Skip to main content

The List: Vasilis Hilas' Top-10 (2020 Edition)

Αυτή η χρονιά που διανύσαμε, παρόλο που μας ανάγκασε να κλειστούμε όλοι στα σπίτια μας, περιείχε μεγάλη ποικιλία από γεγονότα που δεν μας άφησαν να βαρεθούμε. Πολλά από αυτά είναι οι νέες κυκλοφορίες οι οποίες μας κράτησαν παρέα όλον αυτόν τον καιρό που δεν μπορούσαμε να δούμε από κοντά τις αγαπημένες μας μπάντες. Βρήκαμε κι εμείς, λοιπόν, απεριόριστο χρόνο να εξερευνήσουμε, να κρίνουμε και να συζητήσουμε μεταξύ μας αυτά τα Full-lengths. Έτσι, εδώ θα δούμε τη λίστα με τα δέκα καλύτερα φετινά albums για τα δικά μου γούστα.

Honorable Mentions: Anvil - Legal at Last (2020), Deep Purple - Whoosh! (2020), Elder - Omens (2020), Fates Warning - Long Day Good Night (2020), Firewind - Firewind (2020), Haken - Virus (2020), Iron Mask - Master of Masters (2020), Powerwolf - The Symphony of Sin (2020), Psychotic Waltz - The God-Shaped Void (2020), Royal Hunt - Dystopia (2020), Sodom - Genesis XIX (2020), Spell - Opulent Decay (2020), The Ocean Collective - Phanerozoic II: Mesozoic | Cenozoic (2020)

10. Alestorm Curse of the Crystal Coconut (2020)


Το Curse of the Crystal Coconut (2020) αποτελεί μία κυκλοφορία η οποία πάλεψε με πολλές άλλες για να καταφέρει να εξασφαλίσει τη θέση της σε αυτήν τη λίστα. Ωστόσο, βρίσκεται εδώ δικαίως, καθώς μου κέντρισαν το ενδιαφέρον οι πολύ καλές ιδέες της μπάντας. Θεωρώ ότι οποιοσδήποτε fan του Folk/Power Metal αξίζει και με το παραπάνω να αφιερώσει χρόνο να το ακούσει. Εγώ του το αφιέρωσα και έχω να πω πως με κέρδισαν. Οι Alestorm μπήκαν σαν έμπειροι πειρατές μέσα στην καρδιά μου και την έκλεψαν.

9. Caligula's Horse - Rise Radiant (2020)


Εντάξει, τι να πει κανείς για το "Rise Radiant" (2020); Οι Caligula's Horse μας χάρισαν άλλο ένα διαμάντι. Το album είναι πολύ ιδιαίτερο μουσικά, κάτι που το καθιστά ακόμα πιο ενδιαφέρον στα αυτιά του ακροατή. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι οι masters του Progressive Metal/Rock έχουν ανακαλύψει τον δικό τους ήχο και τον έχουν ράψει στα μέτρα τους, πράγμα αξιοζήλευτο για οποιοδήποτε είδος τέχνης. Το πιο δύσκολο στις μέρες μας είναι να έχεις την δική σου ταυτότητα, ειδικά όταν δεν βρίσκεσαι και πάρα πολλά χρόνια στον χώρο. Με αυτήν την κυκλοφορία, δηλώνουν εμφατικά ότι αυτό το έχουν επιτύχει.

8. Sons of Apollo - MMXX (2020)


Πρόκειται για τη δεύτερη κυκλοφορία της μπάντας και κατάφερε να κερδίσει το ενδιαφέρον μου και να μπει στη λίστα μου. Το "MMXX" (2020) είναι ένα album πραγματική φωτιά. Οι Sons of Apollo παίζουν μουσική από το 2017, δηλαδή μόνο τρία χρόνια, ωστόσο έχουν απίστευτες ιδέες, πράγμα λογικό αν αναλογιστούμε ποια ονόματα την αποτελούν. Αυτό που με κέρδισε, όμως, είναι αυτή η δόση έντασης και heaviness που έχουν προσδώσει στον ήχο τους. Η αλήθεια είναι ότι δεν δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα να τους προτιμήσω, γιατί έχουν καταλάβει τι εστί Progressive Metal και, εκτός αυτού, έχουν προσθέσει και τη δική τους πινελιά στο Genre. Αν και superband (συνήθως κακός οιωνός) φαίνεται ότι παράγουν ποιοτικό έργο, και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα.

7. Wolf - Feeding the Machine (2020)


Φτάσαμε στο νούμερο 7 και στο πολυαγαπημένο μου "Feeding the Machine" (2020). Κάποιοι πιστεύουν πως η συγκεκριμένη κυκλοφορία είναι λίγο μεγάλη σε διάρκεια. Να πω την αλήθεια, δεν με χάλασε καθόλου. Οι Heavy Metal masters, Wolf, έχουν διατηρήσει ανά τα χρόνια υψηλά ποιοτικά επίπεδα, κάτι αρκετά δύσκολο να επιτευχθεί, και την συγκεκριμένη χρονιά κυκλοφορούν ένα album γεμάτο εξαίσιες ιδέες και ευκολομνημόνευτα κομμάτια, πάντα στα πλαίσια του Genre που υπηρετούν. Thanks guys, keep going!

6. Heathen - Empire of the Blind (2020)


Απ'ό,τι φαίνεται ήρθε η ώρα του πιο ακραίου ήχου, με μία κυκλοφορία η οποία έχει κάνει πάταγο. Οι Heathen έβαλαν τα δυνατά τους και μας εξέπληξαν ακόμα μία φορά. Το "Empire of the Blind" (2020) δεν είναι ένα album το οποίο δυσκολεύτηκε να μπει στη λίστα μου. Ο λόγος είναι πως διακατέχεται από μία διαφορετικότητα σε σχέση με τα υπόλοιπα albums του Genre. Δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι είναι στεγνό Thrash Metal, και αυτό έχει τη γοητεία του. Θεωρώ ότι η συγκεκριμένη κυκλοφορία είναι καλύτερη από την προηγούμενη, γιατί νιώθω ότι παγίωσαν τον χαρακτήρα τους. 

5. Palace - Reject the System (2020)


Θα συνεχίσω με Heavy Metal και, συγκεκριμένα, με τους Palace. Ομολογώ πως δεν τους γνώριζα μέχρι τώρα, αλλά είμαι πολύ τυχερός που τους ανακάλυψα. Όσον αφορά ειδικότερα το "Reject the System" (2020) είναι μία κλασική κυκλοφορία του εν λόγω Genre που μου κίνησε το ενδιαφέρον ιδιαίτερα, αφενός για την τρομερή δυναμική που διατηρεί σε όλη τη διάρκειά του, αφετέρου για την πολύ προσεγμένη παραγωγή που αναδεικνύει ακόμα περισσότερο τις δυναμικές συνθέσεις του.

4. Sorcerer - Lamenting of the Innocent (2020)
 

Ναι, καλά προσέξατε. Η επόμενη κυκλοφορία, λοιπόν, ανήκει στο Epic Doom Metal, ένα Genre με το οποίο δεν ήμουν οικείος μέχρι πριν από έναν χρόνο και ακόμα δεν το έχω μελετήσει ιδιαίτερα. Ωστόσο, έτυχε κάποια στιγμή να πέσει το μάτι μου πάνω στους Sorcerer. Για να πω την αλήθεια, ήμουν λίγο σκεπτικός στην αρχή, αν και είμαι αρκετά ανοιχτός σε νέες μουσικές προτάσεις. Μόλις, όμως, άρχισαν να ακούγονται οι πρώτες νότες από το "Lamenting of the Innocent" (2020), σκάλωσα. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα πως άκουγα κάτι που με είχε αφήσει άναυδο. Έτσι, δεν υπήρχε περίπτωση να λείπει από τη φετινή λίστα.   
3. Demons Wizards - III (2020)


Και τώρα μία κυκλοφορία που δεν αποτέλεσε έκπληξη για μένα: το δίδυμο των Demons & Wizards ξαναχτυπά με το τρίτο κατά σειρά album, όπως άλλωστε υποδηλώνει και ο τίτλος του, "III" (2020). Με εντυπωσίασε χωρίς καν να υπάρξει δεύτερη ακρόαση. Θεωρώ ότι ήταν ξεκάθαρα καλύτερο από τον προκάτοχό του σε κάθε τομέα (συνθέσεις, παραγωγή, ροή). Πρόκειται για ένα τρόπαιο για τους ίδιους, ένα στολίδι της φετινής χρονιάς και, γενικότερα, του Power Metal. Χαίρομαι ιδιαιτέρως όταν ακούω τέτοιες δισκογραφικές δουλειές.

2. Testament - Titans of  Creation (2020)


Φτάνοντας στο νούμερο 2, συναντάμε μία από τις θεότητες του Thrash Metal, τους Testament. Μία μπάντα που μας προσφέρει κυκλοφορίες συστηματικά, δεν πέφτει ποτέ σε ποιότητα και μας εκπλήσσει ολοένα και περισσότερο με τις συνθετικές ιδέες της. Ο τίτλος χαρακτηρίζει την μπάντα επακριβώς: "Titans of Creation" (2020). Το lineup που διατηρούν τα τελευταία αρκετά χρόνια έχει αποδειχθεί εξαιρετικά στιβαρό, οι ιδέες ρέουν άφθονες, και η παραγωγή εξυψώνει το τελικό αποτέλεσμα. Ας φανταστούμε, λοιπόν, αν η συγκεκριμένη κυκλοφορία βρίσκεται σε αυτό το επίπεδο, πού θα βρεθεί η επόμενη. 

1. Tokyo Blade - Dark Revolution (2020)

Ήταν από τις μέρες που είπα ότι θα κάτσω όλη μέρα και θα ακούω καινούριες κυκλοφορίες. Έτσι, λοιπόν, ξεκίνησα την αναζήτηση νέων ήχων. Λίγες μόνο ώρες μετά, έπεσα πάνω στο "Dark Revolution" (2020), το οποίο αποτελεί διαμάντι στη δισκογραφία των Tokyo Blade. Ειλικρινά, δεν μπορούσα να σταματήσω να το ακούω. Κλασικό, ωμό NWOBHM που όλοι αγαπάμε. Έκλεισα τα μάτια μου και βρέθηκα για μια στιγμή στα τέλη του 1970. Πραγματικά, αυτό το album με ταξίδεψε. Εκτός από την απίστευτη μουσική που μου προσέφεραν, το ενδιαφέρον μου κίνησε και το φανταστικό Cover art που αφήνει ένα σωρό υπονοούμενα. Προσωπικά, ήταν η καλύτερη κυκλοφορία της χρονιάς, γι'αυτό και κατέλαβε την πρώτη θέση χωρίς ιδιαίτερη σκέψη.

Αυτή είναι η δική μου λίστα για τη χρονιά που μόλις τελείωσε. Παρ'όλα τα προβλήματα που έφερε μαζί της, έφερε και μία πληθώρα Metal αριστουργημάτων. Ελπίζω κι εσείς να βρήκατε τον χρόνο να ακούσετε μερικά από αυτά. Stay home, stay safe, stay tuned!

Comments

Popular posts from this blog

Asphyx: Yield or Die

Όσο μόνιμη νομίζουμε ότι είναι η ζωή, άλλο τόσο μόνιμο είναι και το τέλος. Εμείς θα βρεθούμε στο μεταίχμιο αυτών των δύο καταστάσεων μαζί με τους Asphyx  στο Κύτταρο , το Σάββατο 05/11/22 . Το Death/Doom Metal τους αποτελεί συντροφιά μας από τη γέννηση, μέχρι το πέρασμα στην αντίπερα όχθη. 10 Full-lengths γεμάτα θυμό για την καταδίκη που μας κυνηγάει, τα οποία θα αναλύσουμε παρέα, ένα-ένα. Το starting point των Asphyx , είναι το "The Rack" (1991) . Εκεί που όλες οι μπάντες τρέχουν με 1000 και συνθέτουν όλο και πιο γρήγορα κομμάτια, οι φίλοι μας εδώ έρχονται να επιβραδύνουν και να δημιουργήσουν ένα album τελείως διαφορετικό, που μας γνωρίζει μια μπάντα η οποία δείχνει από την αρχή ότι θα έχει και συνέχεια. Κάνουν το Genre να είναι ακόμα πιο  κατανοητό, με τις Guitars να κάνουν εξαίσια δουλειά, αν και λίγο lazy κάπου κάπου, μόνο που αυτό σε κάνει και νιώθεις άνετα και cozy. Τα γρήγορα parts σε ανεβάζουν τόσο όσο και, γενικά, υπάρχει μια ποικιλία στις συνθέσεις που σε κάνει να

Septicflesh / Hypocrisy / The Agonist / Horizon Ignited @Fuzz, Παρασκευή 21/10/22

Τα μυστηριακά και απόκρυφα κείμενα και παραδόσεις ανέκαθεν συνάρπαζαν τον ανήσυχο ανθρώπινο νου. Από την άλλη, πολλά γεγονότα και φαινόμενα της ιστορίας δεν εξηγούνται απλώς με τη λογική, αλλά... ας πούμε απλώς πως the truth is out there. Έτσι, σήμερα, την  Παρασκευή 21/10/22 , θα συγκεντρωθούμε στο Fuzz για να εξετάσουμε ιερές γραφές και να αναλύσουμε θεωρίες συνωμοσίας, με αρκετό κόσμο να έχει καταφτάσει ήδη από τις 18:00, όταν και ανοίγουν οι πόρτες. Απόψε, λοιπόν, θα παρακολουθήσω  live τους Septicflesh   για 3η φορά και, αντίστοιχα, τους Hypocrisy για 1η φορά. Την αρχή για το απόγευμα, και μπροστά σε ένα μεγάλο πλήθος δεδομένης και της ώρας, κάνουν στις 18:55 οι Horizon Ignited . Για τα επόμενα 30 λεπτά, καταθέτουν τη δική τους, αρκετά ενδιαφέρουσα πρόταση πάνω στο Melodic Death Metal/Metalcore , επιλέγοντας τα "Beyond Your Reach" , "Servant" , "Equal in Death" , "Carry Me" , "Leviathan" , και "Towards the Dying Lands"

Deafheaven @Gagarin 205, Σάββατο 15/10/22

  Μία από τις συναυλίες που ανυπομονούσα να δω από τότε που ξέσπασε η πανδημία του COVID-19 ήταν, σαφέστατα, αυτή των πρωτοπόρων  Deafheaven . Έχοντας αρκετό χρόνο στα χέρια μου για να αφουγκραστώ τη δισκογραφία τους, όπως και το νέο τους δισκογραφικό πόνημα,  "Infinite Granite" (2021) , ο ενθουσιασμός μου για την επερχόμενη συναυλία ήταν απερίγραπτος. Έτσι λοιπόν, το Σάββατο   15/10/22 , στο Gagarin 205 , θα παρακολουθήσω ζωντανά τους μύστες του Post-Black Metal/Shoehaze . Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:30, με τον λιγοστό κόσμο να περιμένει από νωρίς για τον χαμό που θα ακολουθήσει. Με τον κόσμο να είναι περισσότερος, τα φώτα χαμηλώνουν, τα visuals αρχίζουν να ετοιμάζουν την ατμόσφαιρα για ζοφερό  Post-Black Metal/Shoehaze , και στις 22:20 εισέρχονται στη σκηνή οι θρυλικοί Deafheaven . Μας χτυπάνε απανωτά με τα  "Shellstar" , "In Blur"  και  "Great Mass of Coulour" , από το τελευταίο Full-length τους,  δίνοντάς μας την πρώτη δόση μελαγχολίας. Συνεχί