Skip to main content

Johanna Sadonis (Lucifer - Vocals), Nicke Andersson (Lucifer - Guitars, Drums): "Ερχόμαστε με φωτιά στις καρδιές μας, και ελπίζουμε να σας μεταφέρουμε την σπίθα."


Στα πλαίσια της εμφάνισης των masters του Heavy/Doom Metal/Rock, Lucifer, στο Gagarin 205, την Κυριακή 14/10/18, το Metal Asylum είχε την ευκαιρία να μιλήσει με την Johanna Sadonis (Vocals) και τον Nicke Andersson (Guitars, Drums) για την νέα κυκλοφορία τους, την επαναφορά του ήχου των '70s στο προσκήνιο, αλλά και τον μυστικισμό που διακατέχει τον ήχο τους.

Καλησπέρα Johanna και Nicke, μεγάλη μου τιμή που μιλάμε.
Έχουν περάσει 2 μήνες από την κυκλοφορία του αριστουργηματικού "Lucifer ΙΙ" (2018). Ποια η ανταπόκριση που λάβατε από τον κόσμο και τον τύπο;

Johanna: Σε ευχαριστώ πολύ. Είναι πραγματικά αρκετά καλή, όποτε είμαι πολύ περήφανη και χαρούμενη που είχαμε το σωστό ένστικτο εδώ. Για μένα, αυτό το album είναι ένα προσωπικό ορόσημο.

Nicke: Σε ευχαριστώ πολύ! Τα γενικά σχόλια μέχρι στιγμής είναι πραγματικά καλά. Είμαστε πολύ υπερήφανοι για το album αυτό, αλλά παίρνει φυσικά ένα τεράστιο bonus αν αρέσει και σε άλλους.

Το "Lucifer ΙΙ" (2018) ακούγεται αρκετά διαφορετικό από τον προκάτοχό του, και νιώθω ότι αυτό μπορεί να οφείλεται στην αλλαγή σύνθεσης της μπάντας. Οι υποθέσεις μου είναι αληθινές, σε κάποιο βαθμό;

Nicke: Ναι, στο βαθμό που οποιοδήποτε μέλος οποιασδήποτε μπάντας ασκεί κάποια επίδραση στον ήχο. Είναι επίσης επειδή η Johanna έγραψε το πρώτο album μαζί με τoν Gaz Jennings (σ.σ.: Death Penalty - Guitars), ενώ τώρα η σύνθεση έγινε από τη Johanna και εμένα. Δεν θέλαμε να κάνουμε το ίδιο album δύο φορές. Και αρκετά άλλα πράγματα επίσης που κάναμε το κάνουν και ακούγεται διαφορετικό.

Το "Lucifer II" (2018) κυκλοφόρησε μέσω της high-profile Century Media Records. Πώς λειτουργεί η συνεργασία σας μέχρι τώρα;

Johanna: Η Century Media Records είναι μια μεγάλη εταιρία, με σπουδαίους ανθρώπους. Υπάρχει πολύ επαγγελματισμός, αλλά είναι και πολύ παθιασμένοι άνθρωποι. Κάναμε και καλούς φίλους εν τω μεταξύ!

Nicke: Είμαστε αρκετά ικανοποιημένοι που συνεργαζόμαστε με την Century Media Records μέχρι στιγμής. Μπορεί να είναι μια μεγάλη εταιρία, αλλά όλοι φαίνεται να ενδιαφέρονται πραγματικά για τη μουσική, τόσο για τους οπαδούς, όσο και τους επαγγελματίες μουσικούς.

Η στιχουργική προσέγγιση των Lucifer βρίσκεται βαθιά στον μυστικισμό. Υπάρχουν κάποιες προσωπικές εμπειρίες σε αυτόν τον τομέα που θα θέλατε να μοιραστείτε;

Johanna: Αυτό για μένα είναι κάτι πολύ προσωπικό, και θα ήθελα να το κρατήσω για μένα.

Πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα, το απόκρυφο παίξιμο σας  αποτελεί σημαντικό κομμάτι του συνολικού πνεύματος του συγκροτήματος;

Johanna: Η μαγεία και το αποκρυφιστικό στοιχείο βρίσκεται μέσα στην μουσική.

Επανεξέταζοντας  την γενική αισθητική της δεκαετίας των '70s, φαίνεται να έχει γίνει trent αυτές τις μέρες. Πέρα από τον ήχο, η εμφάνιση αλλά και η γενικότερη στάση σας το υποστηρίζει. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί ως άνθρωποι έχουμε την επιθυμία να επιστρέφουμε στο παρελθόν, που καμιά φορά δεν ήταν καλό εξ' αρχής;

Nicke: Λατρεύω πολύ τη μουσική από τη δεκαετία του '70.  Με αυτήν την μουσική μεγάλωσα. Αν είναι ένα "trent" τώρα, τότε αυτό είναι καλό, γιατί τα '90s δεν είναι ό,τι καλύτερο για εμένα. Οι τάσεις έρχονται και φεύγουν, αλλά σοβαρά, κοιτάξτε το σημερινό Rock ή Μetal σήμερα. Για μένα είναι χειρότερο από τη μουσική της δεκαετίας του '60 και του '70. Φυσικά η επιστροφή στο παρελθόν προσφέρει ποιότητα και ουσία και καλό είναι τα παιδιά να το κοιτάνε. Δεν το κάνω. Απλά ξέρω ότι μου αρέσει αυτό που ακούω και βλέπω. Δεν νομίζω ότι κάποιος θα αναπολήσει τα '70s για την πολιτική, αλλά φυσικά για την μουσική και την όλη αισθητική τους.

Johanna: Δεν είναι trent αν είναι διαχρονικό. Απλά η Rock  ήταν στα καλύτερα της στην δεκαετία του '70. Και μόνο το καλύτερο είναι αρκετά καλό!

Μια τεχνική παρατήρηση. Ποιο είναι το μυστικό για να επιτευχθεί αυτός ο τέλειος vintage ήχος; Προκύπτει από pedals και effects που χρησιμοποιείτε, ή το κλειδί για την επιτυχία είναι το γενικότερο feeling που εκπέμπετε, τόσο στο studio όσο και στη σκηνή;

Nicke: Δεν ξέρω αν έχουμε τέλειο vintage ήχο, αλλά θα το πάρω ως κομπλιμέντο. Δεν υπάρχει μυστικό. Νομίζω ότι είναι απλώς θέμα ηχητικού γούστου και το γεγονός πιστεύουμε ότι οι ηχογραφήσεις του '60 και '70 ακούγονται καλύτερα. Όταν στήνουμε στο studio είμαι πάντα πολύ γρήγορος, δεδομένου ότι ξέρω ακριβώς  πώς να βγάλω τους ήχους που θέλω. Έχω ένα ταμπούρο με  ένα μικρόφωνο δίπλα και αυτό είναι. Και αν το παίξιμο και το κομμάτι πάει καλά τότε με αυτό θα δουλέψω.

Johanna: Δεν γυαλίζουμε τα κομμάτια μας, δεν θέλουμε να εξαλείψουμε τη ζωή από τα κομμάτια. Μικρά ελαττώματα ενθαρρύνονται και προσθέτουν γοητεία. Δεν θέλουμε να χαλάμε την οργανική ροή των κομματιών, δεν χρησιμοποιούμε auto-tune κλπ. Απλά καλή δεξιοτεχνία και ψυχή.

Όσον αφορά τα μελλοντικά σας σχέδια, υποθέτω ότι θα περιοδεύσετε εκτενώς για την προώθηση  της τελευταίας σας  κυκλοφορίας;

Johanna: Ναι, θα ξεκινήσουμε μια ευρωπαϊκή περιοδεία το φθινόπωρο και μας έχουν προσκαλέσει για να παίξουμε και στο Kiss Kruise από το Μαϊάμι προς τις Μπαχάμες τον Οκτώβριο. Σχεδιάζουμε επίσης να ξαναπάμε στην Ιαπωνία και να γίνει μια περιοδεία στις ΗΠΑ το χειμώνα και την άνοιξη. Εκτός από αυτό ανυπομονούμε να ηχογραφήσουμε το επόμενο μας album αυτό το χειμώνα.

Θα δούμε τους  Lucifer ζωντανά στο Gagarin 205, την Κυριακή 14/10/18. Τι να περιμένουμε από αυτό το πολυαναμενόμενο τελετουργικό;

Ερχόμαστε με φωτιά στις καρδιές μας, και ελπίζουμε να σας μεταφέρουμε την σπίθα.

Johanna και Nicke ευχαριστώ για τον χρόνο σας, ανυπομονώ να σας δω live, and summoning the morning star!

Ευχαριστούμε. Θα είναι μια ευχαρίστηση να παίξουμε για σας!


Genre:
Heavy/Doom Metal/Rock

Main:
Lucifer I (2015)
Lucifer II (2018)

Current lineup:
Robin Tidebrink (Guitars)
Johanna Sadonis (Vocals)
Nicke Andersson (Guitars, Drums)
Alexander Mayr (Bass)
Martin Nordin (Guitars)


Comments

Popular posts from this blog

Septicflesh / Hypocrisy / The Agonist / Horizon Ignited @Fuzz, Παρασκευή 21/10/22

Τα μυστηριακά και απόκρυφα κείμενα και παραδόσεις ανέκαθεν συνάρπαζαν τον ανήσυχο ανθρώπινο νου. Από την άλλη, πολλά γεγονότα και φαινόμενα της ιστορίας δεν εξηγούνται απλώς με τη λογική, αλλά... ας πούμε απλώς πως the truth is out there. Έτσι, σήμερα, την  Παρασκευή 21/10/22 , θα συγκεντρωθούμε στο Fuzz για να εξετάσουμε ιερές γραφές και να αναλύσουμε θεωρίες συνωμοσίας, με αρκετό κόσμο να έχει καταφτάσει ήδη από τις 18:00, όταν και ανοίγουν οι πόρτες. Απόψε, λοιπόν, θα παρακολουθήσω  live τους Septicflesh   για 3η φορά και, αντίστοιχα, τους Hypocrisy για 1η φορά. Την αρχή για το απόγευμα, και μπροστά σε ένα μεγάλο πλήθος δεδομένης και της ώρας, κάνουν στις 18:55 οι Horizon Ignited . Για τα επόμενα 30 λεπτά, καταθέτουν τη δική τους, αρκετά ενδιαφέρουσα πρόταση πάνω στο Melodic Death Metal/Metalcore , επιλέγοντας τα "Beyond Your Reach" , "Servant" , "Equal in Death" , "Carry Me" , "Leviathan" , και "Towards the Dying Lands" ...

Asphyx: Yield or Die

Όσο μόνιμη νομίζουμε ότι είναι η ζωή, άλλο τόσο μόνιμο είναι και το τέλος. Εμείς θα βρεθούμε στο μεταίχμιο αυτών των δύο καταστάσεων μαζί με τους Asphyx  στο Κύτταρο , το Σάββατο 05/11/22 . Το Death/Doom Metal τους αποτελεί συντροφιά μας από τη γέννηση, μέχρι το πέρασμα στην αντίπερα όχθη. 10 Full-lengths γεμάτα θυμό για την καταδίκη που μας κυνηγάει, τα οποία θα αναλύσουμε παρέα, ένα-ένα. Το starting point των Asphyx , είναι το "The Rack" (1991) . Εκεί που όλες οι μπάντες τρέχουν με 1000 και συνθέτουν όλο και πιο γρήγορα κομμάτια, οι φίλοι μας εδώ έρχονται να επιβραδύνουν και να δημιουργήσουν ένα album τελείως διαφορετικό, που μας γνωρίζει μια μπάντα η οποία δείχνει από την αρχή ότι θα έχει και συνέχεια. Κάνουν το Genre να είναι ακόμα πιο  κατανοητό, με τις Guitars να κάνουν εξαίσια δουλειά, αν και λίγο lazy κάπου κάπου, μόνο που αυτό σε κάνει και νιώθεις άνετα και cozy. Τα γρήγορα parts σε ανεβάζουν τόσο όσο και, γενικά, υπάρχει μια ποικιλία στις συνθέσεις που σε κάνει...

Tortuga / Automaton @Death Disco, Πέμπτη 20/10/22

Ήγγικεν η ώρα και για εμένα να γυρίσω στα παλιά με μία συναυλία που περίμενα αγωνιωδώς. Κατεβαίνοντας από το Μετρό στο Μοναστηράκι και περπατώντας για πέντε λεπτά, βρέθηκα στο Death Disco , Πέμπτη 20/10/22 . Έξω από τον συναυλιακό χώρο υπήρχαν περίπου 30 άτομα που περίμεναν να δουν τους masters του Psychedelic Stoner/Doom Metal , Tortuga . Με μία καθυστέρηση,  οι πόρτες ανοίγουν στις 21:40. Στις 21:50 εμφανίζονται στη σκηνή οι Doom/Stoner Metal Έλληνες βιρτουόζοι, Automaton . Έπαιξαν συνολικά πέντε κομμάτια, εκ των οποίων τα τέσσερα ήταν από την τελευταία κυκλοφορία τους, "Talos" (2018) , που αποτελεί πραγματικά εξαιρετική δουλειά από την μπάντα. Ακούμε, λοιπόν, τα "Giant of Steel" , "Automaton Marching" , "Trapped in Darkness" και "Ο Τάλως ξυπνά (Talos Awakens)" , όμως δεν έμειναν εκεί, διότι υπήρχε και έκπληξη. Μας παρουσίασαν μία νέα τους δημιουργία η οποία δεν έχει βρει ακόμα τον τίτλο της. Ο ήχος δεν μπορώ να πω πως ήταν ο καλύτε...