βία που επιβάλλει κατά των ακολούθων του ανθρωποποιημένου Διονύσου ο Πενθέας, να μην μας βάλει σε δοκιμασία και να μας απομακρύνει από το κακό ζητάμε άπαντες από τον επουράνιο τριαδικό Θεό, φωνάζοντας "Ἄπαγε Σατανά" και ξορκίζοντας τον Πονηρό, και ο μέγας κριτής τα πάντα θα κρίνει αυστηρά, όπως άλλωστε μαρτυρούν ο Δαβίδ και η Σίβυλλα, κατά την "Dies Irae". Διαστρικό και σαρκικό πανδαιμόνιο επικρατεί εντός του απόκοσμου κύκλου των χαμένων εραστών κατά το "King of a Stellar War", και από το χάος που προκαλείται στο "Fgmenth, Thy Gift" ξυπνά μια αρχέγονη φωνή μέσα μας, μια σιωπηλή δύναμη στην οποία υπακούμε. Οι αρχαίοι τρόποι και όρκοι δεν λησμονούνται και στο "Societas Satanas (Thou Art Lord cover)" το αίμα και η αφοσίωση επαναφέρουν τον σκοτεινό ήλιο στη δόξα του, το "In Yumen - Xibalba" μας δοκιμάζει σκληρά, με τα αιμοδιψή φρικιά και τα πεινασμένα jaguars να παραμονεύουν στο σκοτεινό βασίλειο του τρόμου, ave pater noster, dominus inferni et baiulus lucis, "Grandis Spiritus Diavolos", libera nos de caelis. "Non Serviam" φωνάζει ο Lucifer απέναντι στον Δημιουργό του, μα και όλοι μας απέναντι σε οτιδήποτε ζητά την υποταγή και τον κομφορμισμό μας. Στη 1 ώρα του set της, η μπάντα διαθέτει κρυστάλλινο ήχο, παρουσιάζεται απόκοσμη και μοχθηρή σκηνικά, ενώ η αμφίδρομη σχέση αγνής αγάπης που διατηρεί με τους πιστούς συνοδοιπόρους της είναι υπερβατική, με τον Themis Tolis (Drums) να μας εναρμονίζει με τους συμπαντικούς ρυθμούς, και κάθε νεύμα του Sakis Tolis (Vocals, Guitars) να εκπέμπει πνευματικές συχνότητες.
Setlist
Χ ξ ς'
P'unchaw kachun - Tuta kachun
Athanati Este
Ἐλθὲ κύριε
Ἄπαγε Σατανά
Dies Irae
King of a Stellar War
Fgmenth, Thy Gift
Societas Satanas (Thou Art Lord cover)
In Yumen - Xibalba
Grandis Spiritus Diavolos
Non Serviam
Η αναμονή για την ολοκλήρωση του changeover είναι μεγάλη, αλλά η προσμονή για αυτό που θα βιώσουμε ακόμα μεγαλύτερη και γίνεται ολοένα κι εντονότερη όσο περνάει η ώρα. Ο ήλιος έχει δώσει τη θέση του στη σελήνη, τα φώτα σβήνουν και, επιτέλους, στις 23:00, η πελώρια κουρτίνα πέφτει και αποκαλύπτει ένα μεγαλειώδες stage set, τα ηχεία ξεκινούν να παίζουν, με την τεράστια οθόνη να δείχνει παράλληλα επικές σκηνές, και από το PA system ακούγεται το χαρακτηριστικό introduction: "Ladies and gentlemen, from the United States of America, all hail..." τους Kings of Heavy/Power Metal, Manowar. Το ψυχικό σθένος που τροφοδοτεί την εκδικητική μας φύση με τις πιο σκοτεινές φαντασιώσεις μας, η αίγλη του πολεμιστή και τα υψηλά ιδανικά για τα οποία μάχεται σύμφωνα με τις σκανδιναβικές μυθολογικές εξιστορήσεις, πηγάζουν από και εκβάλλουν στο Metal. Οι "Manowar" γεννήθηκαν σε Αγγλικό έδαφος, έκτοτε δικαιωματικά κατακτούν πόλεις και οι δυνατότεροι τους ακολουθούν στην αιωνιότητα, και, όταν οι άλλες μπάντες παίζουν, οι "Kings of Metal" και οι πιο true fans στον κόσμο σκοτώνουν, κι αυτό θα συνεχίσουν να κάνουν για πάντα. Το πνεύμα του "Dark Avenger" είναι πολύ δυνατό για να πεθάνει, έτσι, κραδαίνοντας το θανατηφόρο Vengeance και καβάλα στο τρομερό Black Death, επιστρέφει από τις πύλες του Άδη για να εκδικηθεί αλύπητα για τις βασανισμένες ψυχές, ο πατέρας ζητά με γράμμα από τον μοναχογιό του να προστατεύει τους αδύναμους, όπως κάποτε έκανε και ο ίδιος, να γίνει ο περήφανος "Defender" που έχει στείλει ο Θεός, και η ύστατη πολεμική κραυγή ακούγεται προτού περάσουμε τα "Gates of Valhalla", και λάβουμε την αιώνια θέση μας στο βασίλειο των σοφών βασιλέων και των μαγικών δαχτυλιδιών, στο πλευρό του Odin. "Άντρες και αγόρια", μας προτρέπει ο σεβάσμιος James Cosmo, "ό,τι κι αν κάνουν, εμείς έχουμε καθήκον απέναντι στους νεκρούς πατέρες και αδερφούς μας να υπερασπιστούμε την ελευθερία των clans μας, οπότε ας προετοιμαστούν να πάρουν το "Sword of the Highlands" από τα κρύα χέρια μας". Ο Konstantinos Kazakos εμφανίζεται ως Τηλέμαχος να καταριέται τους μνηστήρες που σπιλώνουν τον οίκο του πατέρα του, "θα σε περιμένω "Where Eagles Fly" για να πραγματοποιήσουμε όλα μας τα όνειρα" αναφωνεί η αιθέρια Chiara Tricario (Moonlight Haze - Vocals), και, όσο στεκόμαστε ενωμένοι, δεν θα αποτύχουμε ποτέ, αλλά, ξεκινώντας από σήμερα, η νίκη μας θα είναι "Immortal". Έχουμε συγκεντρωθεί εδώ, μόνοι "Warriors of the World United" εναντίον πολλών, ορκιζόμενοι πίστη στο true Metal και, μέχρι το φυσικό τέλος, όσοι βρίσκονται απέναντί μας θα ξεψυχήσουν πάνω στο ματωμένο ατσάλι μας, αυτή είναι η τελική προειδοποίηση, οι τέσσερεις ορκισμένοι να ιππεύουν προς τη δόξα εξοντώνουν τους απίστους, προκειμένου εμείς να ζούμε σύμφωνα με το "Sign of the Hammer", με ισχυρή θέληση αρπάζονται δύναμη και εξουσία και, διαθέτοντας το θεϊκό δικαίωμα, άπαντες κραυγάζουμε "Hail and Kill" και ξεχυνόμαστε να σπείρουμε καταστροφή και θάνατο. Οι κεραυνοί προμηνύουν πως η ώρα της κρίσεως καταφθάνει, και το διψασμένο για αίμα ξίφος μας καλεί να πολεμήσουμε κατά το "The Dawn of Battle", αναγεννημένοι, ανυπότακτοι και ορκιζόμενοι αιώνια πίστη στο Metal κηρύσσουμε "Holy War" κατά των βλάσφημων ψευδομαρτύρων, και, με τη βοήθεια του Thor και υπό την ευθυγράμμιση των άστρων, τα σπαθιά μας σκίζουν τον αέρα, μέχρι τη νίκη ή "Fight Until We Die". Κάτω από το αθηναϊκό σεληνόφως, δέκα χιλιάδες λαμπροί Manowarriors, ο ένας πλάι στον άλλον, με υψωμένες τις γροθιές τους, ιππεύουν προς τη δόξα, πάνω από την κατατροπωμένη περηφάνια των ηττημένων, και ξεπερνάνε τα συμβατικά όρια του χώρου και του χρόνου, τραγουδώντας το "Battle Hymn". Θάνατος και θρίαμβος. Ολιγόλεπτη αποχώρηση και επιστροφή για το encore: η έκσταση της μάχης μας καλεί όλους τους αθάνατους παρίες να αναγκάσουμε τους εχθρούς να γονατίσουν εμπρός μας, έχοντας στο πλευρό μας τα στοιχεία από τα οποία έχουμε γεννηθεί, "Black Wind, Fire and Steel". Η εμφάνιση της μπάντας ολοκληρώνεται επικά και πυροτεχνήματα κάνουν τη νύχτα μέρα. Μία εμφάνιση δύο ωρών, με τον καλύτερο και δυνατότερο συναυλιακό ήχο, ένα επιβλητικότατο, state-of-the-art stage set, αλλά και τους δεσμούς αίματος των larger-than-life μουσικών με το παθιασμένο, φανατικό κοινό τους που έχει καταλάβει κάθε σπιθαμή του χώρου, παρακολουθώντας με κομμένη την ανάσα το ηγετικό, βάρβαρο παίξιμο του Joey DeMaio (Bass, Keyboards) και την ανατριχιαστική, εξωπραγματική ερμηνεία του Eric Adams (Vocals). All hail The Faceless Warrior!
Setlist
Manowar
Kings of Metal
Dark Avenger
Defender
Gates of Valhalla
Sword of the Highlands
Where Eagles Fly
Immortal
Warriors of the World United
Sign of the Hammer
Hail and Kill
The Dawn of Battle
Holy War
Fight Until We Die
Battle Hymn
Black Wind, Fire and Steel
Το Fuzz διοργάνωσε στα πλαίσια του φετινού Release Athens μία αριστουργηματική συναυλία, μία άνευ προηγουμένου οπτικοακουστική υπερπαραγωγή, με τους Manowar να επιδεικνύουν, παίζοντας 17 κομμάτια, την αδιαμφισβήτητη κυριαρχία τους πάνω στους απίστους, τους Rotting Christ να μας αναγάγουν μυσταγωγικά σε πνευματικά ανώτερες υπάρξεις, μέσα από 12 κομμάτια, και τους Rhapsody of Fire, στα 10 κομμάτια που έπαιξαν, να μας γεμίζουν ψυχικό σθένος μέσα από τα sagas τους. Other bands play, Manowar kill, in flirt with sin, in this dawn of victory.
Comments
Post a Comment