Απόψε γιορτάζουμε. Τραγουδάμε, χορεύουμε και μαζεύουμε δύναμη για να ανταποκριθούμε στην αδικία της κοινωνίας. Μαζί με τους masters του Folk Metal, Skyclad, Κυριακή 14/04/19, στο Temple, πίνουμε στην υγεία της υπομονής και υποδεχόμαστε την άνοιξη, δημιουργώντας ένα κλίμα Βαλπούργειας νύχτας.
Η ώρα είναι 21:30, και τη σκηνή καταλαμβάνουν οι φυσικοί ηγέτες του Folk Metal, Skyclad. Ξεκινούν αντιδραστικά και ενάντια σε ο,τι προσπαθούν να μας στοιβάξουν με το ζόρι στο μυαλό με το "Earth Mother, the Sun and the Furious Host", για να συνεχίσουν με την ιστορία της σαγηνευτικής "Spinning Jenny", που ξύπνα το εσωτερικό κτήνος των ανδρών. Ο αποχαιρετισμός δύο εραστών στο "Another Fine Mess" είναι ξεκάθαρος και χωρίς μετάνοιες για τις στιγμές, ενώ οι πολιτικοί μας φλομώνουν στο ψέμα ότι "Change Is Coming". Όλοι αυτοί που διοικούν με το χρήμα, νομίζουν ότι μπορούν να αγοράζουν περιοχές, αλλά στο "Cry of the Land" η αλήθεια είναι ξεκάθαρη. Η γη που πατάμε είναι ελεύθερη. Να δουλεύεις και να μη μιλάς θέλουν οι εργοδότες, αλλά το "The Song of No-Involvement" έχει την απάντηση: The world can kiss my arse! Τραγουδάμε για την "Cardboard City", αναρωτιόμαστε γιατί η ζωή να είναι τόσο πολύπλοκη στο "The One Piece Puzzle" και αναπολούμε την περηφάνια των προγόνων μας με το "No Deposit, No Return". "Words Fail Me", για μπορέσουμε να επιβιώσουμε από τα βρώμικα πολιτικά παιχνίδια, και "The Widdershins Jig" για να βρεθούμε στο τέλος του ουράνιου τόξου μακρυά από όλους. Η γη σείεται στο "The Parliament of Fools", με τις φωνές του πλήθους να ακούγονται σε όλη τη περιοχή, για να συνεχιστεί το party με το δυνατό "The Antibody Politic". Κανείς δεν μπορεί να με κατηγορήσει που πούλησα την ψυχή μου για την καλοπέραση, "Great Blow for a Day Job", αλλά ποτέ δεν θα ακούσω τις αηδίες που πλασάρουν όπως τα "Penny Dreadful" βιβλιαράκια. Όλοι μαζί για "Anotherdrinkingsong", για να κλείσει το βασικό set με το πολυαγαπημένο "Inequality Street", άλλο ένα κομμάτι ιδανικό για sing along. Φρέσκοι, σαν να βγαίνουν πρώτη φορά για σήμερα στην σκηνή, ξεκινούν το πρώτο encore και το "Just What Nobody Wanted", για να συνεχίσουν με το εξαιρετικό "Emerald" (Thin Lizzy cover), και να δημιουργήσουν μαζική υστερία στο "Thinking Allowed". Δεύτερο encore, πανικός στο "The Wickedest Man in the World" και "History Lessens". Η γιορτή κλείνει με το "The Declaration of Indifference" , όπου τελικά μας αποχαιρετούν αφού έχουν παραδώσει απλόχερα την γνώση και την εμπειρία που διατηρούν. Ο ήχος είναι εξαιρετικός, η σκηνική παρουσία τους πληθωρική, η επικοινωνία με το γεμάτο venue είναι μοναδικά ειλικρινής. Τους λατρεύουμε και μας αγαπούν. Είναι σχέση ζωής. Κεφάτοι όσο δεν πάει άλλο και απίστευτα διασκεδαστικοί, μας μετέφεραν θετική ενέργεια, για να τα βάλουμε με την σάπια κοινωνία την επόμενη μέρα. Ο Dave Pugh (Guitars) και ο Steve Ramsey [Guitars (lead & acoustic)] εκπέμπουν ξεσηκωτικές μελωδίες, ο Graeme English [Bass, Guitars (acoustic)] παρέα με τον Arron Walton (Drums) κρατάνε τον ρυθμό του χορού, η George Biddle (Fiddle, Keyboards, Piano) είναι μορφάρα και ο Kevin Ridley [Guitars (rhythm & acoustic), Vocals] ο απόλυτος entertainer.
Setlist
Earth Mother, the Sun and the Furious Host
Spinning Jenny
Another Fine Mess
Change Is Coming
Cry of the Land
The Song of No-Involvement
Cardboard City
The One Piece Puzzle
No Deposit, No Return
Words Fail Me
The Widdershins Jig
The Parliament of Fools
The Antibody Politic
Great Blow for a Day Job
Penny Dreadful
Anotherdrinkingsong
Inequality Street
Spinning Jenny
Another Fine Mess
Change Is Coming
Cry of the Land
The Song of No-Involvement
Cardboard City
The One Piece Puzzle
No Deposit, No Return
Words Fail Me
The Widdershins Jig
The Parliament of Fools
The Antibody Politic
Great Blow for a Day Job
Penny Dreadful
Anotherdrinkingsong
Inequality Street
Just What Nobody Wanted
Emerald (Thin Lizzy cover)
Thinking Allowed
Emerald (Thin Lizzy cover)
Thinking Allowed
The Wickedest Man in the World
History Lessens
The Declaration of Indifference
History Lessens
The Declaration of Indifference
Η Krisis διοργάνωσε μια αξέχαστη γιορτή και η Ishtar έμεινε ευχαριστημένη. Ήπιαμε, τραγουδήσαμε, ερωτευτήκαμε και προβληματιστήκαμε. Οι Skyclad, μέσα σε 2 ώρες και 23 κομμάτια, απέδειξαν ότι αποτελούν τους απόλυτους ηγέτες του Folk Metal. "Please sir I want some more and more..."
Comments
Post a Comment