Skip to main content

Borknagar: Everything Regenerates


Πριν αφήσουμε την τελευταία μας πνοή στα fields και οδεύσουμε προς την παντοτινή Valhalla, μας δίνεται η ευκαιρία να δούμε τους Progressive Viking/Folk/Black Metal κατακτητές, Borknagar, την Κυριακή 28/08/22, στο Κύτταρο. Μετά το κλείσιμο αυτού του season, η αβεβαιότητα θα επικρατήσει ξανά. Ίσως οι φωνές μέσα μας να μας δώσουν δύναμη, ίσως σιωπήσουν μια και καλή. Σίγουρα θα πάμε ευχαριστημένοι από τη φετινή συναυλιακή δραστηριότητα, με τη μυσταγωγία αυτή να κλείνει τουτο τον μαγικό κύκλο. 

Το δικό τους πάνθεον από Full-lengths έχουν δημιουργήσει, και εμείς, ευλαβικά, θα επισκεφτούμε και θα αφουγκραστούμε κάθε τους στιγμή.


Οι ρίζες για το δικό τους Yggdrasil είναι το ομώνυμο "Borknagar" (1996). Ο συνδυασμός των Genres που αναμιγνύουν δεν είναι τόσο διαδεδομένοs αυτήν την εποχή, οπότε δημιουργούν μουσική που φαίνεται ότι θα εξελιχθεί σε κάτι πολύ ιδιαίτερο αργότερα. Τα μελωδικά riffs και τα ατμοσφαιρικά μέρη τους εκκρίνουν μια διαφορετικότητα και θέτουν γερές βάσεις. Το atout σε αυτό το album είναι τα στοιχεία που χρησιμοποιούν, τα μοτίβα, η αισθητική και η παραγωγή. Πολύ όμορφο ξεκίνημα (9).


Όταν υπάρχουν δυνατοί σπόροι, το φυτό αμέσως βγάζει πρασινάδα. Στο "The Olden Domain" (1997) είδαμε, όχι μόνο κλαδιά, αλλά και καρπούς. Το δημιούργημα είναι breathtaking! Η folk αισθητική τυλίγει εξαιρετικά τον ακραίο ήχο, οι συνθέσεις είναι προσεγμένες, έχουν χαρακτήρα, αλλά είναι και οικείες στο σκληροπυρηνικό αυτί παράλληλα. Δημιουργούν κάτι διαφορετικό, το album χρειάζεται αρκετές ακροάσεις, μα κάθε φορά που το ακούς, ανακαλύπτεις κάτι καινούριο. Απευθύνεται στους γνώστες και ελκύει και φρέσκο αίμα παράλληλα. Διαμάντι (10).


Ένα χρόνο μετά, ίσως λόγω της επιτυχίας του προηγούμενου Full-length, δεν απευθύνθηκαν σωστά στους θεούς και κυκλοφόρησαν το "The Archaic Course" (1998). Όμορφο και τίμιο, απλά η λάμψη του προκατόχου του και μερικές απερισκεψίες στο συγκεκριμένο, το έκανε μερικά σκαλιά πιο κάτω. Δεν υστερεί ποιότητας, ούτε συνοχής και σε καμία περίπτωση όμορφων συνθέσεων και παράγωγης. Ας πούμε ότι είναι δύσκολο να φτάνεις στο peak σου νωρίς και να το κρατήσεις στα ίδια επίπεδα συνεχώς. Παρόλα αυτά πρόκειται για ένα πολύ ωραίο album με το ιδιαίτερο mood που σου προκαλούν οι Borknagar (7).


Περνάμε στα πολυαγαπημένα και προβληματικά '00s και το "Quintessence" (2000). Εδώ πλέον ακούμε μια έμπειρη μπάντα η οποία μαζεύει κάποια λάθη από το προηγούμενο Full-length και δημιουργεί κάτι πιο safe για τον fan, ώστε να μην τον χάσει. Ξέρει τι θέλουμε να ακούσουμε, επηρεάζεται και λίγο από την εποχή και δημιουργεί ακόμα ένα τίμιο album, με αρκετές ιδιαίτερες στιγμές. Το Genre έχει απαιτητικούς ακροατές, ο πήχης έχει ανέβει ψηλά από νωρίς και θέλουν ακόμα περισσότερα από την μπάντα η οποία δουλεύει πυρετωδώς (7).


Η σκληρή δουλειά φυσικά αποφέρει και τα αναμενόμενα αποτελέσματα, με το "Empiricism" (2001) να κλείνει στόματα. Επιστρέφουν, λοιπόν, στα πρώιμα ηχητικά κύματά τους και ευχαριστούν τους fans. Το ταλέντο των μουσικών που απαρτίζουν την μπάντα είναι αδιαμφισβήτητο, οι ιδέες στο μυαλό τους ξετυλίγονται όμορφα, ομαλά, και με σεβασμό στους θεούς προσφέρουν το παρόν album. Ένα δημιούργημα που θα επισκεφτείς ξανά και ξανά και κάθε φορά θα ανακαλύπτεις κάτι καινούριο, καθώς εδώ αναδύεται και η πιο progressive πλευρά τους που προσδίδει αυτό το διαφορετικό στοιχείο (9).


3 χρόνια περνούν για να κυκλοφορήσει το "Epic" (2004).  Spoiler alert! Οι Borknagar δεν έχουν κυκλοφορήσει ποτέ κακό album, απλά ίσως το συγκεκριμένο να μην έχει τόσα πολλά highlights όσο τα άλλα δημιουργήματά τους, ωστόσο, είναι μια πολύ συγκροτημένη συνέχεια του δυνατού προκατόχου της. Οι συνθέσεις είναι πολύ καλές, όπως πάντα, εδώ όμως, ίσως, ακούμε τα Vocals στα καλύτερα τους, με κορυφαίες εναλλαγές και με ιδιαίτερα τεχνικό τρόπο. Το Full-length έχει να προσφέρει εξαιρετικά πράγματα στον ακροατή (8)


Συνεχίζουμε κάπως διαφορετικά με το "Origin" (2006). Εδώ έχουμε ένα acoustic  album με μια πινελιά από το magnum opus τους, "The Archaic Course" (1998). Το Genre και όλη η folk και viking αισθητική δένουν όμορφα με ακουστική ηχητική. Ο πειραματισμός αυτός, τους ενώνει ακόμα περισσότερο με τη φύση με τις εξαιρετικές Guitars να εκφράζουν έντονα την ποικιλία που συναντάς γύρω σου, είτε βλέπεις δάσος, ωκεανό, ή έρημο, όλα γυρνάνε στο μυαλό, καθώς παίζει το συγκεκριμένο δημιούργημα. Η φιλοσοφία του ανθρώπου, του περιβάλλοντος του, καθώς και το σύμπαν που περικλείει όλα αυτά, εκκρίνει από αυτό το album (8).


Έπειτα από την χαλαρωτική προηγούμενη κυκλοφορία, περνούν 4 χρόνια. Τα '10s μπαίνουν με το "Universal" (2010). Μια ακόμα ιδιαίτερη δουλειά, μελωδική και συναισθηματική, με έντονα Keyboards, εκκρίνει κάτι διαφορετικό, αλλά με ένα μυστήριο τρόπο δεν ξεφεύγει από το Genre. Υπάρχει μουσική εξέλιξη, υπάρχουν εναλλακτικά σημεία, κάτι που το κάνει πολύ ευχάριστο. Η avant-garde αισθητική του το ανεβάζει αρκετά, ενώ η όλη ατμόσφαιρα που δημιουργείται κατά το άκουσμα είναι μαγική. Καλογραμμένο, με καλή παραγωγή, ένα ακόμα λιθαράκι στην ενδιαφέρουσα δισκογραφία τους (8).


Προχωράμε ευλαβικά με το "Urd" (2012). Εδώ υπάρχει η αίσθηση ότι ετοιμάζουν κάτι πολύ δυναμικό και ψάχνουν τις πρακτικές για να το καταφέρουν. Όλο το album είναι εξαιρετικό, με τα Vocals ένα βήμα παραπάνω από τα υπόλοιπα όργανα. Η αναβάθμιση της μπάντας δεν σταματάει, ψάχνονται, μαθαίνουν και τολμούν χωρίς φόβο. Όλη η αισθητική του και η ηχητική του δεν είναι απλά μουσική,  αλλά εμπειρία, διότι ανακαλύπτεις συνέχεια νέα δεδομένα τα οποία έπειτα θα δεις μπροστά σου. Όλα αυτά με συνοχή και πολύ όμορφες συνθέσεις. Μια έκπληξη για την συγκεκριμένη χρόνια (8).


Φαινόταν ότι ο προκάτοχος ήταν προεόρτιο σημαντικής κυκλοφορίας. Περίμεναν, εμπνεύστηκαν και δημιούργησαν το αριστούργημα "Winter Thrice" (2016). Ποιοτικό από όλες τις απόψεις. Αρχικά έχει εξαιρετική παραγωγή, οι συνθέσεις είναι δουλεμένες στη λεπτομέρεια και όλα ακούγονται άψογα. Η εξέλιξη που έχουν είναι πρώτα απ' όλα πνευματική και έπειτα μουσική. Αυτό δημιουργεί ακόμα περισσότερη ατμόσφαιρα και μεταφορικά vibes στον ακροατή. Τον δεσμεύουν στον κόσμο τους και τον καλούν να κάτσει γύρω από τη φωτιά μαζί τους. Η πρόσκληση είναι ανοιχτή για όλους, οπότε άπλα ακούστε αυτό το υπέροχο δημιούργημα (10).


Μετά το προηγούμενο επίτευγμα η έμπνευση και το συναίσθημα δεν τους εγκατέλειψε. Με το "True North" (2019) δείχνουν ότι οι πειραματισμοί ταίριαξαν και ο ηχητικός  προσανατολισμός που έχουν διαλέξει τους εκφράζει απόλυτα. Οι Θεοί είναι πλάι τους από την αρχή, οι ρούνοι τους δείχνουν τον δρόμο και οι ίδιοι ακολουθούν πιστά. Το συγκεκριμένο album το τοποθέτησα στην Top-10 λίστα μου της τότε χρονιάς, γιατί το αίσθημα που μου προκάλεσε ήταν σαγηνευτικά απόκοσμο. Δεν μπόρεσα να αντισταθώ, και φυσικά δεν ήθελα (9).

Φύση, Επιστήμη, Πνευματικότητα, Cosmos, Μυθολογία. Το περιβάλλον γύρω μας καταρρέει, μας εκδικείται με διάφορους τρόπους, αλλά η ηλιθιότητα των ανθρώπων δεν σταματάει, όσο και αν εξελισσόμαστε. Η τεχνολογία αναβαθμίζεται συνέχεια, παλεύει να διατηρήσει τον πλανήτη μας με κάποιους τρόπους, αλλά αν δεν αλλάξει η νοοτροπία μας δεν πρόκειται να καταφέρει τίποτα. Όσοι βρουν τον ανώτερο εαυτό τους, αγκαλιάσουν την μητέρα Γη και την αγαπήσουν πραγματικά, θα επιβιώσουν, θα προχωρήσουν και θα ανέλθουν στην ομαλή ροή του ποταμιού του σύμπαντος που τους προστατεύει. Η ενέργεια που υπάρχει μέσα και γύρω μας είναι άπλετη, μπορούμε να την πλάσουμε και να την διαμορφώσουμε υπέρ μας. Οι μύθοι και οι θρύλοι, ακόμα και οι θρησκείες έχουν μιλήσει για την εξέλιξη του ανθρώπου αν δεν συμμορφωθεί. Το τέλος πλησιάζει είτε με τη μορφή της Αποκάλυψης είτε με τη μορφή του λύκου να τρώει ήλιο και το φεγγάρι κατά το Ragnarok. Οι Borknagar είναι εδώ, σε αυτό το επίπεδο της ύπαρξης να μας βοηθήσουν να επιβιώσουμε. Ας τους ακολουθήσουμε.


Genre:
Progressive Viking/Folk/Black Metal

Full-lengths:
Borknagar (1996)
The Olden Domain (1997) 
The Archaic Course (1998) 
Quintessence (2000) 
Empiricism (2001) 
Epic (2004) 
Origin (2006) 
Universal (2010) 
Urd (2012) 
Winter Thrice (2016) 
True North (2019)

Current lineup:
Øystein G. Brun (Guitars) 
ICS Vortex [Bass, Vocals (clean, choirs), Vocals (harsh)] 
Lars "Lazare" Nedland Keyboards, Grand piano, Hammond organ, Vocals (clean, choirs)
Bjørn Dugstad Rønnow (Drums) 
Jostein Thomassen (Guitars)
 
Η Krisis πρόκειται να μας πάει ένα μακρύ ταξίδι, μέσα από πολλά επίπεδα πνευματικότητας. Το έχουμε ανάγκη για τη νέα season. 

Comments

Popular posts from this blog

Asphyx: Yield or Die

Όσο μόνιμη νομίζουμε ότι είναι η ζωή, άλλο τόσο μόνιμο είναι και το τέλος. Εμείς θα βρεθούμε στο μεταίχμιο αυτών των δύο καταστάσεων μαζί με τους Asphyx  στο Κύτταρο , το Σάββατο 05/11/22 . Το Death/Doom Metal τους αποτελεί συντροφιά μας από τη γέννηση, μέχρι το πέρασμα στην αντίπερα όχθη. 10 Full-lengths γεμάτα θυμό για την καταδίκη που μας κυνηγάει, τα οποία θα αναλύσουμε παρέα, ένα-ένα. Το starting point των Asphyx , είναι το "The Rack" (1991) . Εκεί που όλες οι μπάντες τρέχουν με 1000 και συνθέτουν όλο και πιο γρήγορα κομμάτια, οι φίλοι μας εδώ έρχονται να επιβραδύνουν και να δημιουργήσουν ένα album τελείως διαφορετικό, που μας γνωρίζει μια μπάντα η οποία δείχνει από την αρχή ότι θα έχει και συνέχεια. Κάνουν το Genre να είναι ακόμα πιο  κατανοητό, με τις Guitars να κάνουν εξαίσια δουλειά, αν και λίγο lazy κάπου κάπου, μόνο που αυτό σε κάνει και νιώθεις άνετα και cozy. Τα γρήγορα parts σε ανεβάζουν τόσο όσο και, γενικά, υπάρχει μια ποικιλία στις συνθέσεις που σε κάνει να

Tortuga / Automaton @Death Disco, Πέμπτη 20/10/22

Ήγγικεν η ώρα και για εμένα να γυρίσω στα παλιά με μία συναυλία που περίμενα αγωνιωδώς. Κατεβαίνοντας από το Μετρό στο Μοναστηράκι και περπατώντας για πέντε λεπτά, βρέθηκα στο Death Disco , Πέμπτη 20/10/22 . Έξω από τον συναυλιακό χώρο υπήρχαν περίπου 30 άτομα που περίμεναν να δουν τους masters του Psychedelic Stoner/Doom Metal , Tortuga . Με μία καθυστέρηση,  οι πόρτες ανοίγουν στις 21:40. Στις 21:50 εμφανίζονται στη σκηνή οι Doom/Stoner Metal Έλληνες βιρτουόζοι, Automaton . Έπαιξαν συνολικά πέντε κομμάτια, εκ των οποίων τα τέσσερα ήταν από την τελευταία κυκλοφορία τους, "Talos" (2018) , που αποτελεί πραγματικά εξαιρετική δουλειά από την μπάντα. Ακούμε, λοιπόν, τα "Giant of Steel" , "Automaton Marching" , "Trapped in Darkness" και "Ο Τάλως ξυπνά (Talos Awakens)" , όμως δεν έμειναν εκεί, διότι υπήρχε και έκπληξη. Μας παρουσίασαν μία νέα τους δημιουργία η οποία δεν έχει βρει ακόμα τον τίτλο της. Ο ήχος δεν μπορώ να πω πως ήταν ο καλύτε

Deafheaven @Gagarin 205, Σάββατο 15/10/22

  Μία από τις συναυλίες που ανυπομονούσα να δω από τότε που ξέσπασε η πανδημία του COVID-19 ήταν, σαφέστατα, αυτή των πρωτοπόρων  Deafheaven . Έχοντας αρκετό χρόνο στα χέρια μου για να αφουγκραστώ τη δισκογραφία τους, όπως και το νέο τους δισκογραφικό πόνημα,  "Infinite Granite" (2021) , ο ενθουσιασμός μου για την επερχόμενη συναυλία ήταν απερίγραπτος. Έτσι λοιπόν, το Σάββατο   15/10/22 , στο Gagarin 205 , θα παρακολουθήσω ζωντανά τους μύστες του Post-Black Metal/Shoehaze . Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:30, με τον λιγοστό κόσμο να περιμένει από νωρίς για τον χαμό που θα ακολουθήσει. Με τον κόσμο να είναι περισσότερος, τα φώτα χαμηλώνουν, τα visuals αρχίζουν να ετοιμάζουν την ατμόσφαιρα για ζοφερό  Post-Black Metal/Shoehaze , και στις 22:20 εισέρχονται στη σκηνή οι θρυλικοί Deafheaven . Μας χτυπάνε απανωτά με τα  "Shellstar" , "In Blur"  και  "Great Mass of Coulour" , από το τελευταίο Full-length τους,  δίνοντάς μας την πρώτη δόση μελαγχολίας. Συνεχί