Skip to main content

Chris Dragamestianos (On Thorns I Lay - Guitars, Keyboards): "Είμαστε πάνω απ'όλα fans του χώρου."



Στα πλαίσια της εμφάνισης των masters του Death/Doom Metal, On Thorns I Lay, στο Temple, το Σάββατο 03/11/18, το Metal Asylum είχε την τιμή να μιλήσει με τον Chris Dragamestianos (Guitars, Keyboards) για
 την δισκογραφική τους επιστροφή, την πορεία της μπάντας μέχρι τώρα, και πώς βρήκαν πάλι τον δρόμο πίσω στον αρχικό τους ακραίο ήχο.

Καλησπέρα Chris, τιμή μου που μιλάμε.
Πριν λίγους μήνες κυκλοφορήσατε το "Aegean Sorrow" (2018). Τι feedback έχετε λάβει μέχρι στιγμής από τον τύπο και τους fans;

Καταρχάς να σε ευχαριστήσουμε πολύ για την συνέντευξη. Το album κυκλοφόρησε μετά από μια πολύ μεγάλη παύση 12 ετών ή κάτι τέτοιο. Τα  reviews είναι καταπληκτικά. Έχουμε κερδίσει πολλούς νέους fans, ενώ οι παλιοί μας fans το χαίρονται ακόμα περισσότερο, μιας και είναι ένας δίσκος αντάξιος του ονόματος μας, επιστρέφοντας επιτέλους  στο αρχικό ύφος της μπάντας πίσω στις αρχές των '90s.

Πείτε μας λίγα λόγια σχετικά με το πώς κύλησε η δημιουργία του "Aegean Sorrow" (2018), από τις αρχικές ιδέες, μέχρι την τελική υλοποίηση του.

Γύρω στο 2015 αποφασίσαμε να ξαναπαίξουμε. Είχαμε αρκετό ακυκλοφόρητο ηχογραφημένο υλικό και καθώς ετοιμάζαμε την επιστροφή μας κυκλοφορήσαμε μέσω της Sleaszy Rider Recs το Eternal Silence. Προβάραμε γύρω στον ένα χρόνο και ήδη από τις πρώτες πρόβες ξέραμε ότι αυτή την φόρα έχουμε κάτι πολύ ξεχωριστό. Νιώσαμε πάλι εκείνο το συναίσθημα όπως τότε πιτσιρίκια που παίζαμε το Born to Suffer στις πρώτες πρόβες της μπάντας…

Το "Aegean Sorrow" (2018), κυκλοφόρησε από την high profile, Alone Records. Πώς κυλάει αυτή η νέα συνεργασία;

Όταν ψάχναμε για Label, πριν περίπου ένα χρόνο, η αλήθεια είναι ότι, παρόλο το πολύ μεγάλο διάστημα αποχής, είχαμε αρκετές προτάσεις. Ήταν όμως underground Labels οι οποίες δεν είχαν την δυνατότητα να επενδύσουν στον δίσκο αρκετά. Τα παιδιά από τις Ισπανικές Alone και Vynil Division μας έκαναν ένα πολύ καλό συμβόλαιο, αν αναλογιστούμε κιόλας και την κατάσταση που υπάρχει πλέον στην μουσική γενικότερα. Πίστεψαν πολύ στον δίσκο και τον προωθούν όσο μπορούν. Μαζί τους κλείσαμε συμβόλαιο για έναν δίσκο.

Το νέο Full-length προς μεγάλη μου ευχαρίστηση, διατηρεί πολύ πιο βαρύ ήχο. Back to the roots, λοιπόν. Αυτό ήταν κάτι που  προέκυψε φυσικά, ή το επιδιώξατε συνειδητά; Μήπως η απάντηση βρίσκεται κάπου στη μέση;

Κοίτα, είναι ένας λυτρωτικός για μας δίσκος και σίγουρα ο καλύτερος και ωριμότερος της εικοσιπενταετούς πορείας μας τουλάχιστον ως τώρα. Είμαστε πάνω απ'όλα fans του χώρου. Καθώς χάσαμε την μουσική μας ταυτότητα με τις τελευταίες μας δουλείες στα '00s, θέλαμε τόσο πολύ, απλά να ξαναπαίξουμε όπως τότε, τις παλιές καλές μέρες… Κλασικό ατμοσφαιρικό Doom Death Metal.

Αλήθεια, τι είναι είναι αυτό που κάνει τόσο μελαγχολική τη θάλασσα του Αιγαίου;

Όλη αυτή η δυστυχία και η απόλυτη καταστροφή που βρίσκεται τόσο κοντά μας. Το Αιγαίο είναι ένας υγρός τάφος για χιλιάδες ψυχές που έχουν χαθεί τα τελευταία χρόνια προσπαθώντας να βρουν ελπίδα μακριά απ'την κόλαση από όπου έρχονται.

Περάσατε μια Gothic Metal/Rock περίοδο. Πώς και διανύσατε αυτά τα μονοπάτια; Πρόκειται κάποιου είδους εξέλιξη του μουσικού καθαυτού;

Η μπάντα ξεκίνησε σε μια εποχή που η Doom/Death Metal σκηνή γεννήθηκε. Ήμασταν εκεί λοιπόν απ'την αρχή. Μεγαλώσαμε με την σκηνή, πειραματιστήκαμε, αλλάξαμε όπως και πολλά από τα τότε συγκροτήματα. Κάπου βέβαια το παρακάναμε να σου πω την αλήθεια, χάσαμε την ταυτότητά μας και μαζί και την όρεξη να παίζουμε οπότε και σταματήσαμε στις αρχές των '00s.

Ενώ υπήρχε διαρκής κινητικότητα στην μπάντα από την ίδρυση της, για μία δεκαετία διαπιστώνουμε την ύπαρξη ενός μεγάλου δισκογραφικού κενού. Τι έκαναν οι On Thorns I Lay όλο αυτόν τον καιρό; You are missing a winter and seems for five...

Όπως προανέφερα ακολουθούσαμε τη σκηνή σαν fans μιας και η μουσική αποτελεί σημαντικό κομμάτι της ζωής μας. Επειδή όμως δεν ζούμε από αυτή μαζευτήκαμε μόνο όταν νιώσαμε ότι έπρεπε να το κάνουμε κάτι που θεωρούμε ότι είναι τουλάχιστον ειλικρινές προς τους fans μας…

Τι σχέδια υπάρχουν για το μέλλον της μπάντας; Φαντάζομαι πως θα προωθήσετε το νέο album εκτενέστερα.

Έχουμε ήδη κάνει 3 σημαντικά live εδώ στην Ελλάδα με Satyricon και  Septicflesh και ετοιμαζόμαστε για το 1ο μας headline show εδώ στην Αθήνα τον Νοέμβριο. Έχουμε επίσης υπογράψει με την Flamming arts tour agency (Marduk, Satyricon, Behemoth) οπότε περιμένουμε κάποιες ημερομηνίες. Εν τω μεταξύ σκοπεύουμε να μπούμε στο studio την άνοιξη του 2019 για να αρχίσουμε και το επόμενο μας album μιας και υπάρχει πολύ νέο υλικό…

Οι On Thorns I Lay θα εμφανιστούν στο Temple, το Σάββατο 03/11/18. Τι να περιμένουμε από την πολυαναμενόμενη αυτή εμφάνιση;
 
Είναι, όπως σου είπα, το 1ο μας headline show μετά από 25 χρόνια ύπαρξης και 8 δίσκους... Θα είναι μια πολύ ιδιαίτερη βραδιά, διαφορετική απ'τις υπόλοιπες εμφανίσεις μας. Οι fans μας θα ακούσουν κομμάτια απο όλα σχεδόν τα album μας, με πολλές εκπλήξεις…

Chris ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου, ανυπομονώ να σας δω live! Ο Νοέμβριος προμηνύεται πολύ μελαγχολικός...   

Εμείς σε ευχαριστούμε πολύ!

Genre:
Death/Doom Metal

Main:
Sounds of Beautiful Experience (1995)
Orama (1997)
Crystal Tears (1999)
Future Narcotic (2000)
Angeldust (2002)
Egocentric (2003)
Eternal Silence (2015)
Aegean Sorrow (2018)

Current lineup:
Antony (Keyboards)
Fotis (Drums)
Chris Dragamestianos (Guitars, Keyboards)
Stefanos Kintzoglou (Vocals, Bass)
Jim Ramses (Bass)
Akis Pastras (Guitars)

Comments

Popular posts from this blog

Asphyx: Yield or Die

Όσο μόνιμη νομίζουμε ότι είναι η ζωή, άλλο τόσο μόνιμο είναι και το τέλος. Εμείς θα βρεθούμε στο μεταίχμιο αυτών των δύο καταστάσεων μαζί με τους Asphyx  στο Κύτταρο , το Σάββατο 05/11/22 . Το Death/Doom Metal τους αποτελεί συντροφιά μας από τη γέννηση, μέχρι το πέρασμα στην αντίπερα όχθη. 10 Full-lengths γεμάτα θυμό για την καταδίκη που μας κυνηγάει, τα οποία θα αναλύσουμε παρέα, ένα-ένα. Το starting point των Asphyx , είναι το "The Rack" (1991) . Εκεί που όλες οι μπάντες τρέχουν με 1000 και συνθέτουν όλο και πιο γρήγορα κομμάτια, οι φίλοι μας εδώ έρχονται να επιβραδύνουν και να δημιουργήσουν ένα album τελείως διαφορετικό, που μας γνωρίζει μια μπάντα η οποία δείχνει από την αρχή ότι θα έχει και συνέχεια. Κάνουν το Genre να είναι ακόμα πιο  κατανοητό, με τις Guitars να κάνουν εξαίσια δουλειά, αν και λίγο lazy κάπου κάπου, μόνο που αυτό σε κάνει και νιώθεις άνετα και cozy. Τα γρήγορα parts σε ανεβάζουν τόσο όσο και, γενικά, υπάρχει μια ποικιλία στις συνθέσεις που σε κάνει να

Tortuga / Automaton @Death Disco, Πέμπτη 20/10/22

Ήγγικεν η ώρα και για εμένα να γυρίσω στα παλιά με μία συναυλία που περίμενα αγωνιωδώς. Κατεβαίνοντας από το Μετρό στο Μοναστηράκι και περπατώντας για πέντε λεπτά, βρέθηκα στο Death Disco , Πέμπτη 20/10/22 . Έξω από τον συναυλιακό χώρο υπήρχαν περίπου 30 άτομα που περίμεναν να δουν τους masters του Psychedelic Stoner/Doom Metal , Tortuga . Με μία καθυστέρηση,  οι πόρτες ανοίγουν στις 21:40. Στις 21:50 εμφανίζονται στη σκηνή οι Doom/Stoner Metal Έλληνες βιρτουόζοι, Automaton . Έπαιξαν συνολικά πέντε κομμάτια, εκ των οποίων τα τέσσερα ήταν από την τελευταία κυκλοφορία τους, "Talos" (2018) , που αποτελεί πραγματικά εξαιρετική δουλειά από την μπάντα. Ακούμε, λοιπόν, τα "Giant of Steel" , "Automaton Marching" , "Trapped in Darkness" και "Ο Τάλως ξυπνά (Talos Awakens)" , όμως δεν έμειναν εκεί, διότι υπήρχε και έκπληξη. Μας παρουσίασαν μία νέα τους δημιουργία η οποία δεν έχει βρει ακόμα τον τίτλο της. Ο ήχος δεν μπορώ να πω πως ήταν ο καλύτε

Deafheaven @Gagarin 205, Σάββατο 15/10/22

  Μία από τις συναυλίες που ανυπομονούσα να δω από τότε που ξέσπασε η πανδημία του COVID-19 ήταν, σαφέστατα, αυτή των πρωτοπόρων  Deafheaven . Έχοντας αρκετό χρόνο στα χέρια μου για να αφουγκραστώ τη δισκογραφία τους, όπως και το νέο τους δισκογραφικό πόνημα,  "Infinite Granite" (2021) , ο ενθουσιασμός μου για την επερχόμενη συναυλία ήταν απερίγραπτος. Έτσι λοιπόν, το Σάββατο   15/10/22 , στο Gagarin 205 , θα παρακολουθήσω ζωντανά τους μύστες του Post-Black Metal/Shoehaze . Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:30, με τον λιγοστό κόσμο να περιμένει από νωρίς για τον χαμό που θα ακολουθήσει. Με τον κόσμο να είναι περισσότερος, τα φώτα χαμηλώνουν, τα visuals αρχίζουν να ετοιμάζουν την ατμόσφαιρα για ζοφερό  Post-Black Metal/Shoehaze , και στις 22:20 εισέρχονται στη σκηνή οι θρυλικοί Deafheaven . Μας χτυπάνε απανωτά με τα  "Shellstar" , "In Blur"  και  "Great Mass of Coulour" , από το τελευταίο Full-length τους,  δίνοντάς μας την πρώτη δόση μελαγχολίας. Συνεχί