Insomnium / Tribulation / Caelestia @Piraeus 117 Academy, Κυριακή 25/03/18

Η εποχή της ομίχλης κατέφτασε. Η Winter's Gate άνοιξε. 1η φορά που παρακολουθώ live τους Insomnium. Κυριακή 25/03/18 και στο Piraeus 117 Academy έχει μαζευτεί αρκετός κόσμος από νωρίς. Στις 19:45 ανοίγουν οι πόρτες. We're faring in the dark.

Στις 20:00 στην σκηνή ανεβαίνουν οι Caelestia, Melodic Death Metal μπάντα που στα 30 λεπτά που της διατίθενται παρουσιάζει τα ''Martyrs'', ''Chamber of Torments'', ''Initium Vitae et Mortis'' και ''Devil's Game''. Με μία λέξη, όλεθρος. Αυτό που παρακολουθούμε (και, κυρίως, ακούμε) περισσότερο προσομοιάζει σε drum clinic, παρά σε συναυλιακή εμφάνιση. Όσο προσεγμένη και να είναι η σκηνική παρουσία, όσο φιλότιμες και να είναι οι προσπάθειες επικοινωνίας με το αριθμητικά ok κοινό, όση τεχνική αρτιότητα και να υπάρχει (που υπάρχει), αυτό το πράγμα που ακόμα και η λέξη θόρυβος αδυνατεί να προσδιορίσει επακριβώς μόνο ως ήχος δεν λογίζεται. Στενάχωρη εμφάνιση από σχήμα που ξέρω καλά τις δυνατότητές του. Γιατί ρε παιδιά;













Στις 20:50 την σκηνή καταλαμβάνουν οι Tribulation. Με 1 ώρα στη διάθεσή της, η Gothic/Heavy Metal with Black Metal influences μπάντα παρουσιάζει 9 κομμάτια: "Lady Death'', ''Melancholia'', ''In the Dreams of the Dead'', ''Rånda", "Ultra Silvam", ''Nightbound", "The Lament", "Strange Gateways Beckon", ''The Motherhood of God". Δεν ξέρω ποια πύλη είναι ανοιχτή, αλλά τα φρικιά που πρέπει να βρίσκονται πίσω της είναι απελευθερωμένα. Η τεχνική τους αρτιότητα βγάζει μάτια, ο καθαρός ήχος τους είναι σύμμαχος στη μετάδοση των φρικιαστικών μηνυμάτων τους, η επικοινωνία τους με το μεγάλο αριθμητικά κοινό πραγματώνεται ακριβώς μέσα από την έλλειψή της, ενώ η σκηνική τους παρουσία, με τα αρωματικά sticks, τις τελετουργικές, θηλυπρεπείς κινήσεις του Jonathan Hultén (Guitars) και το χαρισματικό παίξιμο του Adam Zaars (Guitars), αποτελεί την grotesque εκδοχή της πραγματικότητας. Σύντομα...



















Η ώρα είναι 22:20 και στην σκηνή εμφανίζονται οι Melodic Death Metal masters, Insomnium. Σκοτάδι, Πένθος, Απώλεια, Πόνος, Φύση, Μυστικισμός, Ατομικισμός. Στο ''Winter's Gate, Pt. 1'' συναντάμε το απόγειο ή την καταστροφή μας, ''Winter's Gate, Pt. 2'', μας περιμένει ο Χρυσός Λύκος με τα 6 πόδια, γινόμαστε ένα με τη φύση στο ''Winter's Gate, Pt. 3''. Στο ''Winter's Gate, Pt. 4'' βρισκόμαστε μπροστά στης Πύλες του Χειμώνα, η Πύλη ανοίγει στο ''Winter's Gate, Pt. 5'' και στο ''Winter's Gate, Pt. 6'' βυθιζόμαστε στο σκοτάδι. ''Winter's Gate, Pt. 7'', ο αδυσώπητος χειμώνας κάμπτει την τελική αντίσταση. ''The Primeval Dark'', εκεί παραμονεύει η ενσάρκωση της απελπισίας- ''While We Sleep'', ΡΕ! Ο κακός χαμός στο ''Mortal Share'', ''Down with the Sun'', πουτάνα όλα και στο ''Weather the Storm'' γίνεται το σώσε. Μία ευκαιρία έχουμε στην ζωή, τα πάντα είναι ''Ephemeral'', το ''The Promethean Song'' είναι ένα α-ρ-ι-σ-τ-ο-ύ-ρ-γ-η-μ-α. Η μπάντα αποχωρεί και επιστρέφει για encore- στην ζωή είσαι ολομόναχος, είσαι ο ''Only One Who Waits''. Σε όλη τη διάρκεια της εμφάνισής της, η μπάντα διαθέτει κρυστάλλινο ήχο, συνεχή και θερμότατη επικοινωνία με το αριθμητικά πολύ μεγάλο κοινό και πανέμορφη, άκρως μελαγχολική σκηνική παρουσία- ο Markus Hirvonen (Drums) προκαλεί σεισμικές δονήσεις, ενώ ο Niilo Sevänen (Bass, Vocals) είναι μορφάρα. And we drift far away in our dreams.

Setlist
Winter's Gate, Pt. 1
Winter's Gate, Pt. 2
Winter's Gate, Pt. 3
Winter's Gate, Pt. 4
Winter's Gate, Pt. 5
Winter's Gate, Pt. 6
Winter's Gate, Pt. 7
The Primeval Dark
While We Sleep
Mortal Share
Down with the Sun
Weather the Storm
Ephemeral
The Promethean Song

Only One Who Waits





























Η Playfalse διοργάνωσε μια εξαίσια συναυλία. Από την άλλη, οι Insomnium, σε 1 ώρα και 40 λεπτά και με 15 κομμάτια, μας καθάρισαν τις ψυχές με το μαγευτικό σκοτάδι τους, ενώ επιβεβαίωσαν ότι αποτελούν τους masters του Melodic Death Metal. Forge your own fate.

(Photo credits: Christina Alossi)