Skip to main content

The List: Konstantinos Harden's Top-10 (2019 Edition)



Άλλο ένα έτος έφτασε στο τέλος του και, με αφορμή αυτό, κάνουμε μία ανασκόπηση στα καλύτερα albums του 2019. Είχαμε αρκετές και ποιοτικές κυκλοφορίες, κάτι που έκανε τη διαδικασία επιλογής αυτών δύσκολή, αλλά κατέληξα με τα προσωπικά 10 κορυφαία της χρονιάς και σας τα παρουσιάζω.

10. Possessed - Revelations of Oblivion (2019)



Πέρασαν πάνω από τρεις δεκαετίες από την τελευταία κυκλοφορία των Death/Thrash Metal θεών, Possessed, και επέστρεψαν με ένα comeback album, το οποίο θα γράψει ιστορία. Το songwriting μας θυμίζει τις εποχές τους στα '80s, οι στίχοι παραμένουν το ίδιο κολασμένοι, και γενικά το σχήμα φαίνεται να έχει επιστρέψει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Down into Hell, the night devours the day!

9. Queensrÿche - The Verdict (2019)



Οι Queensrÿche είναι πολυαγαπημένοι. Aνα τα χρόνια έχουν βγάλει αριστουργηματικά, αλλά και κάποια όχι τόσο καλά albums. Το "The Verdict" (2019) σου υπενθυμίζει το πόσο υπέροχη είναι αυτή η μπάντα και τις δυνατότητες που έχει να δημιουργεί εξαίσιους δίσκους. Το γεγονός πως κατάφερα να τους δω live, παίζοντας κομμάτια από αυτό το album, με έκανε να το αγαπήσω ακόμα παραπάνω. 

8.  Overkill - The Wings of War (2019)



Οι Thrash/Groove Metal masters από την East Coast είναι μία από τις πιο παραγωγικές μπάντες, ωστόσο, όμως, δεν αλλοιώνεται η ποιότητα των κυκλοφοριών τους. Έχοντας μία εξαίρετη πορεία δισκογραφικά στα '10s, οι Overkill κυκλοφορούν το τελευταίο Full-length της δεκαετίας, το οποίο έχει πιο Thrash Metal διάθεση, με πιο γρήγορα riffs, πιο εκρηκτικά Drums και attitude. Δεν περιμέναμε τίποτα λιγότερο από ένα φανταστικό δημιούργημα. 

7. Dream Theater - Distance Over Time (2019)



Δίχως κάποιο concept στο μυαλό τους και με ιδέες βγαλμένες στη στιγμή, οι Dream Theater μέσα σε τρεις εβδομάδες γράψανε ένα από τα καλύτερα albums που έχουν κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια. Έχει κλασικά στοιχεία, που θυμίζουν τις παλαιότερες κυκλοφορίες τους, και εννοείται πως φέρνουν και νέες ιδέες, που μας κάνουν να μένουμε άναυδοι για την συνεχή εξέλιξη των μουσικών αυτών. Μεγάλο θετικό αυτήν τη φορά είναι η παραγωγή που αναδεικνύει κάθε όργανο ξεχωριστά και παρουσιάζει ένα φυσικό ήχο. Τα ''At Wit's End'' και ''S2N'' παραμένουν σταθερές ακροάσεις, όπως και τα υπόλοιπα κομμάτια του Full-length. 

6. Rhapsody of Fire - The Eighth Mountain (2019)



Πρώτο album με καινούριο υλικό για την Ιταλική μπάντα με τον Giacomo Voli (Vocals), και επιστρέφουν με ένα αριστούργημα. Το νέο saga ξεκινάει υπέροχα, με μελετημένο songwriting και υπέροχο concept. Σίγουρα αρκετοί θα το προσπεράσουν, λόγω της αλλαγής του lineup, αλλά αυτοί είναι που χάνουν. Όποιος εκτιμά το Symphonic Power Metal ή γενικά μουσική με στίχους πάνω σε επικές μάχες και φαντασία, πρέπει να τρέξει να το ακούσει. Ο πήχης ανέβηκε και ανυπομονώ να δω τι θα έχουμε στη συνέχεια.

5. Tygers of Pan Tang - Ritual (2019)



Tο "Ritual" (2019) είναι από αυτά τα albums που τα εκτιμάς επειδή είναι απλοϊκά. Βασικές και καλοφτιαγμένες συνθέσεις, πιασάρικοι στίχοι, retro παραγωγή και attitude. Αυτό κάνανε οι Tygers of Pan Tang. Μου βάλανε τα γυαλιά κάνοντας αυτό που ξέρουν καλύτερα, να φτιάχνουν επικά N.W.O.B.H.M κομμάτια χωρίς να φλυαρούν, όλα to the point, κάτι που εκτίμησα απίστευτα. Γυρίσαμε πίσω στα '80s με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. 

4. Idle Hands - Mana (2019)


Από όταν ανακάλυψα τους Idle Hands δεν έχω συνειδητοποιήσει πόσο πολύ μου αρέσει ο συνδυασμός που έχουν κάνει. Heavy riffs με gothic αύρα και Vocals που είναι μέσα στη μελαγχολία, που ταυτόχρονα μαγεύουν και σε παροτρύνουν να τα ακούς συνέχεια. Το ντεμπούτο τους είναι ένα ξεκάθαρο highlight της χρονιάς που μας πέρασε και μία δήλωση πως αυτή η μπάντα δεν παίζει. Πρόκειται να μας προσφέρουν πολλά καλά στο μέλλον. Give me to the night.

3. DragonForce - Extreme Power Metal (2019)




Ο τίτλος περιγράφει ακριβώς το album. Οι DragonForce επιστρέφουν δυναμικά και ίσως με ένα από τα καλύτερα albums που έχουν βγάλει τα τελευταία χρόνια. Το κλασικό songwriting της μπάντας είναι εκεί, αλλά αυτή τη φορά μας φέρνουν και άλλα στοιχεία που μας δείχνουν μία πιο retro πλευρά τους. Το replay button κοντεύει να σπάσει από τις πολλές ακροάσεις που έχουν ήδη γίνει και θα γίνουν. 

2. Crypt Sermon - The Ruins of Fading Light (2019)





Για πολλούς θα φανεί αυτή η επιλογή ως η έκπληξη της λίστας και δεν θα αδικήσω κανέναν. Αν και είναι μόλις το δεύτερο Full-length της μπάντας, με μία ακρόαση καταλαβαίνει κανείς εύκολα γιατί βρίσκονται τόσο ψηλά στη λίστα. Epic Doom Metal στο μεγαλείο του και επιπροσθέτως ένα εξαίσιο concept που κολακεύει τις συνθέσεις. Κάντε την χάρη στον εαυτό σας να ακούσετε αυτό το θεσπέσιο διαμάντι. 


1. Flotsam and Jetsam - The End of Chaos (2019)


Από τα singles και μόνο το Full-length προβλεπόταν να μπει στη δεκάδα μου. Ακούω το δημιούργημα αυτό συνεχώς από τότε που κυκλοφόρησε και το αγάπησα κατευθείαν. Οι Power/Thrash Metal τιτάνες, Flotsam and Jetsam, επιστρέφουν με ένα από τα καλύτερα albums τους και το προσωπικό αγαπημένο μου της χρονιάς. Μιλάμε για ένα αριστούργημα.

Comments

Popular posts from this blog

Asphyx: Yield or Die

Όσο μόνιμη νομίζουμε ότι είναι η ζωή, άλλο τόσο μόνιμο είναι και το τέλος. Εμείς θα βρεθούμε στο μεταίχμιο αυτών των δύο καταστάσεων μαζί με τους Asphyx  στο Κύτταρο , το Σάββατο 05/11/22 . Το Death/Doom Metal τους αποτελεί συντροφιά μας από τη γέννηση, μέχρι το πέρασμα στην αντίπερα όχθη. 10 Full-lengths γεμάτα θυμό για την καταδίκη που μας κυνηγάει, τα οποία θα αναλύσουμε παρέα, ένα-ένα. Το starting point των Asphyx , είναι το "The Rack" (1991) . Εκεί που όλες οι μπάντες τρέχουν με 1000 και συνθέτουν όλο και πιο γρήγορα κομμάτια, οι φίλοι μας εδώ έρχονται να επιβραδύνουν και να δημιουργήσουν ένα album τελείως διαφορετικό, που μας γνωρίζει μια μπάντα η οποία δείχνει από την αρχή ότι θα έχει και συνέχεια. Κάνουν το Genre να είναι ακόμα πιο  κατανοητό, με τις Guitars να κάνουν εξαίσια δουλειά, αν και λίγο lazy κάπου κάπου, μόνο που αυτό σε κάνει και νιώθεις άνετα και cozy. Τα γρήγορα parts σε ανεβάζουν τόσο όσο και, γενικά, υπάρχει μια ποικιλία στις συνθέσεις που σε κάνει να

Deafheaven @Gagarin 205, Σάββατο 15/10/22

  Μία από τις συναυλίες που ανυπομονούσα να δω από τότε που ξέσπασε η πανδημία του COVID-19 ήταν, σαφέστατα, αυτή των πρωτοπόρων  Deafheaven . Έχοντας αρκετό χρόνο στα χέρια μου για να αφουγκραστώ τη δισκογραφία τους, όπως και το νέο τους δισκογραφικό πόνημα,  "Infinite Granite" (2021) , ο ενθουσιασμός μου για την επερχόμενη συναυλία ήταν απερίγραπτος. Έτσι λοιπόν, το Σάββατο   15/10/22 , στο Gagarin 205 , θα παρακολουθήσω ζωντανά τους μύστες του Post-Black Metal/Shoehaze . Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:30, με τον λιγοστό κόσμο να περιμένει από νωρίς για τον χαμό που θα ακολουθήσει. Με τον κόσμο να είναι περισσότερος, τα φώτα χαμηλώνουν, τα visuals αρχίζουν να ετοιμάζουν την ατμόσφαιρα για ζοφερό  Post-Black Metal/Shoehaze , και στις 22:20 εισέρχονται στη σκηνή οι θρυλικοί Deafheaven . Μας χτυπάνε απανωτά με τα  "Shellstar" , "In Blur"  και  "Great Mass of Coulour" , από το τελευταίο Full-length τους,  δίνοντάς μας την πρώτη δόση μελαγχολίας. Συνεχί

Septicflesh / Hypocrisy / The Agonist / Horizon Ignited @Fuzz, Παρασκευή 21/10/22

Τα μυστηριακά και απόκρυφα κείμενα και παραδόσεις ανέκαθεν συνάρπαζαν τον ανήσυχο ανθρώπινο νου. Από την άλλη, πολλά γεγονότα και φαινόμενα της ιστορίας δεν εξηγούνται απλώς με τη λογική, αλλά... ας πούμε απλώς πως the truth is out there. Έτσι, σήμερα, την  Παρασκευή 21/10/22 , θα συγκεντρωθούμε στο Fuzz για να εξετάσουμε ιερές γραφές και να αναλύσουμε θεωρίες συνωμοσίας, με αρκετό κόσμο να έχει καταφτάσει ήδη από τις 18:00, όταν και ανοίγουν οι πόρτες. Απόψε, λοιπόν, θα παρακολουθήσω  live τους Septicflesh   για 3η φορά και, αντίστοιχα, τους Hypocrisy για 1η φορά. Την αρχή για το απόγευμα, και μπροστά σε ένα μεγάλο πλήθος δεδομένης και της ώρας, κάνουν στις 18:55 οι Horizon Ignited . Για τα επόμενα 30 λεπτά, καταθέτουν τη δική τους, αρκετά ενδιαφέρουσα πρόταση πάνω στο Melodic Death Metal/Metalcore , επιλέγοντας τα "Beyond Your Reach" , "Servant" , "Equal in Death" , "Carry Me" , "Leviathan" , και "Towards the Dying Lands"