Το 2020 αποτελεί μια πραγματικά σκοτεινή χρονιά. Η πανδημία του COVID-19 που εδώ και μήνες αντιμετωπίζουμε έχει αλλάξει εξολοκλήρου την καθημερινότητά μας, εισάγοντας την ανθρωπότητα σε μια εποχή διαρκούς αβεβαιότητας και φόβου για την επόμενη μέρα και προκαλώντας αναπόφευκτα ένα domino effect: η οικονομική κατάρρευση που μια τέτοια κατάσταση συνεπάγεται επιφέρει με τη σειρά της την πλήρη διάλυση της κοινωνικής συνοχής. Βέβαια, σε αυτό το τελευταίο καταλυτικό ρόλο παίζει και η έκρηξη της πολιτικής διαφθοράς που παρατηρείται εδώ και χρόνια, με αποκορύφωμα το δράμα που περιβάλλει τις φετινές Αμερικανικές εκλογές, κάτι που μόνο αδιάφορο δεν αφήνει το παγκόσμιο πολιτικό σύστημα. Για τη δε ηθική κατάπτωση των ημερών μας καλύτερα ας μην κάνουμε λόγο. Πάντως, η αλήθεια είναι πως, σε περιόδους γενικευμένης κρίσης, οι Τέχνες όχι μόνο δεν πτοούνται, αλλά φαίνεται πως ανθίζουν, καθώς οι άνθρωποι βρίσκουν σε αυτές διεξόδους, τρόπους να διοχετεύσουν κάπου τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους, με τη δημιουργικότητα να ενεργοποιείται αλλά και να προκαλείται μέσω της ύπαρξης τόσων ερεθισμάτων. Ως εκ τούτου, η φετινή δισκογραφική χρονιά υπήρξε πλούσια, με τον αριθμό των κυκλοφοριών να ταυτίζεται αρκετά με την αντίστοιχη ποιότητά τους. Μετά από ενδελεχή έλεγχο των φετινών Full-lengths των αγαπημένων μου μπαντών και πολλή περισυλλογή, η προσωπική μου λίστα είναι έτοιμη. Lo and behold, λοιπόν, το Απόλυτο Metal Top-10 του 2020!
Honorable mentions: AC/DC - Power Up (2020), Alestorm - Curse of the Crystal Coconut (2020), Annihilator - Ballistic, Sadistic (2020), Anvil - Legal at Last (2020), Armored Saint - Punching the Sky (2020), Crematory - Unbroken (2020), Dark Tranquillity - Moment (2020), Delain - Apocalypse & Chill (2020), Ensiferum - Thalassic (2020), Enslaved - Utgard (2020), Firewind - Firewind (2020), Iron Mask - Master of Masters (2020), Kataklysm - Unconquered (2020), My Dying Bride - The Ghost of Orion (2020), Leaves' Eyes - The Last Viking (2020), Lonewolf - Division Hades (2020), Mystic Prophecy - Metal Division (2020), Nightwish - Human. :||: Nature. (2020), Ozzy Osbourne - Ordinary Man (2020), Palace - Reject the System (2020), Powerwolf - The Symphony of Sin (2020), Primal Fear - Metal Commando (2020), Rage - Wings of Rage (2020), Royal Hunt - Dystopia (2020), Testament - Titans of Creation (2020), Vader - Solitude in Madness (2020), Wolf - Feeding the Machine (2020).
10. Iron Savior - Skycrest (2020)
Long live Metal! Οι masters του Speed/Power Metal ποτέ δεν απομακρύνθηκαν αρκετά από τη βάση τους. Αυτήν τη φορά, επιλέγουν συνειδητά να είναι περισσότερο επικοί σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν τους, προσφέροντας ένα album αποτελούμενο από fist-pumping υλικό πολλών οκτανίων, οι ταχύτητες του οποίου πέφτουν μονάχα σε ορισμένες περιπτώσεις. Ακόμη, όμως, και όταν κάνουμε λόγο για περισσότερο mid-tempo στιγμές, το attitude τους παραμένει ακέραιο. Φυσικά, στο επίκεντρο βρίσκεται η υψηλή-με-το-διακριτικό-Γερμανικό-γρέζι χροιά του mastermind Piet Sielck (Vocals, Guitars), ενώ και η συνέχιση του χρόνιου στιχουργικού concept, η οποία με κάθε κυκλοφορία της μπάντας επεκτείνεται όλο και περισσότερο, βοηθά στην παγίωση του sci-fi κλίματος, εξυψώνοντας το τελικό αποτέλεσμα. Raise the flag of Metal!
9. Grave Digger - Fields of Blood (2020)
This is a call to arms! Υπάρχει κάτι ιδιαίτερα θελκτικό στα ποιοτικά signature concepts, που, από τη στιγμή που κάποιος ξεκινήσει ένα τέτοιο, πάντα θα νιώθει μια εσώτερη ανάγκη να επιστρέψει για να το συνεχίσει/ολοκληρώσει. Έτσι, οι φυσικοί ηγεμόνες του Heavy/Power Metal επιστρέφουν ξανά στη δοξασμένη Σκωτία, δημιουργώντας το ιστορικό sequel του "The Clans Will Rise Again" (2010), το οποίο με τη σειρά του αποτελεί το μυστικιστικό sequel του επίσης ιστορικού "Tunes of War" (1996). Πέραν των προφανών αναφορών στους Σκωτσέζικους folk ήχους, οι βαρύτονοι, βραχνοί βρυχηθμοί του Chris Boltendahl (Bass, Vocals) ακούγονται ιδιαίτερα δυναμικοί, ενώ και τα neoclassical, crunchy riffs του Axel "Ironfinger" Ritt (Guitars) χρωματίζουν πολεμικά τη rustic ατμόσφαιρα ενός αριστοτεχνικά-δομημένου-σε-chapters album. To our final fight!
8. Arrayan Path - The Marble Gates to Apeiron (2020)
Φέτος γράφεται ιστορία! Η πορεία των Epic Power Metal masters κατά τη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας είναι κάτι παραπάνω από άκρως εντυπωσιακή, καθώς η ποιότητα των κυκλοφοριών τους ταυτίζεται απόλυτα με την αντίστοιχη συχνότητά τους. Έχοντας διαμορφώσει τον signature ήχο τους, στο φετινό τους δισκογραφικό πόνημα ακούγονται περισσότερο συμπαγείς, ιδιαίτερα επιθετικοί και πολυσύνθετοι, με πεντακάθαρη, μα συνάμα crunchy και heavy παραγωγή, ενώ η χροιά του Nicholas Leptos (Vocals) παρουσιάζεται περισσότερο ισχυρή και γλαφυρή από ποτέ άλλοτε, καθόλη τη smooth διάρκεια του ευφυούς, μελωδικού αυτού album. The answer lies beyond your horizons!
7. Draconian - Under a Godless Veil (2020)
Μέσα από το σκοτάδι οι ψυχές μας εξαγνίζονται. Οι σκοτεινοί ηγέτες του Gothic/Doom/Death Metal εκμεταλλεύονται τη λογική της "the beauty and the beast" formula και χρησιμοποιούν τη βασανισμένη, μα ελκυστική χροιά της Heike Langhans (Vocals) σε συνδυασμό με τα απειλητικά growls του Anders Jacobsson (Bass, Vocals), δημιουργώντας ένα καθοδηγούμενο-συναισθηματικά-από-το-σκοτάδι album που ισορροπεί μεταξύ αγωνίας και οργής και που προχωρεί με βασανιστικά αργούς ρυθμούς. Γνωρίζει το κοινό στο οποίο απευθύνεται και κατορθώνει να το απορροφήσει από την αρχή ως το τέλος του, προσφέροντάς του μια ενιαία ηχητική εμπειρία, αφού λειτουργεί σαν ένας μαγευτικός ιστός αράχνης δημιουργημένος από απελπισία και καημό, με πρόθυμους, όμως, αιχμαλώτους. Sophia is forgiven...
6. Carach Angren - Franckensteina Strataemontanus (2020)
Φόβος, φρίκη, τρόμος! Οι διαβολικοί βασιλείς του Symphonic Black Metal ποτέ δεν απομακρύνθηκαν ιδιαίτερα από το μουσικό-στιχουργικό στοιχείο τους, προσφέροντας όμως πάντα φρέσκο ήχο και ιδέες, γεγονός που ισχύει και για το φετινό δισκογραφικό τους δημιούργημα. Κάτι που εξαρχής καθίσταται σαφές είναι πως αυτό πρέπει να ακουστεί από την αρχή ως το τέλος -μονάχα με αυτόν τον τρόπο γίνονται πλήρως κατανοητές οι επιμέρους επιλογές στη δομή του υλικού, η οποία ακολουθεί μια story-driven λογική. Ο Ardek [(Keyboards, Piano, Orchestrations, Vocals (backing)] διαμορφώνει μια ανατριχιαστική ατμόσφαιρα, την οποία εκμεταλλεύεται στο έπακρο η χροιά του Seregor (Guitars, Vocals) που κουβαλά μαζί της θλίψη και μια αίσθηση στοχασμού, πλέκοντας μαζί ιστορίες μυστηρίου και θανάτου, φαντασμάτων και δαιμόνων. They deserve the title for the filthy rotten sins...
5. Sepultura - Quadra (2020)
Κόντρα σε ένα γαμημένο σύστημα που μας θέλει διαιρεμένους. Οι Groove/Thrash/Nu-Metal τιτάνες επιστρέφουν κοντά στις ρίζες τους, κυκλοφορώντας ένα album δημιουργημένο από ωμή ένταση και με στιλιστική συνοχή. Ο μοντέρνος ήχος τους συναντά τον παραδοσιακό και, μαζί με ορισμένες συμφωνικές στιγμές και μερικούς tribal ήχους, διαμορφώνουν μια δυσαρμονική οργή. Το riffing του Andreas Kisser [Guitars (lead), Vocals (backing)] τσακίζει κόκαλα, ενώ ο Derrick Green [Vocals, Guitars (additional)], βρίσκεται σε κορυφαία φόρμα, οργισμένος με τα προκαθορισμένα πολιτιστικά σύνορα που υποτίθεται διαχωρίζουν τον κόσμο -κάτι που αποτελεί και το ευρύτερο στιχουργικό θέμα του δισκογραφικού αυτού έργου. Preserve our future!
4. Sodom - Genesis XIX (2020)
War is all around us! Το φετινό δισκογραφικό έργο των Thrash Metal generals αποτελεί μετωπική επίθεση late '80s νοσταλγίας ενδεδυμένης με μοντέρνα παραγωγή, καθώς η μεγαλειώδης επιστροφή του Frank Blackfire (Guitars) φέρνει μαζί της το άθροισμα των στιλιστικών στοιχείων (heavy, ανεπτυγμένοι, groovy ήχοι και, κυρίως, τέρμα ταχύτητες) που διαμόρφωσαν τις κυκλοφορίες της πρώτης εποχής του στις τάξεις της μπάντας. Από την άλλη, η χροιά του Tom Angelripper (Bass, Vocals) παρουσιάζεται πιο απειλητική και δυναμική από το παρελθόν, ενώ και το songwriting στο σύνολό του είναι περισσότερο πολύπλοκο, κάτι που γίνεται αντιληπτό από τον τρόπο που το album ξετυλίγεται μεθοδικά στον ακροατή. Our diaries painted in blood!
3. Warbringer - Weapons of Tomorrow (2020)
ΠΟΛΕΜΟΣ! Οι deranged masters του Thrash Metal έχουν διατηρήσει ανά τα χρόνια το επίπεδο της επιθετικότητάς τους, φέτος όμως παρουσιάζονται περισσότερο εκλεκτικοί απέναντι στον τρόπο με τον οποίο εκφράζουν την επιθετικότητα αυτή. Αρκετά τεχνικοί μα συνάμα διατηρώντας ακέραιη την ενέργεια που τους διακρίνει, δημιουργούν ένα album στιλιστικά πολυσύνθετο που διευρύνει διακριτικά τα ηχητικά τους όρια, με τον συλλογικό καταιγισμό από riffs και solos και τον γενικότερο ρυθμικό βομβαρδισμό να πλαισιώνουν την ωμή και διαταραγμένη χροιά του John Kevil (Vocals), τονίζοντας με αυτόν τον τρόπο τη μοχθηρία που μουσικά εκπέμπουν. Firepower kills!
2. Psychotic Waltz - The God-Shaped Void (2020)
Ζούμε σε έναν πολύ περίεργο κόσμο... Η επάνοδος μετά από μεγάλη δισκογραφική αποχή συνήθως δεν αποτελεί καλό σημάδι. Και όμως, 24 χρόνια μετά την τελευταία ολοκληρωμένη τους κυκλοφορία, οι πνευματικοί ηγέτες του Progressive Metal επιστρέφουν θριαμβευτικά με ένα ατμοσφαιρικό, ποικίλο, πολυσύνθετο, μα, κυρίως, εστιασμένο album. Το songwriting είναι ταυτόχρονα εντυπωσιακό και συγκρατημένο, με την μπάντα να λειτουργεί ως μια ενιαία οντότητα που έχει έναν και μοναδικό σκοπό: να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του υλικού, όπως αυτές διαμορφώνονται ανά περίσταση. Η στιχουργική, δε, φαίνεται μισανθρωπική, κατά έναν περίεργο μυστικιστικό τρόπο όμως: κατακρίνεται ο καταναλωτισμός, ο υπερβάλλων ζήλος των κυβερνήσεων, ο πόλεμος -όλα υπό μία πιο αφηρημένη οπτική γωνία, εξυψωμένη από την top χροιά του Buddy Lackey (Vocals). Blame it on the bad, bad men...
1. Fates Warning - Long Day Good Night (2020)
Για όλα εκείνα τα συναισθήματα που διαμόρφωσαν το είναι μας. Οι φυσικοί ηγέτες του Progressive Metal κυκλοφορούν ένα album που, ηχητικά, κρατά τα απολύτως απαραίτητα. Η χρήση πολλαπλών layers, οι ταιριαστές μελωδίες, ο νοσταλγικός τόνος, καθώς και η υψηλής ποιότητας παραγωγή, εντείνουν τον αντίκτυπο που αφήνει η χροιά του Ray Alder (Vocals), διαμορφώνοντας μια cinematic ατμόσφαιρα που παράλληλα διατηρεί, όμως, καθηλωτικές δυναμικές. Οι πομπώδεις, δυνατές στιγμές, μα και τα ζεστά, ακουστικά μέρη, κρατούν τον ακροατή συνεπαρμένο σε όλη τη διάρκεια του δισκογραφικού αυτού έργου, ενώ είναι αξιοσημείωτο πως το υλικό αυτό ξυπνά πράγματα μέσα μας και ως σύνολο, αλλά και τμηματικά. Now comes the rain...
There you have it, folks! Είθε το 2021 να είναι για όλους μας μια καλύτερη-από-όλες-τις-απόψεις χρονιά, με τις κυκλοφορίες που θα περιλαμβάνει από τις αγαπημένες μας μπάντες να παραμένουν σε υψηλά ποιοτικά επίπεδα!
Comments
Post a Comment