Skip to main content

Sacral Rage / Saboter / Stygian Oath @Temple, Παρασκευή 23/11/18


Στο αποψινό live θα απογειωθούμε για μακρινούς γαλαξίες. Παρασκευή 23/11/2018, στο Temple, και είναι η δεύτερη φορά που παρακολουθώ τους Sacral Rage. Περίμενα με αγωνία αυτή τη συναυλία, καθώς έχουν κυκλοφορήσει ένα αριστουργηματικό album. Με 20 λεπτά καθυστέρηση από την προβλεπομένη ώρα, λόγω soundcheck, αλλά είμαστε έτοιμοι.

Στις 20:35, ανεβαίνουν στη σκηνή οι νεοσύστατοι Stygian Oath. Το Heavy Metal σχήμα από την Θεσσαλονίκη, αν και μόλις 2 χρόνια μπάντα, έχοντας στην διάθεση τους 40 λεπτά μας παρουσιάζουν με τον δικό τους τρόπο, πως πρέπει να παίζεται το σωστό Ηeavy Metal, με τα "Roadkill", "Malediction", "Stygian Oath", "Mask Becomes Face" και "Firebreed". Πολύ καλός ο 
vocalist, με τρομερή έκταση στη φωνή του, πομπός θετικής ενέργειας που βγαίνει απ'όλη την μπάντα. Όλοι τους καλοί παίχτες και ξεκάθαρα λάτρεις του μεταλλικού ήχου. Η σκηνική τους παρουσία είναι δυναμική, και αφήνουν γενικά καλή εικόνα. Σίγουρα πρέπει να τσεκάρετε το υλικό τους.

Η ώρα είναι 21:40, και στη σκηνή του Τemple εμφανίζονται οι Saboter. Στα 65 λεπτά που έχουν στη διάθεσή τους, η performance τους είναι σαρωτική, με τίμιο Heavy Metal. Η μυστικιστική έναρξη είναι ιδανική για την πραγματοποίηση της τελετουργικής τους εμφάνισης, κάτι που έγινε αντιληπτό με τις πρώτες νότες τους καθώς παρουσιάζουν τα: "The Temple of R'lye"''Architects of Evil'', "Purifier", "Lamias Call", "To Glory We March", "Rose Red", "Golden Owl", "Order of Charity"και "Sword of the Guardian". Βρίσκονται σε εξαιρετική φόρμα και σκηνικά δίνουν όλοι το 101%. Ο Αntonis Vailas (Vocals) είναι η ψυχή της μπάντας και απόλυτα θεατρικός, καθώς εμπλουτίζει την εμφάνιση του συνεχώς. Από πανοπλία αλλάζει σε ράσα και ανεβάζει την αίσθηση των τραγουδιών ένα βήμα επιπλέον . Έχουν ήδη ένα δικό τους πυρήνα fans, σίγουρα όμως με την εμφάνιση αυτή κέρδισαν και καινούργιο κοινό, διότι απέδειξαν και ζωντανά πόσο ενδιαφέρον παρουσιάζει το υλικό τους, προετοιμάζοντας το έδαφος ιδανικά για την σχεδόν τρομακτική συνέχεια...

Η ώρα είναι 23:05, και τη σκηνή καταλαμβάνουν οι Speed/Heavy Metal lunatics, Sacral Rage. Στα 75 λεπτά που έχουν στην διάθεση τους και με το νέο ''Beyond Celestial Echoes'' (2018) στις αποσκευές τους, η επιβίβαση στο σκάφος του σχιζοειδούς τους ήχου έχει ξεκινήσει. Από το intro  ξέραμε καλά τι θα ακολουθήσει και στα "Eternal Solstice" και "Samsara (L.C.E.)" γίνεται ο απόλυτος πανικός. Η μπάντα επισκέπτεται και το πρώτο album "Illusions in Infinite Void" (2015) με το "A Tyrannous Revolt", το οποίο δοκιμάζει τις αντοχές μας στο headbanging, προτού εκτεθούμε ξανά στην αστρική ακτινοβολία του τελευταίου δίσκου. Στην συνέχεια με το εκπληκτικό ''Vaguely Decoded'', ''Harbringer'', "En cima del mal'' και ''Lost Chapter E.: Sutratma'' για να επιστρέψουν  με το  ''Νecropia'' και το "Master of a Darker Light''. Λίγο πριν το τέλος, μας παρουσίασαν τα επικά ''Lost Chapter E: Amarna's Reign'' και "The Glass"- συνθέσεις από άλλο πλανήτη-, για να κλείσουν τη βραδιά με το ''Panic in Urals (Burning Skies)". Δίχως κανένα έλεος, μας αποτελείωσαν με την θριαμβευτική εμφάνιση τους, με τον ήχο τους να είναι αψεγάδιαστος, και την τεχνική τους αρτιότητα να είναι οφθαλμοφανέστατη. Τα λόγια περιττά για τον Dimitris K.(Vocals ) με κραυγές από άλλο γαλαξία που απορείς πως το κάνει σε κάθε κομμάτι, για τον Spyros S. (Bass) με συχνότητες από κάποιο μακρινό πλανήτη, τον Vagelis F. (Drums) που δίνει πόνο σαν να μην υπάρχει αύριο και τον Marios P. (Guitars) ο οποίος είναι σε τέλειος δικό του σύμπαν. 

Setlist
Eternal Solstice 
Samsara (L.C.E.)
A Tyrannous Revolt 
Vaguely Decoded 
Harbringer
En cima del mal 
Lost Chapter E: Sutratma 
Necropia 
Master of a Darker Light 
Lost Chapter E: Amarna's Reign
The Glass
Panic In Urals (Burning Skies)

Το Temple διοργάνωσε ένα εξαιρετικό event. Απ'την άλλη οι Sacral Rage σε 75 λεπτά και με 12 κομμάτια απέδειξαν ότι αποτελούν την κορυφή του εγχώριου Heavy Metal.

Comments

Popular posts from this blog

Septicflesh / Hypocrisy / The Agonist / Horizon Ignited @Fuzz, Παρασκευή 21/10/22

Τα μυστηριακά και απόκρυφα κείμενα και παραδόσεις ανέκαθεν συνάρπαζαν τον ανήσυχο ανθρώπινο νου. Από την άλλη, πολλά γεγονότα και φαινόμενα της ιστορίας δεν εξηγούνται απλώς με τη λογική, αλλά... ας πούμε απλώς πως the truth is out there. Έτσι, σήμερα, την  Παρασκευή 21/10/22 , θα συγκεντρωθούμε στο Fuzz για να εξετάσουμε ιερές γραφές και να αναλύσουμε θεωρίες συνωμοσίας, με αρκετό κόσμο να έχει καταφτάσει ήδη από τις 18:00, όταν και ανοίγουν οι πόρτες. Απόψε, λοιπόν, θα παρακολουθήσω  live τους Septicflesh   για 3η φορά και, αντίστοιχα, τους Hypocrisy για 1η φορά. Την αρχή για το απόγευμα, και μπροστά σε ένα μεγάλο πλήθος δεδομένης και της ώρας, κάνουν στις 18:55 οι Horizon Ignited . Για τα επόμενα 30 λεπτά, καταθέτουν τη δική τους, αρκετά ενδιαφέρουσα πρόταση πάνω στο Melodic Death Metal/Metalcore , επιλέγοντας τα "Beyond Your Reach" , "Servant" , "Equal in Death" , "Carry Me" , "Leviathan" , και "Towards the Dying Lands" ...

Asphyx: Yield or Die

Όσο μόνιμη νομίζουμε ότι είναι η ζωή, άλλο τόσο μόνιμο είναι και το τέλος. Εμείς θα βρεθούμε στο μεταίχμιο αυτών των δύο καταστάσεων μαζί με τους Asphyx  στο Κύτταρο , το Σάββατο 05/11/22 . Το Death/Doom Metal τους αποτελεί συντροφιά μας από τη γέννηση, μέχρι το πέρασμα στην αντίπερα όχθη. 10 Full-lengths γεμάτα θυμό για την καταδίκη που μας κυνηγάει, τα οποία θα αναλύσουμε παρέα, ένα-ένα. Το starting point των Asphyx , είναι το "The Rack" (1991) . Εκεί που όλες οι μπάντες τρέχουν με 1000 και συνθέτουν όλο και πιο γρήγορα κομμάτια, οι φίλοι μας εδώ έρχονται να επιβραδύνουν και να δημιουργήσουν ένα album τελείως διαφορετικό, που μας γνωρίζει μια μπάντα η οποία δείχνει από την αρχή ότι θα έχει και συνέχεια. Κάνουν το Genre να είναι ακόμα πιο  κατανοητό, με τις Guitars να κάνουν εξαίσια δουλειά, αν και λίγο lazy κάπου κάπου, μόνο που αυτό σε κάνει και νιώθεις άνετα και cozy. Τα γρήγορα parts σε ανεβάζουν τόσο όσο και, γενικά, υπάρχει μια ποικιλία στις συνθέσεις που σε κάνει...

André Andersen (Royal Hunt - Keyboards, Guitars, Bass): ''Ναι, είμαστε μια Progressive ή Power Metal- όπως θες πες μας (σ.σ.: Melodic Progressive Metal)-, αλλά οι στίχοι μας έχουν να κάνουν με την επικαιρότητα και αυτό είναι η διαφορά μας.''

Στα πλαίσια της πολυαναμενόμενης, επικείμενης συναυλίας των Royal Hunt την Παρασκευή 20/04/18 στο Κύτταρο , το Metal Asylum μίλησε με τον André Andersen ( Keyboards , Guitars , Bass ) για το νέο '' Cast in Stone '' ( 2018 ), ανέλυσε την συνθετική διαδικασία που ακολουθεί και ανέδειξε την σχέση αγάπης μεταξύ Metal και wrestling. Tag me, André! Καλησπέρα André, είναι τιμή μου που μιλάμε. Το 2018 μπήκε πριν λίγους μήνες και εσείς το υποδεχτήκατε με μια ολοκαίνουργια κυκλοφορία. Ποια ήταν τα feedback που λάβατε τόσο από τον τύπο, όσο και από τους fans, σχετικά με το νέο "Cast in Stone" (2018); Oh, πολύ καλή μέχρι τώρα. Όλες οι reviews είναι τόσο καλές που με κάνουν και ντρέπομαι, haha, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ! Πώς προέκυψε η δημιουργία του υλικού του "Cast in Stone" (2018); Ακολουθήσατε κάποια συγκεκριμένη formula κατά τη διαδικασία της σύνθεσης; Δεν πρόκειται ακριβώς για κάποια formula, οι Royal Hunt υπάρχουν πάνω από 25 χρόνια, πάντα πρ...