Είναι η στιγμή που δεν υπάρχει ίχνος ελπίδας και το σκοτάδι καταπίνει όλη σου τη δύναμη. Εκεί, ένα στάδιο πριν την αγχόνη, έρχονται οι πατέρες του Epic Doom Metal, Candlemass, το Σάββατο 23/11/19, στο Fuzz. Η μόνη λύση είναι να αγκαλιάσεις το σκότος, να το αφομοιώσεις, και μέσα από αυτό να δημιουργήσεις τον δικό σου κόσμο. Εκεί όπου θα είσαι ασφαλής.
Κάθε Full-length και ένα βήμα πιο κοντά στο μυστήριο, αχανές, άγνωστο μα αληθινό σκοτάδι.
Όταν είναι στη φύση σου να είσαι πνευματικός, ακόμα και άθελά σου, το εκπέμπεις. Το "Epicus Doomicus Metallicus" (1986) είναι ένα έμφυτο δημιούργημα από ανώτερα πνευματικά όντα. Από την πρώτη κιόλας νότα, αλλάζεις realm και ταξιδεύεις σε κόσμους μυστήριους, ζοφερούς, αλλά έντονα μαγευτικούς. Έχουν όραμα από την αρχή τους, το εκτελούν εξαίσια, ο ήχος τους είναι ιδιαίτερος και ελκύουν αμέσως τον ακροατή. Την στιγμή που το "Solitude" ξεκινάει, ήδη νιώθω ότι είμαι στον μεσαίωνα και περιφέρομαι άσκοπα, για να ανακαλύψω με το "A Sorcerer's Pledge" ότι είμαι μια περιθωριακή μάγισσα που προσπαθεί να βρει την ανώτερη δύναμη. Ο καθένας ταξιδεύει όπου θέλει και οι μελωδίες αυτού του album είναι ιδανικές (9).
Βάλε το "Nightfall" (1987) και ετοιμάσου για την απόλυτη ανατριχίλα. Το magnum opus που δείχνει ότι το ντεμπούτο δεν ήταν τυχαίο. Τα Vocals είναι απλά ανατριχιαστικά, τα riffs μεγαλειώδη, εξαιρετικά μελοδραματικά και ογκώδη, που αισθάνεσαι το στήθος σου να πέφτει στο στομάχι, σαν να πέφτεις στο κενό. Οι μελωδίες σου κολλάνε στο μυαλό και καταφέρνουν αυτό για το οποίο έχει λόγο ύπαρξης η μουσική. Την κάθαρση, που έρχεται μέσα από τις gloomy, σκοτεινές και άκρως ατμοσφαιρικές συνθέσεις (9).
Η φωτιά έχει ανάψει και τα δημιουργήματά τους είναι αυτά τα καλά κούτσουρα που την κρατάνε δυνατή. Το "Ancient Dreams" (1988) it's all about the riff. Έτσι είναι γενικότερα το Genre, αλλά εδώ έχουμε ακόμα πιο εξαιρετικά και ευκολομνημόνευτα riffs. Είναι στιβαρό, οι συνθέσεις απλά αριστουργηματικές και με αυτόν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα που ξεχωρίζουν, μπαίνοντας και λίγο στο κλίμα της εποχής των '80s, έστω και στον απόηχό της. Πέρα από τα πάντα που είναι εξαίσια, έχουν και ένα πολύ δυνατό εξώφυλλο που το πλαισιώνει (9).
Κάθε χρόνο αναμένουμε το νέο realm που θα ταξιδέψουμε. Το "Tales of Creation" (1989) πρόκειται για ένα ποίημα ντυμένο με heavy και καταθλιπτικές μελωδίες, αλλά και με αρκετά δυνατά σημεία που σε οδηγούν σε ένα αξέχαστο ταξίδι. Ακούγεται πιο ανανεωμένο από τον προκάτοχό του, καθώς βγάζει μια φρεσκάδα, που έρχεται από την πιο καθαρή παραγωγή. Τα Vocals ακόμα μια φορά ανατριχιάζουν και ίσως να είναι από τις πιο συναισθηματικές εκφάνσεις τους (9).
"Chapter VI" (1992). Έχουμε την αποχώρηση του Messiah Marcolin, ο οποίος, όπως και να το κάνουμε, ήταν εμβληματική μορφή και σκηνικά, αλλά και ηχητικά. Οι fans είναι μουδιασμένοι, το αποτέλεσμα ωστόσο είναι πάρα πολύ καλό. Φυσικά, υπάρχουν αλλαγές ώστε να είναι τα κομμάτια πιο ταιριαστά στον εξαιρετικό Thomas Vikström (Therion - Vocals), αλλά το συναίσθημα που σου δημιουργούν οι συνθέσεις τους είναι εκεί. Δεν είναι τόσο heavy όπως περιμέναμε, αλλά είναι το ίδιο δυναμικές και παράλληλα γεμάτες νόημα (9).
Έχουμε και λέμε: Η μπάντα που έχει ορίσει πώς θα ακούγεται και παίζεται το Epic Doom Metal διαλύεται. Ευτυχώς συνειδητοποιεί ότι έχει χρέος απέναντι στο Genre και επανέρχεται με το "Dactylis Glomerata" (1998). Σίγουρα είναι διαφορετικό, και λογικό όταν υπάρχουν τόσες αλλαγές, αλλά τουλάχιστον επέστρεψαν. Δεν το λες Doom Metal, υπάρχουν κάποια ψήγματα, αλλά μέχρι εκεί. Είναι αναμενόμενο, φυσικά, όταν στο lineup υπάρχει ο Mike Amott (Arch Enemy - Guitars), ο οποίος είναι πολυαγαπημένος, αλλά δεν ταιριάζει το style του. Το album πάραυτα είναι αρκετά τίμιο, απλά δεν είναι αυτό που περιμέναμε (7).
Στο "From the 13th Sun" (1999) οι Candlemass πάνε στο διάστημα. Ένα εγχείρημα που δεν έγινε απλά για να γίνει, έχει μια ωραία φυσική ροή και κάποιους πειραματισμούς πολύ όμορφους. Σίγουρα το σύμπαν έχει την πιο μυστήρια, σκοτεινή και ελκυστική αισθητική από οτιδήποτε γήινο και η απόλυτη gloomy μπάντα του δικού μας πλανητικού συστήματος είναι λογικό να θέλει να συνθέσει μουσική προς τιμήν του. Απλά και αργά riffs, spooky spacey Keyboards που δίνουν αυτό το κάτι παραπάνω και το ταξίδι στον NGC 891 γαλαξία επιτεύχθηκε (8).
Η καλύτερη χρονιά προσωπικά για μένα. Το "Candlemass" (2005) είναι γεγονός, όπως και η επιστροφή της μορφής ονόματι Messiah Marcolin. Εδώ έχουμε ένα δυναμικό album, ό,τι ακριβώς ζήταγαν οι fans των αρχικών δημιουργιών. Tα Vocals είναι, φυσικά, εξαιρετικά και λίγο πιο aggressive, κάτι που δίνει μια πινελιά διαφορετικότητας και φρεσκάδας. Με λίγα λόγια, είναι όπως έπρεπε να ακούγονται εν έτει 2005 οι Candlemass (9).
Όπως ήρθε, έτσι έφυγε ο Messiah και συνεχίζουμε με το "King of the Grey Islands (2007). Εάν το ακούσει κάποιος χωρίς να γνωρίζει τις προηγούμενες δουλειές τους, θα πει ότι σίγουρα είναι από τα καλύτερα Doom Metal albums των '00s. Άδικο δεν θα έχει, καθώς είναι μια εξαιρετική δουλειά, αλλά έχουμε την τάση να συγκρίνουμε. Λάθος, διότι το συγκεκριμένο δημιούργημα, πέρα του ότι αποτελεί εξαιρετική συνέχεια του "Candlemass" (2005), έχει συνδυάσει πολύ όμορφα τον χαρακτήρα της μπάντας με τον νέο τραγουδιστή (9).
Προχωράμε δυνατά και σταθερά με το "Death Magic Doom" (2009). Η ατμόσφαιρα που μόνο οι Candlemass ξέρουν να δημιουργούν είναι εκεί, λίγο πιο γυαλισμένη, κάτι που δεν μειώνει την αισθητική, ούτε χαλάει την δυναμική των κομματιών. Περισσότερο θρησκευτικά ζητήματα απασχολούν εδώ την μπάντα, όπως μαρτυρά και το εξώφυλλο- αν και η πρώτη εντύπωση που εγώ εξέλαβα ήταν pure evil. Τα συναισθήματα είναι ποικίλα, αλλά έχει τόσες πολλές καλές στιγμές το συγκεκριμένο Full-length που δεν μπορείς να μην τις αντιληφθείς, ακόμη κι αν είσαι κολλημένος fan (8).
Το "Psalms for the Dead" (2012) αποτελεί ενθαρρυντική συνέχεια του καταλόγου τους, με κλασικές Doom Metal Guitars και ενδιαφέρουσες συνθέσεις. Οι δηλώσεις ότι αυτό θα είναι το τελευταίο Full-length της μπάντας ανέβασαν αυτόματα τον πήχη πολύ ψηλά. Και όμως, τον έφτασαν άνετα. Κάθε κομμάτι είναι δουλεμένο στην εντέλεια, όλα τα όργανα έχουν χαρακτήρα, και το τελικό αποτέλεσμα απλά σε στοιχειώνει. Ένας εξαιρετικός χαιρετισμός (9).
Κάθε τέλος φέρνει και μια αρχή. Έτσι, λοιπόν, φέτος έχουμε το "The Door to Doom" (2019). Το περιμέναμε, βέβαια, καθώς είχαν ακολούθησε 2 EPs ["Death Thy Lover" (2016) και "House of Doom" (2018)]. Προφανώς έχουν ακόμα να δώσουν και ευτυχώς που το κατάλαβαν. Είναι λίγο μουδιασμένοι συνθετικά, αλλά δεν τρεμοσβήνει το καντήλι τους. Είναι τιμιότατο και καλοδουλεμένο. Όλο αυτό το θέμα της συνταξιοδότησης δούλεψε θετικά, εφόσον κυκλοφόρησαν ένα καλό album, το οποίο θα απολαύσουμε και live. Κακό Full-length από τους Candlemass δεν πρόκειται να δούμε ποτέ (8).
Σκοτεινή Φαντασία, Θρησκεία, Doom, Ζωή, Θάνατος, Κόλαση. Κλείνεις τα μάτια και μεταφέρεσαι στην ζωή που λαχταράς να ζήσεις. Το ζητάς τόσο έντονα που σχεδόν νιώθεις το αεράκι και τις ευωδιές μιας άλλης πραγματικότητας. Όταν η θρησκεία μας επιβάλει να είμαστε καλοί, όπως το ορίζει η ίδια φυσικά, με άχρηστους νόμους και λαμβάνοντας τροφή από τον φόβο μας, η μόνη λύση είναι το μονοπάτι του σκότους. Εκεί όπου όλα είναι ξεκάθαρα και χωρίς συμβιβασμούς. Εκεί που είσαι ελεύθερος να φτιάξεις τον δικό σου κόσμο και να ζήσεις μέσα χωρίς κανέναν περιορισμό. Το μόνο πράγμα που είναι απόλυτα σίγουρο είναι η άθλια καθημερινότητα και ο σίγουρος θάνατος, αυτό που δεν ξέρεις, όμως, είναι ότι η ζωή αποτελεί στην πραγματικότητα την κόλαση και ο θάνατος την ηρεμία. Τραγουδάμε και αναζητάμε την ησυχία του μέσα από την ζοφερή μουσική των Candlemass. Η αγχόνη περιμένει.
H High Priority θα διοργανώσει μια μυσταγωγική συναυλία. Θα ανοίξει τις πύλες της κολάσεως και τα δαιμόνια θα τραφούν από τα πτώματά μας.
Genre:
Epic Doom Metal
Main:
Epicus Doomicus Metallicus (1986)
Nightfall (1987)
Ancient Dreams (1988)
Tales of Creation (1989)
Chapter VI (1992)
Dactylis Glomerata (1998)
From the 13th Sun (1999)
Candlemass (2005)
King of the Grey Islands (2007)
Death Magic Doom (2009)
Psalms for the Dead (2012)
The Door to Doom (2019)
Current lineup:
Leif Edling (Bass, Vocals)
Mats "Mappe" Björkman [Guitars (rhythm)]
Jan Lindh (Drums)
Lars "Lasse" Johansson [Guitars (lead)]
Johan Längquist (Vocals)
Comments
Post a Comment