Ακονίζουμε τα σπαθιά για τη μάχη. Εκτελούμε ξόρκια για να τιθασεύσουμε τις ανώτερες δυνάμεις. 1η φορά που παρακολουθώ live τους Sacred Steel. 1η φορά που παρακολουθώ live τους Morgana Lefay. Αρκετός κόσμος έχει συρρεύσει από νωρίς στο Κύτταρο, την Κυριακή 21/10/18. 20:00, οι πόρτες ανοίγουν. Open wide the gate. With horn and drum we come.
Η ώρα είναι 20:30, και στη σκηνή εμφανίζονται οι Epic Power Metal ηγέτες, Sacred Steel. Πόλεμος, Metal, Κόλαση, Σατανάς. Έρχεσαι σε επαφή με το Metal, πραγματοποιείς τη "Heavy Metal Sacrifice" και αναγεννιέσαι, όλοι οι μοχθηροί γεύονται το θανατηφόρο σπαθί του "Battle Angel", ο κακός χαμός στο "Open Wide the Gate". Άπαντες ξεσηκωνόμαστε απέναντι στην καταπίεση και εισβάλλουμε στην αίθουσα του θρόνου για να "Dethrone the Tyrant King"- "Heavy Metal to the End", ΡΕ! Preachers, shut the fuck up, "No God / No Religion". Όλοι οι πιστοί ακολουθούμε περήφανα μέχρι το τέλος "The Sign of the Skull'', "Maniacs of Speed", πουτάνα όλα, και το "Sword of the King" χαρίζει θάνατο στον σατανικό διάδοχο του θρόνου. Δίνουμε την ζωή μας για το Metal, "Metal Reigns Supreme". Το "Let There Be Steel" είναι α-ρ-ι-σ-τ-ο-ύ-ρ-γ-η-μ-α, στο "Metal Is War" γίνεται το σώσε, all hail the "Wargods of Metal'', στους οποίους ορκιζόμαστε πίστη κι αφοσίωση. Σε όλη τη διάρκεια της εμφάνισής της, η μπάντα διαθέτει κρυστάλλινο ήχο, συνεχή και θερμότατη επικοινωνία με το αριθμητικά ok κοινό και in-your-face, take-no-prisoners σκηνική παρουσία- ο Mathias Straub (Drums) προκαλεί σεισμικές δονήσεις, ο Kai Schindelar (Bass) οπλοφορεί και πυροβολεί, o Jens Sonnenberg (Guitars) δεν αφήνει τίποτα όρθιο στο πέρασμά του, ενώ ο Gerrit P. Mutz (Vocals) είναι ο Απόλυτος ηγεμόνας μας. Let there be Metal, let there be sacred steel.
Setlist
Heavy Metal Sacrifice
Battle Angel
Open Wide the Gate
Dethrone the Tyrant King
Heavy Metal to the End
No God / No Religion
The Sign of the Skull
Maniacs of Speed
Sword of the King
Metal Reigns Supreme
Let There Be Steel
Metal Is War
Wargods of Metal
Η ώρα είναι 22:00, και στη σκηνή εμφανίζονται οι Power/Thrash/Groove Metal masters, Morgana Lefay. Ιστορία, Φαντασία, Αποκρυφιστικά θέματα. "I Roam" στον κόσμο δίχως την σκοτεινή παρέα της σκιάς, η "Angel's Deceit" ετοιμάζει την επάνοδο των αμαρτωλών seraphim- ''To Isengard'', ΡΕ! "Time Is God", τα πάντα στην ζωή μας ορίζονται από αυτόν, και στο "Master of the Masquerade" γίνεται το σώσε. Οι έκπτωτοι άγγελοι αποτελούν "Sculptures of Pain" και περιμένουν τη μέρα της απελευθέρωσής τους, το "Rooms of Sleep" είναι ένα αριστούργημα, και "In the Court of the Crimson King", πουτάνα όλα. Όσα όργανα βασανιστηρίου και να υπάρχουν στην "The Source of Pain", από την στιγμή που είσαι αθώος τίποτα δεν σε τρομάζει, μια οντότητα τρέφεται από τον Nicolas Flamel, με "Hollow" ήχους να ακούγονται παντού γύρω του. Οι αυτοκτονικές τάσεις αποτελούν το "Face of Fear'', το οποίο οφείλεις να αντιμετωπίζεις. "Symphony of the Damned", μόνο κλάμα, "Maleficium", με αντάλλαγμα την ψυχή μου, ο κακός χαμός στη διασκευή στο "Save Our Souls" των Lefay. Σε όλη τη διάρκεια της εμφάνισής της, η μπάντα διαθέτει ήχο-κρύσταλλο, συνεχή και άκρως θερμή επικοινωνία με το αριθμητικά αρκετά μεγάλο κοινό και majestic, take-no-prisoners σκηνική παρουσία- ο Tony Eriksson (Guitars) σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του, ενώ ο Charles Rytkönen (Vocals) κατέχει την απόκρυφη γνώση του κόσμου όλου. We are part of the order, we are reborn.
Setlist
I Roam
Angel's Deceit
To Isengard
Time Is God
Master of the Masquerade
Scultpures of Pain
Rooms of Sleep
In the Court of the Crimson King
The Source of Pain
Hollow
Face of Fear
Symphony of the Damned
Maleficium
Save our Souls (Lefay cover)
Η Eat Metal Records διοργάνωσε μια εξαίσια συναυλία. Από την άλλη, οι Sacred Steel, σε 1 ώρα και 10 λεπτά και με 13 κομμάτια, ισοπέδωσαν τα πάντα στο αιματοβαμμένο πεδίο μάχης, και επιβεβαίωσαν πως αποτελούν τους φυσικούς ηγέτες του Epic Power Metal, ενώ οι Morgana Lefay, σε 1 ώρα και 30 λεπτά και με 14 κομμάτια, και επιβεβαίωσαν ότι είναι οι masters του Power/Thrash/Groove Metal. Heavy Metal to the end. In a world that goes round and round we roam.
(Photo credits: Haris Sfakianakis)
Comments
Post a Comment