Στα πλαίσια της επικείμενης συναυλίας των υποχθόνιων Mantar στο Temple, την Παρασκευή 27/09/19, το Metal Asylum μίλησε με τον Hanno (Vocals, Guitars) για το ιδιαίτερο Sludge/Black Metal τους, την κάθαρση μέσα από την απόλυτη καταστροφή, αλλά και τα μελλοντικά τους σχέδια.
Hanno καλησπέρα, τιμή μου που μιλάμε.
Έχουν περάσει μερικοί μήνες από την κυκλοφορία του κορυφαίου "The Modern Art Of Setting Ablaze" (2018). Πώς το εξέλαβαν οι fans και ο τύπος;
Ευχαριστώ για την φιλοξενία!
Αρκετά καλά, θα έλεγα. Έχουμε δει πολύ καλές αντιδράσεις για όλους μας τους δίσκους μέχρι τώρα. Έχουμε λάβει πολύ αγάπη και τόνους καλών σχολίων και για το συγκεκριμένο. Είναι πολύ ευχάριστο να ανταμείβεται η σκληρή δουλειά σου. Δίνουμε τα πάντα στη μουσική μας και στις κυκλοφορίες μας και είναι πολύ όμορφο να βλέπεις ότι ο κόπος σου αξίζει κάτι. Πάντα έχεις ένα άγχος για το πως θα το λάβει ο κόσμος, αλλά για την ώρα όλα καλά. Ευχαριστώ πολύ!
Επίσης, το cover art του Full-length δείχνει την μοναδικότητα του από τη στιγμή που είναι χρυσό, ένα χρώμα που παραπέμπει σε κάτι πολύτιμο. Είναι ο παραλληλισμός μου σωστός;
Το cover art δείχνει ένα παλιό γερμανικό κομμάτι τέχνης ονόματι "Der Lichtbringer" το οποίο σημαίνει "ο φορέας του φωτός". Αυτό το κομμάτι είναι από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και φτιάχτηκε από την διεστραμμένη ιδεολογία εκείνης της εποχής. Οπότε σκεφτήκαμε να το επαναχρησιμοποιήσουμε και να δώσουμε ένα νέο νόημα και να γίνει αντιληπτό σαν μια προειδοποίηση για να μην ακολουθούμε κανένα είδους αρχηγό και πάντα να σκέφτεται ο καθένας μόνος του. Οι άνθρωποι είναι γαμημένα επικίνδυνοι. Ένας άνθρωπος μπορεί να είναι ένα πανέξυπνο ον, δύο από αυτούς μπορεί να είναι μια μαζική υστερία. Άρρωστο.
Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεστε με την high-profile Nuclear Blast. Πως κυλάει η μέχρι τώρα συνεργασία σας;
Πολύ καλά. Δεν έχω κανένα παράπονο. Γνωρίζουν πως δουλεύουμε. Κάνουμε το καλύτερο αν μας αφήσεις μόνους μας. Ηχογραφούμε μόνοι μας, δεν στέλνουμε demos, δεν μοιραζόμαστε την μουσική μας καθόλου, μέχρι να τελειώσουμε τελείως. Μετά στέλνουμε την μουσική, το track listing και το τελειωμένο artwork. Μας αφήνουν πραγματικά μόνους. Γνωρίζουν ότι δεν θα λειτουργήσει παραγωγικά να προσπαθούν να μας μιλάνε ή κατευθύνουν διότι δεν νιώθουμε άνετα με αυτό. Οπότε η συνεργασία γίνεται με σεβασμό και από τις δύο πλευρές. Επίσης, ξέρουν ότι μπορούν να βασιστούν πάνω μας και ότι δεν θα τους δώσουμε βλακείες. Προτιμούμε να μην παραδώσουμε τίποτα καλύτερα. Το ξέρουν αυτό και μας εμπιστεύονται.
"Death By Burning" (2014), "Ode To The Flame" (2016), "The Modern Art Of Setting Ablaze" (2018)… Η φωτιά συνήθως συσχετίζεται με την καταστροφή, παρόλα αυτά υπάρχει κάτι ελκυστικό σε αυτό το στοιχείο. Πως το βλέπετε εσείς;
Πάντα είχα ένα έντονο ενδιαφέρον για τη φωτιά. Έχει τη δυνατότητα να καθαρίζει την όποια μάστιγα και να επαναφέρει τα πάντα στο μηδέν. Χωρίς συμβιβασμούς. Κανένα δεν είναι πιο ισχυρό από αυτό το στοιχείο. Απλά μου άρεσε πάντα η ιδέα ότι η φωτιά έχει τη δύναμη να αφήνει τίποτα άλλο από στάχτες και να μεταφέρει τα πάντα από την αρχή. Δεν είναι όμως μόνο καταστροφική, αλλά και πολύ θετική από τη στιγμή που μπορούν να μπουν σε μια σειρά ξανά ή να σηκωθούν ξανά ή να χαθούν και να ξεχαστούν για πάντα. Κύκλος της ζωής, κύκλος του θανάτου.
Mantar είναι η τουρκική λέξη για το "μανιτάρι". Σίγουρα είναι εύφωνο, αλλά υπάρχει καμία (ψυχεδελική) ιστορία πίσω από την απόφαση σας να χρησιμοποιήσετε αυτήν την γλώσσα;
Σε καμία περίπτωση. Δεν είμαστε μπάντα που ενδιαφέρεται πολύ για τις ουσίες. Επίσης, αυτά τα ψυχεδελικά πράγματα είναι μαλακίες των hippies για μένα. Έχουμε ρίζες στο Punk και δεν εμπιστευόμαστε ποτέ έναν hippie. Καθόλου του γούστου μου. Το μόνο ναρκωτικό που μας ενδιαφέρει είναι η μπύρα. Για εμάς Mantar ήταν απλά μια λέξη που ακουγόταν σκληρή και brutal. Σκεφτήκαμε ότι θα ταίριαζε σε μια μπάντα με τα δικά μας χαρακτηριστικά.
Από την αρχή, την μπάντα την τρέχεις εσύ και ο Erinc (Drums, Vocals) αποκλειστικά. Το κάνει πιο δύσκολο το να δουλεύετε έτσι ή η επικοινωνία μεταξύ σας είναι ευκολότερη; Πως συμπληρώνει ο ένας τον χαρακτήρα του άλλου;
Το να είμαστε μια διμελής μπάντα έχει την καλή και την κακή πλευρά. Η καλή πλευρά είναι ότι δεν υπάρχει "δημοκρατία". Εννοώ ότι ποτέ δεν θα απορριφθείς. Εάν δεν αρέσει σε κάποιον από εμάς κάποια ιδέα, απλά δεν την υλοποιούμε. Απλό. Η επικοινωνία είναι λίγο αγχωτική, καθώς δεν υπάρχει κάποιο τρίτο άτομο μεταξύ μας να βοηθάει στην συνεννόηση, αλλά από την άλλη, πάντα λύνουμε τα προβλήματα απευθείας και αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις. Έχουμε μάθει να λύνουμε τις διαμάχες αμέσως, καθώς δεν μπορείς να είσαι σε tour πολύ καιρό και να είσαι θυμωμένος ο ένας με τον άλλον. Μιλάμε συχνά και συνήθως οι διαμάχες λύνονται εύκολα. Γνωριζόμαστε πάνω από 20 χρόνια. Ξέρουμε πως δουλεύει ο άλλος. Και ναι, είμαστε πολύ διαφορετικοί, το οποίο είναι καλό μάλλον. Ο Erinc είναι ο αρμονικός, αγαπητός, ήρεμος γίγαντας και εγώ είμαι πιο νευρικός και πάντα κάνω κάτι, αλλά το δουλεύω. Μεγαλώνω κιόλας haha!
Βλέποντας ότι στιχουργικά κινήστε με τις εσωτερικές διαμάχες. Θα ήθελα να ρωτήσω εάν λαμβάνετε έμπνευση από προσωπικές εμπειρίες. Εάν ναι, νιώθετε κάθαρση μέσα από αυτό;
Οι στίχοι μου δεν έχουν να κάνουν με προσωπικά προβλήματα ή τραυματικές εμπειρίες. Είναι περισσότερο η οπτική μου για τον κόσμο και εντυπώσεις που λαμβάνω όταν παρακολουθώ άλλους ανθρώπους. Γενικά μου είναι πιο καθαρτικό να ανεβαίνω στην σκηνή, να τα γαμάω όλα και να φρικάρω για μια ώρα, πάρα να γράφω wannabe βαθείς στίχους που δεν θα καταλαβαίνει κανείς έτσι και αλλιώς. Μην με παρεξηγείς, δίνω μεγάλη βάση στους στίχους μου, αλλά είναι πιο πολύ "στιχουργικός πόλεμος" αντί για "βαθείς στίχους" σχετικά με με τα "συναισθήματα" μου.
Ίσως είναι λίγο νωρίς, αλλά σκεπτόμενη ότι κυκλοφορείτε ένα Full-length κάθε 2 χρόνια, έχουν γίνει συζητήσεις σχετικά με το επόμενο δισκογραφικό βήμα;
Γράφω συνέχεια νέα μουσική. Έχω πάντα ιδέες αλλά όχι ένα συγκεκριμένο πλάνο ακόμα ώστε να σχηματίζει ένα ολόκληρο Full-length. Μέσα σε 5 χρόνια έχουμε κυκλοφορήσει 3 albums, ένα EP και ένα Live album. Δεν υπάρχει λόγος να βιαστούμε αυτή τη φορά. Ποιότητα πάνω από την ποσότητα.
Από την στιγμή που το "The Modern Art Of Setting Ablaze" (2018) κυκλοφόρησε πρόσφατα, φαντάζομαι ότι τα μελλοντικά σας σχέδια εμπεριέχουν εκτενή περιοδεία, στα πλαίσια προώθησης του.
Ναι, περιοδεύουμε τώρα σε μέρη που είχαμε να πάμε καιρό. Όπως η Ελλάδα για παράδειγμα. Δεν μπορώ να περιμένω. Την προηγούμενη φορά είχε πολύ πλάκα. Επίσης θα πάμε Ρωσία, Τουρκία, Φιλανδία και Νότια Αμερική τον Δεκέμβριο. Για να είμαι ειλικρινής δεν μου αρέσει να περιοδεύω τόσο πολύ. Μου αρέσει περισσότερο να βγαίνω για μερικές μέρες, να κάθομαι να ηρεμώ λίγο και να βγαίνω ξανά παρά να περιοδεύω 5-6 βδομάδες σερί. Σιχαίνομαι τα ταξίδια, σιχαίνομαι την αναμονή. Το μόνο πράγμα που μου αρέσει στις περιοδείες είναι ότι είμαι στην σκηνή και παίζω. Τα υπόλοιπα είναι σκατά (εκτός από το να συναντώ ωραίους ανθρώπους φυσικά).
Θα δούμε τους Mantar, στο Temple, την Παρασκευή 27/09/19. Τι να περιμένουμε από αυτήν την πολυαναμενόμενη εμφάνιση;
We gonna raise some serious hell. Όπως πάντα. Θα τα γαμήσουμε όλα και θα τρελαθούμε στην σκηνή. Θα έχει πλάκα, θα είναι μια ωδή στην ηχητική βία όπως και στην αγνή κατάκτηση. Δεν θα απογοητευτείτε!
Hanno ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου, ανυπομονώ να σας δω ζωντανά! We are the night!
Ευχαριστώ για τις ερωτήσεις.
We are the night!
Genre:
Sludge/Black Metal
Main:
Death by Burning (2014)
Ode to the Flame (2016)
The Modern Art of Setting Ablaze (2018)
Current lineup:
Erinc (Drums, Vocals)
Hanno (Vocals, Guitars)
Comments
Post a Comment