Skip to main content

Ancient: Land of the Dead



Όταν δεν γνωρίζεις την μαγεία του να είσαι ένα σκοτεινό πλάσμα, χρειάζεσαι έναν μέντορα να σε καθοδηγήσει. Οι Ancient θα μας διδάξουν τις αρετές των νυχτοπερπατητών, καθώς και τις αδυναμίες τους, την Κυριακή 16/06/19, στο Piraeus 117 Academy, με ατόφιο Black Metal. Born in the land of the dead!

Από το 1992 απλώνουν το σκότος, μέσα από τις μελωδίες των Full-lengths τους.


Η αρχή γίνεται με το απόλυτα σκοτεινό "Svartalvheim" (1994). Οι fans του αγνού Black Metal δεν πρέπει να το παραβλέψουν, καθώς διατηρούν τον ακραίο ήχο με την ιδιαίτεροτητα των κομματιών που ξεχωρίζουν μεταξύ τους. Είναι σκοτεινό, μοχθηρό και παράλληλα μαγευτικά όμορφο. Έχει good tunes και μια gloomy αισθητική, και εκεί είναι το μυστικό τους. Ο εξαίσιος συνδυασμός τους δεν είναι εύκολη υπόθεση και γι'αυτό ξεχώρισαν από την πρώτη τους κυκλοφορία (8).


Συνεχίζουν με το "The Cainian Chronicle" (1996), στο οποίο έχουμε διαφορετικά πράγματα να ακούσουμε. Αφήνουν πίσω την πιο folklore αισθητική του προκατόχου του και ακούμε μελωδικά intros, Keyboards, κάποια γυναικεία Vocals και πινελιές που το κάνουν πιο ατμοσφαιρικό. Βρίσκουν την μουσική τους ταυτότητα, κάτι που ξενίζει, καθότι δεν αρέσει στους fans που κέρδισαν με την προηγούμενη κυκλοφορία. Είναι underrated album και αξίζει ακροάσεις (7).


Εδώ έχουμε την χειρότερη στιγμή του συγκροτήματος με το "Mad Grandiose Blood fiends" (1997), που ίσως βιάστηκαν να κυκλοφορήσουν. Up-tempo κομμάτια, με κάποια δραματικά και ατμοσφαιρικά σημεία. Ακούγεται ωραίος συνδυασμός, αλλά δυστυχώς δεν κατάφεραν να τον εκτελέσουν σωστά. Προσωπικά δεν με χάλασε η αλλαγή στην πιο vampiric αισθητική τους, απλά είναι πολλές λεπτομέρειες στο συγκεκριμένο album, όπως τα Vocals, που το κάνουν παραπάνω cheesy από ότι χρειάζεται (4).


Η προηγούμενη κυκλοφορία ήταν γροθιά στο στομάχι όλων. Με κάποιες ανακατατάξεις στην μπάντα και λίγη ωριμότητα παραπάνω, ισορροπούν λίγο με το "The Halls of Eternity" (1999). Είναι διαφορετικό, δεν απευθύνονται στον ακραίο ήχο πλέον, μόνο που εδώ τουλάχιστον γίνεται πιο σωστά. Τα γυναικεία Vocals αναβαθμίζουν το όλο δημιούργημα, και εάν ψάχνεις την μελωδία στον ακραίο ήχο, αυτός ο δίσκος θα σε καλύψει (7).


Το "Proxima Centaur I" (2001) είναι πιο ακραίο και αρκετά υποσχόμενο. Υπάρχει η μελωδία, αλλά όχι στο σημείο που είχαν φτάσει να χάσουν την ταυτότητά τους. Έχουμε πιο extreme στοιχεία και γενικά ένα πολύ πιο ενδιαφέρον αποτέλεσμα. Καλώς ή κακώς τα '00s αναδεικνύουν το συγκεκριμένο Genre και οι επιρροές είναι φανερές. Προσωπικά με ευχαριστεί. Ένα μικρό trivia: το "The Ancient Horadrim" είναι επηρεασμένο από το γνωστό R.P.G, Diablo. Όσοι πιστοί, δώστε του μια ευκαιρία καθώς παλεύετε τον Butcher (8).


Επιστρέφουμε σε πιο ατμοσφαιρικά μονοπάτια με το "Night Visit" (2004). Εδώ έχουμε πιο classic gothic στοιχεία που στολίζουν το δημιούργημα. Γενικά έχει ένα generic μοτίβο, που όμως δεν είναι βαρετό. Διατηρούν προσωπικότητα και αν και δεν αρέσει στην ακραία μερίδα του ήχου, την στηρίζουν. Εδώ έχουμε Black Metal από αυτά που ή αγαπάς ή μισείς. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για μια πολύ όμορφη κυκλοφορία που αξίζει την ακρόαση (8).


Μετά από 12 χρόνια κρυμμένοι σε κάποια κρύπτη, επανέρχονται με το ανανεωμένο "Back to the Land of the Dead" (2016). Μετά από αυτό θα ερχόταν η λήθη, αλλά με ένα μαγικό τρόπο είναι σαν να μην έλειψαν δισκογραφικά ούτε μια ημέρα. Η παραγωγή είναι φρέσκια και αναδεικνύει τα όργανα. Γενικά είναι λίγο πιο extreme από τα προηγούμενα, αν και δεν πείθει ακόμα το παλιό fanbase τους. Δεν πειράζει, διότι υπάρχουν και πιο ανοιχτόμυαλοι metalheads που το αγκαλιάζουν και δέχονται την επιστροφή των Ancient (7).

Vampirism, Φόβοι, Τρόμος. Μια ολόκληρη φιλοσοφία υπάρχει γύρω από τα ελκυστικά, μα και μακάβρια vampires. Η λαογραφία και η λογοτεχνία είναι γεμάτη από ιστορίες για αυτά, αλλά και άλλα πολλά μυστήρια πλάσματα που μας ερεθίζουν το μυαλό στην ιδέα και μόνο ότι μπορούμε με κάποιο μυστήριο τρόπο ή τελετουργικό να γίνουμε ένα με την φυλή τους. Ο φόβος που εκπέμπει από τις πληροφορίες που έχουμε για τους βρικόλακες, λυκάνθρωπους, αερικά, φαντάσματα και κάθε λογής σκοτεινό πλάσμα, λειτουργεί καμία φορά ως διεγερτικό και μας κάνει να αψηφούμε κάθε λογής κίνδυνο. Αν όμως δεις κατάματα το σκοτάδι και τον θάνατο που πηγάζει από μέσα τους και δεν είσαι ο εκλεκτός για να ενωθείς μαζί τους, ο τρόμος θα είναι ζωγραφισμένος στο πρόσωπο του νεκρού κορμιού σου. Οπότε, πρόσεχε πιο μονοπάτι θα διαλέξεις, άκου τους Ancient, και πλημμύρισε πληροφορίες.

Η Playfalse θα ανοίξει την κρύπτη, θα ταΐσει το αρχαίο, σκοτεινό πλάσμα με αίμα και θα μας το παρουσιάσει.



Genre:
Black Metal

Main:
Svartalvheim (1994)
The Cainian Chronicle (1996)
Mad Grandiose Bloodfiends (1997)
The Halls of Eternity (1999)
Proxima Centauri (2001)
Back to the Land of the Dead (2016)

Current lineup:
Zel (Bass, Drum programming, Guitars, Keyboards)
Dhilorz [Guitars, Bass, Vocals (backing)]
Nicholas Barker (Drums)

Comments

Popular posts from this blog

Septicflesh / Hypocrisy / The Agonist / Horizon Ignited @Fuzz, Παρασκευή 21/10/22

Τα μυστηριακά και απόκρυφα κείμενα και παραδόσεις ανέκαθεν συνάρπαζαν τον ανήσυχο ανθρώπινο νου. Από την άλλη, πολλά γεγονότα και φαινόμενα της ιστορίας δεν εξηγούνται απλώς με τη λογική, αλλά... ας πούμε απλώς πως the truth is out there. Έτσι, σήμερα, την  Παρασκευή 21/10/22 , θα συγκεντρωθούμε στο Fuzz για να εξετάσουμε ιερές γραφές και να αναλύσουμε θεωρίες συνωμοσίας, με αρκετό κόσμο να έχει καταφτάσει ήδη από τις 18:00, όταν και ανοίγουν οι πόρτες. Απόψε, λοιπόν, θα παρακολουθήσω  live τους Septicflesh   για 3η φορά και, αντίστοιχα, τους Hypocrisy για 1η φορά. Την αρχή για το απόγευμα, και μπροστά σε ένα μεγάλο πλήθος δεδομένης και της ώρας, κάνουν στις 18:55 οι Horizon Ignited . Για τα επόμενα 30 λεπτά, καταθέτουν τη δική τους, αρκετά ενδιαφέρουσα πρόταση πάνω στο Melodic Death Metal/Metalcore , επιλέγοντας τα "Beyond Your Reach" , "Servant" , "Equal in Death" , "Carry Me" , "Leviathan" , και "Towards the Dying Lands" ...

Asphyx: Yield or Die

Όσο μόνιμη νομίζουμε ότι είναι η ζωή, άλλο τόσο μόνιμο είναι και το τέλος. Εμείς θα βρεθούμε στο μεταίχμιο αυτών των δύο καταστάσεων μαζί με τους Asphyx  στο Κύτταρο , το Σάββατο 05/11/22 . Το Death/Doom Metal τους αποτελεί συντροφιά μας από τη γέννηση, μέχρι το πέρασμα στην αντίπερα όχθη. 10 Full-lengths γεμάτα θυμό για την καταδίκη που μας κυνηγάει, τα οποία θα αναλύσουμε παρέα, ένα-ένα. Το starting point των Asphyx , είναι το "The Rack" (1991) . Εκεί που όλες οι μπάντες τρέχουν με 1000 και συνθέτουν όλο και πιο γρήγορα κομμάτια, οι φίλοι μας εδώ έρχονται να επιβραδύνουν και να δημιουργήσουν ένα album τελείως διαφορετικό, που μας γνωρίζει μια μπάντα η οποία δείχνει από την αρχή ότι θα έχει και συνέχεια. Κάνουν το Genre να είναι ακόμα πιο  κατανοητό, με τις Guitars να κάνουν εξαίσια δουλειά, αν και λίγο lazy κάπου κάπου, μόνο που αυτό σε κάνει και νιώθεις άνετα και cozy. Τα γρήγορα parts σε ανεβάζουν τόσο όσο και, γενικά, υπάρχει μια ποικιλία στις συνθέσεις που σε κάνει...

Tortuga / Automaton @Death Disco, Πέμπτη 20/10/22

Ήγγικεν η ώρα και για εμένα να γυρίσω στα παλιά με μία συναυλία που περίμενα αγωνιωδώς. Κατεβαίνοντας από το Μετρό στο Μοναστηράκι και περπατώντας για πέντε λεπτά, βρέθηκα στο Death Disco , Πέμπτη 20/10/22 . Έξω από τον συναυλιακό χώρο υπήρχαν περίπου 30 άτομα που περίμεναν να δουν τους masters του Psychedelic Stoner/Doom Metal , Tortuga . Με μία καθυστέρηση,  οι πόρτες ανοίγουν στις 21:40. Στις 21:50 εμφανίζονται στη σκηνή οι Doom/Stoner Metal Έλληνες βιρτουόζοι, Automaton . Έπαιξαν συνολικά πέντε κομμάτια, εκ των οποίων τα τέσσερα ήταν από την τελευταία κυκλοφορία τους, "Talos" (2018) , που αποτελεί πραγματικά εξαιρετική δουλειά από την μπάντα. Ακούμε, λοιπόν, τα "Giant of Steel" , "Automaton Marching" , "Trapped in Darkness" και "Ο Τάλως ξυπνά (Talos Awakens)" , όμως δεν έμειναν εκεί, διότι υπήρχε και έκπληξη. Μας παρουσίασαν μία νέα τους δημιουργία η οποία δεν έχει βρει ακόμα τον τίτλο της. Ο ήχος δεν μπορώ να πω πως ήταν ο καλύτε...