Μετά από μία αρκετά μεγάλη παύση, λόγω της πανδημίας, που ακόμα και σήμερα μας πολιορκεί, έχουμε μπει και πάλι σιγά-σιγά στον χορό. Ας γεμίσει, λοιπόν, η ψυχή μας με λίγη σκοτεινή χαρά που έλειπε από τη βαρετή, έως τώρα, ρουτίνα. Αυτήν τη φορά, θα χορέψουμε με ρυθμούς Symphonic/Alternative Rock, μαζί με τους αγαπημένους μας Within Temptation, την Παρασκευή 22/07/22, στην Τεχνόπολη.
Μία μπάντα συνεπής και με εμπειρία. Ξεκινώντας από το 1996, μας έχουν προσφέρει οκτώ κυκλοφορίες, τις οποίες θα δούμε μαζί καλύτερα παρακάτω.
Το "Enter" (1997) αναδεικνύει αμέσως το potential της μπάντας, ένα χρόνο μετά τη δημιουργία της κιόλας, καθώς διαφοροποιούνται αμέσως από τις υπόλοιπες του Genre, που κυκλοφορούν σπουδαία πράγματα εκείνον τον καιρό και αυτό δείχνει την προσωπικότητα τους. Σίγουρα υπάρχουν τα στοιχεία που αναμένονται στον ηχητικό προσανατολισμό τους, με αιθέρια Female Vocals που εναλλάσσονται με Male Growls και Gothic ατμόσφαιρα, αλλά η διαφορά είναι σε κάποια πιο ανάλαφρα σημεία, λίγο πιο radio friendly, που όμως πέτυχαν τον σκοπό τους (7).
Είμαστε στα '00s, το Genre είναι στα καλύτερα του και το "Mother Earth" κυκλοφορεί. Μια όμορφη συνέχεια του προκατόχου του, με ποικιλία στα κομμάτια, ωραία Drums και συνθέσεις που, ναι μεν είναι απλές, αλλά αρκετά catchy και ελκυστικές. Υπάρχουν αρκετά περιθώρια βελτίωσης σίγουρα, αλλά το πάνε αργά και σταθερά. Εκπέμπει το σκοτεινό, αλλά ήρεμο vibe που σε ταξιδεύει με τις μελωδίες του (7).
4 χρόνια αργότερα, και ενώ το Genre ανθίζει ακόμα, κυκλοφορούν το "The Silent Force" (2004). Επηρεασμένοι από τον ήχο που είναι στη μόδα βάζουν και οι ίδιοι το λιθαράκι τους με ένα αρκετά συναισθηματικό album. Συνθετικά δεν είναι κάτι εξαιρετικά ιδιαίτερο, αλλά τα Vocals παίρνουν πάνω τους όλο το Full-length και το ανεβάζουν αρκετά σκαλιά. Γενικά πρόκειται για ένα ευχάριστο δημιούργημα με ρομαντική Gothic ανάλαφρη ατμόσφαιρα, που χρειάζεται και αυτή στα ακούσματα μας (7).
Προχωράμε με το "The Heart of Everything" (2007). Ένα ακόμα πιο ανάλαφρο album, με τις όμορφες, ωστόσο, μελωδίες του και την teenage γοτθική αισθητική, με δυνατά σημεία του κάποιες Power ballads. Γενικά είναι ένα σκαλί πιο κάτω από τον προκάτοχό του, αρχίζει και φθείρει λίγο και το Genre κάπως, οπότε αν ένα Full-length δεν είναι πραγματικά δυνατό, δύσκολα θα ξεχωρίσει την συγκεκριμένη εποχή (6).
4 χρόνια περνούν, τα '10s έχουν εισβάλλει και το "The Unforgiving" (2011) κυκλοφορεί. Πιο ώριμο και πιο επίκαιρο, έχει ενδιαφέρον και μπορεί να προσφέρει πράγματα στον ακροατή. Είναι στιβαρό, τα πανέμορφα Vocals ακούγονται υπέροχα, οι Guitars ίσως να είναι οι καλύτερες που έχουν γράψει και όλα τα παραπάνω αναδεικνύονται καλύτερα με την πολύ καλή παραγωγή που υπάρχει. Δεν είναι heavy, το έχουμε δεχτεί αυτό και όσοι πιστοί καθόμαστε πλάι τους (7).
Μετά το προηγούμενο album περίμενα κάτι πολύ ιδιαίτερο, γιατί υπήρχε αυτή η προδιάθεση. Το "The Q-Music Sessions" (2013), όμως, δυστυχώς δεν μας έκανε τη χάρη. Αρχικά τα Full-lengths με διασκευές δεν έχουν πολύ νόημα, αλλά αυτό είναι προσωπική άποψη. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι, λίγο πολύ, όλοι διασκεδάζουμε να ακούμε pop κομμάτια διασκευασμένα από Metal μπάντες, γιατί έχουν την πλάκα τους, αλλά εδώ δεν έχει γίνει καλή επιλογή τραγουδιών, κάτι που αφήνει παγερά αδιάφορο το δημιούργημα. Μια άτυχη στιγμή (3).
Όσο και αν κάποιος δεν χωνεύει το style τους, διότι σίγουρα πολλοί από τον ακραίο ήχο δεν αρέσκονται, δεν μπορεί κάνεις να μην παραδεχτεί την επιτυχία τους στον ήχο τους. Το "Hydra" (2014) είναι ένα album που έχει την ιδιότητα να σε παγιδεύει, ώστε να το ακούσεις. Catchy, με ωραίες μελωδίες και με ενδιαφέρουσες συνθέσεις. Είναι ευχάριστο με δυνατούς guests, και αρκετά καλά δομημένο. Μια πολύ καλή προσπάθεια, ειδικά για τους λάτρεις του Genre (6).
Το τελευταίο τους, "Resist" (2019) είναι αρκετά πιο πειραματικό. Κάποιοι ξένισαν, όμως έχει πολύ καλές ιδέες μέσα, ωραία και σωστά δομημένες, με μεγάλη ποικιλία επιρροών. Σίγουρα είναι ενδιαφέρον και ευχάριστο. Όσο ανάλαφρο και αν είναι για το πεδίο του Metal, δουλεύουν πολύ τον ήχο τους και την ταυτότητα τους, κάτι που μόνο εύκολο δεν είναι. Το συγκεκριμένο δημιούργημα έχει κομμάτια που σε ταξιδεύουν σε πιο παλιές δουλειές, οπότε αυτόματα είναι γεμάτο από νοσταλγία, άρα έντονο συναίσθημα (7).
Αγάπη, Εσωτερικές διαμάχες. Το πιο όμορφο συναίσθημα που μπορεί να νιώσει ο άνθρωπος, είναι ταυτόχρονα και το πιο καταστροφικό. Το πως διαχειρίζεται ο καθένας τον έρωτα και πως παλεύει μέσα του ώστε να καταφέρει να τον δαμάσει, είναι μεγάλη πηγή έμπνευσης για όποιον πραγματεύεται με οποιαδήποτε τέχνη. Κομμάτια που ταυτίζεσαι γιατί ευθυγραμμίζεσαι με την ψυχολογία του συνθέτη και τα αφιερώνεις στο άλλο σου μισό μας έχουν βοηθήσει πολλές φορές να εκφράσουμε. Πολλές φορές ακούμε όμως και μελωδίες που δεν μας εκφράζουν, αλλά μας ανοίγουν του ορίζοντες να κατανοήσουμε αυτό το βαθύ συναίσθημα καλύτερα. Οι Within Temptation που εκκρίνουν πιο γοτθικά, σκοτεινά και παράλληλα ρομαντικά vibes, επηρεασμένα από την φύση, είναι οι ιδανικοί για να περάσουμε μια γλυκιά βραδιά. Με τους Jeroen van Veen (Bass) και Mike Coolen (Drums) να δίνουν τους ρυθμούς στους Robert Westerholt (Guitars), Ruud Jolie (Guitars) και Stefan Helleblad (Guitars), οι οποίοι με τη σειρά τους να ξεδιπλώνουν τις μελωδίες τους. Η κορύφωση έρχεται με την εκπληκτική φωνή της Sharon den Adel (Vocals). Είμαι σίγουρος ότι θα είναι μία πραγματικά εξαίσια συναυλία.
Genre:
Symphonic/Alternative Rock
Full-lengths:
Enter (1997)
Mother Earth (2000)
The Silent Force (2004)
The Heart of Everything (2007)
The Unforgiving (2011)
The Q-Music Sessions (2013)
Hydra (2014)
Resist (2019)
Current lineup:
Jeroen van Veen (Bass)
Robert Westerholt (Guitars)
Sharon den Adel (Vocals)
Ruud Jolie (Guitars)
Martijn Spierenburg (Keyboards)
Mike Coolen (Drums)
Stefan Helleblad (Guitars)
Η Εventation έχει βαλθεί να μας ταξιδέψει στα εφηβικά μας χρόνια με σκοτεινές και γλύκες μελωδίες.
Comments
Post a Comment