Skip to main content

Alestorm: It's Time to Have Some Fun

 

Όλοι έχουμε φανταστεί τους εαυτούς μας ντυμένους πειρατές, να σκορπίζουμε τον τρόμο σε καταπράσινες θάλασσες, τραγουδώντας για θαλάσσια τέρατα, ψάχνοντας σεντούκια με χρυσό. Ήρθε η ώρα να φωνάξουμε δυνατά τις φαντασιώσεις μας και να αφεθούμε σε ένα ξέφρενο party, παρέα με τους Folk/Power Metal θαλασσοπόρους, Alestorm! Το σημείο X δείχνει το Gagarin 205, ορατό μονάχα την Τρίτη 12/07/22. Over the seas, we shall ride!

Βουτιά στη δισκογραφία τους θα κάνουμε, πολλά μυστικά θα βρούμε και κρυμμένους θησαυρούς!


Η περιπέτεια των Alestorm ξεκινάει με το εξαιρετικό "Captain Morgan's Revenge" (2008). Ένα album με catchy ρυθμός που βγαίνουν απόλυτα φυσικά, σαν να τραγουδάς στο αμπάρι την ώρα που τα κύματα μαστίζουν το πλοίο. O Sir Henry Morgan ήταν γνωστός αδίστακτος κουρσάρος των θαλασσών της Καραϊβικής, ενώ έπειτα ναύαρχος του Βασιλικού Ναυτικού. Έτσι, όπως και ο Sir, βλέπουμε και την ανοδική πορεία της μπάντας. Τα τελευταία του χρόνια, βέβαια, τα πέρασε στην Τζαμάικα πίνοντας λένε, οπότε η ταύτιση είναι λογική και δεδομένη (8).


Όταν η ζωή και ο Θεός γελάνε με τα σχέδια σου, στη θάλασσα μπορείς να βρεις παρηγοριά. Το "Black Sails at Midnight" (2009) είναι η απόφαση της μπάντας να παραδοθεί στον ήχο της και να αποκτήσει χαρακτήρα από το δεύτερο κιόλας Full-length. Catchy chorushes, γρήγορα κομμάτια, φυσικά με περιθώριο βελτίωσης, διότι διατηρούν έναν ανεξέλεγκτο ενθουσιασμό, αλλά σίγουρα υπάρχει ποιότητα. Το υγρό στοιχείο είναι ύπουλο και παίρνει πολλές μορφές, οπότε χρειάζεται πολύ προσοχή στο ταξίδι που έχουν επιλέξει. Οι βάσεις είναι γερές (7).


Το ρούμι ρέει άφθονο, οι ιστορίες με κάθε μπουκάλι αυξάνονται και το "Back Through Time" (2011) είναι γεγονός. Οι Alestorm πλέον δεν είναι απλά ένα gimmick, αλλά μια οντότητα βγαλμένη απευθείας από ιστορίες πειρατών τύφλα στο μεθύσι, που ψάχνουν θησαυρό μόνο και μόνο για να πιούν ακόμα περισσότερο. Η συνταγή είναι ίδια συνθετικά, με κάποια Keyboards επιπλέον που το κάνουν ακόμα πιο διασκεδαστικό και τονωτικό, και τεχνικά τους βρίσκω ακόμα περισσότερο καταρτισμένους, πλέον. Τα Vocals είναι ο ορισμός του Yaarrrrr, τα χαίρομαι πάντα (8).


Ή θα αποδεχτείς το concept και την όλη φιλοσοφίας τους ή θα περπατήσεις στη σανίδα παίζοντας banjo. Το "Sunset on the Golden Age" (2014) είναι το πιο ανεξέλεγκτο album τους, και οι απόψεις εδώ διίστανται. Είναι αρκετά διασκεδαστικό και χαλάει μάλλον κάποιους η αίσθηση του humour, που είναι ό,τι μας έχει απομείνει μέσα στην μαυρίλα που ζούμε. Δέξου λοιπόν, που, και για ρούμι θα πουν, και για ξύλινα πόδια και για hangovers και για γυναίκες και θα γελάσουν με την ψυχή τους, γιατί πολύ απλά την άλλη μέρα μπορεί να τους φάει κάνα kraken και να χαθούν στη λήθη. Καλά κάνουν (8).


Όσοι επιβίωσαν συνεχίζουν δυναμικά με το "No Grave but the Sea" (2018) γιατί άλλοι θα μπουν στο χώμα και άλλοι στον βυθό. Συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο με ευκολομνημόνευτα κομμάτια και ανάλαφρες συνθέσεις, χαρίζοντας μας άλλο ένα σεντούκι με χρυσό για τη δισκοθήκη μας. Όσο και να έχουν πιει, όσο και να έχουν πάρει τα μυαλά τους αέρα από τους ανέμους στο πλοίο, όσο και να κουνιούνται πέρα δώθε στο κατάρτι, ένα δεν χάνουν, την έμπνευση και την εξυπνάδα τους. Ξέρουν τι κάνουν, ξέρουν ότι το κάνουν καλά, το πάνε στο τέρμα, και βγαίνουμε όλοι κερδισμένοι και χαρούμενοι (8).


Πρόσω ολοταχώς για Tortuga! YO HO! Gotta be a pirate's life for me! Zombies φάγανε το πλοίο! Όλες οι κατάρες μαζί και η λύση είναι μια: τραγούδι και ρούμι μέχρι λιποθυμία, και "Curse of the Crystal Coconut" (2020). Ένα album που έχω μετανιώσει που δεν έβαλα στην Top-10 λίστα μου και ο λόγος ήταν απλά γιατί ήταν πολύ χαρούμενο! Μεγάλο λάθος διότι το άξιζε. Πιο Heavy ήχος από τα προηγούμενα, πιο στιβαρό και μελετημένο, πέρα από το διασκεδαστικό part. Πειραματισμοί υπάρχουν, ώστε να γίνουν ακόμα πιο happy, χωρίς, όμως, να χάσουν το ύφος τους, και το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό (7).


Με νέο album στο αμπάρι τους, έχουν ήδη ξεκινήσει να οργώνουν τις θάλασσες για να εξιστορήσουν τις περιπέτειες τους. "Seventh Rum of a Seventh Rum" (2022) και ο τίτλος προμηνύει έξυπνο humour. Έχουμε ένα ακόμα soundtrack για να οργανώσουμε ένα δυνατό party γεμάτο ποτό και ξέφρενους ρυθμούς, μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού! Έχουν βρει το μαγικό σεντούκι που κάποτε είχε ένας κουρσάρος και μάγευε τους εχθρούς του με τον ήχο. Οι σειρήνες τον δίδαξαν γιατί τις ξεγέλασε και επιβίωσε από το τραγούδι τους. Εγώ δεν θα αντισταθώ (8).

Πειρατές, Πιοτό, Περιπέτειες, Humour. Στη λογοτεχνία, αλλά και στη φαντασία του καθένα, οι badass κουρσάροι των θαλασσών έχουν εδραιωθεί με γάντζους για χέρι, το γυάλινο μάτι, τα majestic καπέλα, τους παπαγάλους και τους χάρτες θησαυρών. Είναι οι γενναίοι και cool που ζούνε στην παρανομία αρπάζοντας λάφυρα ηγεμόνων, ακόμα και βασιλιάδων. Τους θησαυρούς τους κρύβουν σε κάποιο απομονωμένο τροπικό νησί γεμάτο παγίδες και φτιάχνουν έναν χάρτη σημειώνοντας βήματα και το χαρακτηριστικό X. Τα ανυπάκουη μέλη περπατούν στη σανίδα του πλοίου, ενώ οι διαφορές τους δημιουργούνται γύρω από το ποτό. Άλλοτε αστείοι, άλλοτε όμως σκληροτράχηλοι, αδίστακτοι εγκληματίες, υψώνουν την Jolly Roger σημαία και δεν δείχνουν κανένα έλεος αν αντισταθείς. Το ρούμι είναι το fuel, τα τραγούδια που λένε μέσα στο μεθύσι, η παρακαταθήκη τους και έτσι γράφεται η ιστορία. Όλα τα παραπάνω μπορεί να μην είναι ακριβώς αλήθεια και οι πειρατές να μην είναι τόσο γαμάτοι, αλλά κυρίως ψυχροί δολοφόνοι, αλλά δεν μας ενδιαφέρει τώρα και πολύ. Ζούμε την περιπέτεια στο έπακρο και περνάμε καλά, λέγοντας ιστορίες των από κόσμων θαλασσών, πίνοντας και φωνάζοντας! Καλοκαίρι, Alestorm και μαραθώνιο Monkey Island στο PC. Ό,τι καλύτερο! Ο Guybrush Threepwood, είναι ένας χαρακτήρας για τον οποίο άνετα έκαναν concept δίσκο με τον καλύτερο τρόπο. Μακάρι να με άκουγαν με κάποιο τρόπο! 
Ας ψήσει η αλμύρα το δέρμα και το ρούμι την μιζέρια και την σαπίλα που μας κατακλύζει. Τελικά, είναι ο μόνος τρόπος να νιώσουμε και εμείς κάποιου είδους ελευθερία.


Genre:
Folk/Power Metal

Full-lengths:
Captain Morgan's Revenge (2008)
Black Sails at Midnight (2009)
Back Through Time (2011)
Sunset on the Golden Age (2014)
No Grave but the Sea (2017)
Curse of the Crystal Coconut (2020)
Seventh Rum of a Seventh Rum (2022)

Current lineup:
Christopher Bowes (Keyboards, Vocals)
Gareth Murdock [Bass, Vocals (backing)]
Peter Alcorn (Drums)
Elliot Vernon [Keyboards, Vocals (backing)]
Máté Bodor (Guitars)

Η Playfalse θα μας ταξιδέψει στις 7 θάλασσες με τους καλύτερους καπετάνιους πίσω από το τιμόνι! Whoa-oh, whoa-oh, hey! 

Comments

Popular posts from this blog

Asphyx: Yield or Die

Όσο μόνιμη νομίζουμε ότι είναι η ζωή, άλλο τόσο μόνιμο είναι και το τέλος. Εμείς θα βρεθούμε στο μεταίχμιο αυτών των δύο καταστάσεων μαζί με τους Asphyx  στο Κύτταρο , το Σάββατο 05/11/22 . Το Death/Doom Metal τους αποτελεί συντροφιά μας από τη γέννηση, μέχρι το πέρασμα στην αντίπερα όχθη. 10 Full-lengths γεμάτα θυμό για την καταδίκη που μας κυνηγάει, τα οποία θα αναλύσουμε παρέα, ένα-ένα. Το starting point των Asphyx , είναι το "The Rack" (1991) . Εκεί που όλες οι μπάντες τρέχουν με 1000 και συνθέτουν όλο και πιο γρήγορα κομμάτια, οι φίλοι μας εδώ έρχονται να επιβραδύνουν και να δημιουργήσουν ένα album τελείως διαφορετικό, που μας γνωρίζει μια μπάντα η οποία δείχνει από την αρχή ότι θα έχει και συνέχεια. Κάνουν το Genre να είναι ακόμα πιο  κατανοητό, με τις Guitars να κάνουν εξαίσια δουλειά, αν και λίγο lazy κάπου κάπου, μόνο που αυτό σε κάνει και νιώθεις άνετα και cozy. Τα γρήγορα parts σε ανεβάζουν τόσο όσο και, γενικά, υπάρχει μια ποικιλία στις συνθέσεις που σε κάνει...

Septicflesh / Hypocrisy / The Agonist / Horizon Ignited @Fuzz, Παρασκευή 21/10/22

Τα μυστηριακά και απόκρυφα κείμενα και παραδόσεις ανέκαθεν συνάρπαζαν τον ανήσυχο ανθρώπινο νου. Από την άλλη, πολλά γεγονότα και φαινόμενα της ιστορίας δεν εξηγούνται απλώς με τη λογική, αλλά... ας πούμε απλώς πως the truth is out there. Έτσι, σήμερα, την  Παρασκευή 21/10/22 , θα συγκεντρωθούμε στο Fuzz για να εξετάσουμε ιερές γραφές και να αναλύσουμε θεωρίες συνωμοσίας, με αρκετό κόσμο να έχει καταφτάσει ήδη από τις 18:00, όταν και ανοίγουν οι πόρτες. Απόψε, λοιπόν, θα παρακολουθήσω  live τους Septicflesh   για 3η φορά και, αντίστοιχα, τους Hypocrisy για 1η φορά. Την αρχή για το απόγευμα, και μπροστά σε ένα μεγάλο πλήθος δεδομένης και της ώρας, κάνουν στις 18:55 οι Horizon Ignited . Για τα επόμενα 30 λεπτά, καταθέτουν τη δική τους, αρκετά ενδιαφέρουσα πρόταση πάνω στο Melodic Death Metal/Metalcore , επιλέγοντας τα "Beyond Your Reach" , "Servant" , "Equal in Death" , "Carry Me" , "Leviathan" , και "Towards the Dying Lands" ...

Tortuga / Automaton @Death Disco, Πέμπτη 20/10/22

Ήγγικεν η ώρα και για εμένα να γυρίσω στα παλιά με μία συναυλία που περίμενα αγωνιωδώς. Κατεβαίνοντας από το Μετρό στο Μοναστηράκι και περπατώντας για πέντε λεπτά, βρέθηκα στο Death Disco , Πέμπτη 20/10/22 . Έξω από τον συναυλιακό χώρο υπήρχαν περίπου 30 άτομα που περίμεναν να δουν τους masters του Psychedelic Stoner/Doom Metal , Tortuga . Με μία καθυστέρηση,  οι πόρτες ανοίγουν στις 21:40. Στις 21:50 εμφανίζονται στη σκηνή οι Doom/Stoner Metal Έλληνες βιρτουόζοι, Automaton . Έπαιξαν συνολικά πέντε κομμάτια, εκ των οποίων τα τέσσερα ήταν από την τελευταία κυκλοφορία τους, "Talos" (2018) , που αποτελεί πραγματικά εξαιρετική δουλειά από την μπάντα. Ακούμε, λοιπόν, τα "Giant of Steel" , "Automaton Marching" , "Trapped in Darkness" και "Ο Τάλως ξυπνά (Talos Awakens)" , όμως δεν έμειναν εκεί, διότι υπήρχε και έκπληξη. Μας παρουσίασαν μία νέα τους δημιουργία η οποία δεν έχει βρει ακόμα τον τίτλο της. Ο ήχος δεν μπορώ να πω πως ήταν ο καλύτε...