To 2021 είναι, για μένα, μια χρονιά κινούμενη στα άκρα: η πανδημία του COVID-19 αποτελεί αναπόσπαστο πια κομμάτι της καθημερινότητάς μας, με ό,τι άλλο συνεπάγεται, και φαίνεται πως μαθαίνουμε να ζούμε με αυτό ως δεδομένο, ενώ υπήρξαν κάποιες πολύ άσχημες προσωπικές καταστάσεις. Από την άλλη, συνεχίζεται η επαγγελματική και ακαδημαϊκή εξέλιξη, ενώ ο τομέας των ενδιαφερόντων μου πήρε φωτιά: ο best in the world, CM Punk, επανήλθε επιτέλους στην ενεργό δράση, οι 3 λατρεμένοι Spider-Men ενώθηκαν στη μεγάλη οθόνη, ενώ και όλες οι δραστηριότητες που με αφορούν συνεχίζονται δυναμικά ή και βλέπουν επανεκκίνηση, συμπεριλαμβανομένης της συναυλιακής! Στο δισκογραφικό κομμάτι του Metal, υπήρξαν πολλές και πολύ σπουδαίες κυκλοφορίες από αγαπημένες μπάντες, κάτι που έκανε τη διαδικασία επιλογής και μετέπειτα ταξινόμησής τους εξαιρετικά δύσκολη (σοβαρά, δείτε τι γίνεται στα honorable mentions, και δεν έχω συμπεριλάβει καν όλες όσες τσέκαρα!), μα και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα, αφού παρατήρησα πως με πολλές από αυτές δεν ήμουν εξοικειωμένος έναν χρόνο πριν. Βλέπετε, οι λίστες που συντάσσουμε δεν είναι μόνο ένα κριτήριο αξιολόγησης. Πολύ περισσότερο, αποτελούν και μία ενδοσκοπική εμπειρία, αφού αντικατοπτρίζουν το πού βρισκόμαστε κάθε φορά και πόσο έχουμε εμείς οι ίδιοι ως ακροατές εξελιχθεί μέσα στον χρόνο. Μετά από εκτεταμένη περισυλλογή, λοιπόν, παρακάτω ακολουθεί το προσωπικό μου Απόλυτο Metal Top-10 του 2021! Behold!
Honorable mentions: Accept - Too Mean to Die (2021), Agent Steel - No Other Godz Before Me (2021), Angelus Apatrida - Angelus Apatrida (2021), Artillery - X (2021), Asphyx - Necroceros (2021), At the Gates - The Nightmare of Being (2021), Black Label Society - Doom Crew Inc. (2021), Blaze Bayley - War Within Me (2021), Bloodbound - Creatures of the Dark Realm (2021), Carcass - Torn Arteries (2021), Dream Theater - A View from the Top of the World (2021), Eldritch - Eos (2021), Evergrey - Escape of the Phoenix (2021), Eyehategod - A History of Nomadic Behavior (2021), Gojira - Fortitude (2021), Monolord - Your Time to Shine (2021), Moonspell - Hermitage (2021), Nightfall - At Night We Prey (2021), Obscura - A Valediction (2021), Orden Ogan - Final Days (2021), Paradox - Heresy II: End of a Legend (2021), Portrait - At One with None (2021), Powerwolf - Call of the Wild (2021), Rage - Ressurection Day (2021), Rhapsody of Fire - Glory for Salvation (2021), Running Wild - Blood on Blood (2021), Saxon - Inspirations (2021), Sirenia - Riddles, Ruins and Revelations (2021), Swallow the Sun - Moonflowers (2021), The Crown - Royal Destroyer (2021), Therion - Leviathan (2021), Tribulation - Where the Gloom Becomes Sound (2021), U.D.O. - Game Over (2021), Wizard - Metal in My Head (2021), Yngwie J. Malmsteen - Parabellum (2021).
10. Exodus - Persona Non Grata (2021)
9. Flotsam and Jetsam - Blood in the Water (2021)
Καυτηριασμός των κακών κειμένων μίας κοινωνίας που καταρρέει. Οι Power/Thrash Metal masters διανύουν μια 2η δημιουργική ακμή! Το φετινό τους Full-length συναποτελείται από κομμάτια που διαθέτουν τη δική τους διακριτή ταυτότητα, αντιπροσωπεύοντας έτσι τα πολλαπλά πρόσωπα της μπάντας, όντας παράλληλα στρατηγικά τοποθετημένα προκειμένου να υπάρχει συνολική συνοχή και ροή τέτοια ώστε ο ακροατής να βρίσκει τον εαυτό του περιπλανώμενο σε διαφορετικά κάθε φορά ηχοτοπία. H ώριμη χροιά του Erik A.K. (Vocals), σε συνδυασμό με το συμπαγές rhythm section, αποτελούν, βέβαια, τα ηχητικά θεμέλια του album και εκτοξεύουν το τελικό αποτέλεσμα σε δυσθεώρητα ύψη. Κυκλοφορία που έχει κερδίσει δικαιωματικά θέση στο δισκογραφικό πάνθεόν τους. Brace for the impact!
8. Brainstorm - Wall of Skulls (2021)
Face-to-face με τους προσωπικούς μας δαίμονες. Κατά τη διάρκεια της καριέρας τους, οι φυσικοί ηγεμόνες του Power Metal ανέκαθεν ακολουθούσαν την επιτυχημένη formula που οι ίδιοι έχουν καθιερώσει, εξελίσσοντας παράλληλα τον ήχο τους αργά και σταθερά. Φέτος, στην πρώτη τους κυκλοφορία στην τρέχουσα δεκαετία, επικεντρώνονται στους γρήγορους ρυθμούς, αλλά, ακόμη και όταν πέφτουν οι ταχύτητες, οι συνθέσεις εκλύουν μια νεανική ζωτικότητα, με το συνολικό αποτέλεσμα να εξυψώνεται χάρη στην ευρεία γκάμα των συναισθηματικών εκφράσεων του Andy B. Franck (Vocals), αλλά και, μεμονωμένα, από κάποιες έξοχες guest συμμετοχές στον ίδιο τομέα. Μία από τις καλύτερες κυκλοφορίες της μπάντας στην ιστορία της. For all the fears this the end!
7. Crystal Viper - The Cult (2021)
Τα κοσμικά φρικιά έχουν απελευθερωθεί! Οι σκοτεινοί Heavy/Power Metal ηγέτες επιστρέφουν εν μέρει ηχητικά στις ρίζες τους, διατηρώντας παράλληλα όμως τον φρέσκο και ενεργητικό τους χαρακτήρα των τελευταίων χρόνων. Στο Mixing έχει ακολουθηθεί μια μοντέρνα και έντονη προσέγγιση που συνυπάρχει με τη ζεστή και φυσική δύναμη των οργάνων, η φωνητική απόδοση της χαρισματικής Marta Gabriel (Vocals, Guitars) αποτελεί την καλύτερη της καριέρας της, και, αν και οι συνθέσεις χαρακτηρίζονται από μεγαλύτερη πολυπλοκότητα, παραμένουν αποτελεσματικές, με μελωδίες που απομνημονεύονται ήδη από την πρώτη ακρόαση. Όλα τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα η μπάντα να μας προσφέρει το πιο συνεκτικό Full-length της μέχρι σήμερα. Now it's time of their sway!
6. Omnium Gatherum - Origins (2021)
Σύμπαν και άνθρωπος είναι ένα. Ποιοτικά συνεπείς και συγκρατημένα εξελισσόμενοι από την ίδρυσή τους, οι πνευματικοί Melodic Death Metal κυρίαρχοι στο φετινό δισκογραφικό τους πόνημα ακολουθούν ένα περισσότερο περιπετειώδες μονοπάτι συνθετικά, καθώς το παρόν Full-length, παρά τον υψηλά συμμετρικό χαρακτήρα του, προσφέρει στον ακροατή αρκετά απρόσμενα twists, κάτι που συμβαίνει κατά κύριο λόγο στις μεγαλύτερες σε διάρκεια συνθέσεις, αφού εκεί είναι που ανοίγονται και ευκαιρίες για περάσματα σε νέες ηχητικές περιοχές. Σε αυτό συμβάλλει καθοριστικά η ευρεία γκάμα των κιθαριστικών εκφράσεων του Markus Vanhala (Guitars), οι οποίες έρχονται σε αρμονική αντίθεση με τη γενικότερη ονειρική και θαμπή, ιμπρεσσιονιστική ατμόσφαιρα. Η καλύτερή τους ώρα είναι τώρα. This is the paragon!
5. Hypocrisy - Worship (2021)
Μυστήρια, θεωρίες συνωμοσίας και μια παγκόσμια ύπουλη elite που σχεδιάζει την πλήρη υποταγή της ανθρωπότητας! Οι Melodic Death Metal παράφρονες λατρεύονται από άπαντες, και σε αυτό συμβάλλει η μουσική ιδιοφυΐα/παράνοια του Peter Tägtgren (Guitars, Keyboards, Vocals), τα growls του οποίου προέρχονται από άλλον κόσμο, πιο brutal από ποτέ, με το μεγαλύτερο μέρος του Full-length να κυριαρχείται από γρήγορους ρυθμούς στο κλασικό, ηχηρό τους ύφος. Από το Cover art μέχρι και τις συνθέσεις καθαυτές, το φετινό album της μπάντας ταξιδεύει με την ατμοσφαιρική ομορφιά του τον ακροατή μέσα από διαφορετικές διαθέσεις και διάφορους παράλληλους κόσμους ως τα κρύα, αχανή όρια του σύμπαντος. Μας προσφέρουν αυτό ακριβώς που έχουμε ανάγκη και επιθυμούμε διακαώς: άγρια, μελαγχολικά ηχοτοπία καλυμμένα από ένα πέπλο αιθέριας ομίχλης. We're the walking dead!
4. Fear Factory - Aggression Continuum (2021)
Απελευθέρωση από τα δεσμά της τεχνολογικής δυστοπίας! Παρά το παρασκηνιακό δράμα που τους ακολουθεί εδώ και χρόνια, οι Groove/Industrial Metal αρχιτέκτονες στο φετινό τους Full-length διαμορφώνουν έναν ήχο αρκετά κρύο και σκληρό, θυμίζοντας τον ενδοσκελετό ενός cyborg, αλλά συνάμα διατηρώντας την ανθρώπινη ζεστασιά της σαρκώδους πρόσοψής του. Το album ξετυλίγεται με κινηματογραφικό τρόπο, ενώ βάση του είναι η ακριβής κιθαριστική επίθεση του Dino Cazares (Guitars), η οποία συμβάλει στο επαναστατικό και γεμάτο οργή ύφος των κομματιών. Η μπάντα δημιούργησε ένα μνημείο εκρηκτικής μεταλλικής επιθετικότητας που στέκεται αγέρωχα ως μία από τις καλύτερες κυκλοφορίες της. Αν, λοιπόν, αυτό πρόκειται να είναι και το δισκογραφικό της κύκνειο άσμα, τότε επισφραγίζουν τη δισκογραφία τους άκρως εντυπωσιακά. Follow your own way!
3. Epica - Omega (2021)
Ξεκλείδωμα του νου και πνευματική ανύψωση! Οι Symphonic Metal ηγέτες του πνεύματος είναι γνωστοί για την ποιότητα της δισκογραφίας τους συνολικά, και το φετινό τους Full-length λειτουργεί γενικά ως μία ανακεφαλαίωση του ήχου τους. Όλα τα trademark στοιχεία τους είναι παρόντα, σε διαυγή παραγωγή, και παρέρχονται σύμφωνα με τις ανάγκες της μουσικής, δημιουργώντας ανυπολόγιστα πλούσιες ηχητικές υφές, με τη "beauty and the beast" αντίθεση και την απόλυτη συναισθηματική συνεύρεση των ζωτικής σημασίας growls του Mark Jansen [Guitars (rhythm), Orchestrations, Vocals (harsh)] και της αιθέριας, θεϊκής χροιάς της Simone Simons (Vocals) να βρίσκονται στο επίκεντρο. Μάλιστα, όλα τα παραπάνω παρέχονται αφειδώς, μα, με την ποσότητα να είναι αντίστοιχη της ποιότητας, το ενδιαφέρον του ακροατή παραμένει αμείωτο σε όλη τη διάρκεια του album. Όλα τα κομμάτια διαθέτουν ξεχωριστές στιγμές, αλλά μόνο ακούγοντάς τα ως σύνολο ξεδιπλώνεται ολόκληρο το μεγαλείο αυτής της κυκλοφορίας και της ίδιας της μπάντας. Μουσική πανδαισία. Unlocking all the secrets in us!
2. Cradle of Filth - Existence is Futile (2021)
Έρωτας μεταξύ αμαρτωλών ψυχών σε αιματοβαμμένο πεδίο γεμάτο φρέσκα πτώματα. Τα τελευταία χρόνια οι επικλήσεις των σκοτεινών Extreme Gothic Metal βασιλέων αποφέρουν ιδιαίτερα έντονο υλικό, μεταλλικής, και ιδιαίτερα κιθαριστικής, κραιπάλης. Στο φετινό τους Full-length, ενώ παρουσιάζουν έναν πολυσύνθετο χαρακτήρα που συνδέεται με τον παλαιότερο ήχο τους, πραγματοποιούν με την ίδια συχνότητα επιθέσεις και με απλούστερες και γρηγορότερες συνθέσεις. Και, αν και η δύναμη της μπάντας εντοπίζεται στο άθροισμα των μερών της, οι στριγκλιές και τα ξεσπάσματα του Dani Filth (Vocals) μαγεύουν ολοκληρωτικά τον ακροατή. Το συνολικό επίπεδο του ενδιαφέροντος που αναδύεται από το παιχνίδι των νοτών και των σκοτεινών, ποιητικών στοχασμών είναι απαράμιλλο. Κάθε κεφάλαιο αυτού του μακάβριου ανθολογίου υπαρξισμού συνδυασμένου με κοσμικό Lovecraft-ιανικό τρόμο είναι καθηλωτικό. Είμαστε υποταγμένοι στο χάρισμά τους. We know our sins appall!
1. Helloween - Helloween (2021)
Για όλα εκείνα τα συναισθήματα που μας γεννούν και τις αντιλήψεις που μας διαμορφώνουν για τον, πραγματικό και φανταστικό, κόσμο μας. Το 2017 ο ευσεβής πόθος των fans πραγματοποιήθηκε: το reunion ήταν, επιτέλους, γεγονός, και αναμέναμε με κομμένη την ανάσα το δισκογραφικό πόνημα, απόρροια αυτής της μεγαλειώδους σύμπραξης. Φέτος ήρθε αυτή η στιγμή και οι Power/Speed Metal κολοσσοί μας προσφέρουν ένα πλήρως αναζωογονημένο Full-length, το οποίο, από τη δομή του μέχρι και το πανέμορφο Cover art, φέρνει συνειρμικά στον νου τις παλιές ένδοξες μέρες, και συγκεκριμένα τη διετία 1987-1988. Σχετικά με τις συνθέσεις καθαυτές, ο Michael Kiske (Vocals) θρυμματίζει τη στρατόσφαιρα του ανθρώπινου φωνητικού εύρους, η πιο τραχιά και σκοτεινή χροιά του Andi Derris (Vocals) τις χρωματίζει συναισθηματικά, ενώ η περισσότερο επιθετική κιθαριστική και φωνητική προσέγγιση του Kai Hansen (Guitars, Vocals) διαμορφώνει μια ιδιαιτέρα έντονη γενικότερη ατμόσφαιρα. Πρόκειται για ένα τόσο σπουδαίο και μεγαλειώδες album που ο ακροατής θα συνεχίσει να ανακαλύπτει νέα στοιχεία ακόμη και μετά από πολλαπλές ακροάσεις. Το hype είναι εξ ορισμού hit-or-miss. Στην προκειμένη περίπτωση, η μπάντα όχι μόνο ανταποκρίθηκε πλήρως σε αυτό, μα το ξεπέρασε και επιδεικτικά. Ζήτω οι (ενωμένες) κολοκύθες! They reign the world!
Τυπικά, εδώ θα υπήρχε ο επίλογος, με τον οποίο και θα έκλεινε το παρόν άρθρο. Αντ'αυτού, φέτος τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Αρχικά, να καταστήσω σαφές πως η λίστα είναι ως έχει και τίποτα από όσα ακολουθούν δεν φέρνει ανακατατάξεις σε αυτήν. Όλες οι μπάντες που κέρδισαν μια θέση εδώ, είτε ως honorable mention, είτε στη βασική δεκάδα, το πέτυχαν με την αντικειμενική αξία των ιδίων και των έργων τους. Θα παρατηρήσατε, όμως, πως δεν συμπεριλήφθηκαν πουθενά οι Iron Maiden και το νέο τους Full-length. Και αυτό συνέβη συνειδητά. Βλέπετε, η μπάντα αυτή είναι κάτι ιδιαίτερο, και ως τέτοιο υπερβαίνει τυπικές κατατάξεις. Βρίσκεται σε μια ειδική κατηγορία, μόνη της. Λαμβάνοντας αυτό υπόψη, φέτος, και κατ' εξαίρεση, θα "κλέψω" λίγο και θα προσθέσω μία extra, ειδική θέση στο προσωπικό μου Top-10.
0. Iron Maiden - Senjutsu (2021)
Η Αλήθεια του κόσμου όλου. Το Απόλυτο. Κάθε κυκλοφορία των Heavy Metal/NWOBHM θρύλων αποτελεί και έναν παντοτινό σύντροφο ζωής. Φέτος, καταπιάνονται ξανά με ένα μεγάλης εμβέλειας εγχείρημα, περιστρεφόμενο εννοιολογικά γύρω από ένα εξωτικό θέμα. Το πρώτο πράγμα που ξεχωρίζει κανείς είναι η ιδιαίτερα σκοτεινή ατμόσφαιρα που επικρατεί σε όλη τη διάρκεια του Full-length προσδίδοντάς του συνοχή, καθώς και την ύπαρξη μικρότερων σε διάρκεια συνθέσεων που παρεμβάλλονται στρατηγικά μεταξύ των αντίστοιχων μακροσκελών, παρέχοντας τις απαραίτητες διαφοροποιήσεις στην ένταση και διαμορφώνοντας μια ιδανική ροή. Παράλληλα, υπάρχουν και ορισμένα νέα στοιχεία εδώ κι εκεί, αναδεικνύοντας τη δημιουργική ανάγκη των βετεράνων να εξελίσσονται εσαεί. Ειδικότερα για τον διακριτό ρόλο του καθενός στο album, ο Nicko McBrain (Drums) προσφέρει τρομερή ενέργεια με τα βροντερά γεμίσματά του, ο πάντα απρόβλεπτος Janick Gers (Guitars) το χρωματίζει χαρακτηριστικά, τα solos του Adrian Smith (Guitars) είναι μαγευτικά, η ιδιαίτερη κιθαριστική παρουσία του Dave Murray (Guitars) είναι πάντοτε καθοριστική, o Steve Harris (Bass, Keyboards) αποτελεί μια συνθετική ιδιοφυΐα και οι μελωδίες του σαγηνεύουν, ενώ ο Bruce Dickinson (Vocals), με την ώριμη και συναισθηματική χροιά του, συγκλονίζει σε κάθε στιγμή. Αρκετές εκπλήξεις, δραματικός τόνος, ποικιλία, επικό storytelling, παράδοση και εξέλιξη είναι τα στοιχεία που συναποτελούν το μανιφέστο των τακτικών και στρατηγικών της μπάντας. Up the irons, その後、今、永遠に! Have you seen the writing on the wall?
Επίλογος αυτήν τη φορά, I promise! Είθε η επόμενη χρονιά να μας βρει όλους πολύ καλά και να κυλήσει ακόμη καλύτερα, έτσι ώστε, σε έναν ακριβώς χρόνο από τώρα, να είμαστε πάλι εδώ να μοιραζόμαστε υπέροχες μουσικές (και μη) στιγμές! Stay true, stay Metal!
Comments
Post a Comment