Skip to main content

The List: Theodore Kritikos' Top-10 (2019 Edition)



Το 2019 ήταν μια πλούσια χρονιά δισκογραφικά τόσο σε ποσότητα, όσο και σε ποιότητα. Καθώς αυτό ολοκληρώθηκε, είναι ώρα να εμβαθύνουμε στις κυκλοφορίες που μας προσέφερε, κατόπιν να επιλέξουμε τις 10 καλύτερες και, τέλος, να τις ταξινομήσουμε αξιολογικά. Μετά από ενδελεχή έλεγχο των φετινών Full-lengths των αγαπημένων μου μπαντών, η προσωπική μου λίστα είναι έτοιμη. Ιδού, λοιπόν, το Απόλυτο 2019 Metal Top-10!

10. Crystal Viper - Tales of Fire and Ice (2019)



Φρίκη κυριαρχεί στους δρόμους! Οι Heavy Metal ηγεμόνες χρειάζονταν μια (μικρή) αλλαγή μουσικά, και την πραγματοποίησαν. Πάνε δισκογραφικά ένα βήμα παραπέρα, τόσο όσο ακριβώς χρειάζεται. Τουτέστιν, εντάσσουν ορισμένα νέα στοιχεία στη μουσική τους ταυτότητα, με το songwriting να γίνεται αυτόματα περισσότερο ποικιλόμορφο από ποτέ, τα πάντα είναι γραμμένα γύρω από τις φωνητικές ικανότητες της Marta Gabriel (Vocals, Guitars), ενώ και η παραγωγή είναι πιο γυαλισμένη σε σχέση με το παρελθόν, κάνοντας το υλικό τους περισσότερο προσβάσιμο, με την καλή, όμως, έννοια. Το μεγαλύτερο atout της παρούσας κυκλοφορίας, όμως, είναι πως κάθε μέρος της έχει τη δική του ταυτότητα. Δίσκος-σταθμός στην καριέρα τους. Let the thunder strike the sky!

9. Insomnium - Heart like a Grave (2019)



Σκοτάδι πυκνό καλύπτει τον ουρανό και τις ψυχές μας. Κάθε κυκλοφορία των Melodic Death Metal masters αποτελεί μια εξιστόρηση των ταξιδιών μιας αθάνατης, γεννημένης-κατευθείαν-στην-ενήλικη-ζωή ψυχής στην αιωνιότητα, σκιαγραφόντας κάθε φορά την αντίδρασή της στα φαινόμενα που της προσφέρει ο ψυχρός έξω κόσμος. Εδώ ισορροπούν με αριστοτεχνικό τρόπο το σκοτάδι με το φως, την θλίψη με την ελπίδα: Μας ζεσταίνουν οι μικρές, φωτεινές ηλιαχτίδες λίγο πριν βγούμε να ταξιδέψουμε στην παγωμένη τούνδρα. Πρόκειται για μια λίγο πιο συντηρητική (παράλληλα, όμως, φιλόδοξη!) κυκλοφορία σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν της μπάντας, μια στιλιστική επιλογή που μας παραπέμπει σε κάποιον βαθμό στις πρώιμες μέρες της. I never left this barren soil...

8. Nile - Vile Nilotic Rites (2019)


Η αρχαία Αιγυπτιακή προφητεία πραγματοποιήθηκε! Οι Brutal/Technical Death Metal pharaos ανέκαθεν έδιναν μεγάλη σημασία στο καλά δομημένο songwriting, μα και στο να προσφέρουν κάθε φορά κάτι (λίγο) διαφορετικό. Αυτήν τη φορά έχουν τοποθετήσει αρκετά μεγάλη ποσότητα πληροφορίας στην κυκλοφορία τους, ζητώντας μας απόλυτη συγκέντρωση κατά την ακρόασή της, αποφεύγοντας όμως με μαεστρία την παγίδα της υπερπληροφόρησης, καθώς από την συγκεκριμένη περίπτωση είναι αδύνατο να αφαιρεθεί οποιοδήποτε μέρος: Όλα επιτελούν έναν συγκεκριμένο ρόλο, διαμορφώνοντας ένα γερά συγκροτημένο τελικό αποτέλεσμα. What they worship, they have become!

7. Eluveitie - Ategnatos (2019)



Η κέλτικη κληρονομιά και οι αξίες που αυτή κουβαλά βρίσκονται παντού γύρω μας. Το μυστικό των φυσικών ηγεμόνων του Folk/Melodic Death Metal είναι πως προσεγγίζουν με μεγάλη ευλάβεια το songwriting, εναρμονίζοντας μεταξύ τους τα στοιχεία που διαμορφώνουν τη μουσική τους ταυτότητα. Εδώ εναλλάσσονται μεταξύ δύο σκηνικών: Αφενός θαυμάζουν την  ομορφιά της φύσης και, αφετέρου, δοξάζουν τα αιματοβαμμένα πεδία μάχης. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τη μοναδική τους ικανότητα να χειρίζονται με μαεστρία το storytelling, οδηγεί αβίαστα τον ακροατή σε total immersion κατά την ακρόαση της συγκεκριμένης κυκλοφορίας, μετά το πέρας της οποίας βγαίνει πλουσιότερος ψυχικά. And so I set out into the unknown...

6. Stormwarrior - Norsemen (2019)


Γυαλίστε τα τσεκούρια, επιβιβαστείτε στα Drakkar- ο Βορράς καλεί! Οι φυσικοί ηγέτες του Power/Speed Metal δίνουν ορθώς μεγαλύτερη βάση στην παράδοση, παρά στην προοδευτικότητα, καθώς κάποια πράγματα απαγορεύεται να αλλοιώνονται έστω και στο ελάχιστο. Ως αποτέλεσμα, το πλοίο με το οποίο ταξιδεύουν δεν γνωρίζει αντίπαλο και, με την ευχή του Odin, πλέουν ετοιμοπόλεμοι, με τελικό προορισμό τη Valhalla. Εδώ τους βρίσκουμε εξίσου μανιασμένους με παλιότερα, με τις ταχύτητες κλασικά ανεβασμένες και τον Lars Ramcke (Guitars, Vocals) να χειρίζεται με μαεστρία το εύρος των φωνητικών του ικανοτήτων. Norsemen we are!

5. Powerwolf - Metallum Nostrum (2019)



Θειάφι και λιβάνι μυρίζει παντού γύρω μας. Το να διασκευάζεις κάτι πολύτιμο είναι αρκετά επίφοβο- χωρίς σωστή προσέγγιση το αποτέλεσμα μπορεί να είναι καταστροφικό, πόσο μάλλον όταν κάνουμε λόγο για ένα ολόκληρο δισκογραφικό πόνημα. Οι σκοτεινοί ηγέτες του Power Metal ρίχνονται με ευλάβεια, μα και τόλμη, σε αυτόν τον αγώνα και διαπρέπουν! Κατορθώνουν να κάνουν το original υλικό να ακούγεται ολόδικό τους, με τον Attila Dorn (Vocals) να ακούγεται πιο πολύπλευρος από ποτέ και τις ιερές μελωδίες του Falk Maria Schlegel (Keyboards) να προσθέτουν έναν κινηματογραφικό, δραματικό τόνο. Αρχικά, είχε κυκλοφορήσει ως bonus disc πριν μερικά χρόνια, είναι τόσο εκπληκτική δουλειά όμως που- δικαίως- φέτος κυκλοφορεί ξεχωριστά. No color or religion ever stopped a bullet from a gun...

4. Swallow the Sun - When a Shadow Is Forced into the Light



Ο ψυχικός πόνος είναι αβάσταχτος και η πληγωμένη καρδιά δεν πρόκειται να γιατρευτεί ποτέ. Η συγκεκριμένη κυκλοφορία των σκοτεινών μοναρχών του Melodic Doom/Death Metal μπορεί να παρομοιαστεί υπέροχα με το άνοιγμα μιας ταφόπλακας: Το πρώτο πράγμα που αντικρίζουμε είναι τα προσωπικά αντικείμενα που βρίσκονται μέσα και, με ένα μονάχα άγγιγμα, οι αναμνήσεις της παλιάς, μα αθάνατης αγάπης μας κατακλύζουν. Ο χρόνος μπορεί να πέρασε, το λυκόφως μπορεί να δείχνει αιώνιο, αλλά η δύναμη αυτού του Έρωτα, εκείνου που εμφανίζεται μια φορά στα 1000 χρόνια, είναι πανίσχυρη. Αργές, μεγαλειώδεις μελωδίες ηχούν γύρω μας και τα βαθύτερα, ειλικρινή νοήματα των λέξεων αποκαλύπτονται στην ψυχή μας. Empty arms, but you never left...

3. Flotsam and Jetsam - The End of Chaos (2019)



Η ζωή είναι ένας συνεχής αγώνας, ένας δρόμος γεμάτος προκλήσεις. Η συγκεκριμένη κυκλοφορία των Power/Thrash Metal masters αποτελείται από μανιασμένες ταχύτητες, catchy (με την καλή έννοια) φωνητικές γραμμές- ουσιαστικά από τα χαρακτηριστικά στοιχεία τους, σε όση ακριβώς πρέπει ποσότητα. Ο Michael Gilbert (Guitars) παίζει εδώ τα καλύτερά του riffs, τα οποία χαρακτηρίζονται από δημιουργικότητα και προσβασιμότητα, ταιριάζοντας παράλληλα στο πνεύμα της μπάντας, ενώ ο Eric A.K. (Vocals) ακούγεται πιο θυμωμένος και πεινασμένος από ποτέ! Αποτέλεσμα; Μια ''all killer, no filler'' δισκογραφική δουλειά που ακούγεται πολύ, πολύ ευχάριστα και, στο τέλος, καρφώνεται στο μυαλό. I may never recover from this!

2. Evergrey - The Atlantic (2019)



Ήρθε η ώρα για τον εξαγνισμό των ψυχών μας. Το εικαστικό μέρος της συγκεκριμένης κυκλοφορίας των σκοτεινών ηγετών του Progressive/Power Metal μετουσιώνει σε εικόνες όσα αυτή περιλαμβάνει ηχητικά: Φώτα και σκιές που εναλλάσσονται μέσα σε τρικυμιώδεις συνθέσεις, διαμορφώνοντας περιπετειώδη, μαγευτικά ηχοτοπία. Τα μελαγχολικά συναισθήματα κυριαρχούν παντού, καθώς ο Tom Englund (Vocals) μας βυθίζει σε ένα ταξίδι εσωτερικής αναζήτησης, με στίχους βγαλμένους κατευθείαν από τα βάθη της καρδιάς. Πρόκειται για την τέλεια ισορροπία μεταξύ αισθημάτων, δύναμης και βάρους, ένα ηχητικό ταξίδι που θέλουμε να κάνουμε ξανά και ξανά, με τα κύματα να σκάνε ανεμπόδιστα στο πρόσωπο, καθαρίζοντας την ψυχή. Come save me from these waters...

1. Rhapsody of Fire - The Eighth Mountain (2019)



Απέναντι στις δυνάμεις του σκότους σηκώνουμε το σπαθί και ορμάμε δίχως δισταγμό στο πεδίο της μάχης! Ένα νέο κεφάλαιο ανοίγει για τους φυσικούς ηγεμόνες του Symphonic Power Metal, καθώς το συγκεκριμένο concept album αποτελεί το ξεκίνημα ενός νέου έπους, αναφερόμενο στο πρώτο κεφάλαιο του "The Nephilim's Empire Saga". Αυτό που μετουσιώνει όμως την ιστορία στην Απόλυτη μουσική εμπειρία είναι η αριστοτεχνική μανία χιλίων ήλιων του Roberto De Micheli (Guitars), η αλάνθαστη αίσθηση δομής και αρμονίας του Alex Staropoli [Keyboards, Piano, Harpsichord, Orchestrations, Vocals (choirs)], οι πολύπλευρες φωνητικές γραμμές του Giacomo Voli (Vocals) και η ηχητική επιστροφή στο ένδοξο παρελθόν, με την εμπειρία και τις τεχνολογικές εξελίξεις 2+ δεκαετιών. Έχουν κατακτήσει πολλές βουνοκορφές. Άλλη μία προστέθηκε στη λίστα. Still the legend goes on and on!

Comments

Popular posts from this blog

Asphyx: Yield or Die

Όσο μόνιμη νομίζουμε ότι είναι η ζωή, άλλο τόσο μόνιμο είναι και το τέλος. Εμείς θα βρεθούμε στο μεταίχμιο αυτών των δύο καταστάσεων μαζί με τους Asphyx  στο Κύτταρο , το Σάββατο 05/11/22 . Το Death/Doom Metal τους αποτελεί συντροφιά μας από τη γέννηση, μέχρι το πέρασμα στην αντίπερα όχθη. 10 Full-lengths γεμάτα θυμό για την καταδίκη που μας κυνηγάει, τα οποία θα αναλύσουμε παρέα, ένα-ένα. Το starting point των Asphyx , είναι το "The Rack" (1991) . Εκεί που όλες οι μπάντες τρέχουν με 1000 και συνθέτουν όλο και πιο γρήγορα κομμάτια, οι φίλοι μας εδώ έρχονται να επιβραδύνουν και να δημιουργήσουν ένα album τελείως διαφορετικό, που μας γνωρίζει μια μπάντα η οποία δείχνει από την αρχή ότι θα έχει και συνέχεια. Κάνουν το Genre να είναι ακόμα πιο  κατανοητό, με τις Guitars να κάνουν εξαίσια δουλειά, αν και λίγο lazy κάπου κάπου, μόνο που αυτό σε κάνει και νιώθεις άνετα και cozy. Τα γρήγορα parts σε ανεβάζουν τόσο όσο και, γενικά, υπάρχει μια ποικιλία στις συνθέσεις που σε κάνει να

Deafheaven @Gagarin 205, Σάββατο 15/10/22

  Μία από τις συναυλίες που ανυπομονούσα να δω από τότε που ξέσπασε η πανδημία του COVID-19 ήταν, σαφέστατα, αυτή των πρωτοπόρων  Deafheaven . Έχοντας αρκετό χρόνο στα χέρια μου για να αφουγκραστώ τη δισκογραφία τους, όπως και το νέο τους δισκογραφικό πόνημα,  "Infinite Granite" (2021) , ο ενθουσιασμός μου για την επερχόμενη συναυλία ήταν απερίγραπτος. Έτσι λοιπόν, το Σάββατο   15/10/22 , στο Gagarin 205 , θα παρακολουθήσω ζωντανά τους μύστες του Post-Black Metal/Shoehaze . Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:30, με τον λιγοστό κόσμο να περιμένει από νωρίς για τον χαμό που θα ακολουθήσει. Με τον κόσμο να είναι περισσότερος, τα φώτα χαμηλώνουν, τα visuals αρχίζουν να ετοιμάζουν την ατμόσφαιρα για ζοφερό  Post-Black Metal/Shoehaze , και στις 22:20 εισέρχονται στη σκηνή οι θρυλικοί Deafheaven . Μας χτυπάνε απανωτά με τα  "Shellstar" , "In Blur"  και  "Great Mass of Coulour" , από το τελευταίο Full-length τους,  δίνοντάς μας την πρώτη δόση μελαγχολίας. Συνεχί

Septicflesh / Hypocrisy / The Agonist / Horizon Ignited @Fuzz, Παρασκευή 21/10/22

Τα μυστηριακά και απόκρυφα κείμενα και παραδόσεις ανέκαθεν συνάρπαζαν τον ανήσυχο ανθρώπινο νου. Από την άλλη, πολλά γεγονότα και φαινόμενα της ιστορίας δεν εξηγούνται απλώς με τη λογική, αλλά... ας πούμε απλώς πως the truth is out there. Έτσι, σήμερα, την  Παρασκευή 21/10/22 , θα συγκεντρωθούμε στο Fuzz για να εξετάσουμε ιερές γραφές και να αναλύσουμε θεωρίες συνωμοσίας, με αρκετό κόσμο να έχει καταφτάσει ήδη από τις 18:00, όταν και ανοίγουν οι πόρτες. Απόψε, λοιπόν, θα παρακολουθήσω  live τους Septicflesh   για 3η φορά και, αντίστοιχα, τους Hypocrisy για 1η φορά. Την αρχή για το απόγευμα, και μπροστά σε ένα μεγάλο πλήθος δεδομένης και της ώρας, κάνουν στις 18:55 οι Horizon Ignited . Για τα επόμενα 30 λεπτά, καταθέτουν τη δική τους, αρκετά ενδιαφέρουσα πρόταση πάνω στο Melodic Death Metal/Metalcore , επιλέγοντας τα "Beyond Your Reach" , "Servant" , "Equal in Death" , "Carry Me" , "Leviathan" , και "Towards the Dying Lands"