Skip to main content

Pain of Salvation: And Ι'm Still Alive



Όταν η ιδιοφυΐα συναντά την τρέλα, δημιουργείται μια ταραχή στο σύμπαν, όπου δημιουργούνται συνεχώς μικρά άστρα και φωτίζουν δυνατά. Αυτό το φαινόμενο δεν υπάρχει στη θεωρία της φυσικής αλλά οι ηγέτες του Progressive Rock/Metal, Pain of Salvation δεν ακολουθούν τους νόμους. Δημιουργούν δικούς τους, και θα μας τους διδάξουν στο Piraeus 117 Academy το Σάββατο 20/10/18.

Μοναδικοί στο Genre τους με ήχο εξαιρετικά ιδιαίτερο σε κάθε δημιούργημα τους.



Την περίοδο που όλοι έπαιζαν με ένα συγκεκριμένο τρόπο Progressive Rock/Metal, κυκλοφορούν το διαμάντι "Entropia" (1997) και άλλαξαν όλα τα δεδομένα. Ο τρόπος που έχουν συνθέσει κάθε κομμάτι είναι μοναδικός. Ένα δώρο στην ανθρωπότητα (10).



Το "One Hour by the Concrete Lake" (1998) είναι γροθιά στο στομάχι κάθε μουσικού. Ένα εξαίσιο concept σχετικά με την επίδραση του πολέμου στον άνθρωπο και το περιβάλλον. Food for thought (10).



Τι να ειπωθεί τώρα για το "The Perfect Element I" (2000);. Είναι από τα καλύτερα Full-length του είδους. Είναι τόσο βαθιά εκλεπτυσμένο, και παράλληλα σχιζοφρενικό που σου δημιουργεί παραισθήσεις. Μόνο η μελωδίες του μπορούν να το εκφράσουν (9).



Από τις καλύτερες φωνές στον χώρο, από τις πιο mind blowing συνθέσεις στη μουσική. Το "Remedy Lane" (2002) σου κόβει την ανάσα με τα μουσικά του κόλπα που λειτουργούν σαν ναρκωτικό. Ένα ακόμα concept album για τις ανθρώπινες σχέσεις (9).



Το "BE" (2004) διχάζει και κόβει το εξαιρετικό σερί διαμαντιών. Πολύ υποτονικές συνθέσεις και ίσως όχι τόσο εμπνευσμένο. Ένα concept σχετικά με την φύση, την ύπαρξη του Θεού...λίγο generic, και δυστυχώς λίγο υποτονικό (7).



To "Scarsick" (2007) είναι απλά ένα τίμιο album. Πολύ soft και δυστυχώς αυτή η αλλαγή δεν αρέσει ιδιαίτερα. Υπάρχει το στοιχείο που τους ξεχωρίζει, αλλά εδώ φαίνεται λίγο ξεθωριασμένο. Είναι η στιγμή που καταλάβαμε ότι το ακραίο στοιχείο μας έχει αποχαιρετήσει οριστικά (6).



Δυστυχώς έχει αλλάξει ο ήχος τους, ευτυχώς κυκλοφορούν το "Road Salt One" (2010). Προσωπικό αγαπημένο. Συνθέσεις που σε ταξιδεύουν και σου δημιουργούν εικόνες. Συναισθηματικά φορτισμένο ταξιδεύει σε δεκαετίες άλλες, όμορφες, άπλες και ρομαντικές. Μαγικό(9).



Η μαγεία έχει sequel! "Road Salt Two" (2011), και η ψυχική κάθαρση ήρθε. Τέτοιο εξαιρετικό συνονθύλευμα ήχων, μόνο μια ιδιοφυΐα θα το δημιουργούσε, και είναι η στιγμή που ανακάλυψα το day dreaming υπό αυτούς τους ήχους (9).



Το "Falling Home" (2014) είναι μια εξαιρετική συλλογή αγαπημένων κομματιών, σε ακουστική version. Διαλέγεις ένα μέρος που σε διευκολύνει να αδειάζεις το μυαλό σου, και τα υπόλοιπα τα κάνουν οι μελωδίες (9).



Η επιθανάτια εμπειρία λειτουργεί καταλυτικά στην δημιουργία μουσικής. Ένα album αρκετά φορτισμένο συναισθηματικά. Το "In the Passing Light of Day(2017) σου δείξει δύναμη να συνεχίσεις. Πάντα υπάρχουν λόγοι για να μην τα παρατάμε (8)

Σχέσεις, Ζωή, Το σύμπαν. Έχουμε χάσει τελείως το νόημα της επαφής μεταξύ μας και όλα έχουν γίνει πολύπλοκα. Η απλότητα που πρέπει να υπάρχει στην καθημερινότητα έχει εξαφανιστεί και τα πιο καθημερινά πράγματα πλέον είναι σχεδόν ακατόρθωτα, όπως να αγαπάμε. Αχανές, μυστήριο, ήσυχο και με πολλά μυστικά είναι το σύμπαν. Είναι ο Θεός; Είναι απλά μαθηματικά; Έχει τη δύναμη όντως με έντονη επιθυμία και διαλογισμό να μας βοηθήσει; Ένα σωρό ερωτήματα που ιντριγκάρουν το μυαλό και προσφέρουν έμπνευση για μουσική.
Live θα ακούσουμε για όλα τα παραπάνω και τα συναισθήματα θα είναι έντονα. Η μπάντα κάνει κατάθεση ψυχής, με ψυχεδελικές μελωδίες που θα μας συνεπάρουν.

Η Playfalse θα διοργανώσει μια εξαγνιστική συναυλία όπως φυσικά μας έχει συνηθίσει. θα κλάψουμε, θα φορτιστούμε συναισθηματικά, και με μια ανάσα, θα τα αποβάλλουμε όλα στο τέλος.



Genre:
Progressive Rock/Metal

Main:
Entropia (1997)
One Hour by the Concrete Lake (1998)
The Perfect Element I (2000)
Remedy Lane (2002)
BE (2004)
Scarsick (2007)
Road Salt One (2010)
Road Salt Two (2011)
Falling Home (2014)
In the Passing Light of Day (2017)

Current lineup:
Daniel Gildenlöw (Vocals)
Johan Hallgren (Guitars, Vocals)
Léo Margarit [Drums, Vocals (backing)]
Daniel Karlsson [Keyboards, Vocals (backing)]
Gustaf Hielm (Bass)

Comments

Popular posts from this blog

Septicflesh / Hypocrisy / The Agonist / Horizon Ignited @Fuzz, Παρασκευή 21/10/22

Τα μυστηριακά και απόκρυφα κείμενα και παραδόσεις ανέκαθεν συνάρπαζαν τον ανήσυχο ανθρώπινο νου. Από την άλλη, πολλά γεγονότα και φαινόμενα της ιστορίας δεν εξηγούνται απλώς με τη λογική, αλλά... ας πούμε απλώς πως the truth is out there. Έτσι, σήμερα, την  Παρασκευή 21/10/22 , θα συγκεντρωθούμε στο Fuzz για να εξετάσουμε ιερές γραφές και να αναλύσουμε θεωρίες συνωμοσίας, με αρκετό κόσμο να έχει καταφτάσει ήδη από τις 18:00, όταν και ανοίγουν οι πόρτες. Απόψε, λοιπόν, θα παρακολουθήσω  live τους Septicflesh   για 3η φορά και, αντίστοιχα, τους Hypocrisy για 1η φορά. Την αρχή για το απόγευμα, και μπροστά σε ένα μεγάλο πλήθος δεδομένης και της ώρας, κάνουν στις 18:55 οι Horizon Ignited . Για τα επόμενα 30 λεπτά, καταθέτουν τη δική τους, αρκετά ενδιαφέρουσα πρόταση πάνω στο Melodic Death Metal/Metalcore , επιλέγοντας τα "Beyond Your Reach" , "Servant" , "Equal in Death" , "Carry Me" , "Leviathan" , και "Towards the Dying Lands" ...

Asphyx: Yield or Die

Όσο μόνιμη νομίζουμε ότι είναι η ζωή, άλλο τόσο μόνιμο είναι και το τέλος. Εμείς θα βρεθούμε στο μεταίχμιο αυτών των δύο καταστάσεων μαζί με τους Asphyx  στο Κύτταρο , το Σάββατο 05/11/22 . Το Death/Doom Metal τους αποτελεί συντροφιά μας από τη γέννηση, μέχρι το πέρασμα στην αντίπερα όχθη. 10 Full-lengths γεμάτα θυμό για την καταδίκη που μας κυνηγάει, τα οποία θα αναλύσουμε παρέα, ένα-ένα. Το starting point των Asphyx , είναι το "The Rack" (1991) . Εκεί που όλες οι μπάντες τρέχουν με 1000 και συνθέτουν όλο και πιο γρήγορα κομμάτια, οι φίλοι μας εδώ έρχονται να επιβραδύνουν και να δημιουργήσουν ένα album τελείως διαφορετικό, που μας γνωρίζει μια μπάντα η οποία δείχνει από την αρχή ότι θα έχει και συνέχεια. Κάνουν το Genre να είναι ακόμα πιο  κατανοητό, με τις Guitars να κάνουν εξαίσια δουλειά, αν και λίγο lazy κάπου κάπου, μόνο που αυτό σε κάνει και νιώθεις άνετα και cozy. Τα γρήγορα parts σε ανεβάζουν τόσο όσο και, γενικά, υπάρχει μια ποικιλία στις συνθέσεις που σε κάνει...

Tortuga / Automaton @Death Disco, Πέμπτη 20/10/22

Ήγγικεν η ώρα και για εμένα να γυρίσω στα παλιά με μία συναυλία που περίμενα αγωνιωδώς. Κατεβαίνοντας από το Μετρό στο Μοναστηράκι και περπατώντας για πέντε λεπτά, βρέθηκα στο Death Disco , Πέμπτη 20/10/22 . Έξω από τον συναυλιακό χώρο υπήρχαν περίπου 30 άτομα που περίμεναν να δουν τους masters του Psychedelic Stoner/Doom Metal , Tortuga . Με μία καθυστέρηση,  οι πόρτες ανοίγουν στις 21:40. Στις 21:50 εμφανίζονται στη σκηνή οι Doom/Stoner Metal Έλληνες βιρτουόζοι, Automaton . Έπαιξαν συνολικά πέντε κομμάτια, εκ των οποίων τα τέσσερα ήταν από την τελευταία κυκλοφορία τους, "Talos" (2018) , που αποτελεί πραγματικά εξαιρετική δουλειά από την μπάντα. Ακούμε, λοιπόν, τα "Giant of Steel" , "Automaton Marching" , "Trapped in Darkness" και "Ο Τάλως ξυπνά (Talos Awakens)" , όμως δεν έμειναν εκεί, διότι υπήρχε και έκπληξη. Μας παρουσίασαν μία νέα τους δημιουργία η οποία δεν έχει βρει ακόμα τον τίτλο της. Ο ήχος δεν μπορώ να πω πως ήταν ο καλύτε...