Skip to main content

The List: JohnSid's Top-10 (2020 Edition)


Μια χρονιά που τα είχε όλα. Ηighlight η πανδημία του COVID-19 που μας έκανε να αναθεωρήσουμε τελείως τη ζωή. Κλειστήκαμε μέσα στο σπίτι, περιοριστήκαμε σε πολλές δραστηριότητές μας, αλλά δεν χάσαμε την όρεξη να ακούσουμε καινούρια albums που μας βοήθησαν να βγάλουμε τη συγκεκριμένη χρονιά και να μπορέσουμε να μιλήσουμε για ακόμα ένα Top-10. Here we go! 

Honorable Mentions: AC/DC - Power Up (2020), Alestorm - Curse of the Crystal Coconut (2020), Annihilator - Ballistic, Sadistic (2020), Bonded - Rest in Violence (2020), Conception - State of Deception (2020), Dark Tranquillity - Moment (2020), Ensiferum - Thalassic (2020), Exarsis - Sentenced to Life (2020), Grave Digger - Fields of Blood (2020), Lamb of God - Lamb of God (2020), Mystic Prophecy - Metal Division (2020)Skeletal Remains The Entombment of Chaos (2020)Sodom - Genesis XIX (2020), Sólstafir - Endless Twilight of Codependent Love (2020), Sons of Apollo - MMXX (2020), Testament - Titans of Creation (2020), Vader - Solitude in Madness (2020), Wolfheart - Wolves of Carelia (2020)

10. Firewind - Firewind (2020) 

Back to the roots, λοιπόν, από την Heavy/Power Metal μπάντα, με τον Gus G (Guitars, Keyboards) να επιστρέφει στην εποχή που αποτελούσαν τετράδα. Ο τίτλος του album τονίζει την επιστροφή στις ρίζες- όπως και όλο το δημιούργημα ηχητικά-, κάτι που μόνο ευχάριστο είναι. Σε όλον τον δίσκο, ακούμε το Genre όπως το γουστάρουμε, old-school, με τον Herbie Langhans (Vocals) να είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για να τραγουδήσει τα συγκεκριμένα κομμάτια. Welcome to the Empire!

9. Demons and Wizards - III (2020)

Οι δαίμονες του Jon Schaffer (Guitars, Bass) και οι μάγοι του Hansi Kursh (Vocals) ενώθηκαν και πάλι, μετά από 15 χρόνια δισκογραφικής απουσίας. Σε αυτόν τον δίσκο φαίνεται η εμπειρία που απέκτησαν και οι 2 καλλιτέχνες με το πέρασμα του χρόνου. Κάθε κομμάτι είναι ξεχωριστό, κάθε μελωδία μου μένει στο μυαλό, αλλά και στο σύνολό του το album είναι ένα αριστούργημα. Κάθε επαφή μαζί τους είναι μοναδική εμπειρία, όπως το καλοκαίρι του 2019 στα Χανιά, όπου η ψυχή μου βρίσκεται ακόμα. You're the morning star!

8. Black Fate - Ithaca (2020)

Η Power/Progressive Metal μπάντα, Black Fate, περιπλανιέται εδώ και 30 χρόνια για να βρει τη δική της Ιθάκη, η οποία εμφανίστηκε σε αυτό το εξαιρετικό album που αποτελεί χωρίς υπερβολές διαμάντι  και αφήνει σε δεύτερη μοίρα τη σχετικά μεγάλη δισκογραφική απουσία τους. Η άλλη πλευρά του Gus Drax (Guitars) αναδεικνύεται πολύ όμορφα και σε αυτόν τον πιο τεχνικό μουσικό προσανατολισμό. Όσοι είναι fans του Genre οφείλουν να αφιερώσουν χρόνο για να ακούσουν αυτόν τον δίσκο.

7. Carach Angren - Franckensteina Strataemontanus (2020)

Οι Ολλανδοί masters του Symphonic Black Metal, Carach Angren, επιστρέφουν 3 χρόνια μετά την τελευταία δισκογραφική τους δουλειά. Ως συνήθως, η θεματολογία του album βασίζεται στιχουργικά σε horror ιστορίες, ενώ μουσικά τo σκότος κυριεύει. Το τελικό αποτέλεσμα διαμορφώνεται αρκετά creepy, με τον Seregor (Guitars, Vocals) και τον Ardek [Keyboards, Piano, Orchestrations, Vocals (backing)] να δημιουργούν την αντίστοιχη ατμόσφαιρα με τον γνωστό, μοναδικό τους τρόπο. 

6. Havok - V (2020)

Πέμπτη κυκλοφορία από τους Thrash Metal ηγέτες, Havok (εξού και ο τίτλος), και σε αυτόν τον δίσκο κρατάνε τον γνωστό τους old-school ήχο, αλλά με τον δικό τους χαρακτήρα και attitude, ενώ παράλληλα διατηρούν την τέλεια ισορροπία ανάμεσα στα κομμάτια. Μια μπάντα που τιμάει τον ήχο που υπηρετεί, με τον David Sanchez [Vocals (lead), Guitars (rhythm)], αρχηγό και κολώνα της, να τα "χώνει" με τον ιδιαίτερο τρόπο του, μέσα από τους πολιτικοποιημένους στίχους τους.

5. Psychotic Waltz - The God-Shaped Void (2020)

24 ολόκληρα χρόνια πέρασαν από την τελευταία κυκλοφορία της μπάντας, μέχρι αυτή να επιστρέψει δισκογραφικά. Πολύς ο καιρός, με αρκετές καταστάσεις που τα μέλη της βίωσαν και που οδήγησαν στην προσωπική ωριμότητά τους. Όλα τα παραπάνω τους έφτασαν στο σημείο να δημιουργήσουν το νέο αυτό αριστουργηματικό album. Οι Psychotic Waltz δεν παίζουν για τις μάζες, συνθέτουν αγνό, γνήσιο Progressive Metal. Η αναμονή άξιζε και με το παραπάνω. Τους ευχαριστώ. 

4. Arrayan Path - The Marble Gates to Apeiron (2020)

Παρακολουθώντας την Epic Power Metal μπάντα χρόνια, μόνο καλά λόγια έχω να πω, καθώς album με album γίνονται καλύτεροι, έχοντας βρει τη σωστή συνταγή και τον ήχο που τους αρμόζει. Η δραματική χροιά του Nickolas Leptos (Vocals) και η υψηλή τεχνική κατάρτιση των υπολοίπων μελών δημιουργούν υπέροχες μελωδίες και σπουδαία riffs, τα οποία πλαισιώνουν την ιστορία που στιχουργικά εξελίσσεται, ενώ το πάθος αναβλύζει μέσα από τα κομμάτια. Μοναδικό δημιούργημα. 

3. Armored Saint - Punching the Sky (2020)

Άλλη μια κυκλοφορία-σταθμός για το Heavy Metal εν έτει 2020. Η ενέργεια που όλα αυτά τα χρόνια κουβαλάει η μπάντα μετατρέπεται σε φρέσκο ήχο και αναζωογονητικές ιδέες. Τα ευκολομνημόνευτα κομμάτια, τα μελωδικά riffs, η ιδιαίτερη χροιά του John Bush (Vocals), σε συνδυασμό με την καθαρή παραγωγή, κερδίζουν επάξια αυτήν τη θέση για το συγκεκριμένο album. Γενικά, η μπάντα δεν έχει απογοητεύσει ποτέ στο παρελθόν δισκογραφικά. Και, όπως φαίνεται, ούτε πρόκειται!

2. Warbringer - Weapons of Tomorrow (2020) 

Έχουμε πόλεμο! Το συγκεκριμένο album χαρακτηρίζει απόλυτα την κατάσταση την οποία ζούμε σε αυτό το αναθεματισμένο 2020. H μπάντα, έχοντας ως σύμμαχο την πάρα πολύ καλή παραγωγή και με επίκεντρο τον ετοιμοπόλεμο John Kevill (Vocals), συνθέτει ακραίο Thrash Metal, αποτελούμενο από σπουδαίες κιθαριστικές ιδέες, ογκώδη ήχο και οργή. Ακόμα και ο πιο υποψιασμένος ακροατής πιάνεται απροετοίμαστος, καθώς ήδη από τις πρώτες νότες δηλώνουν τι θα επακολουθήσει: Χαμός!

1. Fates Warning - Long Day Good Night (2020) 

Το συγκεκριμένο δισκογραφικό Progressive Metal έργο αποτελεί σκέτη ποίηση. Οι γνώριμες και χαρακτηριστικές συχνότητες που εκπέμπει ο Ray Alder (Vocals) παρασύρουν άπαντες, οι μελωδικές γραμμές των Guitars μιλούν απευθείας στη ψυχή και το σύνολο αποτελεί μία πανέμορφη, ολοκληρωμένη ηχητική εμπειρία. Η παραγωγή είναι εξαιρετική και τα 73 λεπτά που κρατάει το ταξίδι αυτό αρκούν για να εξαγνιστείς ψυχικά.

And that's all folks. Αυτές ήταν οι κορυφαίες επιλογές μου για το 2020, μια χρονιά που, για μένα, είχε τα πάνω και τα κάτω της. Κλείνω με την ευχή να επιστρέψουμε στην κανονικότητα και στις συναυλίες που μας έχουν λείψει αρκετά. Metal lives on!

Comments

Popular posts from this blog

Asphyx: Yield or Die

Όσο μόνιμη νομίζουμε ότι είναι η ζωή, άλλο τόσο μόνιμο είναι και το τέλος. Εμείς θα βρεθούμε στο μεταίχμιο αυτών των δύο καταστάσεων μαζί με τους Asphyx  στο Κύτταρο , το Σάββατο 05/11/22 . Το Death/Doom Metal τους αποτελεί συντροφιά μας από τη γέννηση, μέχρι το πέρασμα στην αντίπερα όχθη. 10 Full-lengths γεμάτα θυμό για την καταδίκη που μας κυνηγάει, τα οποία θα αναλύσουμε παρέα, ένα-ένα. Το starting point των Asphyx , είναι το "The Rack" (1991) . Εκεί που όλες οι μπάντες τρέχουν με 1000 και συνθέτουν όλο και πιο γρήγορα κομμάτια, οι φίλοι μας εδώ έρχονται να επιβραδύνουν και να δημιουργήσουν ένα album τελείως διαφορετικό, που μας γνωρίζει μια μπάντα η οποία δείχνει από την αρχή ότι θα έχει και συνέχεια. Κάνουν το Genre να είναι ακόμα πιο  κατανοητό, με τις Guitars να κάνουν εξαίσια δουλειά, αν και λίγο lazy κάπου κάπου, μόνο που αυτό σε κάνει και νιώθεις άνετα και cozy. Τα γρήγορα parts σε ανεβάζουν τόσο όσο και, γενικά, υπάρχει μια ποικιλία στις συνθέσεις που σε κάνει να

Deafheaven @Gagarin 205, Σάββατο 15/10/22

  Μία από τις συναυλίες που ανυπομονούσα να δω από τότε που ξέσπασε η πανδημία του COVID-19 ήταν, σαφέστατα, αυτή των πρωτοπόρων  Deafheaven . Έχοντας αρκετό χρόνο στα χέρια μου για να αφουγκραστώ τη δισκογραφία τους, όπως και το νέο τους δισκογραφικό πόνημα,  "Infinite Granite" (2021) , ο ενθουσιασμός μου για την επερχόμενη συναυλία ήταν απερίγραπτος. Έτσι λοιπόν, το Σάββατο   15/10/22 , στο Gagarin 205 , θα παρακολουθήσω ζωντανά τους μύστες του Post-Black Metal/Shoehaze . Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:30, με τον λιγοστό κόσμο να περιμένει από νωρίς για τον χαμό που θα ακολουθήσει. Με τον κόσμο να είναι περισσότερος, τα φώτα χαμηλώνουν, τα visuals αρχίζουν να ετοιμάζουν την ατμόσφαιρα για ζοφερό  Post-Black Metal/Shoehaze , και στις 22:20 εισέρχονται στη σκηνή οι θρυλικοί Deafheaven . Μας χτυπάνε απανωτά με τα  "Shellstar" , "In Blur"  και  "Great Mass of Coulour" , από το τελευταίο Full-length τους,  δίνοντάς μας την πρώτη δόση μελαγχολίας. Συνεχί

Septicflesh / Hypocrisy / The Agonist / Horizon Ignited @Fuzz, Παρασκευή 21/10/22

Τα μυστηριακά και απόκρυφα κείμενα και παραδόσεις ανέκαθεν συνάρπαζαν τον ανήσυχο ανθρώπινο νου. Από την άλλη, πολλά γεγονότα και φαινόμενα της ιστορίας δεν εξηγούνται απλώς με τη λογική, αλλά... ας πούμε απλώς πως the truth is out there. Έτσι, σήμερα, την  Παρασκευή 21/10/22 , θα συγκεντρωθούμε στο Fuzz για να εξετάσουμε ιερές γραφές και να αναλύσουμε θεωρίες συνωμοσίας, με αρκετό κόσμο να έχει καταφτάσει ήδη από τις 18:00, όταν και ανοίγουν οι πόρτες. Απόψε, λοιπόν, θα παρακολουθήσω  live τους Septicflesh   για 3η φορά και, αντίστοιχα, τους Hypocrisy για 1η φορά. Την αρχή για το απόγευμα, και μπροστά σε ένα μεγάλο πλήθος δεδομένης και της ώρας, κάνουν στις 18:55 οι Horizon Ignited . Για τα επόμενα 30 λεπτά, καταθέτουν τη δική τους, αρκετά ενδιαφέρουσα πρόταση πάνω στο Melodic Death Metal/Metalcore , επιλέγοντας τα "Beyond Your Reach" , "Servant" , "Equal in Death" , "Carry Me" , "Leviathan" , και "Towards the Dying Lands"