Eyehategod / MrBooze @Temple, Τρίτη 10/03/20

Απόψε οι πιο αξιόπιστοι dealers του Sludge/Doom Metal έρχονται στην πόλη. Οι Eyehategod αψηφούν κάθε δυσκολία και είναι εδώ, στο Temple, Τρίτη 10/03/20, έτοιμοι να μας ντοπάρουν με τις ογκώδεις μελωδίες τους. Είναι η τρίτη φορά που παρακολουθώ την μπάντα, πλέον έχω γίνει πίστη πελάτισσα του ναρκωτικού τους και αποζητώ τη δόση μου. Η ώρα είναι 20:30, και οι πόρτες για την απόλυτη σαπίλα ανοίγουν.

Η ώρα είναι 21:10, και στη σκηνή εμφανίζονται οι MrBooze. Από τη Stoner/Southern Metal/Rock μπάντα, στα 40 λεπτά που έχει στη διάθεσή της, ακούμε τα "The Boleskine House", "Absynthian", "Charlie Manson's Eyes", "Dance", "Sad Mickey" και "Mourning", καθώς και νέο υλικό. Ο ήχος τους είναι καλός, διατηρούν οφθαλμοφανέστατη τεχνική κατάρτιση, δυναμική σκηνική παρουσία και θερμή επικοινωνία με το, ικανοποιητικό αριθμητικά, κοινό. Δεν τους γνώριζα και δηλώνω ότι πρόκειται για αρκετά ενδιαφέρουσα περίπτωση. Το μυστικιστικό τους στοιχείο κάνει ακόμα πιο βαρύ το υλικό τους, ενώ τα Vocals είναι αρκετά ιδιαιτερα και τους προσδίδει χαρακτήρα.

Η ώρα είναι 23:15, η δυσωδία της μυστηριακής Νέας Ορλεάνης γεμίζει τον χώρο, και οι survivors του Sludge/Doom Metal, Eyehategod, καταλαμβάνουν τη σκηνή. "Lack of Almost Everything" γιατί η έλλειψη φροντίδας της βρομιάρας κοινωνίας μας έχει καταστρέψει, για να συνεχίσουμε αμέσως με "Jack Ass in the Will of God", αφιερωμένο στον κάθε ηλίθιο που θεωρεί ότι θα σωθεί από τον Θεό. Τίποτα δεν διορθώνεται σε αυτή τη σάπια ζωή που ζούμε, οπότε η αυτοκτονία στο "Parish Motel Sickness" είναι η μόνη  διέξοδος, πριν την άκαρπη προσπάθεια αναβίωσης, ακούγοντας το "Blank / Shoplift". "Nobody Told Me" τι σαπίλα θα συναντήσω στη ζωή μου, ήταν όλα "Agitation! Propaganda!". Η εξαθλίωση φέρνει και την απόλυτη ανωμαλία, "Sisterfucker (Part I)", "Sisterfucker (Part II)", που δεν γιατρεύεται ούτε με "Medicine Noose". Όλοι αυτοί που μας διοικούν είναι "Masters of Legalized Confusion", αλλά όταν μια φάρα είναι δυνατή, ό,τι και της συμβεί, ακόμα και ένας δολοφονικός τυφώνας, θα ανασηκωθεί από τις στάχτες της και θα προχωρήσει. Έτσι και αυτή η μαγική πόλη. "New Orleans Is the New Vietnam", για τους ανθρώπους που την έχτισαν από την αρχή, αλλά και για τη σάπια πλευρά της που η "Methamphetamine" είναι το λιγότερο κακό. "Peace Thru War (Thru Peace and War)", δημιουργείται απόλυτο μακελειό, για να σβήσουμε με "Dixie Whiskey". Σε καμία περίπτωση δεν μας άφησαν "Left to Starve", καθώς έβρισκαν συνέχεια νέο υλικό να μας παρουσιάσουν, μη θέλοντας να κατέβουν από τη σκηνή. Κλείνουν με "Blood Money", μπας και καταφέρουμε να σύρουμε τα πτώματα μας σπίτι. Ο ήχος είναι πολύ καλός, η σκηνική παρουσία εκρηκτική και η επικοινωνία με το μεγάλο αριθμητικά κοινό είναι χύμα και ειλικρινής, με τον Mike Williams (Vocals) σε τρελή φόρμα και διάθεση, να μιλάει με την μπερδεμένη slang της Νέας Ορλεάνης, που λατρεύω, όπως και το καυστικό humor του. Ο Jimmy Bower (Guitars) και τα λασπώδη riffs του μου ξεριζώνουν την ψυχή χωρίς κανένα έλεος. Δεν λογαριάζουν τίποτα και κανέναν, έχουν μάθει να επιβιώνουν από τη σαπίλα της κοινωνίας με τον ιδιαίτερο και μοναδικό τρόπο τους, που μας παρουσιάζουν περήφανα. Μαστουρώσαμε μέσα από τους ήχους τους με ένα είδος ναρκωτικού που δεν αποβάλλεται από τον οργανισμό. 

Setlist
Lack of Almost Everything
Jack Ass in the Will of God
Parish Motel Sickness
Blank / Shoplift
Nobody Told Me
Agitation! Propaganda!
Sisterfucker (Part I)
Sisterfucker (Part II)
Medicine Noose
Masters of Legalized Confusion
New Orleans Is the New Vietnam
Methamphetamine
Peace Thru War (Thru Peace and War)
Dixie Whiskey
Left to Starve
Blood Money

Η 3 Shades of Black μας ξεμπούκωσε από τη σαπίλα για λίγο, με μία βρομερά καθαρτική συναυλία. Οι Eyehategod, μέσα σε 1 ώρα και 15 λεπτά και 13 κομμάτια, διέδωσαν ένα άλλο είδος ιού. Αυτού που δεν έχει ίαση. Του υποχθόνιου Sludge/Doom Metal. Αν ο COVID-19 θερίσει και βιώσουμε post-apocalyptic σκηνικά, το live αυτό είναι το ιδανικό να θυμάμαι σαν τελευταίο...