André Andersen (Royal Hunt - Keyboards, Guitars, Bass): ''Ναι, είμαστε μια Progressive ή Power Metal- όπως θες πες μας (σ.σ.: Melodic Progressive Metal)-, αλλά οι στίχοι μας έχουν να κάνουν με την επικαιρότητα και αυτό είναι η διαφορά μας.''

Στα πλαίσια της πολυαναμενόμενης, επικείμενης συναυλίας των Royal Hunt την Παρασκευή 20/04/18 στο Κύτταρο, το Metal Asylum μίλησε με τον André Andersen (Keyboards, Guitars, Bass) για το νέο ''Cast in Stone'' (2018), ανέλυσε την συνθετική διαδικασία που ακολουθεί και ανέδειξε την σχέση αγάπης μεταξύ Metal και wrestling. Tag me, André!

Καλησπέρα André, είναι τιμή μου που μιλάμε.
Το 2018 μπήκε πριν λίγους μήνες και εσείς το υποδεχτήκατε με μια ολοκαίνουργια κυκλοφορία. Ποια ήταν τα feedback που λάβατε τόσο από τον τύπο, όσο και από τους fans, σχετικά με το νέο "Cast in Stone" (2018);

Oh, πολύ καλή μέχρι τώρα. Όλες οι reviews είναι τόσο καλές που με κάνουν και ντρέπομαι, haha, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ!

Πώς προέκυψε η δημιουργία του υλικού του "Cast in Stone" (2018); Ακολουθήσατε κάποια συγκεκριμένη formula κατά τη διαδικασία της σύνθεσης;

Δεν πρόκειται ακριβώς για κάποια formula, οι Royal Hunt υπάρχουν πάνω από 25 χρόνια, πάντα προσπαθούμε να κάνουμε κάτι καινούριο σε κάθε νέο album, αλλά έχουμε έναν συγκεκριμένο ήχο, το οποίο είναι τέλειο και ακριβώς αυτό που αγαπώ. Ένας fan όταν θα πάει να αγοράσει ένα album μας, ξέρει ότι θα πάρει ένα Royal Hunt album και όχι ένα AC/DC, haha, οπότε αυτό που λες εν μέρει ισχύει, έχουμε έναν συγκεκριμένο ήχο και έναν συγκεκριμένο τρόπο να κανονίσουμε τα πράγματα- ακόμα και όταν κάνουμε κάποιες αλλαγές, δεν βγαίνουμε εκτός ορίων.

Έχετε μια μακρά ιστορία με τη high-profile Frontier Records, ωστόσο στη νέα σας κυκλοφορία αποφασίσατε να ανεξαρτητοποιηθείτε. Πώς καταλήξατε σε αυτήν την απόφαση;

Βασικά, το νέο album κυκλοφορεί από μια εταιρία που στην ουσία είναι υπό τον έλεγχο μας. Πρόκειται για μια νέα περιπέτεια για εμάς, ήταν καιρός να κάνουμε κάτι τέτοιο.

Το 2011 ήταν μια καίρια χρονιά για την μπάντα. Ο ευσεβής πόθος πολλών fans σας ανά τον κόσμο πραγματοποιήθηκε και επανενωθήκατε με τον DC (σ.σ.: Cooper) για μια special περιοδεία. Πώς προέκυψε η απόφαση να συνεχίσετε μαζί του ως μόνιμο μέλος πλέον;

Αυτό ήταν εύκολο, βασικά την περίοδο εκείνη δεν είχε κάποια δέσμευση ο ίδιος, αλλά ούτε εμείς είχαμε κλείσει κάποια περιοδεία και ξαφνικά promoters μας ρώτησαν αν μπορούμε να κάνουμε κάποια shows μαζί, τύπου greatest hits και είπαμε "ναι, μπορούμε να το κάνουμε "- ύστερα μας ήρθε η ιδέα να γυρίσει πίσω ο DC. Σίγουρα ο DC και εγώ είχαμε κάποιους ενδοιασμούς, αλλά όταν ήρθε στη Δανία και βρεθήκαμε με την υπόλοιπη μπάντα, ήταν καλά, σαν να κάναμε το ίδιο πράγμα και την προηγούμενη εβδομάδα, δεν είχε καμία διαφορά, οπότε το πήγαμε αργά, λέμε ''ας κάνουμε την περιοδεία και βλέπουμε'', κάνουμε την περιοδεία, η οποία πήγε καλά, και μετά η εταιρία μας ζητάει να κάνουμε ένα νέο album και δούλεψε καλά, το ένα έφερε το άλλο και τώρα φτάσαμε στο τέταρτο album από την επανένωση, όλα είναι καλά, όλοι είναι χαρούμενοι, το οποίο είναι και το νόημα τελικά.

Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα. Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι Royal Hunt επικεντρώνονται στιχουργικά σε αυτά τα θέματα, θα ήθελα να μάθω, με τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι εσύ τα πράγματα, πότε σταματάει το ρεαλιστικό στοιχείο και ξεκινάει το φανταστικό;

Ο τρόπος που στους δικούς μου στίχους λειτουργεί, είναι ο εξής: Γράφω κάτι που νιώθω ή που βλέπω από κάποιον κοντινό μου και πάντα χρησιμοποιώ το "εγώ", οπότε λέω "εγώ πήγα εκεί", "εγώ έκανα το άλλο"- για παράδειγμα εγώ δεν έχω πάει ποτέ σε πόλεμο. Γράφω πράγματα που παίρνω από βιβλία, εφημερίδες, από κάποιους φίλους, τέτοια πράγματα, και αυτό είναι το μόνο φανταστικό στοιχείο που έχω. Περισσότερο έχει να κάνει με το πώς νιώθω, για κοινωνικά προβλήματα ή ό,τι άλλο βρω. Δεν είμαστε η τυπική Power ή Progressive Metal μπάντα που θα μιλήσουμε για δράκους ή ουράνια τόξα, έτσι ήμασταν από την αρχή, είχαμε κάποια συγκεκριμένα θέματα που μας απασχολούσαν. Ναι, είμαστε μια Progressive ή Power Metal- όπως θες πες μας (σ.σ.: Melodic Progressive Metal)-, αλλά οι στίχοι μας έχουν να κάνουν με την επικαιρότητα και αυτό είναι η διαφορά μας.

Αγαπώ το Metal, αγαπώ και το wrestling. ''Martial Arts'' και suplexes! Όχι μόνο ο Masahiro Chrono το χρησιμοποίησε ως theme του, αλλά το έκανε αφού εντάχθηκε στη New World Order, ενώ αργότερα ίδρυσε την nWo Japan. Αυτή η move (wrestling move, get it?) πρέπει να εκτίναξε το όνομα σας στην Ιαπωνία και στις Η.Π.Α, λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος του WCW και του New Japan Pro Wrestling, όπως και το ότι το professional wrestling είναι το εθνικό sport των χωρών αυτών. Ο ίδιος ήταν αυτός που σας προσέγγισε;

Βασικά, μόλις κυκλοφορήσαμε το πρώτο μας album, ο Masahiro δεν ήταν μεγάλο όνομα και εμείς μόλις είχαμε ξεκινήσει, αλλά είχαμε μεγάλη επιτυχία, ειδικά στην Ιαπωνία. Όταν κυκλοφορήσαμε το δεύτερο album, κάποιοι από τους ανθρώπους του κάλεσαν τους δικούς μου και ζήτησαν να χρησιμοποιήσουν το instumental, και είπα "γιατί όχι;". Δεν ήξερα πολλά για τον Masahiro τότε. Μετά πήγα στην Ιαπωνία και τον γνώρισα και ήταν πολύ ενδιαφέρον, γιατί και εμείς ξεκινήσαμε από την Ιαπωνία, και ο ίδιος ξεκινούσε την καριέρα του στο wrestling, και ήταν πολύ ταιριαστός αυτός ο συνδυασμός των newcomers και δούλεψε πολύ καλά. Σήμερα δεν έχω πολύ επικοινωνία, αλλά μιλάμε κατά καιρούς. Πλέον έχει καταφέρει τόσα πολλά και το ίδιο και εμείς και είναι πολύ ωραία αίσθηση.

Το "Paradox" (1997) είναι classic. Περίπου μια δεκαετία αργότερα, η ιστορία συνεχίστηκε με το αριστουργηματικό "Paradox II: Collision Course" (2008). Υπάρχουν σχέδια για κάποιο sequel ή ακόμα και prequel  της ιστορίας; Τελείως συμπτωματικά, πάνε δέκα χρόνια...

Όχι για την ώρα, το θέμα του "Paradox"(1997) χρησιμοποιήθηκε το 1997 και το 2008 ήταν ωραίο που επιστρέψαμε και εμβαθύναμε λίγο στην ιστορία, αλλά αν έχω την ίδια ιδέα; Ποτέ δεν ξέρεις, ίσως κάποτε, αλλά όχι αυτήν την στιγμή.

Ας επιστρέψουμε πάλι στο σήμερα. Μιας και το "Cast in Stone" (2018) κυκλοφόρησε μόλις πριν λίγες εβδομάδες, υποθέτω ότι θα περιοδεύσετε εκτενώς, στα πλαίσια προώθησης του.

Βέβαια, εννοείται, πάντα αυτό κάνουμε.

Θα παρακολουθήσουμε live τους Royal Hunt στο Κύτταρο, την Παρασκευή 20/04/18. Τι να περιμένουμε από την πολυαναμενόμενη αυτή συναυλία;

Τώρα, δεν θα είχε πλάκα αν σου έλεγα, haha! Θα περάσουμε υπέροχα, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Haha, αυτό είναι το νόημα! Παρεμπιπτόντως, έχεις προσπαθήσει να αποκτήσεις τον διάσημο πίνακα απ' τον οποίο εμπνεύστηκες το όνομα για την μπάντα;

Α, τον πίνακα, haha! Δεν νομίζω ότι μπορώ, ήταν ένας πίνακας σε ένα κάστρο, σε ένα μουσείο, δεν αγοράζεται. Θα ήταν πολύ cool, αλλά μάλλον θα χρειαστώ βοήθεια από κάναν τύπο σαν τον Bill Gates, haha.

André, σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου. Μείνε ήσυχος, μαζί θα αλλάξουμε τον κόσμο, γιατί, βλέπεις, an army just like us is all it takes!

Cool! Take care, τα λέμε στην Αθήνα!

Genre:
Melodic Progressive Metal

Main:
Land of Broken Hearts (1992)
Clown in the Mirror (1994)
Moving Target (1995)
Paradox (1997)
Fear (1999)
The Mission (2001)
Eyewitness (2003)
Paper Blood (2005)
Paradox II: Collision Course (2008)
X (2010)
Show Me How to Live (2011)
A Life to Die for (2013)
Devil's Dozen (2015)
Cast in Stone (2018)

Current lineup:
André Andersen (Keyboards, Guitars, Bass)
D.C. Cooper (Vocals)
Andreas Passmark (Bass)
Jonas Larsen (Guitars)
Andreas ''Habo'' Johansson (Drums)