Skip to main content

Varathron / Disharmony / Synteleia @Temple, Παρασκευή 26/10/18


Μια σκοτεινή τελετή έμελλε να λάβει χώρα στο Temple, την Παρασκευή 26/10/18 για τη δεύτερη βραδιά του Lords of the Void Monuments. Αρχιερείς της λειτουργίας, οι Varatrhon που γιορτάζουν τα 30 χρόνια τους, και με το εξαιρετικό "Patriarchs of Evil" (2018) στη φαρέτρα, ετοιμάζονται να δώσουν ένα εξαιρετικό show. Η ανυπομονησία μεγάλη (σ.σ.: από τον Μάιο περιμένουμε αυτό το live), ξεκινάμε για το προσκύνημα.

Στις 21:30, την τελετή ξεκινούν οι Synteleia. Η Black Metal μπάντα, μέσα σε 50 λεπτά, παρουσιάζει τα "Missioner of Sorrow", "Synteleia has Come", "Dark Summoner of Yog-Sothoth", καλύπτοντας έτσι σχεδόν όλο το "Astral Blasphemies" (2016), καθώς και έξι καινούργια κομμάτια. Ο ήχος τους είναι καλός, τεχνικά είναι άρτιοι και η σκηνική τους παρουσία είναι πολύ καλή. Το νέο υλικό ακούγεται ελπιδοφόρο και αναμένουμε σύντομα το πρώτο Full-length για ακρόαση. Good stuff. Ιδανικό ξεκίνημα.

Γρήγορη αλλαγή σκηνικού, και στις 22:30 τη σκυτάλη παίρνουν οι Disharmony. Το, επίσης Αθηναϊκό, Black/Death Metal σχήμα διαθέτει 50 λεπτά και παρουσιάζει τα "Invocation", "The Gates of Elthon", "The Voice Divine", "Serpent", "Praise the Fallen", "The Gates of Deeper Sleep" καθώς και καινούργιο υλικό. Διαθέτουν καθαρό ήχο και εμφανέστατη τεχνική αρτιότητα. Μεγάλο συν, η σκηνική τους παρουσία με σκηνικά, κοστούμια και φωτιές, η οποία σε βάζει στο τελετουργικό κλίμα. Μεγάλο πλην, η επικοινωνία με το κοινό, κάτι που είναι λογικό μεν, στα πλαίσια του είδους που παίζουν, αλλά θα μπορούσε να γίνεται λίγο πιο συχνά.

Η ώρα έχει πλέον πάει 23:50, και στη σκηνή ανεβαίνουν οι Black Metal masters, Varathron. Το σκοτάδι πέφτει και μας καταβροχθίζει όλους. Μία performance αντάξια του βεληνεκούς τους και της ιστορίας τους. 30 χρόνια συνοψίζονται μέσα σε 95 λεπτά με κομμάτια απ' όλη τη μέχρι τώρα δισκογραφία. Από Demos, μέχρι και το "Patriarchs of Evil" (2018). Ένα setlist που δεν άφησε κανένα παραπονεμένο, και ικανοποίησε και τους πιο απαιτητικούς. Διαθέτουν ξεκάθαρη τεχνική αρτιότητα, όλα τα μέλη είναι σε εξαιρετική φόρμα, και έχουν συχνή και ένθερμη επικοινωνία με τον κόσμο που γέμισε το Temple για να γιορτάσει μαζί τους. Μελανό σημείο ο ήχος, ο οποίος ενώ ξεκίνησε καλά, σταδιακά έπεσε. Το καλύτερό τους feature είναι η σκηνική τους παρουσία η οποία είναι σαρωτική, καθώς όλοι δίνουν το 110% και δεν αφήνουν τίποτα όρθιο. O Stefan Necroabyssious (Vocals) είναι ο απόλυτος ηγέτης.

Setlist
Ouroboros Dweller (The Dweller of Barathrum)
Unholy Funeral
Nightly Kingdoms
Cassiopeia’s Ode
Tenebrous
La Reine Noir
Dawn of Sordid Decay
Aclo Savaoth Soth (The Final Chapter of Acts)
Saturnian Sect
Son of the Moon (Act II)
Flowers of My Youth
The Tressrising of Nyarlathotep (Act I)
Genesis of Apocryphal Desire
Sic Transit Gloria Mundi

Η 3 Shades of Black και το Temple διοργάνωσαν ένα εξαίσιο event. Ελπίζουμε σε πολλά επόμενα Lords of the Void Monuments στο μέλλον, γιατί η προώθηση στην εγχώρια σκηνή πάντα χρειάζεται, και ειδικά σ'αυτά τα είδη. Απ'την άλλη, οι Varathron μέσα σε 95 λεπτά και 14 κομμάτια σαρώνουν και επιβεβαιώνουν την κυριαρχία τους στο χώρο του Black Metal.

Comments

Popular posts from this blog

Asphyx: Yield or Die

Όσο μόνιμη νομίζουμε ότι είναι η ζωή, άλλο τόσο μόνιμο είναι και το τέλος. Εμείς θα βρεθούμε στο μεταίχμιο αυτών των δύο καταστάσεων μαζί με τους Asphyx  στο Κύτταρο , το Σάββατο 05/11/22 . Το Death/Doom Metal τους αποτελεί συντροφιά μας από τη γέννηση, μέχρι το πέρασμα στην αντίπερα όχθη. 10 Full-lengths γεμάτα θυμό για την καταδίκη που μας κυνηγάει, τα οποία θα αναλύσουμε παρέα, ένα-ένα. Το starting point των Asphyx , είναι το "The Rack" (1991) . Εκεί που όλες οι μπάντες τρέχουν με 1000 και συνθέτουν όλο και πιο γρήγορα κομμάτια, οι φίλοι μας εδώ έρχονται να επιβραδύνουν και να δημιουργήσουν ένα album τελείως διαφορετικό, που μας γνωρίζει μια μπάντα η οποία δείχνει από την αρχή ότι θα έχει και συνέχεια. Κάνουν το Genre να είναι ακόμα πιο  κατανοητό, με τις Guitars να κάνουν εξαίσια δουλειά, αν και λίγο lazy κάπου κάπου, μόνο που αυτό σε κάνει και νιώθεις άνετα και cozy. Τα γρήγορα parts σε ανεβάζουν τόσο όσο και, γενικά, υπάρχει μια ποικιλία στις συνθέσεις που σε κάνει να

Tortuga / Automaton @Death Disco, Πέμπτη 20/10/22

Ήγγικεν η ώρα και για εμένα να γυρίσω στα παλιά με μία συναυλία που περίμενα αγωνιωδώς. Κατεβαίνοντας από το Μετρό στο Μοναστηράκι και περπατώντας για πέντε λεπτά, βρέθηκα στο Death Disco , Πέμπτη 20/10/22 . Έξω από τον συναυλιακό χώρο υπήρχαν περίπου 30 άτομα που περίμεναν να δουν τους masters του Psychedelic Stoner/Doom Metal , Tortuga . Με μία καθυστέρηση,  οι πόρτες ανοίγουν στις 21:40. Στις 21:50 εμφανίζονται στη σκηνή οι Doom/Stoner Metal Έλληνες βιρτουόζοι, Automaton . Έπαιξαν συνολικά πέντε κομμάτια, εκ των οποίων τα τέσσερα ήταν από την τελευταία κυκλοφορία τους, "Talos" (2018) , που αποτελεί πραγματικά εξαιρετική δουλειά από την μπάντα. Ακούμε, λοιπόν, τα "Giant of Steel" , "Automaton Marching" , "Trapped in Darkness" και "Ο Τάλως ξυπνά (Talos Awakens)" , όμως δεν έμειναν εκεί, διότι υπήρχε και έκπληξη. Μας παρουσίασαν μία νέα τους δημιουργία η οποία δεν έχει βρει ακόμα τον τίτλο της. Ο ήχος δεν μπορώ να πω πως ήταν ο καλύτε

Deafheaven @Gagarin 205, Σάββατο 15/10/22

  Μία από τις συναυλίες που ανυπομονούσα να δω από τότε που ξέσπασε η πανδημία του COVID-19 ήταν, σαφέστατα, αυτή των πρωτοπόρων  Deafheaven . Έχοντας αρκετό χρόνο στα χέρια μου για να αφουγκραστώ τη δισκογραφία τους, όπως και το νέο τους δισκογραφικό πόνημα,  "Infinite Granite" (2021) , ο ενθουσιασμός μου για την επερχόμενη συναυλία ήταν απερίγραπτος. Έτσι λοιπόν, το Σάββατο   15/10/22 , στο Gagarin 205 , θα παρακολουθήσω ζωντανά τους μύστες του Post-Black Metal/Shoehaze . Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:30, με τον λιγοστό κόσμο να περιμένει από νωρίς για τον χαμό που θα ακολουθήσει. Με τον κόσμο να είναι περισσότερος, τα φώτα χαμηλώνουν, τα visuals αρχίζουν να ετοιμάζουν την ατμόσφαιρα για ζοφερό  Post-Black Metal/Shoehaze , και στις 22:20 εισέρχονται στη σκηνή οι θρυλικοί Deafheaven . Μας χτυπάνε απανωτά με τα  "Shellstar" , "In Blur"  και  "Great Mass of Coulour" , από το τελευταίο Full-length τους,  δίνοντάς μας την πρώτη δόση μελαγχολίας. Συνεχί