Skip to main content

Primordial: Awaiting the Dawn


Μέσα από την ιστορία μαθαίνουμε για την κληρονομιά μας, και μέσα από την κουλτούρα μιας χώρας αναβαθμίζουμε την προσωπικότητά μας. Πώς έχουν επιβιώσει τα ήθη και τα έθιμα των παλαιών καιρών όλα αυτά τα χρόνια θα μας διηγηθούν οι Celtic Folk/Black Metal ηγέτες, Primordial, την Παρασκευή 20/09/19, στο Temple

Στα 9 Full-lengths που έχουν κυκλοφορήσει, εξιστορούν γεγονότα από εποχές μακρινές και συναρπάζουν όλα. 



Το ντεμπούτο τους "Imrama" (1995) είναι μόνο μια μικρή γεύση για το εξαιρετικό υλικό που θα έρθει. Στην πραγματικότητα κλίνει περισσότερο προς το Black Metal, αλλά τα ψήγματα της μεταγενέστερης πορείας τους είναι εδώ. Υπάρχει το εναρκτήριο κομμάτι "Fuil Arsa" που έχει αυτήν την Folk αισθητική και το κάνει ιδιαίτερο. Πέρα από αυτό το κομμάτι, το υπόλοιπο του album, όμως, κινείται στον πιο ακραίο ήχο. Δυνατό ξεκίνημα (8).




Το δεύτερο και "θρυλικό", "Journey's End" (1998), δεν έχει αποκτήσει αυτή την φήμη τυχαία. Είναι το πιο συνεπές και συναισθηματικό έργο του συγκροτήματος. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία στο τι έχουν γράψει και πως, σε όλα τα κομμάτια, τόσο στη μουσική, όσο και στους στίχους. Προσφέρουν μόνο τα απαραίτητα, χωρίς καμία υπερβολή και αυτή η ισορροπία θέλει ιδιαίτερη μαεστρία. Μουσικά κινείται όπως ο προκάτοχός του, αλλά λιγότερο αβέβαιο. Με αυτό το δημιούργημα καταστάλαξαν μουσικά πλέον. Εξαίσιο (9).



Οι Primordial επιστρέφουν με την καλύτερη στιγμή τους, το "Spirit the Earth Aflame" (2000). Σε αυτό το album συνδυάζουν την τραγωδία των ιρλανδών, αλλά και την δυναμικότητα τους παράλληλα. Το παγανιστικό στοιχείο είναι πολύ δυνατό και γι'αυτό θεωρείται και δίσκος-ορόσημο. Η θλίψη και η αγωνία σε συνδυασμό με τη δύναμη που πηγάζει από αυτά τα άσχημα συναισθήματα, περιγράφεται εξαίσια. Κάθε μελωδία είναι προσεγμένη, κάθε στίχος το ίδιο, και το αριστούργημα είναι γεγονός (10).



Το "Storm Before Calm" (2002) δημιουργείται στη καλύτερη περίοδο που διανύει η μπάντας. Παρθένο και μεγαλοπρεπές, ξεχειλίζει από τα Celtic vibes. Είναι ισχυρό και βομβαρδιστικό, και σίγουρα η κορυφαία συνέχεια του προκατόχου του. Οι συντριπτικές μελωδίες είναι φυσικά παρούσες και τίποτα δεν σταματάει τους Primordial από το να βυθιστεί στη συναρπαστική folklore αισθητική, χωρίς κάποιο λαϊκό όργανο, αλλά κυρίως από το attitude τους (9).


Το "The Gathering Wilderness" (2005) διατηρεί έναν πρωτόγονο ήχο, πιο διακριτικό, με mid-paced riffs, παράγουν ακόμα πιο αξέχαστες συνθέσεις. Σκοτεινό και με δυνατή πνευματική φόρτιση στον ρυθμό του. Πιο καθαρά Vocals, ωραίες συνοδευτικές Guitars και Drums με ιδιαίτερους ρυθμούς, αναδεικνύουν το Folk στοιχείο. Είναι όλα τόσο όμορφα ενωμένα, που το αποτέλεσμα είναι μαγικό και κάθε άκουσμα έχει κάτι να προσφέρει (9).



Το "To the Nameless Dead" (2007) είναι ένα συναισθηματικό ταξίδι μέσα στην μουσική, με ισχυρή την ιστορική αντίληψη του κόσμου. Με αυτά τα οκτώ κομμάτια, εξερευνούν το σκοτεινό παρελθόν της Ιρλανδίας. Οι στίχοι, ενώ συνδέονται με ορισμένες χρονικές στιγμές, μπορούν να ερμηνευτούν με ένα διαχρονικό ή σύγχρονο τρόπο. Τεχνικά δεν αγγίζει την τελειότητα, αλλά η ροή που έχει και σαν σύνολο απλά σε ταξιδεύει χωρίς καμία προσπάθεια. Το εξαίσιο αποτέλεσμα βρίσκεται τελικά στην απλότητα και το απόλυτο συναίσθημα (10).


Συνεχίζουν με το "Redemption at the Puritan's Hand" (2011). Τα Pagan/Folk στοιχεία αναβλύζουν από το συγκεκριμένο Full-length, αλλά με τόσο όμορφο συνδυασμό που μόνο οι Primordial γνωρίζουν. Είναι ιρλανδοί, ακούγονται έτσι, και δημιουργούν μουσική αντάξια των προγόνων τους. Με υπνωτικά riffs και δυνατά Drums μας πάνε σε ένα ταξίδι μέσα από την ιστορία των Κελτών του παρελθόντος. Καθαρή ατμόσφαιρα και δύναμη (8).


Το "Where Greater Men Have Fallen" (2011) έχει όλα στοιχεία που αγαπάμε, συναίσθημα και πίστη στον ήχο τους. Με βαριές Guitars, υπέροχα Vocals και ένα εισαγωγικό κομμάτι που ανατριχιάζει. Τα Drums, το Bass και οι Guitars ακούγονται πολύ καθαρά και συνδυάζονται πολύ όμορφα. Καθ'όλη τη διάρκεια της ύπαρξης της μπάντας έχουν βελτιώσει τον ήχο και την ποιότητα των κυκλοφοριών τους, ακολουθούν μια πολύ ομαλή ροή και μουσική ωρίμανση. Λίγο περισσότερο από όλους ο A.A. Nemtheanga (Vocals) που η εξέλιξη του είναι φανερή σε κάθε album (8).



Οι Primordial συνεχίζουν να αποδίδουν εξαιρετικά, με το πρόσφατο "Exile Amongst the Ruins" (2018). Όλα τα κομμάτια είναι εξαιρετικά. Τα Vocals όπως πάντα είναι εξαίσια, αλλά μουσικά έχει έναν ιδιαίτερο ήχο το συγκεκριμένο Full-length που το ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα. Οι στίχοι είναι απόλυτα ατμοσφαιρικοί, γεμάτοι ιστορίες της Ιρλανδίας. Το συγκεκριμένο δημιούργημα είναι ο ορισμός του Celtic Folk/Black Metal (9).

Πολιτιστική κληρονομιά, Ιστορία, Πάλη. Η δύναμη της γνώσης είναι τεράστια και λειτουργεί υποχθόνια. Όταν γνωρίζεις και είσαι οικείος με τις ρίζες σου, ξέρεις πως να αντιμετωπίσεις κάθε πρόβλημα που παρουσιάζεται, και αυτό γιατί ξέρεις την λύση που βρίσκεται πάντα στο παρελθόν. Οπότε, μάχεσαι με όλη σου τη δύναμη για την νίκη. Οι Primordial είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα εξέλιξης μιας μπάντας, όπως και ο πολιτισμός μιας χώρας. Ο τρόπος με τον οποίο ο ήχος τους έχει αλλάξει όλα αυτά τα χρόνια είναι απλά φυσική εξέλιξη. Έχουν γλιτώσει από την αλλαγή που έχουν δεχθεί οι μπάντες των 90s, έχουν κρατήσει τον ήχο και την κουλτούρα τους και έχουν σταθεί τίμια απέναντι στους fans αλλά και στους εαυτούς τους. 

Το Temple και η 3 Shades of Black πρόκειται να μας δείξουν τον δρόμο προς την λύτρωση. Ώρα να γεμίσουμε γνώση για το παρελθόν, γιατί είναι το μυστικό για ένα καλύτερο μέλλον. 



Genre:
Celtic Folk/Black Metal

Main: 

Inrama (1995)
A Journey's End (1998)
Spirit the Earth Aflame (2000)
Storm Before Calm (2002)
The Gathering Wildnesness (2005)
To the Nameless Dead (2007)
Redemption to the Puritan's Hand (2011)
Where Greater Men Have Fallen (2014)
Exile Amongst the Ruins (2018)

Current lineup:
Pól MacAmlaigh (Bass) 
Ciáran MacUiliam (Guitars) 
A.A. Nemtheanga (Vocals) 
Simon O'Laoghaire (Drums) 
Micheál O'Floinn (Guitars) 

Comments

Popular posts from this blog

Asphyx: Yield or Die

Όσο μόνιμη νομίζουμε ότι είναι η ζωή, άλλο τόσο μόνιμο είναι και το τέλος. Εμείς θα βρεθούμε στο μεταίχμιο αυτών των δύο καταστάσεων μαζί με τους Asphyx  στο Κύτταρο , το Σάββατο 05/11/22 . Το Death/Doom Metal τους αποτελεί συντροφιά μας από τη γέννηση, μέχρι το πέρασμα στην αντίπερα όχθη. 10 Full-lengths γεμάτα θυμό για την καταδίκη που μας κυνηγάει, τα οποία θα αναλύσουμε παρέα, ένα-ένα. Το starting point των Asphyx , είναι το "The Rack" (1991) . Εκεί που όλες οι μπάντες τρέχουν με 1000 και συνθέτουν όλο και πιο γρήγορα κομμάτια, οι φίλοι μας εδώ έρχονται να επιβραδύνουν και να δημιουργήσουν ένα album τελείως διαφορετικό, που μας γνωρίζει μια μπάντα η οποία δείχνει από την αρχή ότι θα έχει και συνέχεια. Κάνουν το Genre να είναι ακόμα πιο  κατανοητό, με τις Guitars να κάνουν εξαίσια δουλειά, αν και λίγο lazy κάπου κάπου, μόνο που αυτό σε κάνει και νιώθεις άνετα και cozy. Τα γρήγορα parts σε ανεβάζουν τόσο όσο και, γενικά, υπάρχει μια ποικιλία στις συνθέσεις που σε κάνει...

Septicflesh / Hypocrisy / The Agonist / Horizon Ignited @Fuzz, Παρασκευή 21/10/22

Τα μυστηριακά και απόκρυφα κείμενα και παραδόσεις ανέκαθεν συνάρπαζαν τον ανήσυχο ανθρώπινο νου. Από την άλλη, πολλά γεγονότα και φαινόμενα της ιστορίας δεν εξηγούνται απλώς με τη λογική, αλλά... ας πούμε απλώς πως the truth is out there. Έτσι, σήμερα, την  Παρασκευή 21/10/22 , θα συγκεντρωθούμε στο Fuzz για να εξετάσουμε ιερές γραφές και να αναλύσουμε θεωρίες συνωμοσίας, με αρκετό κόσμο να έχει καταφτάσει ήδη από τις 18:00, όταν και ανοίγουν οι πόρτες. Απόψε, λοιπόν, θα παρακολουθήσω  live τους Septicflesh   για 3η φορά και, αντίστοιχα, τους Hypocrisy για 1η φορά. Την αρχή για το απόγευμα, και μπροστά σε ένα μεγάλο πλήθος δεδομένης και της ώρας, κάνουν στις 18:55 οι Horizon Ignited . Για τα επόμενα 30 λεπτά, καταθέτουν τη δική τους, αρκετά ενδιαφέρουσα πρόταση πάνω στο Melodic Death Metal/Metalcore , επιλέγοντας τα "Beyond Your Reach" , "Servant" , "Equal in Death" , "Carry Me" , "Leviathan" , και "Towards the Dying Lands" ...

Tortuga / Automaton @Death Disco, Πέμπτη 20/10/22

Ήγγικεν η ώρα και για εμένα να γυρίσω στα παλιά με μία συναυλία που περίμενα αγωνιωδώς. Κατεβαίνοντας από το Μετρό στο Μοναστηράκι και περπατώντας για πέντε λεπτά, βρέθηκα στο Death Disco , Πέμπτη 20/10/22 . Έξω από τον συναυλιακό χώρο υπήρχαν περίπου 30 άτομα που περίμεναν να δουν τους masters του Psychedelic Stoner/Doom Metal , Tortuga . Με μία καθυστέρηση,  οι πόρτες ανοίγουν στις 21:40. Στις 21:50 εμφανίζονται στη σκηνή οι Doom/Stoner Metal Έλληνες βιρτουόζοι, Automaton . Έπαιξαν συνολικά πέντε κομμάτια, εκ των οποίων τα τέσσερα ήταν από την τελευταία κυκλοφορία τους, "Talos" (2018) , που αποτελεί πραγματικά εξαιρετική δουλειά από την μπάντα. Ακούμε, λοιπόν, τα "Giant of Steel" , "Automaton Marching" , "Trapped in Darkness" και "Ο Τάλως ξυπνά (Talos Awakens)" , όμως δεν έμειναν εκεί, διότι υπήρχε και έκπληξη. Μας παρουσίασαν μία νέα τους δημιουργία η οποία δεν έχει βρει ακόμα τον τίτλο της. Ο ήχος δεν μπορώ να πω πως ήταν ο καλύτε...