Skip to main content

Martin Larsson (At the Gates - Guitars): ''Απλώς δεν μπορούσαμε να αντισταθούμε στο να δημιουργήσουμε ξανά νέα μουσική.''



Στα πλαίσια της πολυαναμενόμενης επικείμενης συναυλίας των At the Gates στο Piraeus 117 Academy, την Παρασκευή 30/11/18, το Metal Asylum μίλησε με τον Martin Larsson (Guitars) για τον τρόπο σύνθεσης του νέου, κορυφαίου "To Drink from the Night Itself" (2018), το πώς από την επανασύνδεση έφτασαν στην κυκλοφορία καινούριου υλικού, αλλά και τα αγαπημένα τους λογοτεχνικά είδη. Unveiling stygian art!

Καλησπέρα Martin, είναι τιμή μου που μιλάμε.
Έχουν περάσει αρκετοί μήνες από όταν κυκλοφορήσατε το "To Drink from the Night Itself" (2018), μια top κυκλοφορία της συγκεκριμένης χρονιάς. Πώς είναι το feedback που έχετε λάβει ως τώρα γι'αυτό τόσο από τους fans, όσο και από τον τύπο;

Γεια χαρά!
Το feedback είναι πραγματικά καλό παντού. Τα νέα κομμάτια αναμειγνύονται πολύ καλά με το παλιότερο υλικό live.

Αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι το υποδέχτηκαν θερμά τόσο οι νεότεροι, όσο και οι παλιότεροι fans. Αισθάνομαι επίσης ότι η ηχητική σας εξέλιξη είναι διακριτή, αλλά το παρελθόν σας είναι καταγεγραμμένο στο DNA του, οπότε ίσως αυτό θα μπορούσε να εξηγεί τον ενθουσιασμό και των δύο πλευρών.

Ναι, στόχος μας είναι να κοιτάμε μπροστά, μένοντας παράλληλα πιστοί στο παρελθόν μας.

Ποτέ δεν βιάζετε τα πράγματα, και δεν είχατε ακριβώς επιβεβαιώσει πως θα κυκλοφορούσατε νέο Full-length. Πότε αποφασίσατε ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή για να το κάνετε;

Όταν νιώσαμε πως το νέο υλικό ήταν αρκετά δυνατό.

Και πώς το προσεγγίσατε αυτήν τη φορά; Πες μας μερικά πράγματα σχετικά με το πώς κύλησε η συνθετική διαδικασία.

Όλα προήλθαν από τον Jonas (σ.σ.: Björler - Bass). Μας έστειλε Demos και ολόκληρη η μπάντα συνεισέφερε. Όταν μπήκαμε στο studio, το 99% ήταν ήδη έτοιμο.

Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεστε με τη high-profile Century Media Records. Πώς πάει η συνεργασία σας ως τώρα;

Πάει μια χαρά ως τώρα. Ωραίοι τύποι.

Σας πήρε περισσότερο από μια δεκαετία για να επανενωθείτε. Θυμάμαι πως σε εκείνο το σημείο ήσασταν απόλυτα προσηλωμένοι στο να παίζετε live, κάτι που επιδοκιμάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τους fans. Πώς όμως αποφασίσατε να πάτε ένα βήμα παραπέρα, και να μπείτε γι'άλλη μια φορά στο studio για να ηχογραφήσετε νέο υλικό, αναιρώντας την αρχική σας δήλωση ότι δεν θα κυκλοφορήσετε τίποτα καινούριο; Νιώσατε πως μια τέτοια κίνηση εμπεριείχε κάποιο ποσοστό ρίσκου;

Νομίζω πως ήρθε φυσικά. Απλώς δεν μπορούσαμε να αντισταθούμε στο να δημιουργήσουμε ξανά νέα μουσική. Πάντα υπάρχει ρίσκο, σε οτιδήποτε κάνεις. Το κρατήσαμε όμως κρυφό, μέχρι που ξέραμε πως ήταν At the Gates-ποιότητα.

Κάτι που πάντα λάτρευα στους At the Gates είναι ότι οι στίχοι σας είναι αρκετά λογοτεχνικοί, μια δήλωση που έχει κάποια βάση: Οι Jorge Luis Borges, Luke Rhinehart, Ernesto Sabato, Julio Cortázar και Charles Bukowski είναι ανάμεσα στους συγγραφείς που έχετε απευθείας παραθέσει στα κομμάτια σας. Το συγγραφικό τους style είναι αρκετά διαφορετικό μεταξύ τους. Προτιμάτε κάποιο συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος από κάποιο άλλο;

Είμαστε όλοι αρκετά εκλεκτικοί στο γούστο μας, είτε έχει να κάνει με μουσική, βιβλία, Movies κλπ. Αν η ποικιλία ήταν είδος, θα έλεγα ότι αυτό είναι και το αγαπημένο μας.

Λαμβάνοντας υπόψη πως το τελευταίο σας Full-length κυκλοφόρησε μόλις πριν λίγους μήνες, υποθέτω πως τα μελλοντικά σας σχέδια περιλαμβάνουν εκτενείς περιοδείες προκειμένου να το προωθήσετε περαιτέρω;

Ακριβώς. Είμαστε ήδη κλεισμένοι μέχρι το επόμενο φθινόπωρο, με περισσότερα να έπονται.

Θα παρακολουθήσουμε live τους At the Gates στο Piraeus 117 Academy, την Παρασκευή 30/11/18. Τι να περιμένουμε από την πολυαναμενόμενη αυτήν συναυλία;

Αρκετά ενεργητικό Σουηδικό Metal. Μια μίξη παλιού και νέου υλικού.

Martin σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου. Ανυπομονώ να σας δω σύντομα- by the way, νυχτώνει υπερβολικά νωρίς εδώ κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Ακριβώς αυτό που χρειαζόμαστε, to drink from the night itself...

Hehe, δεν υπάρχει θέμα, δεν με πειράζει το σκοτάδι. Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο και την στήριξή σου, και συγνώμη για τις σύντομες απαντήσεις! Είμαστε σε περιοδεία, και υπάρχει πολύ λίγος χρόνος.

Genre:
Melodic Death Metal

Main:
The Red in the Sky Is Ours (1992)
With Fear I Kiss the Burning Darkness (1993)
Terminal Spirit Disease (1994)
Slaughter of the Soul (1995)
At War with Reality (2014)
To Drink from the Night Itself (2018)

Current lineup:
Jonas Björler (Bass)
Adrian Erlandsson (Drums)
Tomas ''Tompa'' Lindberg (Vocals)
Martin Larsson (Guitars)
Jonas Stålhammar (Guitars)


Comments

Popular posts from this blog

Septicflesh / Hypocrisy / The Agonist / Horizon Ignited @Fuzz, Παρασκευή 21/10/22

Τα μυστηριακά και απόκρυφα κείμενα και παραδόσεις ανέκαθεν συνάρπαζαν τον ανήσυχο ανθρώπινο νου. Από την άλλη, πολλά γεγονότα και φαινόμενα της ιστορίας δεν εξηγούνται απλώς με τη λογική, αλλά... ας πούμε απλώς πως the truth is out there. Έτσι, σήμερα, την  Παρασκευή 21/10/22 , θα συγκεντρωθούμε στο Fuzz για να εξετάσουμε ιερές γραφές και να αναλύσουμε θεωρίες συνωμοσίας, με αρκετό κόσμο να έχει καταφτάσει ήδη από τις 18:00, όταν και ανοίγουν οι πόρτες. Απόψε, λοιπόν, θα παρακολουθήσω  live τους Septicflesh   για 3η φορά και, αντίστοιχα, τους Hypocrisy για 1η φορά. Την αρχή για το απόγευμα, και μπροστά σε ένα μεγάλο πλήθος δεδομένης και της ώρας, κάνουν στις 18:55 οι Horizon Ignited . Για τα επόμενα 30 λεπτά, καταθέτουν τη δική τους, αρκετά ενδιαφέρουσα πρόταση πάνω στο Melodic Death Metal/Metalcore , επιλέγοντας τα "Beyond Your Reach" , "Servant" , "Equal in Death" , "Carry Me" , "Leviathan" , και "Towards the Dying Lands" ...

Asphyx: Yield or Die

Όσο μόνιμη νομίζουμε ότι είναι η ζωή, άλλο τόσο μόνιμο είναι και το τέλος. Εμείς θα βρεθούμε στο μεταίχμιο αυτών των δύο καταστάσεων μαζί με τους Asphyx  στο Κύτταρο , το Σάββατο 05/11/22 . Το Death/Doom Metal τους αποτελεί συντροφιά μας από τη γέννηση, μέχρι το πέρασμα στην αντίπερα όχθη. 10 Full-lengths γεμάτα θυμό για την καταδίκη που μας κυνηγάει, τα οποία θα αναλύσουμε παρέα, ένα-ένα. Το starting point των Asphyx , είναι το "The Rack" (1991) . Εκεί που όλες οι μπάντες τρέχουν με 1000 και συνθέτουν όλο και πιο γρήγορα κομμάτια, οι φίλοι μας εδώ έρχονται να επιβραδύνουν και να δημιουργήσουν ένα album τελείως διαφορετικό, που μας γνωρίζει μια μπάντα η οποία δείχνει από την αρχή ότι θα έχει και συνέχεια. Κάνουν το Genre να είναι ακόμα πιο  κατανοητό, με τις Guitars να κάνουν εξαίσια δουλειά, αν και λίγο lazy κάπου κάπου, μόνο που αυτό σε κάνει και νιώθεις άνετα και cozy. Τα γρήγορα parts σε ανεβάζουν τόσο όσο και, γενικά, υπάρχει μια ποικιλία στις συνθέσεις που σε κάνει...

André Andersen (Royal Hunt - Keyboards, Guitars, Bass): ''Ναι, είμαστε μια Progressive ή Power Metal- όπως θες πες μας (σ.σ.: Melodic Progressive Metal)-, αλλά οι στίχοι μας έχουν να κάνουν με την επικαιρότητα και αυτό είναι η διαφορά μας.''

Στα πλαίσια της πολυαναμενόμενης, επικείμενης συναυλίας των Royal Hunt την Παρασκευή 20/04/18 στο Κύτταρο , το Metal Asylum μίλησε με τον André Andersen ( Keyboards , Guitars , Bass ) για το νέο '' Cast in Stone '' ( 2018 ), ανέλυσε την συνθετική διαδικασία που ακολουθεί και ανέδειξε την σχέση αγάπης μεταξύ Metal και wrestling. Tag me, André! Καλησπέρα André, είναι τιμή μου που μιλάμε. Το 2018 μπήκε πριν λίγους μήνες και εσείς το υποδεχτήκατε με μια ολοκαίνουργια κυκλοφορία. Ποια ήταν τα feedback που λάβατε τόσο από τον τύπο, όσο και από τους fans, σχετικά με το νέο "Cast in Stone" (2018); Oh, πολύ καλή μέχρι τώρα. Όλες οι reviews είναι τόσο καλές που με κάνουν και ντρέπομαι, haha, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ! Πώς προέκυψε η δημιουργία του υλικού του "Cast in Stone" (2018); Ακολουθήσατε κάποια συγκεκριμένη formula κατά τη διαδικασία της σύνθεσης; Δεν πρόκειται ακριβώς για κάποια formula, οι Royal Hunt υπάρχουν πάνω από 25 χρόνια, πάντα πρ...