Paradise Lost / Sorrows Path @Piraeus 117 Academy, Σάββατο 22/12/18

Μια πολύ ξεχωριστή νύχτα απόψε, Σάββατο 22/12/18. Στον αστερισμό του Αιγόκερω, στη πιο συναισθηματική πανσέληνο του έτους μαζευόμαστε στο Piraeus 117 Academy. Οι Paradise Lost εκπέμπουν την ιδανική μουσική για αυτή την, από όλες τις πλευρές, σκοτεινή και gothic βραδιά. Τρίτη φορά που παρακολουθώ την μπάντα, που με κάνει να σκέφτομαι πως περνούν τα χρόνια... Ευτυχώς οι σκέψεις διακόπτονται από τις πόρτες που ανοίγουν στις 19:00, και το ταξίδι στο μυστήριο ξεκινά για το μεγάλο πλήθος που αναμένει.

Τη βραδιά ανοίγουν στις 20:50, οι Sorrows Path. Η Power/Doom Metal μπάντα έχει στη διάθεσή της 40 λεπτά για να παρουσιάζει τα: "Tragedy", "Empty Eyes and Blackened Hearts", "Metaphysical Song", "All Love Is Lost", "Epoasis", "Fantasies Will Never Die", και "Revival of Feminine Grandeur", καλύπτοντας όλη την δισκογραφική τους πορεία. Ο ήχος είναι αρκετά καλός, η τεχνική αρτιότητα ξεχειλίζει, και η επικοινωνία με το κοινό είναι ειλικρινής, φυσικό επόμενο της πολυετής εμπειρίας τους στο σανίδι. Μελωδίες για την φιλοσοφία, την ματαιότητα, αλλά και για την πάλη που κάνει ο καθένας μέσα του για να ανταποκριθεί στη καθημερινότητα, κατακλύζουν τον χώρο, προετοιμάζοντας το έδαφος για την συνέχεια αυτής της μυστηριακής βραδιάς.

Τα άστρα ευθυγραμμίζονται, η ώρα είναι 22:00, και οι Doom/Death/Gothic Metal/Rock μύστες, Paradise Lost, ανεβαίνουν στη σκηνή. Ο θάνατος, ο φόβος και όλη η gothic κουλτούρα ξετυλίγεται κατά την διάρκεια της εμφάνισης τους. Ο πόνος που δημιουργούν η τύψεις, είναι όμοιος του θανάτου, και το "Enchantment" μας το θυμίζει, ενώ το "From the Gallows" είναι η κατάληξη που επιφέρει. Αναζητούμε την ηρεμία ονειροπολώντας στο "Tragic Idol", μα τελικά ζητάμε την αγκαλιά της γης, αφού προσευχηθούμε στον εσωτερικό Θεό μας με το "Blood and Chaos". "Forever Failure", η περιγραφή της καθημερινότητας μας, και "Requiem", η απόδραση από αυτήν. Οι σφετεριστές παγώνουν μπροστά στην "Medusa", και όλα σβήνουν από αυτούς, αλλά και από εμάς, μετά από την φτώχεια αυτή ζωή. "Shadowkings", και ό,τι προέρχεται από αυτήν την εποχή είναι απλά διαμάντι και φέρνει ανατριχίλα. "As I Die" για το τέλος της ζωής, "Beneath Broken Earth" για το απόλυτο τίποτα, "Embers Fire" για τον πόνο, ώστε να επιστρέψουν για encore με το σαγηνευτικό "No Hope in Sight" και όλοι κατακλυζόμαστε από απελπισία. Υπάρχει ένα spark ελπίδας στο "The Longest Winter", που χάνεται στο μαγικό "Vanquish", και όλοι μαζί ενωμένοι στον θάνατο, τραγουδάμε δυνατά "Say Just Words", για να κλείσει αυτή η γλυκόπικρη βραδιά. Ο ήχος είναι εξαιρετικός, η σκηνική παρουσία καθηλωτική, χωρίς καμία προσπάθεια, και η επικοινωνία με το πολυάριθμο κοινό γίνεται δια στόματος του πανέξυπνου ηγέτη Nick Holmes (Vocals) - από τους πιο αγαπητούς καλλιτέχνες στο Ελληνικό κοινό. Ο Stephen Edmondson (Bass) δημιουργεί ένα υποχθόνιο βουητό, ο Waltteri Väyrynen (Drums) μετράει αντίστροφα για το τέλος, ενώ οι Aaron Aedy [Guitars (rhythm)] και Gregor Mackintosh [Guitars (lead), Keyboards] με τα μαγικά ακροδάχτυλα τους, εκπέμπουν τα χαρακτηριστικά riffs τους.

Setlist
Enchantment
From the Gallows
Tragic Idol
Blood and Chaos
Forever Failure
Requiem
Medusa
Erased
Shadowkings
As I Die
Beneath Broken Earth
Embers Fire

No Hope in Sight 
The Longest Winter 
Faith Divides Us - Death Unites Us 
Say Just Words

Η Didi ολοκλήρωσε με επιτυχία το ξόρκι, και το μυστήριο της θλίψης αποκαλύφθηκε, ενώ οι Paradise Lost μέσα σε 1 ώρα και 30 λεπτά, και με 17 κομμάτια, απέδειξαν για ακόμα μια φορά ότι είναι σταθερά στην κορυφή του Doom/Death/Gothic Metal/Rock.

(Photo credits: Cristina Alossi)