Skip to main content

Gus G. (Gus G. - Guitars, Bass, Keyboards): "Θεωρώ πως είμαι ένας σκεπτόμενος άνθρωπος, αλλά και σκεπτικός."


Στα πλαίσια της εμφάνισης των masters του Heavy Metal/Shred, Gus G., την Κυριακή 13/01/19, στο Κύτταρο, το Metal Asylum μιλάει με τον βιρτουόζο Gus G. (Guitars, Bass, Keyboards) για το νέο "Fearless" (2018), την πηγή έμπνευσής του, αλλά και για το πώς λειτουργεί ο solo καλλιτέχνης.

Καλησπέρα Gus, τιμή μου που μιλάμε.
Πριν μερικούς μήνες κυκλοφόρησε το νέο "Fearless" (2018). Ποια η ανταπόκριση του κοινού, αλλά και του τύπου ως τώρα;

Αρκετά καλή θα έλεγα. Η γενική εικόνα ήταν πολύ θετική, κάποια κομμάτια ξεχώρισαν και βλέπω πολύ καλή ανταπόκριση και στα live. Όπως επίσης πήγε αρκετά καλά και ένα non-album Single που κυκλοφόρησα πριν 3 μήνες, το "Force Majeure" (2018).

Πες μας μερικά πράγματα για το πώς κύλησε η διαδικασία δημιουργίας του, από την αρχική ιδέα μέχρι την τελική υλοποίηση.

Ήταν συλλογή παλιών και νεότερων ιδεών μου, από την εποχή που έγραφα κάποιες ιδέες για να τις παρουσιάσω στον Ozzy Ozbourne (σ.σ.: Ozzy Ozbourne - Vocals), μέχρι και ιδέες λίγο πριν μπω στο studio. Η συνεργασία ήταν απλή και εύκολη . Έκανα όλο το album μαζί με τον Dennis Ward (σ.σ.: Pink Cream 69 - Bass). Εγώ την μουσική και τις ενορχηστρώσεις, ενώ αυτός ανέλαβε το στιχουργικό κομμάτι και τις φωνητικές μελωδίες .

Έχουμε και λέμε: Η φυγή, ένας serial killer, η ταπείνωση, ο φόβος να αποκαλύψουμε τον έρωτα μας, οι αλλαγές και το μέλλον είναι κάποιοι φόβοι που συναντάμε στο νέο Full-length. Το "Fearless", όμως, είναι instrumental. Πρόκειται για κάποιου είδους statement;

Ήταν ένα απαιτητικό κομμάτι στο οποίο αποφάσισα τελικά να μην το παίξω safe. Οπότε ο τίτλος του ταίριαξε γάντι. 

Πλέον, ανήκετε στην AFM Records. Πώς κυλά ως τώρα αυτή η πρώτη σας συνεργασία;

Μέχρι στιγμής όλα καλά . Δείχνουν ενδιαφέρον και χειρίστηκαν το album μου όσο καλύτερα θα μπορούσαν, είναι συνεννοήσιμοι άνθρωποι και τα πάμε καλά. Βασικά το γεγονός ότι το album μπήκε στα γερμανικά charts στην υψηλότερη θέση της μέχρι τώρα καριέρας μου, λέει πολλά.

Στον στιχουργικό τομέα, παρατηρώ απλά, καθημερινά πράγματα. Η έμπνευση προέρχεται από προσωπικά βιώματα;

Και ναι και όχι. Εγώ έδωσα έναυσμα στον Dennis για κάποιες ιδέες και σκέψεις και τα υπόλοιπα τα έκανε αυτός. Θεωρώ πως είμαι ένας σκεπτόμενος άνθρωπος, αλλά και σκεπτικός. Με ενδιαφέρει η ανθρωπινή ψυχολογία και μεταφέροντας την σε κομμάτια πιστεύω ότι μπορεί να αγγίξει τους άλλους ανθρώπους.

Η μπάντα δεν έχει σταθερό lineup- εκτός εσένα, φυσικά. Αντιθέτως, προτιμάς την ποικιλία χαρακτήρων. Με τι κριτήρια όμως επιλέγεις κάθε φορά τον εκάστοτε μουσικό;

Το να είσαι solo καλλιτέχνης σου δίνει αυτήν την ελευθεριά για συνεργασίες, διαφορετικές εκδοχές της μπάντας κλπ. Στα πρώτα 2 albums ήθελα ποικιλομορφία και να ακούσω την μουσική μου μέσα από διάφορες φωνές. Σε αυτό το album διατηρήσαμε μια ομοιογένεια και το κρατήσαμε τρίο. Στο παρελθόν ήμασταν 4 επί σκηνής. Τα κριτήρια είναι διάφορα, πολλές φορές εξαρτάται και από το ποιοι μουσικοί είναι διαθέσιμοι.

Οι Gus G. ήταν στον πάγο, μέχρι το 2013 όταν και επαναδραστηριοποιήθηκαν. Ποιο ήταν το έναυσμα για να ληφθεί αυτή η απόφαση; Άλλωστε, η αρχή είχε γίνει αρκετά χρόνια πριν, με το πολύ καλό "Guitar Master" (2001).

Μάλλον λίγο λανθασμένη άποψη. Αλλά για να εξηγήσω, καταρχάς δεν θεωρώ το solo project μου ως μπάντα. Είμαι solo καλλιτέχνης και έχω backing band, η οποία αλλάζει μορφές κατά καιρούς. Το "Guitar Master" (2001) ΔΕΝ είναι solo album μου, δεν είναι δικές μου συνθέσεις. Είναι ένα project που έκανε ο David Chastain (αφεντικό της παλιάς μου δισκογραφικής Leviathan Records) όπου έστειλε τα ήδη backing tracks σε διάφορους κιθαρίστες και μας ζήτησε να jamάρουμε από πάνω χωρίς να κάνουμε overdubs. Στην συνέχεια, και μετά την παγκόσμια αναγνώριση μου, αποφάσισε να το κυκλοφορήσει σαν solo δουλειά μου παρά την θέληση μου. Το πρώτο μου solo album ήταν το "I Am The Fire" (2014).

Μιας και το "Fearless" (2018) κυκλοφόρησε πρόσφατα, να φανταστώ πως στα μελλοντικά σας σχέδια περιλαμβάνεται εκτενές touring, έτσι ώστε να προωθηθεί περαιτέρω;

Ήδη βρίσκομαι στο δρόμο από τον Απρίλιο 2018, έκανα 2 Ευρωπαϊκές περιοδείες, κάποια festivals και μια Βόρειο-Αμερικάνικη περιοδεία. Τώρα είμαστε στο τελείωμα φαίνεται με κάποια one offs αλλά και με μια μεγάλη Ελληνική περιοδεία.

Θα παρακολουθήσουμε live τους Gus G. στο Κύτταρο, την Κυριακή 13/01/19, παρέα με τους Primal Fear, σε ένα εκρηκτικό πακέτο. Τι να περιμένουμε από αυτήν την πολυαναμενόμενη συναυλία;

Πιστεύω θα το "γκρεμίσουμε" το μαγαζί, haha! Δυνατό πακέτο με τους βετεράνους Primal Fear, εγώ θα έχω μια πολύ δυνατή μπάντα μαζί μου με τους Dennis Ward και Felix Bohnke (σ.σ.: Edguy - Drums), το setlist μου θα είναι μια συλλογή από τα 3 solo albums μου άλλα και με κάποιες εκπλήξεις.

Gus ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου, ανυπομονώ για την live εμφάνισή σας, να τραγουδήσουμε για τους φόβους μας, και να αποβάλουμε όσους καταφέρουμε στο τέλος.

Και εγώ ευχαριστώ!



Genre:
Heavy Metal/Shred

Main:
Guitar Master (2001)
I Am the Fire (2014 )
Brand New Revolution (2015)
Fearless (2018)


Current lineup:
Gus G. (Guitars, Bass, Keyboards)


Comments

Popular posts from this blog

Asphyx: Yield or Die

Όσο μόνιμη νομίζουμε ότι είναι η ζωή, άλλο τόσο μόνιμο είναι και το τέλος. Εμείς θα βρεθούμε στο μεταίχμιο αυτών των δύο καταστάσεων μαζί με τους Asphyx  στο Κύτταρο , το Σάββατο 05/11/22 . Το Death/Doom Metal τους αποτελεί συντροφιά μας από τη γέννηση, μέχρι το πέρασμα στην αντίπερα όχθη. 10 Full-lengths γεμάτα θυμό για την καταδίκη που μας κυνηγάει, τα οποία θα αναλύσουμε παρέα, ένα-ένα. Το starting point των Asphyx , είναι το "The Rack" (1991) . Εκεί που όλες οι μπάντες τρέχουν με 1000 και συνθέτουν όλο και πιο γρήγορα κομμάτια, οι φίλοι μας εδώ έρχονται να επιβραδύνουν και να δημιουργήσουν ένα album τελείως διαφορετικό, που μας γνωρίζει μια μπάντα η οποία δείχνει από την αρχή ότι θα έχει και συνέχεια. Κάνουν το Genre να είναι ακόμα πιο  κατανοητό, με τις Guitars να κάνουν εξαίσια δουλειά, αν και λίγο lazy κάπου κάπου, μόνο που αυτό σε κάνει και νιώθεις άνετα και cozy. Τα γρήγορα parts σε ανεβάζουν τόσο όσο και, γενικά, υπάρχει μια ποικιλία στις συνθέσεις που σε κάνει να

Deafheaven @Gagarin 205, Σάββατο 15/10/22

  Μία από τις συναυλίες που ανυπομονούσα να δω από τότε που ξέσπασε η πανδημία του COVID-19 ήταν, σαφέστατα, αυτή των πρωτοπόρων  Deafheaven . Έχοντας αρκετό χρόνο στα χέρια μου για να αφουγκραστώ τη δισκογραφία τους, όπως και το νέο τους δισκογραφικό πόνημα,  "Infinite Granite" (2021) , ο ενθουσιασμός μου για την επερχόμενη συναυλία ήταν απερίγραπτος. Έτσι λοιπόν, το Σάββατο   15/10/22 , στο Gagarin 205 , θα παρακολουθήσω ζωντανά τους μύστες του Post-Black Metal/Shoehaze . Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:30, με τον λιγοστό κόσμο να περιμένει από νωρίς για τον χαμό που θα ακολουθήσει. Με τον κόσμο να είναι περισσότερος, τα φώτα χαμηλώνουν, τα visuals αρχίζουν να ετοιμάζουν την ατμόσφαιρα για ζοφερό  Post-Black Metal/Shoehaze , και στις 22:20 εισέρχονται στη σκηνή οι θρυλικοί Deafheaven . Μας χτυπάνε απανωτά με τα  "Shellstar" , "In Blur"  και  "Great Mass of Coulour" , από το τελευταίο Full-length τους,  δίνοντάς μας την πρώτη δόση μελαγχολίας. Συνεχί

Septicflesh / Hypocrisy / The Agonist / Horizon Ignited @Fuzz, Παρασκευή 21/10/22

Τα μυστηριακά και απόκρυφα κείμενα και παραδόσεις ανέκαθεν συνάρπαζαν τον ανήσυχο ανθρώπινο νου. Από την άλλη, πολλά γεγονότα και φαινόμενα της ιστορίας δεν εξηγούνται απλώς με τη λογική, αλλά... ας πούμε απλώς πως the truth is out there. Έτσι, σήμερα, την  Παρασκευή 21/10/22 , θα συγκεντρωθούμε στο Fuzz για να εξετάσουμε ιερές γραφές και να αναλύσουμε θεωρίες συνωμοσίας, με αρκετό κόσμο να έχει καταφτάσει ήδη από τις 18:00, όταν και ανοίγουν οι πόρτες. Απόψε, λοιπόν, θα παρακολουθήσω  live τους Septicflesh   για 3η φορά και, αντίστοιχα, τους Hypocrisy για 1η φορά. Την αρχή για το απόγευμα, και μπροστά σε ένα μεγάλο πλήθος δεδομένης και της ώρας, κάνουν στις 18:55 οι Horizon Ignited . Για τα επόμενα 30 λεπτά, καταθέτουν τη δική τους, αρκετά ενδιαφέρουσα πρόταση πάνω στο Melodic Death Metal/Metalcore , επιλέγοντας τα "Beyond Your Reach" , "Servant" , "Equal in Death" , "Carry Me" , "Leviathan" , και "Towards the Dying Lands"