Evergrey: Hymns for the Broken

Οι Evergrey, με το μοναδικά χαρακτηριστικό Progressive/Power Metal τους, το οποίο είναι σκοτεινό, ταυτόχρονα προοδευτικό, heavy αλλά και ατμοσφαιρικό, θα μας προσφέρουν μια συναυλιακή εμπειρία στο Κύτταρο, την Τρίτη 16/04/18, με μια εκρηκτική εμφάνιση.   

Απ'το 1995 μέχρι σήμερα, έχουν κυκλοφορήσει πληθώρα υλικού, με 11 εξαιρετικά Full-lengths.  

Το ξεκίνημα γίνεται με το "The Dark Discovery" (1998). Πράγματι όπως λέει και ο τίτλος του album  μια σκοτεινή ανακάλυψη για τον χώρο αυτή η μπάντα. Λίγο ωμό και πιο ακατέργαστο, αλλά δείχνουν απ'την αρχή τις προθέσεις τους να ξεχωρίσουν (7). 

Στο ''Solitude, Dominance, Tragedy'' (1999) ο ήχος είναι πεντακάθαρος με μια πολύ καλή παραγωγή. Έντονα μελωδικά Vocals, δυνατές μα και ατμοσφαιρικές Guitars και συναισθηματικά Keyboards. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι πραγματικά σπουδαίο με πολύ όμορφες πινελιές κλασσικής μουσικής που φέρνουν πραγματικά κάτι καινούργιο στα κομμάτια τους (8). 

"In Search of Truth" (2001), με ολόκληρο το album να βασίζεται σε μια εξίσου περίεργη, ενδιαφέρουσα και σκοτεινή έννοια, η οποία βασανίζει έναν άνθρωπο, ο οποίος συνειδητοποιεί ότι κάτι είναι λάθος μαζί του. Φοβάται το φως και το σκοτάδι και μέσα από την ύπνωση ανακαλύπτει ότι είχε απαχθεί από εξωγήινους, προφανώς πολλές φορές. Κατά τη διάρκεια του album προσπαθεί να ανακαλύψει και να καταλάβει τι συνέβη ακριβώς. Αποκαλυπτικό (8). 

"Recreation Day" (2003). Ακόμη άλλη μία κορυφαία κυκλοφορία. Ενα διαμαντάκι, όπου οι ανατριχιαστικοί στίχοι και τα Vocals δεν είναι το μοναδικό πράγμα που προσφέρει. Το μαγευτικό πιάνο ταιριάζει απόλυτα με τη συναισθηματική φύση πολλών κομματιών και προσθέτει έντονο συναισθηματισμό (9).

 Το "The Inner Circle (2004)"  είναι ένα concept album που ασχολείται με θέματα θρησκείας, λατρείας και παιδικής κακοποίησης. Έντονο στιχουργικά, ακούγεται πολύ ευχάριστα και είναι μια αξιοπρεπής κυκλοφορία, αλλά δεν είναι τόσο δυνατό όσο τα προηγούμενα. Ίσως λίγο μια από τα ίδια, κάτι που δεν είναι το αναμενόμενο από αυτή τη μπάντα (7).

Το "Monday Morning Apocalypse" (2006) στιχουργικά είναι πιο σκοτεινό από κάθε προηγούμενη κυκλοφορία. Τα κομμάτια είναι λιγότερο πολύπλοκα, πιο straight forward, πιασάρικα, αλλά ακόμα αναζητώ την ανατριχιαστική αίσθηση που μόνο οι ίδιοι ξέρουν να προκαλούν (7). 

 Στο "Τorn" (2008) υπάρχει διχασμός. Προσωπικά το θεωρώ την καθαρή εκδοχή της τελειότητας. Η μπάντα ναι μεν εξερευνά νέους ορίζοντες, ακολουθεί όμως και την πεπατημένη, διατηρώντας την ταυτότητά της. Άλλοι θεωρούν ότι έχουν λίγο παρεκκλίνει από τον ήχο τους και απογοητεύονται. Λάθος καθώς πρόκειται για την εξέλιξη της μπάντας όπως έπρεπε να γίνει (7). 

Στο "Glorious Collision" (2011) σε κάθε κομμάτι ακολουθείται σχεδόν το ίδιο μοτίβο, με ελάχιστες εξαιρέσεις.  H μπάντα κάνει κάποιες σοβαρές βελτιώσεις και επιλέγει να εξισορροπήσει τον ήχο της, με τη σχετική σκοτεινότητα που τους διακατέχει και αυτό λειτουργεί υπέρ τους (7). 

Στο "Hymns for the Broken" (2014) η μπάντα αναγεννάτε από τις ίδιες της τις στάχτες, οι οποίες προέρχονται από τη φωτιά των 2 μέτριων προηγούμενων κυκλοφοριών. Οι συνθέσεις είναι ποικιλόμορφες και κάθε όργανο, φυσικό ή τεχνητό, βρίσκεται στη σωστή θέση για να αποδείξει την αξία του, αναδεικνύοντας μια τέλεια ενορχήστρωση (9). 

 Το "The Storm Within" (2016) πρόκειται σίγουρα για ένα καλό album, με εξαίσια κομμάτια και όμορφες μελωδίες. Αξίζει να σημειωθεί η κινηματογραφική αίσθηση του πιάνου και των synths, που δημιουργούν μια ομοιογένεια στο αποτέλεσμα με ένα συγκεκριμένο ατμοσφαιρικό ήχο να υποβόσκει σχεδόν σε όλα τα κομμάτια (8). 

Η μπάντα επιστρέφει με την πιο πρόσφατη κυκλοφορία του, "Τhe Atlantic" (2019). Όλος ο δίσκος είναι δουλεμένος στην εντέλεια, κάθε σύνθεση, κάθε στίχος, κάθε στοιχείο στην παραγωγή του. Σίγουρα σε λίγα χρόνια θα θεωρείται κλασσικό. Θα έχει και την τιμητική του στην συναυλία για την προώθηση του φυσικά (8).

Φόβος, Σκοτάδι, Παράνοια, Σύγχυση, Θρησκεία. Ο τρόμος που δημιουργεί το άγνωστο μπορεί να δημιουργήσει ζοφερές σκέψεις και ιδέες τρελές. Το μυαλό χάνει τον δρόμο του και η ψυχασθένια είναι επόμενη στάση. Ψάχνεις να βρεις μονοπάτια λύτρωσης, αλλά πέφτεις συνέχεια σε τοίχους. Εκεί κάπου υπάρχει ένα φως ελπίδας. Προσπαθείς να το πιάσεις αλλά μάταια. Κλαις, φωνάζεις και χτυπιέσαι, αλλά όση πίστη και να έχεις μέσα σου τελικά σε απογοητεύει. Δυνατά συναισθήματα με μεγάλο βαθμό επικινδυνότητας εκφράζουν μέσα από τη μουσική τους οι Evergrey. Ξέρουν να τα διαχειριστούν ομως και θα βοηθήσουν και εμάς, μέσα από ένα πολύ έντονο live. 

Η Playfalse  πρόκειται να διοργανώσει μία εξαίσια συναυλία. Οι Evergrey, με όπλο την μουσική, αλλά και την τρομερή σκηνική τους παρουσία, θα μας βγάλουν από το αδιέξοδο.

Genre:
Progressive/Power Metal

Main:
The Dark Discovery (1998)
Solitude, Dominance, Tragedy (1999) In Search of Truth (2001)
Recreation Day (2003)
The Inner Circle (2004) 
Monday Morning Apocalypse (2006) Torn (2008)
Glorious Collision (2011)  
Hymns for the Broken (2014)  
The Storm Within (2016)
The Atlantic (2019)

Current lineup:

Tom Englund (Vocals, Guitars)
Henrik Danhage (Guitars)
Rikard Zander (Keyboards)
Jonas Ekdahl (Drums)
Johan Niemann (Bass)