The List: JohnSid's Top-10 (2021 Edition)

Έτος 2021, μια χρονιά που την έζησα στο μέγιστο, με την πανδημία του COVID-19 ωστόσο καλά να κρατεί. Η καραντίνα, τα εμβόλια, ο κοινωνικός διχασμός, η υποτιθέμενη ''κανονικότητα'' και η μη συναυλιακή δραστηριότητα με έκανε να κινητοποιηθώ ακόμα περισσότερο, μέχρι να βρεθώ εκτός Ελλάδας και συγκεκριμένα στην Τουρκία και στην πόλη της Κωνσταντινούπολης για να μπορέσω να νιώσω ότι δεν καταπιέζομαι. Εκεί βίωσα μια σχετική εμπειρία με πιστοποιητικό εμβολιασμού και καθήμενος, πράγμα αδιανόητο ότι επρόκειτο να ζήσω. Ευτυχώς το τελευταίο τρίμηνο του 2021 ξεκίνησαν δειλά-δειλά και εδώ τα events υπό, σχετικά, φυσιολογικές συνθήκες. Παράλληλα με τις προσωπικές μου περιπέτειες, άκουσα αρκετές νέες κυκλοφορίες και αυτό το έτος, γιατί είχαμε πάλι πολλά διαμαντάκια. Παρακάτω παραθέτω τα δικά μου.

Honorable mentions: Moonspell - Hermitage (2021), Crystal Viper - The Cult (2021), Warrior Path - The Mad King (2021), Evergrey - Escape of the Phoenix (2021), Epica - Omega (2021), Gojira - Fortitude (2021), Liquid Tension Experiment - Liquid Tension Experiment 3 (2021), Blaze Bayley - War Within Me (2021).

10. Gus G. - Quantum Leap (2021)

Πρόκειται για φυσική εξέλιξη όταν ένας καταξιωμένος και αρκετά ανήσυχος καλλιτεχνικά guitarist μπαίνει στη διαδικασία να συνθέσει εξολοκλήρου ένα instrumental album. Είναι ο μόνος τρόπος να εκφραστεί χωρίς άλλες ιδέες να παρεμβάλλουν στον ίστρο του. Μεγάλο στοίχημα να προσελκύσεις τον fan σου με μία τέτοια προσπάθεια, γιατί, ναι μεν είναι οικείος με τη δουλειά σου, αλλά μέσα σε μία μπάντα. Ο Gus G. (Guitars, Bass, Keyboards) δημιουργεί το δικό του soundtrack, που τίποτα δεν του λείπει και είναι για όλα τα αυτιά, και όχι μόνο για ακροατές που έχουν καταπιαστεί με κάποιο μουσικό όργανο. Ένα Full-length με μεγάλη ποικιλία, που θεωρώ ότι είναι και το δυνατό σημείο του, παράλληλα με τη δημιουργία μιας εξαιρετικής ροής.

9. Necromantia - To the Depths We Descend... (2021)

Οι Necromantia επανέρχονται στη ζωή δισκογραφικά μετά από 14 χρόνια σιγής, με ανανεωμένο line-up που έφερε και νέες ιδέες. Το album είναι ένας φόρος τιμής στον Baron Blood (R.I.P), κάτι που το κάνει ακόμα πιο έντονο συναισθηματικά. Το Black Metal τους είναι χαρακτηριστικό, εξαιρετικά ανανεωμένο, πλαισιωμένο από μία πολύ καλή παραγωγή και τους Yannis Votsis (Drums) και George Emmanouel (Guitars, Keyboards) σε εξαιρετική διάθεση. Το Full-length θέλει αρκετά ακούσματα για να αφομοιωθεί, αλλά ο χρόνος που θα αφιερωθεί θα ανταμείψει τον ακροατή με μια ανεπανάληπτη ηχητική εμπειρία από ένα εξαίσιο διαμάντι της εγχώριας σκηνής.

8. Trivium - In the Court of The Dragon (2021)

Οι Trivium πάντα κυκλοφορούσαν στιβαρά albums, με ιδιαίτερα δυναμικές συνθέσεις. Στο "In the Court of the Dragon" (2021) μαζεύεται όλη η εμπειρία της μπάντας και δημιουργεί ένα πόνημα με όλα τα στοιχεία που τους έχουν καθιερώσει στο χώρο του Metalcore/Thrash/Heavy Metal, και μάλιστα στην κορυφή του Genre. Όμορφα parts, riffs που κολλάνε στο μυαλό, solos με χαρακτήρα, όλα απόλυτα σωστά τοποθετημένα, δημιουργώντας το πιο ώριμο Full-length της πορείας τους.

7. Yoth Iria - As the Flame Withers (2021)

Μετά το πολύ δυνατό EP, ''Under His Sway''(2020), οι νεοσύστατοι, αλλά σε καμία περίπτωση νέοι στον χώρο, Yoth Iria, ιδέα των Jim Mutilator (Bass) και The Magus (Vocals), μας προσφέρουν το πρώτο τους Full-length, ''As the Flame Withers'' (2021). Εδώ έχουμε Black Metal με χαρακτήρα ιδιαίτερο, δυνατά riffs, όμορφες μελωδίες, αλλά και πολύ προσεγμένα solos. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά μαζεμένα δημιουργούν το εξαίσιο αυτό album που αναδεικνύεται ακόμα περισσότερο από την καθαρή παραγωγή. Ελπίζω να συνεχιστεί η πορεία τους, γιατί έχουμε να δούμε πολύ ωραία πράγματα.

6. Nightfall - At Night We Prey (2021)

Tο δίδυμο Efthimis Karadimas (Vocals) και Michalis Galiatsos (Guitars) προχωρούν ξανά μαζί, συνοδευόμενοι από τον Kostas Kyriakopoulos (Guitars) και τον πολυτάλαντο Fotis Benardo (Drums). Το ''At Night We Prey'' (2021) διατηρεί όλα τα ωραία στοιχεία της μέχρι τώρα μουσικής πορείας όλων των μελών, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός αριστουργήματος. Ένα ακόμα χαρακτηριστικό που ανεβάζει το album είναι η προσωπική εξομολόγηση του ιθύνοντα νου όσον αφορά την κατάθλιψή του. Βαρύ, με συναίσθημα και εμπειρία, το δημιούργημα αυτό θα γίνει all-time classic.

5. Exodus - Persona Non Grata (2021)

Oι Exodus γίνονται και πάλι προτεραιότητα για τον Gary Holt (Guitars) και το "Persona Non Grata" (2021) είναι γεγονός. Μετά από 7 χρόνια από την κυκλοφορία του ''Blood In, Blood Out'' (2014), επιστρέφουν αναζωογονημένοι, γεμάτοι όρεξη, με ένα ακόμα αριστούργημα. Ακούραστοι και επιθετικοί, παίζουν το Thrash Metal όπως του αρμόζει εν έτει 2021. Ο Steve Souza (Vocals) δίνει χαρακτηριστικό πόνο, ο Lee Altus (Guitars) εκπέμπει εμπειρία, ο Jack Gibson (Bass) είναι η ήρεμη δύναμη του συγκροτήματος, ενώ ο Tom Hunting (Drums) επανέρχεται εξαιρετικά δυνατός μετά την ταλαιπωρία που είχε με την υγεία του. Κοινωνικά προβληματισμένοι, μας προσφέρουν ένα διαμάντι ακόμα για περαιτέρω food for thought. 

4. Evile - Hell Unleashed (2021)

Μετά το φοβερό ''Skull'' (2013) και 8 χρόνια χωρίς κυκλοφορία, επιστρέφουν με το ακόμα καλύτερο "Hell Unleashed" (2021). Εκεί που υπήρχε μια ησυχία γύρω από το όνομα των masters του Thrash Metal, έρχονται να ταράξουν τα νερά με μια πολύ δυνατή δουλειά. Από την πρώτη κιόλας νότα, μου δώσανε να καταλάβω τι χαμός θα επέλθει και αμέσως μου έφυγε το stress που μου είχε δημιουργήσει η απουσία τους. Φρέσκο, ωμό, γρήγορο και με riffs που ανεβάζουν τη libido θεαματικά. Η αποχώρηση του ιδρυτικού μέλους, Matt Drake, και η αντικατάστασή του από τον αδερφό του, Ol Drake (Guitars/Vocals) πίσω από το μικρόφωνο, αποφέρει τη διαφορετικότητα στο παρόν πόνημα, ενώ υπάρχουν πιο άγριες και in-your-face διαθέσεις, κάτι που προσωπικά λάτρεψα. 

3. Witherfall - Curse of Autumn (2021)

Οι Heavy/Progressive Power Metal masters δεν αφήνουν δευτερόλεπτο να πάει χαμένο, δουλεύουν πολύ και επανέρχονται με ακόμα μια εξαίσια δουλειά. Ένα πολύ συναισθηματικό album, ακόμα πιο στιβαρό και με γερές βάσεις από τα μέλη που απαρτίζουν την μπάντα. Ο κάθε μουσικός επιτελεί άψογα το έργο του, αλλά ο Joseph Michael (Vocals) μου έκλεψε την καρδιά. Αν και ο τίτλος του παραπέμπει σε κάτι ζοφερό, είναι λιγότερο σκοτεινός δίσκος από τον προκάτοχό του, με πιασάρικα choruses και πιο απλές δομές στα κομμάτια. Λιτό, απέριττο και αριστουργηματικό. 

2. Dream Theater - A View from the Top of the World (2021) 

Δύο χρόνια μετά το ανέλπιστα καλό ''Distance Over Time'' (2019) και η ανακοίνωση του νέου album με προβλημάτισε. Δεν ήξερα τι να περιμένω, θεώρησα σύντομο το διάστημα και είχα κάποιους ενδοιασμούς. Η πανδημία, βέβαια, φάνηκε να λειτούργησε θετικά στην έμπνευση πολλών μουσικών και προφανώς βοήθησε και τους άρχοντες του Progressive Metal. Οι John Petrucci (Guitars), Jordan Rudess (Keyboards), John Myung (Bass) και Mike Mangini (Drums) έχουν κεντήσει και κυριαρχήσει στο album, με τον James LaBrie (Vocals) να το τελειοποιεί με την ιδιαίτερη χροιά του. Η βιρτουόζικη φύση τους ξεχειλίζει περισσότερο από κάθε φορά και το αποτέλεσμα είναι καθηλωτικό.

1. Iron Maiden - Senjutsu (2021)

''Senjutsu'' (2021), λοιπόν. Δεν θα μπορούσε να είναι τίποτα άλλο στο No. 1. 17ο album για τους τιτάνες του NWOBHM/Heavy Metal, η συγκίνηση με καταβάλλει και το αριστούργημα τους παίζει στο repeat. Η φόρμουλα είναι κλασσική, συνθέτουν αυτό που περιμένεις αγωνιωδώς να ακούσεις, αλλά πάντα με κάτι νέο να προσφέρουν. Οι ανατριχιαστικές ερμηνείες του Bruce Dickinson (Vocals), οι πανέμορφες μελωδίες και solos των Dave Murray (Guitars), Adrian Smith (Guitars) και Janick Gers (Guitars), οι χαρακτηριστικοί ρυθμοί του Nicko McBrain (Drums) και φυσικά οι εκπληκτικές μπασσογραμμές του αρχηγού Steve Harris (Bass), συνθέτουν άλλο ένα δώρο προς την ανθρωπότητα. Up the irons!

And there you have it. Πιστεύω να έχουμε ένα καλύτερο 2022, με την κανονικότητα να επανέρχεται πλήρως, όπως ήταν πριν τον ερχομό της πανδημίας του COVID-19.