Chris Dragamestianos (On Thorns I Lay - Guitars): "Οι νόμοι που διέπουν το σύμπαν και το πώς λειτουργεί όλο αυτό φέρνουν αργά ή γρήγορα δικαιοσύνη."

Από τη μια δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω πόσο γρήγορα πέρασε τόσος καιρός χωρίς συναυλίες, από την άλλη συμπεριφέρομαι σαν εξαρτημένη που επιτέλους λαμβάνει τη δόση της, αφού τα άκρα μου μουδιάζουν από την ευχαρίστηση. Ήρθε η ώρα, λοιπόν, για την εμφάνιση των On Thorns I Lay στο Gagarin 205, το Σάββατο 13/11/21. Στα πλαίσια της πολυπόθητης αυτής συναυλίας, ο Chris Dragamestianos (Guitars) μιλάει για την εξαίσια τελευταία δουλειά τους, "Threnos" (2020), τι σημαίνει για τον ίδιο αυτό το βαρύ συναίσθημα που περιγράφει ο τίτλος και πώς το εκφράζει μέσα από την πλούσια Ελληνική γλώσσα και μυθολογία, καθώς, φυσικά, και για τα νέα δεδομένα που έχει δημιουργήσει η πανδημία του COVID-19 για την μπάντα.

Καλησπέρα Chris, χαίρομαι πολύ που μιλάμε ξανά μετά από 3 χρόνια. Βέβαια, με τα σημερινά δεδομένα μου φαίνεται σαν να μιλήσαμε μόλις χθες... Έκτοτε, έχουν μεσολαβήσει αρκετά. Αρχικά, μέσα στην καρδιά της πανδημίας, κυκλοφορήσατε το "Threnos" (2020), ένα δημιούργημα απόλυτα ταιριαστό στην εποχή που διανύουμε και παράλληλα εξαιρετική συνέχεια του πολύ όμορφου "Aegean Sorrow" (2018). Ποιο ήταν το γενικότερο feedback που λάβατε για αυτό από fans και τύπο; Θεωρείς ότι ο κόσμος, όσο ήταν κλεισμένος μέσα, αφιέρωσε περισσότερο χρόνο ώστε να αφομοιώσει το album;

Γεια χαρά, χαίρομαι πολύ που τα ξαναλέμε. Έγιναν τόσα τα τελευταία δυο χρόνια. Το "Threnos" (2020), αν και δεν είχαμε την δυνατότητα να το προωθήσουμε μέσω live εμφανίσεων, λόγω της γενικής κατάστασης, πήγε παρά πολύ καλά. Σκέψου είναι sold out σε όλες τις φυσικές μορφές του, φιγουράρισε σε πολλές Top-5 λίστες (σ.σ.: τη δική μου λίστα σίγουρα την κόσμησε πάντως) και απέσπασε παρά πολύ καλές κριτικές, κυρίως στην Ευρώπη. Είμαστε γενικά πολύ υπερήφανοι.

Ο τίτλος του Full-length είναι λιτός, αλλά παράλληλα έντονα φορτισμένος συναισθηματικά και, συνήθως, παραπέμπει σε κάποιου είδους απώλεια. Από πού πηγάζει ο θρήνος των On Thorns I Lay;

Από την απώλεια ενός προσώπου, είτε λόγω θανάτου ή χωρισμού, και γενικά απο στιγμές στις ζωές μας τον τελευταίο καιρό ήρθε η έμπνευση για να γράψουμε μουσική και στίχους. Επηρεαζόμαστε από τα βιώματα μας, τις καθημερινές δυσκολίες και η μουσική είναι ο τρόπος που εκφραζόμαστε και η απόδρασή μας από όλα τα παραπάνω.

Παρατηρώντας το πολύ όμορφο Cover art και ακούγοντας το αντίστοιχο κομμάτι, "Erynies", αναρωτιέμαι αν πράγματι οι Ερινύες, οι μυθικές αυτές χθόνιες Ελληνικές θεότητες, καταδιώκουν όσους διαπράττουν εγκλήματα κατά της φυσικής και ηθικής τάξης των πραγμάτων. Άλλωστε, σπάνια διαπιστώνουμε στην καθημερινότητά μας να επέρχεται κάποιου είδους δικαίωση, κάθε φορά που η τάξη αυτή διασαλεύεται.

Οι πρόγονοί μας ήταν σοφοί. Οι νόμοι που διέπουν το σύμπαν και το πώς λειτουργεί όλο αυτό φέρνουν αργά ή γρήγορα δικαιοσύνη. Είναι αυθυποβολή ή κάτι άλλο, δεν έχει σημασία. Η ζωή θα τα φέρει έτσι που θα έρθεις αντιμέτωπος με τις πράξεις σου και ό,τι έχεις δώσει στους γύρω σου θα σου έρθει πίσω τώρα ή αργότερα. Σίγουρα όμως κάποτε…

Το album ξεκινάει με το "The Song of Sirens", μια πολύ δύσκολη δοκιμασία που καλείται να αντιμετωπίσει ο Οδυσσέας, ενώ κλείνει υπέροχα με το "Odyssia", δημιουργώντας έτσι έναν τέλειο κύκλο. Η δημιουργία μιας τέτοιας κυκλικότητας ήταν συνειδητή επιλογή εκ μέρους σας;

Μας αρέσει γενικά να δημιουργούμε concept albums. Όλοι μας οι δίσκοι αποτελούνται από αυτοτελείς ιστορίες-κομμάτια, όπως ένα puzzle. Η θεματολογία των στίχων μας ταιριάζει με τα κοινά μουσικά στοιχεία που συναντάς ανά κομμάτι μέσα στους δίσκους μας και όλο αυτό συμβάλλει στην ομοιογένεια του κάθε μας album. Μας αρέσει η κάθε μας δουλειά να έχει συγκεκριμένο ύφος, ομοιογένεια, αλλά και να διαφέρει από τις προηγούμενες μας. Στα '00s το παράκανα με τους πειραματισμούς όμως, και, εάν γύρναγα τον χρόνο πίσω, δεν θα το έκανα ξανά… 

Γενικότερα, οι Ελληνικοί τίτλοι χρησιμοποιούνται εξαιρετικά στο "Threnos" (2020): βγάζουν κάτι εξωτικό στο εξωτερικό και κάτι νοσταλγικό σε εμάς. Πώς και επιλέξατε να ονοματίσετε κατ'αυτόν τον τρόπο το μεγαλύτερο μέρος του υλικού; Λειτουργήσατε έτσι και στο προηγούμενό σας έργο, σε μικρότερο βαθμό βέβαια.

Έχουμε την τύχη σαν λαός να έχουμε πλούσια γλώσσα. Είναι μοναδικός ο τρόπος που μπορούμε και εκφραζόμαστε, με τόσες διαφορετικές λέξεις και με τέτοια μεγάλη ακρίβεια. Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι στον επόμενο μας δίσκο, τον οποίο αυτόν τον καιρό ετοιμάζουμε, έχουμε κάνει μια παύση προς αυτή την κατεύθυνση προς το παρόν. 

Μετά τη δισκογραφική σας επιστροφή το 2015, υπάρχει μια συνεχή αλλαγή Labels, με το "Threnos" (2020) να κυκλοφορεί μέσω της Lifeforce Records. Η συγκεκριμένη συνεργασία πώς κυλάει μέχρι στιγμής; 

Το 2015, όταν γύρισα από τη Σουηδία και έβαλα ξανά μπρος την μπάντα, είχα ως πλάνο να επαναφέρω το όνομα μας στο Ευρωπαϊκό underground προσκήνιο το συντομότερο, με πολύ σοβαρές και ποιοτικές δουλειές. Ξέρεις, έχει αλλάξει πολύ ο τρόπος δουλειάς μας σε σχέση με τα '90s. Τότε κυριαρχούσε ο εφηβικός αυθορμητισμός, αλλά και ο ερασιτεχνισμός. Τώρα δουλεύουμε πολύ μεθοδικά, περνάμε πολύ χρόνο στην διαδικασία της σύνθεσης και στο pre-production στάδιο, πριν μπούμε στο studio. Τίποτα πλέον δεν αφήνεται στην τύχη. Το "Threnos" (2020), λοιπόν, είναι ο πρώτος μας δίσκος με τη Lifeforce Records και δουλεύουμε ήδη τον δεύτερο. Είναι μια Label που σίγουρα δεν έχει την παλιά της αίγλη -όταν για παράδειγμα είχε τους Trivium-, αλλά κινείται αρκετά επαγγελματικά σε μια ούτως η άλλως δύσκολη εποχή, όπου οι πωλήσεις των CDs είναι σε χαμηλά επίπεδα, καθώς μόνο το Vinyl αποτελεί σοβαρό μέσο εσόδων για τις Labels.

Σχετικά πρόσφατα, εισχώρησαν νέα μέλη στις τάξεις της μπάντας. Λαμβάνοντας υπόψη και τις δυσκολίες που δημιούργησε η πανδημία, πώς εγκλιματίστηκαν;

Είχαμε νέες προσθήκες. Είναι κάτι βέβαια που προσπαθώ να αποφύγω όλα αυτά τα χρόνια, αλλά δυστυχώς δεν τα έχω καταφέρει haha! Τα τελευταία τριάντα χρόνια που ασχολούμαι με την μπάντα έχω αλλάξει αρκετές χώρες, αλλά και πόλεις, λόγω σπουδών και εργασίας. Από το 2019 έχουμε καταφέρει και διατηρούμε ένα σταθερό, σε γενικές γραμμές, lineup με εξαίρεση την πολύ πρόσφατη αποχώρηση του αρχικού μας τραγουδιστή και συνιδρυτή της μπάντας, λόγω προσωπικών και οικογενειακών θεμάτων. Η μπάντα για να λειτουργήσει σε υψηλό και ανταγωνιστικό επίπεδο σε σχέση με μια αντίστοιχη της Βόρειας Ευρώπης, παρόλο που δεν έχει να ζηλέψει μουσικά τίποτα από τις εκεί αντίστοιχες, χρειάζεται πολύ αφοσίωση και ατομικές θυσίες, με τις αντίστοιχες αρνητικές επιπτώσεις σε προσωπικό επίπεδο…

Φυσικά, δεν μπορούμε να αφήσουμε ασχολίαστη την πανδημία του COVID-19. Πώς επηρέασε η πρωτόγνωρη αυτή κατάσταση την μπάντα; Προσωπικά, σαν εξωτερικός παρατηρητής, διακρίνω κινητικότητα και καλλιτεχνικό οίστρο γενικότερα στη Metal σκηνή!

Θα έλεγα ότι συνθετικά ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να σκεφτούμε, να αναθεωρήσουμε και να πειραματιστούμε. Προβάραμε αρκετά συχνά όλον αυτόν τον καιρό (και με την βοήθεια της τεχνολογίας), έχοντας τις δυνατότητες που πριν 20-30 χρόνια ούτε φανταζόμασταν. Έχουμε πλέον σχεδόν ολοκληρώσει τις ηχογραφήσεις του επόμενου δίσκου ο οποίος προσπαθούμε να κυκλοφορήσει μέχρι την Ευρωπαϊκή μας περιοδεία με τους Septicflesh τον Μάρτιο του 2022.

Θα παρακολουθήσουμε live τους On Thorns I Lay στο Gagarin 205, το Σάββατο 13/11/21, σε ένα απόλυτα ταιριαστό πακέτο με τους Nightfall. Τι μπορούμε να περιμένουμε οι fans από την πολυαναμενόμενη αυτή συναυλία;

Θα παίξουμε κυρίως κομμάτια από τον τελευταίο μας δίσκο. Ο Efthimis Karadimas (Nightfall - Vocals) είναι ένας πολυτάλαντος καλλιτέχνης-μουσικός που έχει συμβάλει και αυτός στη διαμόρφωση του ελληνικού ακραίου ήχου, όντας στη σκηνή από τα τέλη των '80s. Πρωτοπόρος για την εποχή μαζί με τους Rotting Christ, Septicflesh, Necromantia, Varathron, εμάς και άλλους, χάραξε και δημιούργησε τον ήχο της σκηνής μας και έκανε το όνομα της χώρας μας γνωστό στο εξωτερικό. Είμαστε εδώ να τιμήσουμε τον ίδιο και τους Nightfall στο νέο του αυτό ξεκίνημα με έναν παρά πολύ καλό δίσκο, σε μια πολύ καλή Label. 

Chris ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου, ανυπομονώ να σας παρακολουθήσω live, για μία ακόμα φορά! A final breath of hope…

Εγώ ευχαριστώ!

Genre:

Death/Doom/Gothic Metal/Rock

Full-lengths:

Sounds of Beautiful Experience (1995) 
Orama (1997) 
Crystal Tears (1999) 
Future Narcotic (2000) 
Angeldust (2002) 
Egocentric (2003) 
Eternal Silence (2015) 
Aegean Sorrow (2018) 
Threnos (2020)

Current lineup:

Christos Dragamestianos (Guitars) 
Stefanos Kintzoglou (Vocals)
Antonis Venturis (Keyboards) 
Stelios Darakis (Drums) 
Giannis Koskinas(Bass)
Filippos Koliopanos (Guitars)