Skip to main content

Nightfall / On Thorns I Lay @Gagarin 205, Σάββατο 13/11/21

1 χρόνος, 9 μήνες και 19 ημέρες. Αυτό είναι το χρονικό διάστημα που απέχω από συναυλιακή δραστηριότητα, το μεγαλύτερο σε διάρκεια μέχρι τώρα. Λαμβάνοντας αυτό υπόψη, το να δηλώσω πως την συγκεκριμένη ημερομηνία, το Σάββατο 13/11/21, την περιμένω με μεγάλη προσμονή θα είναι ένα τεράστιο understatement. Πέραν της προσμονής, υπάρχει και νευρικότητα, όμως. Πώς να είναι τα πράγματα στην νέα, πλήρως διαμορφωμένη με βάση τον COVID-19 εποχή που διανύουμε; Και αν και η προσμονή διαρκεί ολόκληρη την ημέρα, η νευρικότητα εξαφανίζεται τη στιγμή που, μαζί με έναν αρκετά μεγάλο αριθμό ατόμων, εισέρχομαι στο Gagarin 205, στις 19:45 (οι πόρτες είναι ήδη ανοικτές από τις 19:30), αφού, παρατηρώντας άλλους να φοράνε μάσκες, άλλους, πάλι, όχι, επιβεβαιώνω την πεποίθησή μου πως, όπως και σε οτιδήποτε άλλο στη ζωή, the more things change, the more they stay the same. Διότι, ναι μεν η κατάσταση είναι αρκετά διαφορετική, η δίψα των fans να βιώσουν μια συναυλιακή εμπειρία παραμένει άσβεστη. Μιλώντας για συναυλιακή εμπειρία, η σημερινή συναυλία σηματοδοτεί την 1η φορά που παρακολουθώ live τους Nightfall.

Είναι πάντα μεγάλη μου ευχαρίστηση να συναντιούνται οι δρόμοι μου με τους On Thorns I Lay. Η Death/Doom/Gothic Metal/Rock μπάντα βγαίνει στη σκηνή στις 21:05 και, στα 35 λεπτά που τις διατίθενται, επικεντρώνεται σε υλικό της περισσότερο πρόσφατης δισκογραφίας της, παρουσιάζοντας τα "The Song of Sirens", "Cosmic Silence", "Misos", "Erynies", "Olethros Part I" και "Erevos". Με σύμμαχο τον πεντακάθαρο ήχο και με την τεχνική αρτιότητα που τους διακρίνει, σε συνδυασμό με την από κάθε άποψη γεμάτη σκηνική τους παρουσία, προσδίδουν στη βραδιά την απαραίτητη μελαγχολική, μα τόσο γλυκιά νότα που είναι αναγκαία, ενώ σε όλη τη διάρκεια του set τους επικοινωνούν διαρκώς με το πολύ μεγάλο αριθμητικά κοινό, καθιστώντας τον ιδιαιτέρως προσωπικό χαρακτήρα της μουσικής τους και συλλογικό βίωμα. Υπέροχοι.


Τα φώτα σβήνουν, η προσμονή μετατρέπεται σε ενθουσιασμό και, στις 22:20, το stage είναι έτοιμο να υποδεχτεί τους σκοτεινούς ηγεμόνες του Melodic Black/Death/Doom Metal, Nightfall. Σκοτεινά συναισθήματα, Μυστικισμός, Προσωπικές σκέψεις, Μυθολογία, Φιλοσοφία, Έρωτας. Όσο απελπισμένα κι αν φωνάζει κανείς, το βάναυσο "Killing Moon" αρνείται επιδεικτικά να δείξει το παραμικρό έλεος, το κτήνος της Ανατολής επιτίθεται υπό την καθοδήγηση του "Ambassador of Mass" κατά της Αθήνας, και το αγνό μίσος θεριεύει μέσα μας "As Your God Is Failing Once Again". Το "Darkness Forever" είναι ένα αριστούργημα, και μάταια "The Sheer Misfit" αποζητά κάποιον να ζεστάνει τη ψυχή του. Στο "Ishtar (Celebrate Your Beauty)" επικρατεί μακελειό. Το μόνο που παραμένει, αγέρωχο, ακόμη και μετά τον θάνατο είναι το "Dark Red Sky", ενώ η ίδια η ζωή δεν μας αφήνει να πλησιάσουμε το μαγευτικό "Death Star". "Iris (And the Burning Aureole)", πόλεμος και σφαγή. Παραδίδουμε ψυχή και σώμα στους αρχαίους "Meteor Gods" ενώ βρισκόμαστε στο περιήλιο, στο zenith της απόγνωσης, όλη αυτή η οργή χρόνων, τροφοδοτούμενη από τις προσδοκίες των "άλλων", μετενσαρκώνεται σε "Giants of Anger", ενώ δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής από τις "Witches" και τη σαγήνη τους, πόσο μάλλον όταν το θύμα είναι ήδη διαλυμένο εσωτερικά. Στο "Martyrs of the Cult of the Dead (Agita)" πραγματοποιείται ψυχική κάθαρση, συναισθηματική και πνευματική λύτρωση από κάθε τι που μας κατατρώει. Η μπάντα αποχωρεί για μερικά λεπτά, επιστρέφοντας για encore: όσο την έχω ανάγκη, άλλο τόσο δεν μπορώ να βρίσκομαι δίπλα στη "Diva", ενώ συγκεκριμένες αιθέριες υπάρξεις μετατρέπουν τον κόσμο μου σε ένα "Lesbian Show". Ο ήχος της μπάντας, σε όλη τη διάρκεια της εμφάνισής της, είναι κρυστάλλινος, τα σκηνικά και, κυρίως, οι δύο γυναικείες μορφές που πλαισιώνουν περιστασιακά τους μουσικούς διαμορφώνουν μια ιδιαίτερα θεατρική ατμόσφαιρα, ενώ η επικοινωνία τους με τους πολλούς fans έχει ως βάση μια θερμή ειλικρίνεια, με τον Fotis Benardo (Drums) να δονεί το είναι μας, και τον απόλυτα δραματικό Efthimis Karadimas (Vocals) να εκλύει με κάθε νεύμα του τις πιο συναισθηματικές αντιδράσεις μας.

Setlist
Killing Moon
Ambassador of Mass
As Your God Is Failing Once Again
Darkness Forever
The Sheer Misfit
Ishtar (Celebrate Your Beauty)
Dark Red Sky
Death Star
Iris (And the Burning Aureole)
Meteor Gods
Giants of Anger
Witches
Martyrs of the Cult of the Dead (Agita)

Diva
Lesbian Show












Με τη High Priority να διοργανώνει μια εξαίσια από κάθε άποψη συναυλία, οι Nightfall, με 15 κομμάτια και σε 1 ώρα και 25 λεπτά, εξαγνίζουν ολοκληρωτικά τις ψυχές μας, ενδυναμώνοντάς μας προκειμένου να ανταπεξέλθουμε σε οτιδήποτε πρόκειται να ξημερώσει. Killing moon tonight, kiss my bloody darkness!

(Photo credits: Afroditi Zaggana)

Comments

Popular posts from this blog

Asphyx: Yield or Die

Όσο μόνιμη νομίζουμε ότι είναι η ζωή, άλλο τόσο μόνιμο είναι και το τέλος. Εμείς θα βρεθούμε στο μεταίχμιο αυτών των δύο καταστάσεων μαζί με τους Asphyx  στο Κύτταρο , το Σάββατο 05/11/22 . Το Death/Doom Metal τους αποτελεί συντροφιά μας από τη γέννηση, μέχρι το πέρασμα στην αντίπερα όχθη. 10 Full-lengths γεμάτα θυμό για την καταδίκη που μας κυνηγάει, τα οποία θα αναλύσουμε παρέα, ένα-ένα. Το starting point των Asphyx , είναι το "The Rack" (1991) . Εκεί που όλες οι μπάντες τρέχουν με 1000 και συνθέτουν όλο και πιο γρήγορα κομμάτια, οι φίλοι μας εδώ έρχονται να επιβραδύνουν και να δημιουργήσουν ένα album τελείως διαφορετικό, που μας γνωρίζει μια μπάντα η οποία δείχνει από την αρχή ότι θα έχει και συνέχεια. Κάνουν το Genre να είναι ακόμα πιο  κατανοητό, με τις Guitars να κάνουν εξαίσια δουλειά, αν και λίγο lazy κάπου κάπου, μόνο που αυτό σε κάνει και νιώθεις άνετα και cozy. Τα γρήγορα parts σε ανεβάζουν τόσο όσο και, γενικά, υπάρχει μια ποικιλία στις συνθέσεις που σε κάνει να

Deafheaven @Gagarin 205, Σάββατο 15/10/22

  Μία από τις συναυλίες που ανυπομονούσα να δω από τότε που ξέσπασε η πανδημία του COVID-19 ήταν, σαφέστατα, αυτή των πρωτοπόρων  Deafheaven . Έχοντας αρκετό χρόνο στα χέρια μου για να αφουγκραστώ τη δισκογραφία τους, όπως και το νέο τους δισκογραφικό πόνημα,  "Infinite Granite" (2021) , ο ενθουσιασμός μου για την επερχόμενη συναυλία ήταν απερίγραπτος. Έτσι λοιπόν, το Σάββατο   15/10/22 , στο Gagarin 205 , θα παρακολουθήσω ζωντανά τους μύστες του Post-Black Metal/Shoehaze . Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:30, με τον λιγοστό κόσμο να περιμένει από νωρίς για τον χαμό που θα ακολουθήσει. Με τον κόσμο να είναι περισσότερος, τα φώτα χαμηλώνουν, τα visuals αρχίζουν να ετοιμάζουν την ατμόσφαιρα για ζοφερό  Post-Black Metal/Shoehaze , και στις 22:20 εισέρχονται στη σκηνή οι θρυλικοί Deafheaven . Μας χτυπάνε απανωτά με τα  "Shellstar" , "In Blur"  και  "Great Mass of Coulour" , από το τελευταίο Full-length τους,  δίνοντάς μας την πρώτη δόση μελαγχολίας. Συνεχί

Septicflesh / Hypocrisy / The Agonist / Horizon Ignited @Fuzz, Παρασκευή 21/10/22

Τα μυστηριακά και απόκρυφα κείμενα και παραδόσεις ανέκαθεν συνάρπαζαν τον ανήσυχο ανθρώπινο νου. Από την άλλη, πολλά γεγονότα και φαινόμενα της ιστορίας δεν εξηγούνται απλώς με τη λογική, αλλά... ας πούμε απλώς πως the truth is out there. Έτσι, σήμερα, την  Παρασκευή 21/10/22 , θα συγκεντρωθούμε στο Fuzz για να εξετάσουμε ιερές γραφές και να αναλύσουμε θεωρίες συνωμοσίας, με αρκετό κόσμο να έχει καταφτάσει ήδη από τις 18:00, όταν και ανοίγουν οι πόρτες. Απόψε, λοιπόν, θα παρακολουθήσω  live τους Septicflesh   για 3η φορά και, αντίστοιχα, τους Hypocrisy για 1η φορά. Την αρχή για το απόγευμα, και μπροστά σε ένα μεγάλο πλήθος δεδομένης και της ώρας, κάνουν στις 18:55 οι Horizon Ignited . Για τα επόμενα 30 λεπτά, καταθέτουν τη δική τους, αρκετά ενδιαφέρουσα πρόταση πάνω στο Melodic Death Metal/Metalcore , επιλέγοντας τα "Beyond Your Reach" , "Servant" , "Equal in Death" , "Carry Me" , "Leviathan" , και "Towards the Dying Lands"