Skip to main content

Gus G. (Firewind - Guitars, Keyboards): "Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι θα γίνει στο μέλλον, αλλά πρέπει να κρατήσουμε την αισιοδοξία μας και να παλεύουμε για το καλύτερο."


20 χρόνια είναι πολύς καιρός. Γιορτάζοντας τη συμπλήρωση δύο ολόκληρων δεκαετιών από την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους, "Between Heaven and Hell" (2002), οι Firewind θα εμφανιστούν live στο Gagarin 205, την Παρασκευή 30/09/22, και, με αφορμή την πολυαναμενόμενη, επετειακή αυτή συναυλία, το Metal Asylum αναλύει με τον Gus G. (Guitars, Keyboards) στιγμές από ολόκληρη τη δισκογραφία τους, τις δυναμικές που επικρατούν σε ενεστώτα χρόνο στις τάξεις τους και, φυσικά, την αντιμετώπιση της νέας πραγματικότητας, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί παγκοσμίως τον τελευταίο, τουλάχιστον, χρόνο. Ο ιθύνων νους της μπάντας μας καλωσορίζει στη δική της αυτοκρατορία.

Καλησπέρα, είναι μεγάλη μου τιμή που συνομιλούμε!
Πάνε πια δύο ολόκληρα χρόνια από την κυκλοφορία του τελευταίου, σπουδαίου "Firewind" (2020). Κοιτώντας πίσω τώρα, μετά από όλο αυτό το χρονικό διάστημα, πού το κατατάσσεις στη συνολική δισκογραφία των Firewind; Αν μη τι άλλο, αποτελεί σίγουρα ένα κλείσιμο μιας εποχής και τη δημιουργία μίας νέας, λαμβάνοντας υπόψη και τις ανακατατάξεις στο εσωτερικό της μπάντας.

Το θεωρώ ένα από τα καλύτερα μας albums, με πολύ δυνατές στιγμές και, ναι, θα συμφωνήσω ότι σηματοδοτεί μια νέα εποχή για τους Firewind. Μπορεί να χάσαμε 2 σημαντικά μέλη, αλλά η έλευση του Herbie Langhans (Vocals) έφερε νέα ενέργεια, δημιουργικότητα κι ενθουσιασμό.

Συνήθως, το να δίνει μια μπάντα το όνομά της σε κάποια δουλειά της αποτελεί μια, τρόπον τινά, δήλωση εκ μέρους της. Προσωπικά, αυτό, σε συνδυασμό με το λιτό μεν, επιβλητικό δε Cover art, το εξέλαβα ως ένα soft reset σας, ότι "είμαστε εδώ, εισερχόμαστε ανανεωμένοι στη νέα δεκαετία, τιμάμε την πορεία μας μέχρι τώρα, και κοιτάμε δυναμικά μπροστά". Ποιο ήταν το δικό σου σκεπτικό πίσω από την επιλογή του συγκεκριμένου τίτλου για το Full-length;

Αρχικά το album είχε τίτλο "Welcome to the Empire", από το εναρκτήριο κομμάτι. Είχα και την ιδέα του ομότιτλου, αλλά για κάποιον λόγο φοβόμουν να το κάνω. Την τελευταία στιγμή, λοιπόν, πήρα την απόφαση να το αλλάξω και να αγκαλιάσω όλες αυτές τις αλλαγές, το reset που ανέφερες, και να το υποστηρίξω 100%.

Το "Firewind" (2020) κυκλοφόρησε μέσω της διάσημης AFM Records, σηματοδοτώντας ένα νέο ξεκίνημα για εσάς και σε αυτόν τον τομέα. Τι έχετε αποκομίσει από τη συνεργασία σας στο χρονικό διάστημα που ανήκετε στο roster της;

Κοίτα, έχουμε ένα καλό συμβόλαιο με την AFM Records που μας παρέχει πολλές ελευθερίες. Διατηρώ καλή σχέση με το αφεντικό της, και όλα τα παιδιά που δουλεύουν εκεί είναι fans της μουσικής μου και σέβονται τη μέχρι τώρα πορεία της μπάντας. Από εκεί και πέρα, εν έτει 2022, ένα Label δεν πιστεύω ότι μπορεί να προσφέρει κάτι παραπάνω από μια χρηματοδότηση των projects. Όσον αφορά το promotion, όλα βασίζονται σχεδόν εξ ολοκλήρου στο database των καλλιτεχνών τους και τα social media τους. Πάντως, πέρα από την καλή σχέση και την οικονομική υποστήριξη που έχουμε, νιώθω ότι πιστεύουν σε εμάς, και είναι πάντα ανοιχτοί στο να ακούσουν νέες ιδέες.
 
Το ότι αποτελείτε και πάλι τετράδα σηματοδοτεί και μια επιστροφή στη λογική των πρώτων ημερών της μπάντας. Πώς έχουν μεταβληθεί οι δυναμικές σας, τόσο εντός του studio, όσο και σε live περιβάλλον;

Αρκετά, θα έλεγα. Ο Herbie έχει αναλάβει αρκετές πρωτοβουλίες και έχει βοηθήσει πολύ την μπάντα από την ημέρα που ήρθε, κάτι που χρειαζόμουν αρκετά, διότι τα έκανα σχεδόν όλα μόνος μου για πολλά χρόνια. Επίσης, έχουμε εκσυγχρονιστεί τον τελευταίο χρόνο στο θέμα της τεχνολογίας. Έχουμε τα Keyboards 
όπως και κάποια Vocals (backing) που χρειάζονταν σε κάποια κομμάτια προηχογραφημένα, παίζουμε όλοι με in ear monitors πλέον και προσπαθούμε να ανεβούμε επίπεδο. Είμαστε σε μια φάση που βρισκόμαστε άπαντες στην ίδια σελίδα και θέλουμε να κάνουμε το επόμενο βήμα.

Ας πάμε λίγα χρόνια πίσω. Το φανταστικό "Immortals" (2017) που επικεντρώνεται στη Μάχη των Θερμοπυλών και τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας το 480 π.Χ., κατά τον Β’ Περσικό Πόλεμο, αποτελεί το μοναδικό, μέχρι σήμερα, concept album σας. Πώς και αποφασίσατε να κυκλοφορήσετε ένα τέτοιας φύσεως Full-length, και γιατί επιλέξατε τη συγκεκριμένη θεματική; Υπάρχουν ιδέες και για κάποιο αντίστοιχο εγχείρημα στο μέλλον;

Το να συνθέσουμε ένα concept album ήταν μια συζήτηση που κρατούσε χρόνια. Κανένας μας, όμως, δεν ανέλαβε ποτέ πρωτοβουλία να γράψεις στίχους για κάποιο concept. Αυτό άλλαξε όταν άρχισα να συνεργάζομαι με τον Dennis Ward (Place Vendome - Bass), ο οποίος έγραψε όλες τις φωνητικές μελωδίες και τους στίχους του "Immortals" (2017), ενώ εγώ ολόκληρη τη μουσική και την ενορχήστρωση. Θεωρώ πως ίσως κάνουμε κάτι παρόμοιο στο μέλλον ξανά.

Πανδημία, πόλεμος, πληθωρισμός, ενεργειακή κρίση και οτιδήποτε καινούριο μπορεί να εμφανιστεί αύριο. Αν κάτι έχει καταστεί σίγουρο τα τελευταία χρόνια, είναι πως, πλέον, τίποτα δεν είναι σίγουρο. Οι Firewind ανέκαθεν συνέθεταν υλικό εμπνευσμένο, μεταξύ άλλων, από την δύναμη που αντλούμε όλοι από μέσα μας για την αντιμετώπιση διαφόρων εμποδίων. Πώς αντιμετωπίζεις τη νέα αυτή καθημερινότητα, τόσο σε προσωπικό επίπεδο, όσο και συλλογικά, ως μπάντα;

Σίγουρα ζούμε σε απίστευτες εποχές και, όσο μεγαλώνουμε, οι καιροί δεν γίνονται πιο εύκολοι. Όλα είναι πολύ ρευστά και δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει. Κοίτα, όλα αυτά οπωσδήποτε μας προβληματίζουν και, εν τέλει, ίσως και να αποτελέσουν και πηγή δημιουργικότητας. Εγώ ως άνθρωπος σκέφτομαι θετικά πάντα, διατηρώντας όμως και αρκετό ρεαλισμό. Προσπαθώ να προσέχω ιδιαίτερα στις επαγγελματικές κινήσεις μου, ειδικά τούτες τις μέρες. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι θα γίνει στο μέλλον, αλλά πρέπει να κρατήσουμε την αισιοδοξία μας και να παλεύουμε για το καλύτερο.
 
Η περίοδος αβεβαιότητας που διανύουμε ακόμη κρατεί, τουλάχιστον όμως έχει επιστρέψει η συναυλιακή δραστηριότητα. Έτσι, και με αφορμή τη συμπλήρωση 20 χρόνων από την κυκλοφορία του ντεμπούτου Full-length σας, "Between Heaven and Hell" (2002), θα πραγματοποιήσετε μία συναυλία στην Αθήνα. Το συγκεκριμένο album αποτελεί ένα δείγμα αξιοπρεπέστατης γραφής μιας μπάντας που κάνει τα πρώτα της βήματα στον χώρο του Heavy/Power Metal, αλλά και την αρχή μιας πολύ σπουδαίας καριέρας. Κοιτώντας πίσω, ποια είναι τα συναισθήματά σου απέναντί του μετά από τόσο καιρό;

Πρόκειται για ένα album που έχει φωτιά μέσα του, ενθουσιασμό, εκπέμπει κάτι ακατέργαστο, ωμό, με φοβερή ενέργεια. Όποτε το ακούω, με πηγαίνει πίσω στο 2000, όταν το συνέθετα και το ηχογραφούσα. Με κάνει και αισθάνομαι το παιδί που ήμουν τότε και είχα εκείνο το αγνό συναίσθημα για τη μουσική. Θέλω να το κρατάω ζωντανό αυτό, δεν πρέπει να ξεχάσω από πού ξεκίνησα.

Πιο συγκεκριμένα, λοιπόν, πρόκειται να σας παρακολουθήσουμε live στο Gagarin 205, την Παρασκευή 30/09/22. Για μένα, αυτή θα είναι η 4η φορά που σας βλέπω ζωντανά. Τι μπορούμε να περιμένουμε οι κάπως παλιότεροι, αλλά και οι πιο καινούριοι fans, από τούτη την πολυαναμενόμενη, επετειακή εμφάνισή σας;

Βασικά, θα είναι το ντεμπούτο της μπάντας με τον Herbie ως frontman και πιστεύω θα ενθουσιάσει και θα κερδίσει τους fans, παλιούς και νέους. Επίσης, ετοιμάζουμε ένα εκτενέστερο setlist από αυτά που έχουμε παίξει μέχρι στιγμής, ενώ θα παρουσιάσουμε το μεγαλύτερο stage set που είχαμε ως τώρα. Πιστεύω θα ζήσουμε μια επική βραδιά!
 
Το ότι βρίσκετε εδώ και πραγματοποιούμε τώρα αυτό το interview είναι, φυσικά, αυτό που μετρά στο τέλος της ημέρας. Πάραυτα, θέλω να σε ρωτήσω το εξής: το 2013, η μπάντα μπήκε στον πάγο με αφορμή τη φυγή μέλους, επιστρέψατε δυναμικά στο δισκογραφικό και συναυλιακό τομέα, αλλά το 2020 υπήρξαν και πάλι ανακατατάξεις στο εσωτερικό της μπάντας, για να επανέλθετε αναζωογονημένοι εκ νέου. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, ένιωσες ποτέ την αμφιβολία να τρυπά μέσα σου; Αν ναι, πώς το αντιμετώπισες; Βέβαια, οι τίτλοι των "Forged by Fire" (2005), "Allegiance" (2006), "Days of Defiance" (2010), "Few Against Many" (2012), καθώς και το στιχουργικό περιεχόμενο του "Rising Fire" από την τελευταία σας κυκλοφορία μάλλον κρύβουν και την απάντηση...

Μπράβο, το βρήκες! Σίγουρα σκέφτηκα πολλές φορές να το αφήσω όλο αυτό πίσω μου, αλλά είμαι αρκετά πεισματάρης και δεν τα παρατάω εύκολα. Μου πήρε καιρό να το καταλάβω, αλλά, τελικά, όσο γουστάρω εγώ να υπάρχουν οι Firewind, θα υπάρχουν. Εάν νιώσω ότι δεν έχω κάτι άλλο να πω με αυτήν την μπάντα, τότε θα έρθει και το τέλος μας.

Σε ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο σου! Ανυπομονώ να σας δω live και να γιορτάσουμε μαζί τη μέχρι τώρα ένδοξη πορεία σας! We're on fire!

Τα λέμε από κοντά!

Genre:
Heavy/Power Metal

Full-lengths:
Between Heaven and Hell (2002)
Burning Earth (2003)
Forged by Fire (2005)
Allegiance (2006)
The Premonition (2008)
Days of Defiance (2010)
Few Against Many (2012)
Immortals (2017)
Firewind (2020)

Current lineup:
Gus G. (Guitars, Keyboards)
Petros Christo (Bass)
Jo Nunez (Drums)
Herbie Langhans (Vocals)

Comments

Popular posts from this blog

Asphyx: Yield or Die

Όσο μόνιμη νομίζουμε ότι είναι η ζωή, άλλο τόσο μόνιμο είναι και το τέλος. Εμείς θα βρεθούμε στο μεταίχμιο αυτών των δύο καταστάσεων μαζί με τους Asphyx  στο Κύτταρο , το Σάββατο 05/11/22 . Το Death/Doom Metal τους αποτελεί συντροφιά μας από τη γέννηση, μέχρι το πέρασμα στην αντίπερα όχθη. 10 Full-lengths γεμάτα θυμό για την καταδίκη που μας κυνηγάει, τα οποία θα αναλύσουμε παρέα, ένα-ένα. Το starting point των Asphyx , είναι το "The Rack" (1991) . Εκεί που όλες οι μπάντες τρέχουν με 1000 και συνθέτουν όλο και πιο γρήγορα κομμάτια, οι φίλοι μας εδώ έρχονται να επιβραδύνουν και να δημιουργήσουν ένα album τελείως διαφορετικό, που μας γνωρίζει μια μπάντα η οποία δείχνει από την αρχή ότι θα έχει και συνέχεια. Κάνουν το Genre να είναι ακόμα πιο  κατανοητό, με τις Guitars να κάνουν εξαίσια δουλειά, αν και λίγο lazy κάπου κάπου, μόνο που αυτό σε κάνει και νιώθεις άνετα και cozy. Τα γρήγορα parts σε ανεβάζουν τόσο όσο και, γενικά, υπάρχει μια ποικιλία στις συνθέσεις που σε κάνει να

Tortuga / Automaton @Death Disco, Πέμπτη 20/10/22

Ήγγικεν η ώρα και για εμένα να γυρίσω στα παλιά με μία συναυλία που περίμενα αγωνιωδώς. Κατεβαίνοντας από το Μετρό στο Μοναστηράκι και περπατώντας για πέντε λεπτά, βρέθηκα στο Death Disco , Πέμπτη 20/10/22 . Έξω από τον συναυλιακό χώρο υπήρχαν περίπου 30 άτομα που περίμεναν να δουν τους masters του Psychedelic Stoner/Doom Metal , Tortuga . Με μία καθυστέρηση,  οι πόρτες ανοίγουν στις 21:40. Στις 21:50 εμφανίζονται στη σκηνή οι Doom/Stoner Metal Έλληνες βιρτουόζοι, Automaton . Έπαιξαν συνολικά πέντε κομμάτια, εκ των οποίων τα τέσσερα ήταν από την τελευταία κυκλοφορία τους, "Talos" (2018) , που αποτελεί πραγματικά εξαιρετική δουλειά από την μπάντα. Ακούμε, λοιπόν, τα "Giant of Steel" , "Automaton Marching" , "Trapped in Darkness" και "Ο Τάλως ξυπνά (Talos Awakens)" , όμως δεν έμειναν εκεί, διότι υπήρχε και έκπληξη. Μας παρουσίασαν μία νέα τους δημιουργία η οποία δεν έχει βρει ακόμα τον τίτλο της. Ο ήχος δεν μπορώ να πω πως ήταν ο καλύτε

Deafheaven @Gagarin 205, Σάββατο 15/10/22

  Μία από τις συναυλίες που ανυπομονούσα να δω από τότε που ξέσπασε η πανδημία του COVID-19 ήταν, σαφέστατα, αυτή των πρωτοπόρων  Deafheaven . Έχοντας αρκετό χρόνο στα χέρια μου για να αφουγκραστώ τη δισκογραφία τους, όπως και το νέο τους δισκογραφικό πόνημα,  "Infinite Granite" (2021) , ο ενθουσιασμός μου για την επερχόμενη συναυλία ήταν απερίγραπτος. Έτσι λοιπόν, το Σάββατο   15/10/22 , στο Gagarin 205 , θα παρακολουθήσω ζωντανά τους μύστες του Post-Black Metal/Shoehaze . Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:30, με τον λιγοστό κόσμο να περιμένει από νωρίς για τον χαμό που θα ακολουθήσει. Με τον κόσμο να είναι περισσότερος, τα φώτα χαμηλώνουν, τα visuals αρχίζουν να ετοιμάζουν την ατμόσφαιρα για ζοφερό  Post-Black Metal/Shoehaze , και στις 22:20 εισέρχονται στη σκηνή οι θρυλικοί Deafheaven . Μας χτυπάνε απανωτά με τα  "Shellstar" , "In Blur"  και  "Great Mass of Coulour" , από το τελευταίο Full-length τους,  δίνοντάς μας την πρώτη δόση μελαγχολίας. Συνεχί