Mayhem / Mortiis / Diablery @Fuzz, Τετάρτη 04/05/22

Η άνοιξη μπορεί να ήρθε, πάραυτα η μιζέρια και η απελπισία έχει ριζώσει μέσα μου. Βαδίζω αργά, σαν να ακολουθώ μια λιτανεία, για να παρευρεθώ στο Fuzz, την Τετάρτη 04/05/22. Οι μακάβριοι ηγέτες του Black Metal, Mayhem, θα συντροφεύσουν απόψε την ματαιότητα που με περιβάλλει... Εμένα και τους αρκετούς συμπάσχοντες που αναμένουν έξω από τον χώρο, όταν και ανοίγουν οι πόρτες στις 19:15.

Τη βραδιά απόψε ανοίγουν οι Diablery στις 20:00. Η Black Metal μπάντα ακούγεται πολύ στα λημέρια τώρα τελευταία και πολύ καλά κάνει. Τους είδαμε πρόσφατα να ανοίγουν σημαντικό όνομα, οι εντυπώσεις ήταν οι καλύτερες, οπότε πάω καλά διαβασμένη και έτοιμη, με μεγάλες προσδοκίες. Κάτι που ανεβάζει τον πήχη ακόμα περισσότερο είναι το εξαιρετικό "Candles" (2021) που ανυπομονώ να ακούσω live. Φυσικά στα πλαίσια προώθησής του το setlist αποτελούταν μόνο από αυτό. Μετά από ένα σκοτεινό και μυσταγωγικό intro κάθαρσης, ακολουθούν τα 40 λεπτά που διαθέτουν και ακούμε τα: "Sanguine Emissions of Aeonic Ecstasy", "Spiral Ascension of Becoming", "The Coming Fog", "The Piercing Ice" και "Moonlit Dome Revealed". Προσφέρουν, με έναν μυστικιστικό τρόπο, τον καλύτερο εαυτό τους σε όποιον παλαιό θεό θυσιάζονται, αλλά και στο κοινό. Δεμένοι, στιβαροί, με έντονη ενέργεια που την εκτονώνουν χωρίς λάθη, φιλοσοφούν, μας ταξιδεύουν στο σύμπαν και στη φύση μέσα από τα κομμάτια τους. Ο ήχος είναι, σε σημεία, λίγο μπουκωμένος, αλλά το ποιοτικό υλικό και η μυστηριακή παρουσία τους κάλυψαν κάθε ατέλεια.

Τα φώτα σβήνουν και ψυχεδελικοί τόνοι ταξιδεύουν στον χώρο. Με την εμφάνισή των Mortiis στη σκηνή στις 21:20 σκίρτησε η μαύρη μου καρδιά, σαν να κουνήθηκε νευρικά κάποιο πτώμα. Μιλάμε για έναν καλλιτέχνη που έχει κάνει ένα τεράστιο ταξίδι στη μουσική βιομηχανία, αλλά κυρίως έχει προβεί σε ολική ενδοσκόπηση. Ο θυμός του τον έκανε πρωτοπόρο, αλλά δεν του εξασφάλισε την γαλήνη που έψαχνε, οπότε αφέθηκε σε μέρη φανταστικά, μέσω των ήχων του σύμπαντος, για να επιστρέψει γεμάτος γνώση, αλλά και θλίψη, διότι ανακάλυψε την αλήθεια για το άθλιο είδος μας. Έκτοτε περιφέρεται με μορφή αποκρουστική για να μας δείχνει ότι όσο και να γυαλιστείς, δεν κρύβεις την μπόχα της σήψης που σε διακατέχει. Όλα αυτά σε Darkwave/Dungeon Synth, Electronic/Industrial Rock ρυθμούς. Στα 50 λεπτά που διαθέτει, δίνει έμφαση μόνο στο τελευταίο του Full-length, "Spirit of Rebellion" (2020) με το δυσοίωνο, "A Dark Horizon", ένα soundtrack φτιαγμένο για occult καταστάσεις, καθώς και το "Visions of an Ancient Future" που σε ταξιδεύει σε πιο περιπετειώδεις εικόνες, με κύματα ηχητικής πανδαισίας να σε χτυπούν. Ο ήχος είναι καλός, ο Mortiis [(Keyboards, Programming, Vocals (lead)] ανοίγει ηχητικά portals μέσα από το cyberpunk σύστημα που έχει στήσει μπροστά του, πληθωρικός και απόλυτα τρομακτικός. Φοβερή εμπειρία, μαγευτικός καλλιτέχνης, με τα σκοτεινά του vibes να μεταδίδονται προς όλες τις κατευθύνσεις, αλλά λίγα άτομα να τα λαμβάνουν μέσα στο γεμάτο Fuzz.

Η σαρκοφάγος ανοίγει, η μυρωδιά της σαπίλας αναδύεται, αλλά δεν με ανακατεύει, διότι δεν έχει καμία διαφορά με την έξω ατμόσφαιρα, και στις 22:35 οι μύστες, Mayhem, εμφανίζονται επί σκηνής. Με πιάνει δέος, φωνάζω με όλη μου τη δύναμη, αλλά όταν ηχούν οι σάλπιγγες του "Falsified and Hated" κουφαίνονται όλοι, γι'αυτό μέσα στην απελπισία μου, ουρλιάζω "To Daimonion" να έρθει, να τα σαρώσει όλα, να μην αφήσει τίποτα όρθιο, καθώς γρυλίζω mantras του "Malum". "Bad Blood" και ο θάνατος καταφτάνει για κάθε μολυσμένο, αλλά για τον σημαδεμένο θα έρθει η δόξα μέσα από το "My Death". Όλα τα άστρα έχουν σβήσει, ακολουθούμε τα "Symbols of Blood Swords" για τον τελευταίο πόλεμο των πάντων. "Voces Ab Alta", ακούω το κάλεσμα μέσα στην άδεια νύχτα και σαν υπνωτισμένη ακολουθώ... Όλα ξαφνικά γίνονται ακόμα πιο σκοτεινά και πρωτόγονα, πνεύματα έχουν κληθεί και περιφέρονται, καθώς γίνονται επικλήσεις από το ευαγγέλιο, "De Mysteriis Dom Sathanas" (1994). Όμορφη νύχτα, με το "Freezing Moon", ιδανική για μαγεία, οπότε απέσυρε οποίες "Pagan Fears" διατηρείς, γιατί το αίμα του παρελθόντος θα σε οδηγήσει σε μια "Life Eternal" ονειρική, "Buried by Time and Dust", διότι μόνο αυτό θα μείνει, μαζί με τον μοναχικό τάφο σου. Οι νεκροί, όμως, βρίσκουν τρόπο να μας επισκεφτούν στο encore, με αρχαίες προσευχές όπως το "Deathcrush", και το ανελέητο "Chainsaw Gutsfuck" γεμάτο gore και αίμα, για να επιφέρουν "Carnage"! Είναι ανάμεσα μας, με κομματιασμένο κεφάλι και μας παρακολουθεί, μέχρι να εξιλεωθούμε στο "Pure Fucking Armageddon". Ο θάνατος γλιστράει σαν αέρινη φιγούρα ανάμεσα στο μεγάλο αριθμητικά κοινό και η καυτή του ανάσα περνάει από λαιμό σε λαιμό. Η ατμόσφαιρα είναι ανατριχιαστική με majestic φώτα και ενέργεια τόσο ισχυρή που αναδύει νεκρούς, ο κόσμος είναι εκστασιασμένος, αλλά ο ήχος τους θα μπορούσε να είναι καλύτερος, δυστυχώς, ώστε η όλη εμπειρία να αφομοιωθεί 100%. Δεν επιτρέπεται να παραπονεθείς όταν έχεις μπροστά σου εμβληματικές φιγούρες όπως τον Necrobutcher (Bass), Hellhammer (Drums) και Attila Csihar (Vocals), ανατριχιάζω και μόνο που το γράφω και φωτιά να πέσει να με εξαγνίζει, αλλά ήθελα πέρα από το να τους βλέπω, να τους ακούω και καλύτερα. Όπως και να έχει, το κάλεσμα τους ήταν βροντερό, και τους ακολουθήσαμε πίστα.

Setlist

Falsified and Hated

To Daimonion

Malum

Bad Blood
My Death
Symbols of Bloodswords
Voces Ab Alta
Freezing Moon
Pagan Fears
Life Eternal

Buried by Time and Dust
Deathcrush
Chainsaw Gutsfuck
Carnage
Pure Fucking Armageddon

Η Playfalse διοργάνωσε μία απόλυτα μυσταγωγική βραδιά, μέσα σε πολύ σκοτεινούς καιρούς, καθώς η πανδημία φαίνεται, για την ώρα να έχει πέσει στα ranks των προβλημάτων.

Photo credits: Cristina Alossi